هدف: وابستگان به مواد دچار مشکلات جسم، روانی و اجتماعی زیادی شده و این مشکلات ممکن است باعث اختلال در روند کیفیت زندگی آنان گردد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط سلامت روان و کیفیت زندگی در وابستگان به مواد صورت گرفت. روش: در قالب یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی 150 نفر از وابستگان به مواد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد رشت به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از فرم 28 سوالی پرسشنامه ی سلامت عمومی(28-ghq) و پرسشنامه ی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت(whoqol-bref) گردآوری و با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: یافته ها نشان داد که بین کیفیت زندگی و سلامت روان وابستگان به مواد ارتباط معناداری وجود دارد(01/0>p). نتایج رگرسیون همزمان مولفه های کیفیت زندگی بر مولفه های سلامت روان نشان داد که بسیاری از حیطه های کیفیت زندگی با سلامت روان همبستگی معنی داری دارد. حیطه ی سلامت روان کیفیت زندگی با 3 حیطه ی اضطراب، بدکنشی اجتماعی و افسردگی همبستگی معنادار نشان داد (01/0>p). همچنین حیطه ی سلامت جسمانی کیفیت زندگی با حیطه ی جسمانی سازی سلامت روان همبستگی معنادار نشان داد(01/0>p). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، چنین به نظر می رسد که می توان با بهبود کیفیت زندگی، سلامت روانی وابستگان به مواد را افزایش داد.

احساس رضایتمندی از زندگی یکی از مهمترین مولفه هایی می باشد که در زندگی هر شخص اهمیت شایان ذکری دارد. داشتن احساس رضایت از زندگی در معلمان، باعث انتقال این احساس به دانش آموزان و افزایش کیفیت آموزشی می¬باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نگرش مذهبی، شادکامی و هوش هیجانی با رضایت از زندگی معلمان زن شهر ارومیه می¬باشد. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. نمونه مورد مطالعه تعداد 262 معلم زن از مدارس دبیرستانی شهر ارومیه که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب و پرسشنامه های هوش هیجانی بار- ان، شادکامی آکسفورد، نگرش مذهبی خدایاری فر و رضایت از زندگی داینر را تکمیل نمودند. یافته های پژوهش نشان داد که بین متغیرهای شادکامی و هوش هیجانی با رضایت از زندگی معلمان زن رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد اما بین نگرش مذهبی با رضایت از زندگی رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین از بین متغیر های بررسی شده در پژوهش فقط در متغیر شادکامی بین معلمان متاهل و مجرد تفاوت معنی دار مشاهده شد. نتایج پژوهش همچنین نشان داد که شادکامی و از مولفه های هوش هیجانی، دو عامل هوش درون فردی و خلق و خوی عمومی، قابلیت پیش بینی رضایت از زندگی را دارند. یافته های پژوهش نشان داد که هوش هیجانی و شادکامی از مولفه هایی هستند که نقش مهمی در به وجود آوردن احساس رضایت از زندگی معلمان زن ایفا می کنند؛ بنابراین پیشنهاد می¬گردد، کارگاهها و کلاسهای توسعه افزایی هوش هیجانی و همچنین برنامه های مختلف فرهنگی، آموزشی، اقتصادی و هنری جهت ارتقای شادکامی و پیامد آن افزایش رضایت از زندگی معلمان، توسط سازمانهای مربوطه به کار گرفته شوند. کلید واژه ها: رضایت از زندگی، نگرش مذهبی، هوش هیجانی، شادکامی، معلمان زن

هدف از انجام پژوهش، اثر آموزش تحلیل رفتار متقابل بر ابرازگری هیجان و مهارت های ارتباطی زنان خانه دار بود. روش: طرح پژوهش آزمایشی و با روش پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه انجام گرفت.جامعه آماری شامل حدود 70 نفر زنان خانه داری بودند که در پاییز 1393 به مرکز غیر دولتی باشگاه مثبت (جهت حمایت داوطلبانه از بیماران ایدز) شهر قزوین مراجعه کردند. افراد نمونه شامل 30 نفر بودند که پس از در نظر گرفتن ملاک های ورود به پژوهش در مرحله غربالگری، انتخاب شدند و به صورت تصادفی، در دو گروه آزمایش و کنترل ( هر گروه شامل 15 نفر) قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه سلامت عمومی، پرسشنامه ابراز گری هیجان کینگ و امونز و پرسشنامه مهارت های ارتباطی جرابک بود. گروه آزمایش تحت تأثیر متغیر مستقل – آموزش تحلیل رفتار متقابل – قرار گرفتند و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. بعد از اتمام جلسه های مشاوره گروهی، از دو گروه پس آزمون (پرسشنامه ابرازگری هیجان و مهارت های ارتباطی)، به عمل آمد. نتایج: تحلیل داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک و چند متغیری انجام گرفت. نتایج به دست آمده نشان دهنده ی اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر ابرازگری هیجان (ابراز هیجان مثبت و ابراز صمیمیت به غیر از مولفه ی ابراز هیجان منفی) و مهارت های ارتباطی و همه مولفه های آن در زنان خانه دار بود.