نام پژوهشگر: سید صدرالدین موسوی
محمدجواد آدینه وند سید صدرالدین موسوی
حقوق بشر یکی از مسائل اساسی و با اهمیت جهان معاصر است و آنچه امروزه به عنوان اعلامیه جهانی حقوق بشر به عنوان یک سند بین المللی است، حاصل آرای فلاسفه غربی پس از رنسانس و هم چنین حاصل فکر کسانی است که در پی برقراری صلح جهانی و پایدار پس از دو جنگ جهانی بوده اند اینان در حقیقت با ریشه یابی علل جنگ های بشری به ویژه دو جنگ جهانی اول و دوم خواسته اند بنیان های نظری صلح را طی این اعلامیه پی ریزی می کنند و آن را براساس انسان شناسی خود که اومانیسم است قرار داده اند. و از آنجا که حقوق بشر در ایران مبتنی بر آموزه های اسلام و رویکرد توحیدی امام خمینی شکل گرفته و در قانون اساسی نیز آمده است که مدافع کرامت انسانی می باشد و معتقد است که اسلام هم حقوق بشر را محترم می شمارد و هم عمل می کند. با توجه به اینکه حقوق بشر از دیدگاه امام خمینی با حقوق بشر مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر دارای تشابهات و تفاوت هایی است که تفاوت ها عمدتاً مربوط می شود به نقش دین اسلام در زندگی انسان و نوع نگرش به انسان و هم چنین استفاده ابزاری از حقوق بشر به عنوان حربه ای علیه اسلام و مسلمین است. در حالی که حقوق بشر از دیدگاه امام خمینی جامع الاطراف تر از اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
مجید مطلبی نژاد سید صدرالدین موسوی
هدف عمده در تحقیق حاضر تبیین دیدگاههای امام خمینی(ره) نسبت به نظم بین الملل موجود (نظم دوقطبی) حاکم بر جهان ونظم بین الملل مطلوب از دیدگاه ایشان می باشداین پژوهش در سه فصل گردآوری شده است.در فصل اول نظریات اندیشمندان سیاسی نسبت به نظام بین الملل،بازیگران نظام بین الملل ورهیافت های موجود به نظام بین الملل مورد بررسی قرار می گیرد.در فصل دوم پس از بیان مبانی فقهی امام در رویکرد به نظام بین الملل به بررسی بازیگران نظام بین لاملل در دیدگاه امام وموضع گیری و انتقادات ایشان نسبت به نظم دو قطبی حاکم بر جهان پردهخته می شود.در فصل سوم پس از بررسی روکرد امام نسبت به انسان به بیان نظم بین الملل مطلوب در اندیشه سیاسی امام خمینی پرداخته می شود.
سید امین موسوی نور الله قیصری
پژوهش حاضر به بررسی اصول و راهبرد های دفاعی در اندیشه ی امام خمینی(ره) می پردازد. روش به کار رفته در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. مسئله ی اصلی که این پژوهش در مقام پاسخ گویی آن برآمده بدین ترتیب است، که اصول و راهبرد های دفاعی امام خمینی(ره) در مبارزه با استکبار چیست؟ بر همین اساس و با توجه به تعریف پایه ا ی راهبرد دفاعی در این پژوهش که عبارت است از : تدبیری برای به کارگیری کلی? تواناییهای مادی و معنوی یک جامعه برای پیش بینی، شناخت، خنثی نمودن، مقابله و دفع پایدار کلیه اقدامات دشمن (داخلی و یا خارجی) که به نوعی ممکن است امنیت و منافع ملی را مورد تهدید بالفعل یا بالقوه قرار داده و با خطر مواجه کند، اصول دفاعی از دیدگاه امام خمینی(ره) را احصاء کردیم که از میان آن ها می توان به: الهی و دائمی بودن دفاع، سازش ناپذیری، تهاجمی بودن دفاع و مبارزه با تمام قوا اشاره داشت. همچنین این پژوهش راهبرد های دفاعی امام خمینی(ره) در مبارزه با استکبار را در قالب گزاره های آتی استخراج کرده است که شامل دسته بندی کلی از راهبردهای معنوی، راهبردهای سیاسی- اجتماعی، راهبردهای علمی- فرهنگی، راهبردهای اقتصادی و راهبردهای نظامی بوده که هر یک از این موارد دربرگیرنده ی راهبرد های مشخص و جزئی تری می باشند که به تفصیل مورد شرح و بحث قرار گرفته اند.
