راسته ی neuroptera شامل بالتوری های سبز و قهوه ای، mantidflies و شیرمورچه ها و دیگر خانواده های مرتبط می باشد. راسته ی neuroptera، یکی از با اهمیت ترین راسته های حشرات است؛ از این جهت که نقش بسیار مهمی را در مدیریت تلفیقی آفات به عنوان شکارگر ایفا می کند و از شته ها، کنه ها و دیگر بندپایان ریز آفت تغذیه می کند. با این وجود، مطالعات کمتری در رابطه با پراکندگی و بیولوژی آن ها صورت گرفته است. مطالعات فونستیک این راسته در ایران، نسبتاَ خوب انجام شده و کل گونه های شناسایی شده به 192 گونه می رسد. بیشترین مطالعات مربوط به این راسته توسط دکتر میرمویدی انجام گرفته است. اما در قسمت های شمال غربی ایران مطالعات چندانی صورت نگرفته است. هدف از این تحقیق، بررسی فون راسته ی بالتوری شهرهای ارومیه، سلماس و خوی از استان آذربایجان غربی بوده است. در مجموع 504 نمونه متعلق به 24 گونه از 6 خانواده از شهر های ارومیه، خوی و سلماس در طی سال های 1387- 1388 جمع آوری شدند. حشرات کامل به کمک تور دستی و تله ی نوری از مناطقی که در آن ها از آفت کش های شیمیایی استفاده نشده بود، نظیر مناطق کوهستانی، جمع آوری شدند. شناسایی گونه ها بر اساس خصوصیات مرفولوژیک و تشریح ژنیتالیای نر صورت گرفت. محلول پتاس 10% ، برای شفاف سازی ژنیتالیای نمونه ها استفاده شد. نمونه ها با استفاده از کلید شناسایی hoelzel ,aspoeck ،aspoeck (1980) و (1999; 1972; 1967) hoelzel و دیگر بالتوری شناسان معروف شناسایی شدند. در میان نمونه های زیر، شش گونه که با علامت ستاره مشخص شده اند، برای اولین بار از ایران گزارش می گردند. کلیه ی گونه ها برای اولین بار از استان آذربایجان غربی گزارش می شوند. myrmeleontidae: palpares libelloides, creoleon remanei, myrmecaelurus trigrammus, cueta thaliae*, barreja persica, macronemurus linearis*, distoleon curdicus* chrysopidae: chrysoperla kolthoffi, chrysoperla lucasina, chrysoperla carnea, chrysoperla sillemi, mallada derbendica, chrysopa dubitans, chrysopa formosa, dichochrysa prasina, suarius nanus mantispidae: mantispa scabricollis, mantispa styriaca hemerobiidae: micromus variegatus nemopteridae: lertha extensa, lertha ledereri* ascalaphidae: libelloides macaronius, deleproctophyila variegate*, idricerus sogdianus*

چکیده راسته ی neuropteraشامل بالتوری های سبز و قهوه ای، شیر مورچه ها و چند خانواده ی دیگر می باشد. این حشرات مفید نقش بسیار مهمی را در کنترل طبیعی سایر بندپایان زیان آور گیاهان زراعی و باغی ایفا می کنند، از این رو این راسته یکی از مهم ترین راسته های حشرات محسوب می شود. با این وجود در ایران در مورد زیست شناسی و پراکنش این حشرات بررسی های کمتری صورت گرفته است. در بررسی فونستیک حشرات این راسته تقریبا 250 گونه شناسایی شده که بیشتر آن ها توسط میرمویدی انجام گرفته است. با توجه به این که در استان فارس بررسی های زیادی راجع به فونستیک این حشرات انجام نشده بود، این تحقیق در شیراز و چند شهرستان این استان انجام گرفت. در مجموع 2000 نمونه متعلق به 33 گونه از 6 خانواده از شهرستان شیراز و چند شهرستان اطراف استان فارس در طی سال های 89-1387 جمع آوری شدند. حشرات کامل توسط توردستی، تله نوری و تله ¬ی پارچه ای از مناطق کوهستانی، جنگل ها، مراتع و بوم نظام های های آبی جمع آوری شدند. شناسایی گونه ها¬¬¬¬ بر اساس خصوصیات شکل ظاهری و تشریح اندام جنسی نر صورت گرفت. برای شفاف سازی اندام جنسی نر از محلول پتاس 10% استفاده گردید. نمونه ها با استفاده از کلید شناسایی aspoeck،َ aspoeck و holzel(1980)، holzel(1967, 1972, 1999) و دیگر بالتوری شناسان معروف شناسایی شدند. در میان نمونه های زیر پنج گونه که با علامت * مشخص شده اند، برای اولین بار از ایران گزارش می شوند. 1-family:myrmeleontidae: neuroleon leptaleus, pseudoformecaleo gracilis, creoleon lugdunensis, accanthaclisis occitanica, myrmecaelurus trigrammus, lopezus(fetschenkoi) persicus, cueta grata*, neuroleon dianae, myrmeleon(morter) fasciatus*, palpares libelluloides, palpares solidus, 2-family:ascalaphidae: iranoidricerus iranensis, ptyngidricerus pseudoalbardanus, idricerus sogdianus, idriserus decrepitus* 3-family:nemopteridae: dielocrocae persicae, nemoptera rachelii 4-family:hemerobiidae: sympherobius(niremberge) pellucidus, micromus(nesomicromus) angulatus* 5-family:mantispidae: mantispa scabricolis 6- family:chrysopidae: chrysoperla carnea, chrysoperla kolthoffi, chrysoperla lucasina, chrysoperla sillemi, dichochrysa prasina, italochrysa vartianarum, chrysopa derbendica, chrysopa viridana, chrysopa(suarius)vartianae, suarius nanus, suarius fedtschenkoi کلمات کلیدی: ,neuroptera کنترل طبیعی، فونستیک، استان فارس

راسته ی neuroptera با داشتن 6000 گونه در 17 خانواده، یکی از قدیمی ترین راسته ی حشرات شناخته شده می باشد. راسته ی neuroptera شامل سه زیرراسته به نام های nevrothiformia، hemerobiiformia و myrmeleontiformia می باشد. خانواده ی myrmeleontidae (latreille,1802) از فوق خانواده ی myrmeleontoidea جز زیرراسته ی myrmeleontiformia است که به شیرمورچه ها (ant lion) معروف می باشند. لارو شیرمورچه ها شکارگر بوده و در کنترل مورچه ها و سوسک ها نقش دارد بنابراین آن ها را به عنوان یکی از عوامل کنترل بیولوژیک در نظر می گیرند. هدف از این تحقیق تحلیل تفاوت های ژنتیکی و مقایسه ی این تفاوت ها با مطالعات مورفولوژیک در گونه های myrmeleontidae است. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی گونه های خانواده ی myrmeleontidae، 13 گونه شیرمورچه از مناطق مختلف استان فارس و کرمانشاه جمع آوری شدند. تنوع ژنتیکی گونه ها با استفاده از نشانگر rapd مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 17 آغازگر انتخاب شد. میزان چندشکلی حاصل از نشانگرrapd، 52/79% بود. تجزیه و تحلیل خوشه ای داده های حاصل بر اساس روش complete در نرم افزارntsys2-02 و ضریب تشابه جاکارد انجام گرفت. تجزیه و تحلیل خوشه ای داده های حاصل از نشانگر rapd، گونه ها را به هفت گروه تقسیم بندی نمود که نشان دهنده ی تنوع ژنتیکی بالایی در بین گونه هایmyrmeleontidae است. نتایج به دست آمده از این تحقیق بیانگر این است که نشانگر rapd، نشانگر مناسبی جهت مطالعات تنوع ژنتیکی در گونه های myrmeleontidae می باشد.

