یکی از مسایلی که شهرهای امروزی جهان به ویژه شهرهای بزرگ با آن مواجه می باشند، افزایش جمعیت و مشکل تامین مسکن برای جمعیت شهری است. بلندمرتبه سازی در شهرهای جدید یکی از راه حل های مقابله با این مسئله کلانشهرها می باشد. ایده بلندمرتبه سازی نخست به منظور بهره برداری از زمین های مرکز شهر مطرح گردید. این ایده در سطح وسیعی مورد استفاده قرار گرفت و به تدریج علاوه بر کاربری های صنعتی، اداری و تجاری، دامنگیر کاربری های مسکونی گردید و به مناطق پیرامونی نیز تسری یافت. شهر جدید سهند که با هدف جذب سرریز جمعیتی شهر تبریز احداث شده است شاهد خوبی بر مطالب فوق می باشد و گرایش به توسعه عمودی در آن به عنوان ضرورتی اجتناب ناپذیر در فضای شهر خودنمایی می کند. مهم ترین اهداف پژوهش حاضر بررسی تبعات اجتماعی- محیطی بلندمرتبه سازی و شناخت ویژگی های معماری و شهرسازی و تاثیرات کالبدی ساختمان های بلند در فضای شهری سهند می باشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که ایجاد ساختمان های بلند اولاً باعث افزایش تراکم جمعیتی، تنزل روابط اجتماعی، تاثیر سوء بر هویت اجتماعی و تشدید تفاوت های فرهنگی گردیده است. ثانیاً به جهت ملاحظات محیطی(یکسانی و یکنواختی محیط) علاوه بر ملال آوربودن فضا، مشکلاتی را از بعد سایه اندازی، نورگیری و سیرکلاسیون بوجود آورده است. مضافاً از بعد معماری و شهرسازی گسترش ساختمان های بلند باعث مسدود شدن مناظر شهری و کاهش کاربری های عمومی به نفع کاربری های مسکونی گردیده است که این امر به نوبه خود تبعات منفی بسیاری را با خود به همراه دارد.

با وارد شدن شهرها به عصر جدیدی به نام شهرهای مبتنی بر اینترنت و فناوری اطلاعات و ارتباطات که گریزی از آن نیست ، فعالیتهای روزمره شهروندان در دنیای جدید و پیشرفته مثل فعالیتهای اداری ، بانکی ، تفریحی ، علمی، آموزشی و مسافرتی و ... در دنیای مجازی انجام می پذیرد. امروز به طور فزاینده ای مسیر زندگی شهری و زیر ساختارهای فضای شهری در حال دگرگونی است ، اقتصاد شهری مبتنی بر صنعت در حال گذار به شهرهای میتنی بر اطلاعات هستند ، بی شک شهرهای آینده شهرهای دوفضائی خواهند بود که تاکنون انواع متنوعی از آنها در جهان نیز شکل گرفته است . پژوهش حاضر نیز در راستای همین موضوع به دلیل اهمیت آن تهیه و تنظیم گردیده است که ابتدا به بررسی زیر ساختهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در شهرداری کلانشهر تبریز پرداخته و سپس پس از بررسی چهار متغییر افزایش سرعت ، افزایش کارآیی و کارآمدی و نیز از لحاظ اقتصادی و در نهایت افزایش رضایتمندی شهروندان در ارتباط با توسعه شهری با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات می پردازد . یافته های پژوهش جاکی از آن است که ارائه خدمات به صورت الکترونیک می تواند نقش بسزائی در برنامه ریزی و ارتقاء کیفیت زندگی شهری ایفا نماید .

با توجه به واگذاری جایگاههای cng از سال 1386 به بخش خصوصی و توجه بیشتر به منافع اقتصادی مانند استفاده از زمین های ارزان قیمت به جای رعایت معیارهای مکانیابی بهینه، و همچنین با در نظر گرفتن این موضوع که جایگاههای سوخت رسانی cng یکی از مهمترین خدمات شهری می باشند، لذا ارزیابی مکانیابی صحیح و بهینه این کاربری با در نظر گرفتن افزایش روزافزون تعداد خودروهای گازسوز و هدایت سیاست های دولت به افزایش استفاده از گاز طبیعی فشرده به جای بنزین، بسیار مورد اهمیت بوده و امری ضروری به نظر می رسد. کلان شهر تبریز به عنوان بزرگترین قطب صنعتی شمال غرب کشور است که با مشکلات زیست محیطی شدیدی ناشی از استقرار و تمرکز واحدهای صنعتی مواجه بوده و دومین شهر آلوده کشور محسوب می شود. لذا به نظر میرسد، مکانیابی مناسب جایگاههای توریع سوخت cng در این شهر از لحاظ ترافیکی و کاهش آلودگی و .... از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق با استفاده از نقشه های کاربری اراضی، نقشه خطوط دسترسی، توپوگرافی و زمین شناسی، لایه های مورد نیاز تحقیق به صورت جداگانه در محیط gis ایجاد گردید سپس حریم های لازم (بافرینگ) با توجه به پارامترهای موثر نظیر میزان دسترسی از طریق شبکه راههای ارتباطی، حریم مراکز آموزشی، درمانی، آتش نشانی، پارامترهای ترافیکی و.... که بر اساس نظرات کارشناسان شرکت گاز خودرو، اداره کل حفاظت محیط زیست و سازمان بهینه سازی مصرف سوخت تهیه شده است، ایجاد گردید و با استفاده از منطق همپوشانی و مقایسه وضع موجود با وضعیت مطلوب به ارزیابی مکانهای جایگاهای cng پرداخته شد و در نهایت با تجمیع میزان معیار ها و ایجاد ماتریس ارزیابی، این نتیجه حاصل شد که جایگاههای شماره 11 و 10 (جایگاه اتوبوسرانی و ستارخان) با بیشترین امتیاز یعنی 50 امتیاز در بین جایگاههای منطقه 4 از لحاظ معیار های مکان یابی در وضعیت مطلوب تری قرار داشته و جایگاه شماره 3 (پاسداران – رضوان شهر) با امتیاز 25 در وضعیت نا مطلوب تری نسبت به بقیه جایگاهها قرار گرفته است، لذا لازم است در راستای بهبود این مکان ها بخصوص در بعد ایجاد فضای توقف برای خودرو ها بعنوان مثال با کم کردن فضای سبز خطی میان جاده ای یا ایجاد لاین مجزا برای برخی جایگاهها، تلاش شود.