این فرهنگ شامل 54 گفتار می باشد که از خلال آن به مطالعه داستان زندگی پیامبران و اشخاص و گروه هایی که در قرآن نام آنها آورده شده است، بر اساس آیات قرآنی و روایات صحیح اسلامی می پردازد که به ترتیب حروف الفبا شامل اسامی ذیل می شود: آدم، آذر، ابراهیم، ابولهب، احمد، ادریس، اسحق، اسماعیل، اصحاب الاخدود، اصحاب الایکه، اصحاب الجنه، اصحاب الرس، اصحاب السبت، اصحاب الفیل، اصحاب القریه، اصحاب الکهف، الیاس، الیسع، ایوب، تبع، ثمود، جالوت، داوود، ذوالقرنین، ذوالکفل، زکریا، زید، سامری، سبا، سلیمان، شعیب، صالح، طالوت، عاد، عزیر، عمران، عیسی(مسیح)، فرعون، قارون، لقمان، لوط، محمد(ص)، مریم، موسی، نوح، هارون، هامان، هود، یاجوج و ماجوج، یحیی، یعقوب(اسرائیل)، یوسف، یونس(ذوالنون). این فرهنگ در نوع خود در زبان فرانسه بی نظیر است، چرا که اولین فرهنگی است که به معرفی پیامبران و اشخاص یاد شده در قرآن فقط بر اساس روایات صحیح اسلامی می پردازد. لازم به ذکر است که در ارائه مطالب، در بررسی زندگی پیامبران و معرفی حیات آنها از هر گونه رجوع به منابع غیر صحیح اسلامی و مطالب انحرافی و اسرائیلیات خودداری شده است. در هر گفتار در ابتدا میزان تکرار آن اسم در قرآن با ذکر نام سوره و آیه مربوطه آورده شده است. بعد از آن معرفی شخص آغاز میشود. در هر قسمت از بیان داستان زندگی آن فرد، دلایل قرآنی(آیه مربوطه) بلافاصله آورده شده است. هم چنین این آیه ها نیز بر اساس ترتیب سوره های قرآنی می باشدکه برای سهولت در کنار ترجمه فارسی اسم سوره، شماره سوره نیز آورده شده است. سعی شده است که تمامی آیه های مربوط به هر قسمت از زندگی این اشخاص ذکر شود البته روایات موجود، زیر نظر استاد مشاور که دکتری علوم قرآنی بودند استفاده شده چرا که روایات غیر صحیح نیز در کتب تفاسیر یافت می شود. در انتهای گفتار، برای سهولت استفاده توسط دیگر علاقه مندان ، منابع مورد استفاده ذکر شده است. گفتارهایی هستندکه دارای جنبه های مشترک از حیث اشخاص می باشند بنابراین برای جلوگیری از تکرار مکررات ، از آوردن مطالب مشابه خودداری شده است. بنابراین توصیه می شود این گفتارها در کنار هم مطالعه شوند چرا که مکمل یکدیگر هستند. مثلا داستان یوسف در کنار داستان یعقوب، پدر ایشان، کامل می باشد یا در داستان موسی، اشخاصی چون فرعون، سامری، هارون، هامان و شعیب نیز ایفای نقش می کنند و یا صالحیامبر مبعوث بر قوم عاد می باشد و ... استفاده کنندگان این فرهنگ دانشجویان زبان فرانسه و همه کسانی هستند که در جستجوی شناخت صحیح ا ز پیامبران می باشند. فایده بیشتر آن برای مترجمین متون دینی به زبان فرانسه خواهد بود.

این تحقیق به بررسی تئاتر اگزیستانسالیستی سارتر و نشان دادن عقاید وی در دو نمایشنامه ی « در بسته » و « مگس ها» می پردازد. اگزیستانسیالیسم که بر تمام سیستم های عقل محور می تازد و انقلابی علیه خردگراهاست، در نیمه دوم قرن نوزدهم پدید آمد و « بنیانگذار » آن دین شناس پروتستانی به نام کیرکگارد است. علی رغم نگاه ابژکتیو و عام خردگراها، اگزیستانسیالیسم وجود عینی انسان را به صورت فردی، بدون تلاش در جهت ارائه تعریف انتزاعی از انسان، بررسی می کند. سارتر نظریه پرداز و معرف اصلی اگزیستانسیالیسم در فرانسه است. در پی جنگ جهانی دوم، روح مجروح وی مسئولیت نجات بشریت را بر دوشش انداخت تا همانند نمایش نامه ی مگس ها، انسان ها را به یافتن قدرت لایزالشان که تا حال فراموشش کرده بودند تشویق کند. همان قدرتی که ژوپیتر (این الهه معرف نازی هاست) هم یارای مقابله با آن را ندارد، وآن چیزی نیست جز آزادی. با تکیه بر این عقیده می گوید: « وجود، مقدم بر ماهیت است » : وجود بی علت پدید آمده است، در نتیجه ما از پیش تعریف شده نیستیم. انسان آزادانه و با انتخاب در وضعیت، خویش را می سازد. ولیکن برخی همان طور که در « در بسته » اتفاق می افتد، در حالی که در سوء نیت غوطه ورند، انتخاب نکردن را انتخاب می کنند، هرچند که پیامدش وحشتناک باشد: آن ها وضعیت شان را تغییر نمی دهند و همچون فرانسوی ها ی زمان اشغال نازی ها در جهنم در بسته باقی می مانند. در این تحقیق برآنیم تا ویژگی تئاترسارتر را ترسیم کنیم، که آن را می توان اینگونه خلاصه کرد: « تئاتر وضعیت ها». وی نوع ادبی نمایشی را به دلیل توانایی برانگیختن ضرورت انتخاب آزاد نزد تماشاچی ترجیح می دهد.

ژان کوکتو ، نویسنده قرن بیستم فرانسه ، سهم بسیار چشمگیری در تحول تئاتر فرانسه داشت. وی اولین نویسنده ای بود که تئاتر یونان را به صورت نمایش های روز فرانسه تنظیم کرد و روی صحنه آورد و پس از او ژید، ژیرودو ،سارتر ،آنوی و دیگر نویسندگان هم به او تأسی جستند. شاهکار نمایش نامه های کوکتو،" دستگاه جهنمی" که یقیناً بهترین اقتباس او از تراژدی یونان است ، در سال 1932 روی صحنه رفت. کوکتو با تلخیص از تراژدی اودیپوس سوفوکل ، این نمایش نامه را در 4 پرده تنظیم کرد. در این رساله با نگاهی دقیق تر بر زندگی ژان کوکتو ، به دلیل اصلی رویکرد او به ادیپ پی می بریم و همچنین با بررسی اسطوره ادیپ در طول قرن های متمادی و مقایسه اثرکوکتو با دیگر آثار برگرفته از اسطوره ادیپ در می یابیم که این نویسنده حقیقتاً جنبه جدیدی از شخصیت اسطوره ادیپ را در اثر خود ارائه داده است.

جایگاه زن درجامعه، اغلب به واسطه تصویری شناخته می شود که فرهنگ، مذهب وباورهای هر کشور از آن ارائه می دهد.بی تردید، ادبیات کشورهای مختلف در به تصویر کشیدن جایگاه زن نقش تعیین کننده دارد. در ایران وفرانسه تمایلات واقع گرایانه که ادبیات را مانند آئینه ای برای انعکاس واقعیات اجتماع در نظر می گرفت، نویسندگان زیادی را به ترسیم تصویر زندگی زنان ترغیب کرد. چنین رویکردی را می توان درآثار زولا و چوبک به عنوان آغازگران جنبش ناتورالیستی در این دوکشور مشاهده کرد. مطالعه حاضر بر آن است تا با رویکردی مضمونی و تطبیقی از طریق بررسی سیر تکاملی تصویر زن درتاریخ و ادبیات دو کشور، جایگاه زن ایرانی و فرانسوی را در آئینه آثار این دونویسنده مورد بررسی قرار دهد وتفاوت ها و شباهت ها ی موجود در نگاه دو نویسنده نسبت به زنان را که برگرفته از باورهای موجود در جامعه به واسطه ظهور تحولات جدید می باشد را نشان دهد.