بالتوری ها تشکیل فوق راسته ای به نام neuropterida را می دهند که طبق آخرین طبقه بندی شامل سه راسته ی neuroptera، raphidioptera و megaloptera می باشند. بالتوری های سبز (green lacewings) از راسته ی neuroptera، بالا خانواده ی hemerobioidea و خانواده ی chrysopidae می باشند. این خانواده با داشتن سه زیر خانواده در حداقل 75 جنس و 1300 گونه، بزرگ ترین خانواده از این راسته می باشد. تعداد گونه های مختلف این خانواده که در ایران شناسایی شده است در حدود 32 گونه می باشد. لاروها دارای آرواره هایی قوی می باشند و اغلب شکارگرند، لاروهای خانوادهی chrysopidae بهعنوان عامل کنترل بیولوژیک نقش بسیار مهمی در کنترل آفات دارند. با توجه به اینکه کاربرد روشهای مولکولی در علم سیستماتیک کاری جدید میباشد و از دقت بسیار بالایی نیز در مقاسیه با طبقهبندی مورفولوژیکی برخوردار است و همچنین، با توجه به اینکه تا کنون هیچ مطالعهای در خصوص بررسی تنوع ژنتیکی بالتوریها در ایران منتشر نشدهاست، قطعا سئوالات بیشماری در زمینهی تنوع ژنتیکی این حشره وجود دارد که لازم است در یک مطالعهی جامع مورد بررسی قرار گیرد. به همین جهت اینجانب تحقیق خود را در این زمینه انجام دادهام و با استفاده از روشهای مولکولی تنوع ژنتیکی بعضی از گونههای بالتوریهای خانوادهی chrysopidae، که بهجهت استفاده در کنترل بیولوژیک در کل دنیا از اهمیت زیادی هم برخوردارند را در بعضی از مناطق استانهای تهران و کرمانشاه بررسی نمودهام. در این مطالعه، تنوع ژنتیکی 11 گونه؛ chrysoperla carnea، chrysoperla lucasina، chrysoperla sillemi، chrysoperla kolthoffi، chrysopa dubitants ، chrysopa pallens ، chrysopa viridana ، suarius nanus، dichochrysa prasina ، italochrysa vartianorum و anisochrysa amseli از این خانواده شامل 39 نمونه به وسیله ی 19 نشانگر rapd مورد بررسی قرار گرفت. گونه های مورد مطالعه در این تحقیق در ابتدا توسط صفات مورفولوژیک ارزیابی و طبقه بندی شدند. استخراج dna با استفاده از روش ctab انجام شد. در مجموع 133 باند توسط 19 آغازگر تصادفی تکثیر شدند که اندازه ی باندها بین bp 3500 -300 بود، از بین باندهای تولید شده، 126 بلند چندشکل بودند و میزان چندشکلی کل برابر با 7/94 درصد بود. کم ترین میزان چندشکلی مربوط به آغازگرهای opba ، opa20، poa18، poa11، poa3، poa2 به میزان 86/82 درصد بود. تشابه ژنتیکی از 19 درصد تا 59 درصد بین گونه ها متغیر بود. بیشترین شباهت بین گونه های anisochrysa amseli و italochrysa vartianorum به میزان 59% و کمترین تشابه بین گونه های chrysopa dubitants و chrysoperla kolthoffi به میزان 19% بود. ضریب کوفنتیک برابر با 912/0 بود و طبق دندروگرام حاصل از گروه بندی خوشه ای، گونه های مورد مطالعه در پنج گروه طبقه بندی شدند. گروه یک:chrysoperla carnea ،chrysoperla kolthoffi ، chrysoperla lucasina و chrysoperla sillemi. گروه دو: chrysopa viridana، chrysopa pallens و chrysopa dubitants. گروه سه: suarius nanus گروه چهار: italochrysa vartianorum و anisochrysa amseli. گروه پنج: dichochrysa prasina 9/0r ? نشان دهنده ی برازش خیلی خوب داده هاست و نتایج حاصل از تجزیه کلاستر rapd به گروه بندی مورفولوژیکی بسیار نزدیک می باشد. هم چنین تنوع ژنتیکی چهار گونه از جنس chrysoperla ، شامل 16 نمونه با 19 آغازگر تصادفی در دو استان تهران و کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفت . تشابه ژنتیکی بین 62-27% متغیر بود، بیشترین شباهت مربوط به گونه های chrysoperla kolthoffi و chrysoperla sillemi از استان کرمانشاه و کمترین شباهت مربوط به گونه های chrysoperla lucasina جمع آوری شده از استان کرمانشاه و chrysoperla sillemi از استان تهران بود. طبق دندروگرام حاصل از گروه بندی خوشه ای، گونه های مورد مطالعه در چهار گروه طبقه بندی شدند: گروه یک شامل؛ گونه های chrysoperla carnea و chrysoperla kolthoffi جمع آوری شده از مناطق مختلف استان تهران گروه دو شامل؛ گونه های chrysoperla carnea و chrysoperla kolthoffi جمع آوری شده از مناطق مختلف استان تهران گروه سه شامل؛ گونه های chrysoperla sillemi و chrysoperla kolthoffi جمع آوری شده از مناطق مختلف استان کرمانشاه گروه چهارم؛ گونه های chrysoperla carnea و chrysoperla lucasina جمع آوری شده از مناطق مختلف استان کرمانشاه بود، که این نتایج با نتایج حاصل از تجزیه کلاستر کاملا مطابقت داشت.

