راهبری شرکتی مجموعه ای از نظام ها، فرآیندها و ساختارهایی است که با استفاده از سازوکارهای درون سازمانی نظیر هیئت مدیره، کنترل های داخلی اداری و حسابداری، کمیته حسابرسی و نیز سازوکارهای برون سازمانی مانند نظارت قانونی، نظام حقوقی، بازار سرمایه و حسابرسی مستقل درپی کسب اطمینان از رعایت حقوق ذی نفعان، پاسخگویی، شفافیت و عدالت در واحد تجاری است. می توان انتظار داشت، وجود مکانیزم های راهبری قوی موجب ایجاد محیط کنترلی و افزایش ضریب اطمینان فعالیت های شرکت و کاهش ریسک تجاری و نیز ریسک گزارشگری مالی مطلوب می شود؛ بنابراین حسابرسی مستقل با حجم عملیات کمتر و ریسک پایین تر انجام شده و حق الزحمه حسابرسی کاهش می یابد. این پژوهش به دنبال یافتن پاسخ این پرسش است که آیا نظام راهبری شرکتی در ایران با میزان حق الزحمه حسابرسی مستقل ارتباطی دارد یا خیر. در این پژوهش تعداد 201 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1387، به عنوان نمونه انتخاب شده است. تعداد 10 عامل شناخته شده راهبری با توجه به مبانی نظری، ادبیات و منابع اطلاعاتی موجود در کشور ما، با حق الزحمه حسابرسی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که از 10 عامل موثر بر راهبری شرکتی، 3 عامل درصد سهام در اختیار نهادهای دولتی، نوع اظهارنظر حسابرس و نوع حسابرس با حق الزحمه حسابرسی مستقل رابطه معنی دار دارند.