ادبیات آینه ی جامعه است. در اجتماع انسانها در بستر مکانها با یکدیگر ملاقات می کنند. مکان ملاقات به عنوان مکانی اجتماعی انسانها را تحت تاثیر قرار داده و اعمال و احساسات آنها را کنترل می کند. این مکان که حضور قابل توجهی در دنیای ادبیات دارد، رفتار خاصی را بر می انگیزد که در همه ی آثار ادبی یکسان است. این ویژگی وجود ساختاری جهانی و اسطوره ای را برای این مکان نشان می دهد. این پژوهش بر آن است تا با بررسی مکان ملاقات در سه اثر در یاچه ی لامارتین، شازده کوچولو ی سنت اگزوپری و دلباخته ی دوراس، ساختار اسطوره ای این مکان را ثابت کند. در ابتدا، نظریه ی « مکان اجتماعی » دی مئو و بولئون ، امکان بررسی نحوه ی تاثیر گذاری مکان ملاقات را برافعال روایت ها فراهم می کند. سپس برای اثبات ساختار اسطوره ای مکان ملاقات از نقد اسطوره ای بهره می جوییم.

چکیده بررسی شباهت های محتوایی و ساختاری میان آثار ادبی نویسندگان برخاسته از فرهنگ ها و ملل گوناگون شاخه ای از پژوهش های تطبیقی است, که همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است و در این میان می توان به مطالعاثی که در حوزه تاثیرات ادب فارسی بر ادبیات فرانسه و بالعکس صورت گرفته است اشاره کرد. این پایان نامه بر آن است تا به پژوهشی در این زمینه با نگاهی به آثار امیل زولا و ابراهیم گلستان بپردازد. در آثار ابراهیم گلستان نشانه هایی از ناتورالیسم امیل زولا به چشم می خورد. با نگاهی موضوعی به آثار گلستان کوشیدیم تا به این پرسش پاسخ دهیم که آیا گلستان نیز همچون زولا نویسنده ای ناتورالیست است ؟ در واقع باید گفت ناتورالسیم گلستان نمونه ای دقیق و روشن از ناتورالیسم زولا نسیت. در حقیقت نسبت دادن نویسنده ای ایرانی به مکتب یا جریان ادبی خارجی و غربی امری رایج در میان منتقدان است. اما باید گفت که نمی توان نویسندگان ایرانی را تنها به یک مکتب یا جریان ادبی خاص نسبت داد. از ورای آثار گلستان می توان نشانه هایی از حضور مکتب رئالیسم, سمبولیسم و حتی اگزیستانسیالیسم دید اما نشانه های ناتورالیستی در آثار او حضوری پررنگ تر دارند و در واقع می توان گفت که ابراهیم گلستان نویسنده ای شبه ناتورالیست است. از سوی دیگر شباهت هایی میان رمان آسوموار زولا و داستان مردی که افتادگلستان دیده می شود که در فصل آخر به شباهت ها و تفاوت های محتوایی و ساختاری این دو اثر از قبیل شخصیت وشخصیت پردازی, موضوع و مضمون, پیرنگ, زوایه دید و روایت, گفتگو, مکان و زمان پرداخته شده است. در پایان باید گفت که با توجه به آنچه پیرامون ادبیات تطبیقی و اهداف آن گفته شد شباهت این دو اثر می تواند اتفاقی نباشد و شاید گلستان متاثر از رمان زولا بوده است.

