این تحقیق شامل دو فرضیه می باشد که به تفضیل درباره ان سخن گفته شده استفرضیه اول : بین میزان تاب آوری با رضایت از زندگی رابطه وجود دارد. در رابطه با فرضیه اول همانگونه که در جدول 7 مشاهده می شود بین تاب آوری با رضایت از زندگی رابطه مثبت ومعنا دار وجود دارد(0001/0>pو140/0=b)، بنابراین فرضیه اول تاییدمی شود به بیان دیگر با افزایش تاب آوری رضایت از زندگی نیز افزایش می یابد. در تبیین این فرضیه باید چنین بیان کرد: از آنجا که لازمه رضایتمندی از زندگی داشتن شخصیتی تاب آور است و کسی که از تاب آوری بالایی برخوردار نباشد دربرابر رویدادهای مهم زندگی دچار ناامیدی و یاس می شود، می توان گفت که این دو لازم و ملزوم همدیگر هستند،وتا انسان تاب آور نباشد موقعیت های مثبت یا منفی زندگی که نیاز به سازگاری و تطابق دارند را نمی تواند ایجاد کند. رویدادها ی منفی را تهدیدی برای امنیت و آسایش خویش می پندارد و قدرت تحمل در موقعیتهای مبهم و ناراحت کننده زندگی اورا از پای در می آورد و روال طبیعی زندگی را مختل می سازد. فردی که دارای شخصیت تاب آور است، بر این باور است که تجربیات وحوادث را می توان پیش بینی و کنترل کرد، بنابراین با تقویت انعطاف پذیری، حتی رویدادهای بسیار ناهماهنگ را هماهنگ می کندو به گونه ای بهینه آنها را مورد ارزشیابی قرار می دهد. پس به نظر می رسد که با داشتن شخصیتی تاب آور می توان در مراحل گوناگون زندگی مشکلات را نحمل نموده و با مبارزه جویی با مشکلات، زندگی هدف داری را بنا کرد و در نتیجه رضایت از زندگی بالاتر می رود فرضیه دوم : بین میزان تاب آوری با عملکرد تحصیلی رابطه وجود دارد. همانگونه که در جدول 8 مشاهده می شود، بین تاب آوری با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد(0001/0>pو064/0=b) در نتیجه فرضیه دوم نیز تایید می شود.به بیان دیگر همان اندازه که تاب آوری افزایش یافته ، عملکرد تحصیلی نیز افزایش یافته است.این نتیجه از قبل هم دور از ذهن نمی توانست باشد بدیهی است که زندگی مسیری پر از چالش ها و فراز و نشیب است و کسانی همیشه موفق بوده اند که توانسته اند پایداری متناسب با این ناهمگونی ها داشته باشند این پایداری علاوه بر نشان دادن مسیر درست زندگی در میزان موفقیت تحصیلی دانش آموزان در تمام مراحل تحصیل نقش بسزایی دارد. بدین صورت که تاب آوری از آشفتگی ذهنی دانش آموزان به میزان چشم گیری کاسته و باعث تمرکز هرچه بهتر آنان هنگام مطالعه می گردد، بدست آوردن این تمرکز تنها زمانی میسر می گردد که شخص تاب آورانه در برابر تمام ناملایمات و سختی ها از خود بازخورد مناسب نشان داده و همواره بر توانایی خود در جهت ممانعت از آسیب پذیری روحی و ذهنی بیفزاید. هنگامیکه شخص به این مرحله از آمادگی دست یابد به راحتی می تواند در مسیر درست گام برداشته و از عملکرد تحصیلی بهتری برخوردار گردد.

چکیده هدف پژوش حاضر، مقایسه سلامت روان و سازگاری شغلی معلولین جسمی- حرکتی با توجه به همخوانی و ناهمخوانی رغبت های آنان با محیط کار می باشد. روش پژوهش پس رویدادی است. نمونه پژوهش شامل60 نفر از اعضای جامعه معلولین استان قم می باشد که به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزلر استفاده شده در این این تحقیق پرسشنامه سلامت روان scl-25، پرسشنامه سازگاری شغلی پورکبیریان و پرسشنامه رغبت سنج تحصیلی- شغلی هالند بود. نتایج پژوهش با تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که میانگین نمره های سلامت روان معلولین جسمی- حرکتی که در محیط های همخوان با رغبت هایشان قرار دارند به طور معنی داری پایین تر از معلولین جسمی- حرکتی است که در محیط های ناهمخوان با رغبت هایشان قرار گرفته اند، که نشان می دهد گروه معلولین جسمی- حرکتی دارای رغبت همخوان از سلامت روان بیشتری برخوردارند. از میان خرده مقیاس سلامت روان، دو گروه در بعد شکایات جسمانی و حساسیت بین فردی دارای تفاوت معنادار و در بعد اضطراب و افسردگی فاقد تفاوت معناداری هستند. در حالیکه بین سازگاری شغلی این دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد.