در جامعه امروزی که تکنولوژی به سرعت در حال پیشرفت است زندگی در بافت های تاریخی اهمیت خود را از دست می دهد و این در حالی است که بافت های تاریخی پتانسیل های بالایی در تبدیل شدن به مکان شهری با ارزش را دارند تجربه های جهانی مرمت شهری و زمینه های نظری آنها ، سرمایه های ارزنده جهت درک بهتر مسائل و ارائه راهکار برای حل مشکلات بافت های کهن به شمار می آیند. در جوامع دیگر از جمله کشور آذربایجان ، مرکز تاریخی مکانی زنده و پویا، و جزوی لاینفک از شهر محسوب می شود. از اینرو آشنایی با شهرهای تاریخی و نحوه برخورد با آن در دیگر جوامع، بخصوص جوامعی که از لحاظ فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی شرایط نزدیک به کشور ما را دارند می تواند راهگشای مناسبی برخورد با مساله بافت های تاریخی کشورمان باشد. باکوی کهن، موسوم به ایچری شهر،محدوده ای است درون حصارتاریخی (که در دل شهر مدرن قرار گرفته) و به دلیل داشتن آثار متنوع و ارزشمند جزو میراث جهانی آذربایجان می باشد. به منظور حفاظت این بخش از باکو ، اقدامات موثری از اواخر قرن بیستم انجام گرفت در نهایت منجر به حفظ ارزش های شهر کهن، تجدید حیات مجدد شهری ارتقا بخشی کیفی محیط و همچنین ثبت جهانی شهر محصور باکو به همراه بنای قیز قالاسی و مجموعه شیروانشاهان در فهرست میراث جهانی گردید.اما به دنبال زلزله ای که در همان سالها در باکو رخ داد و نبود مدیریت شهری کارامد در مقطعی از قرن حاضر، ساخت و سازهای نامتعارف و ناهمخوان با محیط تاریخی درحریم ایچری شهر انجام گرفت و موجب وارد گشتن خساراتی به شهر کهن باکو گردید. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی تحلیل در پی آنست تا پس از معرفی بافت تاریخی باکو، جنبه های مثبت روند حفاظتی و اقدامات اجرایی در زمینه مرمت شهری ، در این شهر مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهد تا علاوه بر معرفی ارزش های بافت های کهن شهری، و پتانسیل های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی آن ، زمینه های کاربست این تجربیات را در بافت های تاریخی کشور فراهم سازد. در پایان جهت بهبود کیفیت بصری محیط تاریخی و ارتقای ارزشهای زیبایی شناسانه شهر کهن باکو پیشنهاداتی ارائه می گردد.