آثار ژید همواره بیان کننده ی نوعی مباحثه اخلاقی می باشد.او در طول حیات خود اخلاقیات سنتی و خواندن سنتی اناجیل را کاری عبث می داند. مقوله اخلاق، یکی از دل مشغولی های او می باشد. ژید همانند فردی انقلابگر، به دفاع از آزادی فردی در مقابل اخلاقیات سنتی می پردازد.در این اثر به بررسی اخلاقیات از منظر ژید می پردازیم. " ضد اخلاق" و "در تنگ" دو جنبه مختلف از ژید را به تصویر می کشند.این رساله به مطالعه ی ایثارافراط گرایانه ی "درتنگ" ، که نوعی اخلاق منفی و شوم محسوب می گردد، در تقابل با اخلاق سنتی در" ضد اخلاق"، که گاهی آسیب پذیر و بی ثمر بوده، می پردازد.

چکیده رساله/پایان نامه : نظر به اینکه هدف پایان نامه بررسی تم خوشبختی در دو اثر ادبی است .ابتدا در بخش اول سعی شده است به تعریفی از خوشبختی در حالت کلی بپردازیم ولی با بررسی و مطالعات متوجه شدیم نه تنها یک تعریف کلی نمیتوانیم از خوشبختی ارائه دهیم بلکه تعریف خوشبختی به تعداد انسانهای روی زمین متنوع است و خوشبختی یک چیز خاص و دست نیافتنی نیست .در واقع خوشبختی یک احساس درونی است و انسان باید خودش برای به دست اوردنش تلاش کند وبا عوامل مختلف بدبختی بجنگد,بیشک انسان با ارداه و تلاش به خوشبختی مد نظرش میرسد.سپس با توجه به اینکه میخواستیم خوشبختی را در آثار ادبی بررسی کنیم,به بررسی موضوع خوشبختی در ادبیات فرانسه و در نزد چند نویسنده معروف فرانسه در سه قرن اخیر یعنی قرن هیجده,نوزده و بیست پرداختیم.در بخش دوم ابتداخوشبختی را در زندگی و افکارو اثار استاندال بررسی کردیم.سپس با استفاده از این اطلاعات ومطالعه شرایط سیاسی و اجتماعی,تم های اصلی رمان و شخصیت های مهم, تم خوشبختی را در سرخ وسیاه بررسی کردیم وبه عوامل موثر در خوشبختی سورل قهرمان داستان پی بردیم . در بخش سوم نظر به اینکه اطلاعات چندانی در مورد زندگی شخصی و افکار آنوی وجود ندارد, ما سعی کردیم به مطالعه آثار آنوی بپردازیم , تا از این طریق به نظرات او در مورد خوشبختی پی ببریم.در نهایت تم خوشبختی را با مطالعه تم های اصلی وشخصیت های مهم ,در نمایشنامه دختر وحشی بررسی کردیم .و در نهایت چه در ترز جه در سورل هر دو ضمن تایید نقش مهم عوامل خارجی در خوشبختی آنها , در نهایت احساس خوشبختی را در بدترین شرایط بیرونی و از درون خویش تجربه کردن.

le xvii siècle en france a véritablement été celui dun changement dans la production dramatique: il a vu lexplosion des productions variées et complémentaires nées des progrès de la technique et des transformations de toute une société en pleine mutation. aussi loin que remontent ses origines, la comédie nest pas à proprement parler un genre littéraire. il faut attendre le siècle dor du théâtre pour que la comédie soit véritablement définie, et encore ne lest-elle que de façon négative, par opposition à la tragédie. ce genre mineur délaissé au début du siècle, tend peu à peu à rivaliser en succès avec la tragédie. molière joue un grand rôle; il inverse les mérites comparés de la tragédie et de la comédie. mais lévolution du public est également un facteur important. enfin, lévolution de la comédie entre en ligne de compte; elle devient plus modérée, plus policée et conquiert les honnêtes gens qui étaient jusque-là rebutés par ses excès.