چکیده: بررسی مقایسه ای گونه های مختلف مالاسزیا در پوست و گوش گوساله های نوزاد با مادرانشان با استفاده از روشهای مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی مخمرهای لیپوفیلیک جنس مالاسزیا جزء فلور نرمال جلدی انسان و حیوانات می باشند که تحت شرایطی بیماریزا می شوند. از آنجایی که نه تنها گونه غیر وابسته به چربی بلکه سایر گونه های مالاسزیا از حیوانات مختلف جداسازی می شود لذا بررسی اپیدمیولوژی و انتشار جغرافیایی گونه های مختلف این مخمر ضروری می باشد. نمونه گیری از 50 رأس گوساله نوزاد و مادرانشان با استفاده از سوآب استریل از گوش و پوست آنها 2 بار یکی در هفته اول و دیگری در هفته 4 بعد از تولد گوساله ها و بعد زایش مادرانشان انجام گرفت، نمونه ها سریعاً به آزمایشگاه قارچ شناسی منتقل گردید. از نمونه های بدست آمده جهت بررسی میکروسکوپی مستقیم و تعیین مورفولوژی مخمرها با رنگ آمیزی گیمسا لام تهیه می شد و همچنین نمونه ها در محیطهای کشت اختصاصی سابرود گلوکز آگار و دیکسون تغییر یافته کشت داده شده، سپس ایزوله ها بر اساس آزمایشات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی استاندارد شامل: کاتالاز، هیدرولیز صفرا(اسکولین)، توئین های 20، 40، 60 و 80 و توانایی رشد در دمای 40 درجه سانتی گراد مورد شناسایی قرار گرفتند. در این مطالعه در گوساله ها 16 مورد مثبت و در مادران 7 مورد مثبت گزارش شد. گونه های جدا شده در گوساله ها به ترتیب فراوانی شامل م. پکی درماتیس (25/56%)9 ، م. سیمپودیالیس 2(5/12%)، م.فورفور1(25/6%)، م.گلوبوزا1(25/6%) و م.اسلوفیه1(25/6%) بود. در مادران به ترتیب فراوانی م.پکی درماتیس(4/71%)5 و م.فورفور2(3/14%) جدا شد. میزان جداسازی مخمر از گوساله ها در هفته اول به طور معنی داری بیشتر از میزان جداسازی مخمر در هفته چهارم بوده است. کلمات کلیدی: لیپوفیلیک، سوآب، سابرود گلوکز آگار، توئین. abstract yeasts of the genus malassezia are lipophilic microorganisms that are saprophytes that can act as opportunistic pathogens in animals. the objective of the present study was to determine the occurrence of malassezia spp. in the ear and skin of healthy bovines at around the parturition and in firs weeks of birth. swabs collected from the external ears and skin of 50 cattle and 50 calf , including holstein breed, were used to evaluate the epidemiology of malassezia species.samples were inoculated onto both sabouraud glucose agar and modified dixon agar mediums, and incubated at 37°c for 2 weeks. yeasts were identified according to morphological characteristics and growth in sabouraud glucose medium modified by the addition of tween 20, 40 ,60 or 80. the results showed that 32% of the cultures were positive in calves and 14% were positive in cattles. analysis of the positive cultures (16) from calves allowed presumptive identification of 13strains corresponding to m. pachydermatitis9 (56.25%), m. sympodialis 2(12.5%), m. furfur 1(6.25%), m. sloffiae 1(6.25%) and m. globosa 1(6.25%). analysis of the positive cultures (7) from cattles allowed presumptive identification of 4strains corresponding to m. pachydermatitis 5(71.4%), m. furfur 2(14.3%).statistical analysis showed that isolation of malassezia from calves at first week of birth is significantly higher than forth week of birth. key words: lipophilic, swab, sabouraud glucose agar, tween.

از آن جا که تمایل انسان برای نگه داری جوندگانی مانند هامستر، خرگوش و سنجاب به عنوان حیوانات خانگی رو به افزایش است، و خطر انتقال برخی از بیماری های قارچی از حیوان به انسان نیز وجود دارد، بررسی عوامل قارچی بیماری زای موجود در پوست و پوشش مویی این حیوانات حائز اهمیت فراوان است. هامستر طلایی (سوری)، معمول‎ترین هامستر مورد استفاده در تحقیقات و نگه‎داری به عنوان حیوان خانگی است و در میان سایر گونه ها از اندازه ی بزرگ تری برخوردار است. در این مطالعه که به منظور تعیین قارچ ها و انگل های سطح پوست و موی هامستر طلایی (سوری) با نام علمی(mesocricetus auratus) (در شهر مشهد) انجام شد، نمونه های پوست و موی اخذ شده از 60 هامستر مورد بررسی قرار گرفتند. نتیجه ی کلی مطالعه ی حاضر نشان دهنده ی آلودگی نمونه های پوست و موی هامسترهای مورد مطالعه به 25 جنس و گونه ی قارچی و هم چنین یک جنس انگلی (جرب دمودکس) است. در مطالعه ی حاضر علاوه بر میزان شیوع این آلودگی ها در هامسترهای سالم و بیمار، اثر عومل خطر بالقوه ی زیر بر میزان شیوع و بروز هر یک از این 26 جنس و گونه ی قارچی و انگلی، مورد ارزیابی آماری قرار گرفت؛ سن، جنس، بستر (پوشش کف بستر)، محل نگه داری و سبک زندگی (انفرادی یا جمعی). در هامسترهای مورد مطالعه در این تحقیق، بیش ترین میزان آلودگی مربوط به رایزوپوس بود که 50% هامسترها آلودگی به این قارچ را نشان می دادند. کم ترین میزان آلودگی متعلق به قارچ های اولوکلادیوم، آکرومونیوم، آئروبازیدیوم، رودوتورلا، تریکوتشیوم و سودوآلشریا بود که میزان آلودگی به هر کدام از آن ها 7/1% بود. در این مطالعه میزان آلودگی پوست و موی هامستر به انگل های خارجی مورد بررسی قرار گرفت. تنها انگل خارجی جداشده از نمونه های پوست و مو در هامسترهای مورد مطالعه، انگل دمودکس بود. میزان آلودگی به دمودکس در هامسترهای مورد مطالعه در این تحقیق 5% بود که معادل 3 هامستر از 60 هامستر مورد مطالعه می باشد.