اثر پلی ال بازیافتی و نانو ذره cloisite30b روی تخریب حرارتی پلی یورتان نوع سخت، با آنالیز ترموگراویمتری (tga) مورد مطالعه قرار گرفت. داده های tg نشان می دهد که با افزایش پلی ال بازیافتی و نانو ذره، دمای تخریب افزایش می یابد. با اعمال روش های سینتیکی مختلف نیز مشخص گردید که روند تغییر انرژی فعال سازی با افزایش cloisite30b و پلی ال بازیافتی در مقایسه با نمونه های بدون نانوclay وپلی ال بازیافتی، به طور کلی رو به افزایش است. داده های tg و اعمال روش های سینتیکی مختلف روی نمونه های دارای پلی ال بازیافتی و نانوclay نشان داد نمونه pu(203) از نظر حرارتی نسبت به دیگر نمونه ها پایدارتر است. سه تایی سینتیکی برای نمونه فوق تعیین گردید. انرژی فعال سازی برای این نمونه چنانچه با روش های ofw،kas ، tang، cr وikp محاسبه شد به ترتیب 6/134، 2/132 ، 7/132 ، 1/132 و 4/124 کیلو ژول برمول محاسبه گردید.مقدار لگاریتمی فاکتور آرنیوس 5/21 بدست آمد و مدل سینتیکی برای تخریب حرارتی این نمونه گزارش شد.

فلزات سنگین، می توانند حتی در غلظت های بسیار پایین نیز سمی باشند. اندازه گیری مستقیم مقادیر جزئی یونهای فلزی،به دلیل غلظتهای بسیار پایین آنها در نمونه های حقیقی و نیز مزاحمت ناشی از بافت نمونه کاری بسیار مشکل است. استخراج فاز جامد (spe)، متداولترین تکنیک مورد استفاده در پیش تغلیظ آنالیت ها مخصوصا از نمونه های آبی میباشد. در روش spe، اندازه ذرات فاز جاذب از فاکتورهای بسیار مهم بوده که بر کارایی آن تاثیر میگذارد. در این پروژه، ابتدا،یک سیستم میکروامولسیون آب-روغن (w-o)جدید برای سنتز نانو ذرات گوگرد طراحی و به اجرا در آمد. مشخصات نانو ذرات گوگرد سنتز شده از طریق تکنیک های مادون قرمز تبدیل فوریه (ft-ir)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، آنالیز عنصری (eds)، و پراش اشعه ایکس (xrd)بررسی و مطالعه شد. نتایج نشان داد که نانو ذرات گوگرد تهیه شده دارای ساختار مونوکلینیک، شکل کروی، خلوص بالا (100درصد) و اندازه متوسط 22نانومتر هستند. سپس نانوذرات گوگرد سنتز شده در ستونی قرار داده شد و در استخراج و پیش تغلیظ یون نیکل از نمونه های آبی مختلف مورد استفاده قرار گرفت. سپس تاثیر پارامترهای تجزیه ای مثل ph محلول نمونه، شرایط حلال شویشی، سرعت عبور محلول نمونه، حجم نمونه و حضور یونهای مزاحم بر روی راندمان استخراج مورد مطالعه قرار گرفت و مقادیر بهینه تعیین شدند. مقدار یون نیکل در محلولهای ورودی و شویشی ستون توسط روش جذب اتمی شعله ای (faas) مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه پروژه روش spe فوق توسط میکرو ذرات گوگرد تهیه شده از شرکت مرک تکرار و نتایج استخراج نانو و میکرو ذرات گوگرد مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان دادند که کاربرد نانو ذرات گوگرد در spe یون نیکل موجب حد تشخیص پایین تر، فاکتور پیش تغلیظ بالاتر، ظرفیت جذب بالاتر، زمان استخراج کمتر و قابلیت بالاتر در بازسازی جاذب خواهد شد.

در این مطالعه پلی اورتان های کربوکسیله با سه وزن مولکولی مختلف ساخته شدند تا به عنوان حامل برای رهایش کنترل شده ی داروی رالوکسیفن منظور شوند و به نحوی بتوان فراهمی زیستی دارو را بالا برد. نانوذرات با روش رسوب گیری هم زمان آماده شدند. بهینه سازی نانوذرات با روش باکس-بنکن انجام شد. فاکتور های مستقل, وزن مولکولی پلیمر, نسبت غلظت پلیمر به دارو و سرعت همزن مغناطیسی بودند و فاکتورهای به هم وابسته, سایز نانوذرات, توزیع اندازه ذره ای, زتا پتانسیل و میزان داروی بار گذاری شده در پلیمر بودند. نتایج نشان داد که مدل به کار گرفته شده(باکس-بنکن) برای انجام آزمایش کاملا منطقی بود. برای بررسی ساختار پلی اورتان ساخته شده, داروی رالوکسیفن و نانوذرات ساخته شده از رزونانس مغناطیسی هسته ی پروتون (h-nmr ) و طیف سنج مادون قرمز تبدیل فوریه استفاده شد. کروماتوگرافی نفوذ ژلی (gpc) برای تعیین وزن مولکولی پلی اورتان های ساخته شده استفاده شد. تفرق دینامیک نور(dls) و میکروسکوپ الکترونی(sem) برای بررسی توزیع اندازه ی ذره ای و سایز نانوذرات به کار گرفته شد. کالریمتری روبشی افتراقی(dsc) و وزن سنجی حرارتی(tga) برای آنالیز حرارتی نمونه ها استفاده شدند. مطالعات پراکنش اشعه ی x برای بررسی میزان کریستالی بودن نانوذرات, پلی اورتان و دارو به کار گرفته شدند. سایز نانوذرات در آزمایشات انجام شده بین nm 96-49 بود و میزان داروی بارگذاری شده % 92-84 بود. نانوذرات پلی اورتان بارگذاری شده با رالوکسیفن در محیط in-vitro ارزیابی شدند و پروفایل آهسته رهش را نشان دادند ( %35/4 ± 19/24 بعد از 4 هفته).

