اخیرا یک سری تحقیقات دامنه داری در زمینه ی تاثیرات پیچیدگی فعلیت محور(task complexity) بر روی تولید کلامی در قالب "صحت"ء "روانی" و "پیچیدگی" گفتار صورت گرفته است. هر چند تاثیرات "پیچیدگی فعلیت محور" برتعامل کلامی و "واکنش فراگیربه بازخورد تصحیح گر"(learner uptake) به ندرت مورد تحقیق قرار گرفته است. به منظور بررسی تاثیرات فعلیت محور بر روی واکنش فراگیر به بازخورد تصحیح گر 38زبان آموز مذکر در سطح متوسط به پایین در موسسه ی زبانکده ی ملی ایران میاندوآب و 22زبان آموز مذکر از موسسه ی جهاد دانشگاهی ارومیه که همگی این 60 نفر از نظر مهارت کلامی انگلیسی در یک سطح بودند به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول فعلیت محور ساده و گروه دوم پیچیده را اجرا کردند. مراحل جمع آوری داده ضبط صوتی شد. با توجه به مستقل بودن دو گروه از آزمون مستقل تی استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که شرکت کنندگان در گروه پیچیده واکنش های بیشتری به باز خورد فراگیر (هم از نظر میزان و هم موفقیت ) نشان دادند. این میزان بالای uptake را میتوان به ضرورت های عوامل شناختی فعلیت محور پیچیده نسبت داد که عوامل شناختی و ظرفیت حافظه و میزان توجه را بر روی توانایی های ذهنی فراگیران تحمیل می کند. مطالعه ی حاضر استدلال می کند که پیچیدگی فعلیت محور یکی از پیش بینی کننده های uptake می باشد. علاوه بر این تحقیق حاضر نتاج آموزشی برای فراگیری زبان دوم و تهیه و تنظیم مطالب درسی دارد.