مسکن یکی از اساسی ترین نیازهای بشری است و تأمین آن برای تمامی خانوارها، از اهداف مهمی است که ا ز سوی تمامی دولت های جهان بر آن تأکید می گردد. از اینرو عدم تعادل بین تقاضا و عرضه مسکن در شهرهای ایران، ضرورت بررسی همه جانبه ابعاد مشکل مسکن و ارائه راهکار لازم برای رفع مشکل یاد شده را ایجاد می کند. در این تحقیق کوشش شده است ضمن تبیین عوامل موثر بر تقاضای مسکن، روابط این متغیرها با یکدیگر مورد شناسایی و ارزیابی قرار گیرد. با شناخت متغیرهای فوق اثر آنها بر روی سیاستهای مسکن قابل بررسی است. با مروری بر ادبیات عوامل موثر بر تقاضای مسکن مشاهده میشود در حالت کلی: قیمت مسکن، درآمد خانوار، تعداد خانوار و شاخص کالا و خدمات مصرفی در آن موثرند. در این مطالعه اثر عوامل فوق بر روی تقاضای مسکن در استان تهران طی دوره 85-1356 مورد بررسی تجربی قرار گرفته است. روش مطالعه حداقل مربعات معمولی و خود رگرسیون برداری است. نتایج نشان می دهد که در استان تهران قیمت مسکن، درآمد خانوار، شاخص قیمت کالا و خدمات مصرفی رابطه معنی داری در سطح 95 درصد با تقاضای مسکن دارند اما متغیر خانوار معنی دار نبوده است.