محمد محبی کلوانق سید صدرالدین موسوی
هر نظام سیاسی که تاسیس میشود بدون شک از یک سری اندیشه های سیاسی نشات میگیرد .علی الخصوص نظامی که به دنبال یک انقلاب فراگیر و شکوهمند پا به عرصه وجود گذاشته باشد. میدانیم که نظام قبل از انقلاب اسلامی 22بهمن 1357 در ایران ، شاهنشاهی بود . این نظام قدمتی چندهزارساله داشت ، با فلسفه سیاسی قوی و بسیار قدیمی که دریای عظیمی از اسطوره ها و افسانه های ایرانی پشت ان بود. میدانیم که بزرگترین اثر حماسی ایران یعنی شاهنامه فردوسی ، مهمترین حامی فکری نظام شاهنشاهی در ایران بود و فرهنگ و عادات ایرانیان با این نظام خو گرفته بود .. لذا براندازی چنین نظامی با این قدمت که نامهای بزرگی چون کوروش و داریوش و ... را با خود یدک می کشید و جایگزینی نظامی دیگر به جای ان بسیار سخت به نظر می رسد . این براندازی و جایگزینی قطعا ، یک اندیشه سیاسی منظم ، جامع الاطراف و پاسخگو به همه شبهات را می طلبد .پرواضح است که چنین اندیشه ای دفعتا ، ابتدای به ساکن و با نبوغ شخصی یک یا چند نفر به وجود نیامده است . بلکه سیری طولانی داشته است . این پژوهش بر ان است که اندیشه سیاسی تشیع بعد از سیری طولانی از اغاز تا یک قرن پیش و با اوج گرفتن مکتب اصولی در حوزه نجف به رهبری مرحوم آخوند خراسانی و ادامه راه اخوند توسط شاگردانش به اوج پویایی خود رسید. شاگردان مکتب اصولی آخوند توانستند نظامی سیاسی تاسیس کنند . پژوهش حاضر قصد دارد بررسی کند که اندیشه های آخوند خراسانی و امام خمینی به چه میزان در شکل گیری ساختار نظام جمهوری اسلامی ایران نقش داشته است .در این پژوهش به گفتمان های سیاسی شیعه که قبل از مشروطه بوده اند پرداخته خواهد شد چون این اندیشه ها به مثابه دانه های یک تسبیح هستند. طبیعی است که نقش اندیشه سیاسی امام خمینی به عنوان بنیانگزار نظام در شکل گیری ساختار نظام بیشتر و نمایان تر باشد . ولی باید بررسی کرد که اندیشه سیاسی اخوند خراسانی به چه میزان در این ساختار بازتاب داشته است؟ نظامی که پایه گزاران ان از محصولات مکتب اصولی اخوند خراسانی میباشد ، طبیعی ان است که اندیشه سیاسی اخوند را هم باید در ساختار خود ببیند ، اگر این بازتاب بیشتر میشد ایا هندسه سیاسی و حقوقی نظام طور دیگری نمیشد ؟ از انجا که نظام جمهوری اسلامی هم مثل هر نظام دیگری نیاز به اصلاح و به روز شدن دارد . برای اصلاح چه امکاناتی در اندیشه های سیاسی اخوند خراسانی و امام خمینی وجود دارد؟ برای پاسخگویی به نیازهای جدید زمانه و مباحث مطروحه در سالهای اخیر در مورد نظام ریاستی و پارلمانی و بازنگری مجدد در قانون اساسی ، چه استفاده ای می توان از اندیشه های این دو بزرگوار کرد.