امروزه مواد مغناطیسی در اندازه های میکرو و نانو نقش مهمی در انتقال دهنده ها در فرایند-های زیست فناوری و پزشکی دارند. اکسید های آهن به ویژه fe3o4 به دلیل رفتار فرومغناطیسی و غیر سمی بودن آن بیشترین کاربرد را هم به عنوان ماده ی اساسی در انتقال دهنده های مغناطیسی، سیال های مغناطیسی و هم چنین به عنوان نانو ذرات مغناطیسی با پوشش های بسپاری و مواد زیست سازگار دارد. در سال های اخیر نمونه ای از نانو ذرات مغناطیسی زیستی به نام مگنتوزوم در مگنتوتاکتیک باکتری ها (باکتری های مغناطیس دوست) یافت شده است. این باکتری ها دارای ذرات مگنتیت با غشاء چربی می باشند که مگنتوزوم نامیده می شوند. اندازه مگنتوزوم ها در حدود 35 تا 120 نانومتر می باشد. از طرفی توزیع این ذرات در باکتری ها یکنواخت می باشد. اخیرا یک از موضوعات مهم در مراکز علمی- تحقیقاتی در بین محققین رشته های مختلف اعم از شیمی، زیست شناسی، زمین شناسی و بیوشیمی، بررسی نحوه تشکیل و توزیع این نانو ذرات مگنتیت در این نوع باکتری ها می باشد. یکی از مواردی که می تواند به شناخت مکانیسم و نحوه تشکیل و دانه بندی این فرایند کمک کند، بررسی روش های سنتز مگنتیت می باشد. در این پژوهش برای نخستین بار، تهیه نانو ذرات مگنتیت در فاز ناهمگن درسه محیط آبی naoh، nh3 و na2co3 با استفاده از نمک آهن (??) و هوا به عنوان اکسنده مناسب و ارزان انجام شده است. نتایج نشان دهنده ی سنتز نانو ذرات با اندازه های کوچک و متفاوت در هر محیط بود که قابلیت بالقوه ای برای کاربردهای متفاوت را دارا هستند. در آخر مواد تهیه شده توسط تکنیک های ft-ir، پراش اشعهx- (xrd)، مگنتومتری نمونه ی ارتعاشی (vsm) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)شناسایی شده اند.