چکیده پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین خودکارآمدی و کیفیت تجارب یادگیری با فرسودگی تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی تهران در سال تحصیلی89-88 انجام شد. نمونه گیری پژوهش در دو مرحله صورت پذیرفت؛ بدین شکل که ابتدا سه دانشکده از مجموع دانشکده های دانشگاه علامه طباطبایی تهران، به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و سپس تعداد 233 نفر دانشجوی کارشناسی ارشد دختر و پسر، از دانشکده های منتخب، به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی برگزیده شدند. آزمودنی ها سه پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر، کیفیت تجارب یادگیری نیومن و فرسودگی تحصیلی برسو را تکمیل کردند. داده ها با روش آماری ضریب همبستگی ساده و چندگانه تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که روابط منفی معناداری بین خودکارآمدی و ابعاد کیفیت تجارب یادگیری(منابع، محتوا، انعطاف پذیری یادگیری و کیفیت روابط استاد-دانشجو) با ابعاد فرسودگی تحصیلی(خستگی تحصیلی، بی علاقگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصیلی) وجود داد. در این بین مشخص شد که سهم متغیر فردی خودکارآمدی در تبیین فرسودگی تحصیلی بیشتر است. کلیدواژه ها: خودکارآمدی، کیفیت تجارب یادگیری، فرسودگی تحصیلی

چکیده در این تحقیق مقایسه اثربخشی آموزش براساس رویکرد سکوسازی و روش تدریس معمول( سنتی) بر خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان پسر سال دوم متوسطه در درس زبان انگلیسی شهر ویسیان در سال تحصیلی90-1389 مورد بررسی قرارگرفت. این تحقیق از نوع کاربردی و طرح تحقیق آن پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری تحقیق حاضر کل دانش آموزان پسر سال دوم متوسطه شهر ویسیان در سال تحصیلی 90-89 بودندکه 40 دانش آموز دبیرستان شهید مطهری شوراب به صورت نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این تحقیق پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران و انگیزش تحصیلی ورلند و همکاران بودند. گروه آزمایش 12جلسه تحت متغیر مستقل (رویکرد سکوسازی) قرار گرفت وگروه گواه به همان روش معمول (سنتی) آموزش دیدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج نشان دادکه بین خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی گروه گواه و آزمایش تفاوت وجود دارد(در سطح 1/) و دانش آموزان پسری که براساس رویکرد سکوسازی آموزش می بینند نسبت به دانش آموزان پسری که با روش معمول (سنتی) آموزش می بینند خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی بالاتری دارند.کاربرد آموزشی یافته های این تحقیق عبارت است از:آشنا ساختن معلمان با کاربرد روش تدریس سکوسازی در کلاس کلیدواژه ها: رویکرد سکوسازی، روش معمول(سنتی)، خودکارآمدی، و انگیزش تحصیلی

چکیده هدف پژوهش حاضر تدوین و تعیین اثر بخشی روش آموزشی بازسازی شناختی با مدل افزایش آگاهی بر ارتقاء بهداشت روانی زنان مورد خشونت زناشویی مراجعه به پزشکی قانون شهـرستان همدان 90-1389 بوده که از این تعداد 28 نفر از زنانی که تمایل به همکاری داشتند بعنوان نمونه انتخاب شدند (14 نفر بعنوان گروه آزمایشی و 14 نفر بعنوان گروه کنترل). طرح پژوهشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزارهای پژوهشی حاضر آزمون های ایمنی- ناایمنی (s-i) و سلامت عمومی (28-ghq) بودند. مداخله آموزشی طی 12جلسه (90 دقیقه ای به روش بازسازی شناختی) و 6 جلسه (45 دقیقه ای به روش افزایش آگاهی) بر روی گروه آزمایشی اجرا گردید. آزمون پیگیری نیز پس از گذشت دو ماه جهت سنجش میزان ثبات نتایج بعمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج حاصل از محاسبات آماری نشان داد که آموزش بازسازی شناختی با مدل افزایش آگاهی موجب ارتقای سلامت روانشناختی، امنیت روانی، و هم چنین کاهش اضطراب و افسردگی زنان مورد خشونت گشته است و در مرحله پیگیری نیز روش برنامه آموزشی بازسازی شناختی با مدل افزایش آگاهی ثبات داشته است. واژه های کلیدی درمان شناختی- رفتاری، بازسازی شناختی، افزایش آگاهی (c-r)، خشونت، سندرم زنان کتک خورده، سلامت عمومی، بهداشت روانی، ایمنی، ناایمنی.

این تحقیق تاثیرآموزش راهبردهای فراشناختی بر بهبود خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر سوم راهنمایی منطقه 9 تهران در سال تحصیلی90- 1389 را با استفاده از طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه آزمایش و گواه مورد بررسی قرار داد. طرح تحقیق حاضر نیمه آزمایشی با گروه گواه است. برای انتخاب نمونه در این تحقیق از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. بنابراین منطقه 9 آموزش و پرورش شهر تهران از بین مناطق 22 گانه ی شهر تهران انتخاب و سپس از دو مدرسه راهنمایی تعداد 30 نفر انتخاب و به دوگروه 15 نفره آزمایش و گواه تقسیم شدند.گروه آزمایش تحت آموزش راهبردهای فراشناختی طی 8 جلسه 90 دقیقه قرار گرفته اند. اما برای گروه گواه آموزشی ارائه نگردید. ابزار تحقیق حاضر پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی mjses (1999) و پرسشنامه راهبردهای فراشناختی- شناختی mslq بود. در پایان دوره آموزشی، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی و راهبرهای فراشناختی مجدداً برای هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و آمار استنباطی شامل میانگین، انحراف معیار، و آزمون تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج حاصل ازتحلیل رگرسیون نشان داد که خودکارآمدی به وسیله کوشش، استعداد و بافت پیش بینی می شود. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش دانش فراشناخت بر بهبود خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان در خرده مقیاس های بافت، وکوشش تاثیرگذار است اما استعداد تحصیلی آنان را تحت تاثیر قرار نمی دهد. کلید واژه ها: راهبردهای یادگیری، شناخت، فراشناخت، راهبردهای شناختی و فراشناختی، خودکارآمدی تحصیلی

هدف پژوهش حاضر تعیین میزان تاثیر برنامه روانی- آموزشی بر درماندگی آموخته شده و مشکلات بین فردی دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری بود. این مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل ناهمسان است. نمونه پژوهش شامل 24 دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری در مراکز ناتوانی های یادگیری شهر همدان می باشدکه به صورت در دسترس انتخاب و بر اساس نوع اختلال و پایه تحصیلی در دو گروه دوازده نفره آزمایش و کنترل همتا شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه تجدید نظرشده سبک اسناد کودکان (1996) و پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (1993) استفاده شد. آموزش برنامه در 15 جلسه به مدت یک ماه برگزار شد. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که برنامه روانی- آموزشی بر درماندگی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری تاثیر معنی دار دارد (0/01>p و 62/18=f1,22 ). تحلیل هر یک از متغیرهای وابسته به تنهایی نیز با استفاده از تحلیل کواریانس یک راهه و با آلفای میزان شده بُنفرونی (005/0) نشان داد که دانش آموزان با ناتوانی یادگیری گروه آزمایش به صورت معنی داری میزان درماندگی آموخته شده و مشکلات بین فردی کمتری از گروه کنترل دارند. این نتایج می تواند پشتوانه ای برای کاربست مداخلات مبتنی بر جنبه های اجتماعی- هیجانی در کنار دوره های با محوریت مشکلات تحصیلی برای دانش آموزان با ناتوانی یادگیری باشد.