در مطالعات انجام گرفته طی سال های 1389-1391 جهت بررسی فـون کنه های بالا خانواده ی raphignathoidea در منطقه ی ریجاب، مجموعاً 16 گونه متعلق به شش جنس و سه خانواده از این بالا خانواده جمع آوری و شناسایی شد که دو گونه برای اولین بار در دنیا شناسایی و توصیف گردید که با علامت (*) مشخص شده است. همچنین جنس نر گونه ی eustigmaeus segnis koch, 1836 که تا به حال در دنیا گزارش نشده بود، جمع آوری و توصیف گردید. stigmaeus pilatus ،stigmaeus elongatus ،stigmaeus kermanshahiensis ،stigmaeus boshroyehensis ،stigmaeus cariae ،stigmaeus shendabadiensis ،eustigmaeus segnis eustigmaeus doghani ،eustigmaeus sp.nov*،eustigmaeus nasrinae ، cheylostigmaeus ferdowsi ،cheylostigmaeus sp.nov* ،ledermeuliopsis dogani،raphignathus zhaoi ، raphignathus hecmatanaensis، neognathus terrestris .

بالا راسته neuropterida شامل سه راسته neuroptera, megalopteraو raphidiopteraاست. راسته neuroptera شامل دو زیر راسته myrmeleontiformia و hemerobiidiformia است. myrmeleontiformia شامل بالا خانواده myrmeleontoidea است که از دو خانواده myrmeleontidae (antlions) و ascalaphidae (owlflies) تشکیل شده است و اکثر بالتوری های این بالا خانواده در این دو خانواده قرار دارند. در این تحقیق به منظور بررسی تنوع بالتوری ها از نظر ریخت شناختی و توالی بخشی از ژن کدکننده سیتوکروم اکسیدازi ، جمع آوری آن ها در استان خوزستان در شهرستان های دزفول و شوش انجام شد. برای جمع آوری بالتوری ها از تله نوری و توردستی استفاده شد. پنج گونه از سه خانواده myrmeleontidae, ascalaphidae و chrysopidae انتخاب شد. نمونه های جمع آوری شده ابتدا با استفاده از ژنیتالیا جنس نر تشخیص داده شدند و پس از شناسایی، mtdna آن ها با استفاده از روش ctab استخراج شد و سپس محصولات pcr برای ژن کدکننده سیتوکروم اکسیدازi توالی یابی شدند. تجزیه و تحلیل خوشه ای داده های حاصل بر اساس روش clustalw و با استفاده از نرم افزار megalign برای توالی ها در گونه های مورد مطالعه نشان داد که این پنج گونه در سه گروه مجزا قرار می گیرند، بطوری که گونه های chrysopa viridana و chrysopa pallens از خانواده chrysopidae با گونه ی palpares solidus از خانواده myrmeleontidae در گروه اول، گونه ی deleproctophylla variegata از خانواده ascalaphidae در گروه دوم و گونه ی creoleon remanei از خانواده chrysopidae در گروه سوم قرار می گیرند. تجزیه و تحلیل خوشه ای داده ها بر اساس توالی اسیدهای آمینه نیز گروه بندی فوق را تأیید نمود. ضریب کوفنیتیک برای هر دو تجزیه خوشه ای dna و پروتئین مثبت و معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیشترین تبدیل نوکلئوتیدی مربوط به نوکلئوتیدهای t وc و کمترین تبدیل نوکلئوتیدی هم مربوط به نوکلئوتیدهای g و c می باشد. واژه های کلیدی: تعیین توالی، ژن سیتوکروم اکسیداز?، تجزیه خوشه ایmyrmeleontidae, ascalaphidae, chrysopidae, clustalw method.

تنوع زیستی کنه های پیش استیگمای درختان خشک میوه (گردو، بادام و فندق) استان همدان طی سالهای 1391-1389 مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی جمعاً 23 گونه متعلق به 15 جنس و10? خانواده از کنه های گیاهخوار و شکارگر جمع آوری و شناسایی شد که سه گونه اولین بار از ایران جمع آوری نام گذاری و توصیف گردید، این کنه ها برای فون کنه های دنیا جدید هستند که با (*) مشخص شدند. از بین گونه های گیاهخوار گنه گال زگیلی برگ گردو با پراکنش گسترده و انبوهی بالا مشاهده شد ودر بین گونه های شکارگر نیز کنه های tydeus caryae khanjani & ueckermann و anystis baccaurum (l.)از پراکنش قابل توجهی برخوردار بود. گونه اول فقط در روی کنه گال زگیلی برگ گردو مشاهده و تراکم بالایی در روی این آفت داشت و به نظر می رسد نقش مهمی در کاهش جمعیت آن دارد در حالیکه گونه بعدی به روی حشرات کوچک و کنه های تارتن مشاهده گردید

مطالعه ی فون کنه های شکارگر و پارازیت مرتبط با بندپایان گون در منطقه ی سنقروکلیایی طی سالهای 1390-1392 انجام گرفت. در این بررسی جمعاً 15 گونه متعلق به نه جنس و هشت خانواده جمع آوری و شناسایی شد، که یک گونه برای فون کنه های دنیا و یک گونه نیز برای فون ایران جدید می باشد که به ترتیب با (**) و (*) مشخص شده است. گونه های معرفی شده به ترتیب خانواده، جنس و گونه به قرار زیر می باشند: bdellidae duges, 1834: spinibdella cronini baker & balock, 1944; camerobiidae southcott, 1957: neophyllobius edwardi kanjani & hosseini, 2013; caligonellidae grandjean, 1944:: molothrognathus bahariensis khanjani & ueckermann, 2003 ; molothrognathus azizi khanjani & ueckermann, 2003, neognathus terrestris summers & schlinger, 1955; cryptognathidae oudemans, 1902: favognathus alvandi khanjani et al., 2013; cunaxidae thor, 1902: cunaxa setirostris hermann,1804, cunaxa capreolus berlese, 1890; pterygosomatidae oudemans, 1910: pimeliaphilus ricardoi sp. nov.**; pseudocheylidae oudemans, 1909: anoplocheylus paraclavatus* van dis & ueckermann, 1991; raphignathidae kramer, 1877: raphignathus hatamii khanjani et al., 2013, raphignathus hecmataniensis khanjaniand ueckermann, 2002 ; raphignathus gracilis rack, 1962, raphignathus protaspus khanjaniand ueckermann, 2002, raphignathus collegiatus atyeo, baker & crossley 1961.

از جمله راه های تعیین تنوع و روابط فیلوژنتیکی در حشرات، استفاده از خصوصیات ظاهری و نشانگرهای مولکولی می باشد. در این تحقیق تنوع و روابط فیلوژنتیکی برخی از بالتوری ها از نظر ریخت شناسی و توالی بخشی از ژن کد کننده سیتوکروم اکسیداز i بررسی گردید. جمع آوری نمونه ها در استان کردستان در شهرستان های کامیاران، بانه، سنندج، دیواندره، مریوان و سقز انجام شد. برای جمع آوری بالتوری ها از تله نوری و تور دستی استفاده شد. برای این منظور 21 نمونه (هفت گونه و هر گونه در سه تکرار) از چهار خانواده myrmeleontidae، chrysopidae، nemopteridae و ascalaphidae انتخاب گردید. نمونه های جمع آوری شده، ابتدا با استفاده از ژنیتالیای جنس نر تشخیص داده شدند. پس از شناسایی، mtdna آن ها با استفاده از روش ctab استخراج شد. سپس محصولات pcr برای بخشی از ژن کد کننده سیتوکروم اکسیدازi توالی یابی شدند. تجزیه و تحلیل خوشه ای داده های حاصل بر اساس روش clustalw در نرم افزار megalign برای توالی ها در گونه های مورد مطالعه نشان داد که این 21 نمونه در چهار گروه مجزا قرار گرفته اند. به طوری که در گروه اول 17 نمونه ی d. nuristanus (dis b)، i. iranensis (ir b)، i. iranensis (ir c)، i. iranensis (ir a)، nemoptera rachelli (ra c)، h. nutans (ha c)، c. pallens (pal b)، c. pallens (pal c)، h. nutans (ha a)، c. pallens (pal a)، s. nanus (na c)، a. occitanica (ac c)، a. occitanica (ac b)، s. nanus (na a)، s. nanus (na b) ، d. nuristanus (dis a) و d. nuristanus (dis c)، و در گروه دوم یک گونه n. rachelli (ra b)، و در گروه سوم یک گونه یn. rachelli (ra a) ، و در گروه چهارم دو گونه ی h. nutans (ha b) و a. occitanica (ac a)، قرار گرفته است. در تجزیه و تحلیل خوشه ای داده ها بر اساس توالی اسیدهای آمینه بر اساس خط برش، گونه ها را به سه گروه تقسیم نمود. که در گروه اول هفده گونه یh. nutans (ha a) ، c. pallens (pal a)، s. nanus (na c)، n. rachelli (ra c)، d. nuristanus (dis c)، d. nuristanus (dis a)، c. pallens (pal c)،h. nutans (ha c) ، c. pallens (pal b)، i. iranensis (ir a)، i. iranensis (ir b)، d. nuristanus (dis b)، i. iranensis (ir c)، n. rachelli (ra a) ،n. rachelli (ra b) ، a. occitanica (ac b) و a. occitanica (ac c)، در گروه دوم دو گونه s. nanus (na a) وs. nanus (na b) ، و در گروه سوم دو گونه ی a. occitanica (ac a) و h. nutans (ha b)، قرار گرفته است. ضریب کوفنیتیک برای تجزیه خوشه ای dna (90/0) و پروتئین (98/0) مثبت و معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیشترین تبدیل نوکلئوتیدی بین بازهای آلی تیمین (t) و آدنین (a) به میزان 190، و حداقل میزان جابه جایی بین بازهای سیتوزین (c) و گوانین (g) به میزان 25 می باشد.

در طول دهه های اخیر ژنتیک دانان و تاکسونومیست ها از ژن سیتوکروم اکسیداز ? برای بررسی تنوع بین گونه ای و درون گونه ای موجودات زنده استفاده کرده اند. این ژن با توجه به اینکه در داخل میتوکندری قرار دارد دارای جایگاه اختصاصی خوبی برای بررسی روابط فیلوژنتیکی بین راسته های مختلف حشرات است. در این تحقیق روابط فیلوژنتیکی برخی از حشرات از نظر ریخت شناسی و توالی بخشی از ژن کدکننده سیتوکروم اکسیداز i بررسی گردید. جمع آوری نمونه ها در استان کردستان از شهرستان های قروه، بیجار، سنندج، دیواندره، مریوان و دهگلان صورت گرفت. برای جمع آوری حشرات از تله نوری و تور دستی استفاده شد. نمونه های جمع آوری شده، ابتدا با استفاده از خصوصیات ظاهری شناسایی شدند. پس از شناسایی، دی.ان.ای میتوکندریایی آن ها با استفاده از روش ctab (ستیل تری متیل آمونیوم بروماید) استخراج شد. سپس محصولات polymerase chain reaction برای بخشی از ژن کد کننده سیتوکروم اکسیدازi توالی یابی شدند. تجزیه و تحلیل خوشه ای داده های حاصل بر اساس روش clustalw در نرم افزار megalign برای توالی ها در گونه های مورد مطالعه نشان داد که این نمونه ها در چهار گروه مجزا قرار دارند. به طوری که در گروه اول دو گونه ی chrysopa pallens (ph)و acanthaclisis occitanica(ac) و در گروه دوم گونه های (ek-a) ephestia kuehniella،ek-b)) e. kuehniella ، در گروه سوم گونه هایblatta orientalis (bo-a) و periplaneta americana (pe-b)و در گروه چهارم گونه های (eui-a)eurygaster integriceps وeui-b) ) e. integriceps قرار دارند. در تجزیه و تحلیل خوشه ای داده ها بر اساس توالی اسیدهای آمینه استفاده از خط برش در گراف خوشه ای، گونه ها را به چهار گروه تقسیم نمود،که در گروه اول (ek-a) e. kuehniella،ek-b)) e. kuehniella، eui-a)) e. integriceps ،eui-b)) e. integriceps، در گروه دوم گونه های( p. americana(pe-b و (bo-a ) b.orientalis و در گروه سوم گونه c.pallens (ph) و در گروه چهارم گونه a.occitanica (ac) قرار گرفت. ضریب کوفنیتیک برای تجزیه خوشه ای dna (925/0) و پروتئین (687/0) مثبت و معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیشترین تبدیل نوکلئوتیدی بین بازهای آلی تیمین (t) و سیتوزین (c) به تعداد 117، و حداقل میزان جابه جایی بین بازهای سیتوزین (c) و گوانین (g) به تعداد 21 می باشد.