علیرغم اینکه فومهای پلی یورتان یکی از متنوع ترین گروه های پلیمری می باشند، اما یکی از دغدغه های موجود در رابطه با این دسته از فوم ها ناپایداری حرارتی آن ها بوده و در سالهای اخیر تلاشهای زیادی در جهت رفع این نقیصه و با استفاده از انواع نانوذرات بکار گرفته شده است. در تحقیق حاضر نانوکامپوزیت مغناطیسی فوم نرم پلی یورتان سنتز شده و اثر نانوذرات اکسیدآهن مغناطیسی اصلاح شده شیمیایی در بهبود پایداری حرارتی فوم مورد مطالعه قرار گرفته است. اصلاح سطح نانوذرات توسط عوامل اتصال دهنده ی سیلانی آمینوپروپیل تری اتوکسی سیلان (apts) وn-(2-آمینو اتیل)-3-آمینو پروپیل تری متوکسی سیلان (aeap) انجام شد. برای بررسی میزان پایداری حرارتی فوم نرم پلی یورتان، نانوذرات اصلاح شده با درصدهای مختلف وزنی (0 الی 3)، تولید شده و به عنوان تقویت کننده درون ماتریس پلی یورتان بکار گرفته شدند. نتایج آنالیز وزن سنجی حرارتی نشان داد با افزایش درصد نانوذرات از 0 به 3 درصد وزنی، پایداری حرارتی فوم افزایش یافته است، به عبارت دیگر این نانوذرات به علت ظرفیت حرارتی بالای خود و برهمکنش مناسب آنها با ماتریس پلی یورتان، موجب افزایش در پایداری حرارتی نانوکامپوزیت شده اند. نتایج آنالیزهای مکانیکی-حرارتی و مغناطیس سنجی نیز به ترتیب نشان دادند نانوکامپوزیت حاوی% 3 نانوذره مغناطیسی دارای کمترین دمای انتقال شیشه ای (tg) و بیشترین خاصیت سوپرپارامغناطیسی می باشد. همچنین بررسی تصاویر میکروسکوپ الکترنی روبشی نشان داد، با افزایش درصد نانوذرات، سایز سلولی فوم نرم کوچکتر شده و در نتیجه دانسیته سلولی و دانسیته فوم افزایش یافته است.

در این پژوهش، میکرو و نانو ذرات اکسید روی به طور موفقیت آمیزی با استفاده از روش های ساده شیمیایی سنتز شدند. تأثیر عواملی مانند نوع عامل رسوب دهنده، نوع نمک، و حضور سورفکتانت و همچنین تغییر شرایط واکنش بر روی اندازه و ریخت شناسی ذرات اکسید روی بررسی گردید. خصوصیت سنجی ذرات با روش های xrd، sem، ftir و tga انجام شد. آنالیزهای xrd و sem نشان داد که ذرات سنتز شده اندازه های مختلفی از 20 نانومتر تا 4 میکرومتر دارند. همچنین ریخت شناسی ذرات سنتز شده شامل کروی، مداد مانند، گل مانند و شش وجهی استوانه ای با استفاده از تصاویر sem تایید گردید. در ادامه این پژوهش تخریب فتوکاتالیستی رنگزای قرمز فعال 120 (rective red 120) با استفاده از میکرو و نانو ذرات اکسید روی تحت پرتو تابی uv مورد مطالعه قرار گرفت و اثرعوامل مختلفی مانند ph ، غلظت رنگزا و مقدار کاتالیست بررسی شد. همچنین، یک مطالعه مقایسه ای بین فعالیت فتوکاتالیستی میکرو و نانو ذرات اکسید روی انجام گرفت. نتایج نشان داد که راندمان تخریب نوری با افزایش مقدار کاتالیست افزایش می یابد و رابطه معکوس با غلظت اولیه رنگ دارد و حداکثر راندمان تخریب فتوکاتالیستی رنگ قرمز فعال 120 در محلولی با ph برابر 11 بدست می آید. نتایج نشان می دهد که نانو ذرات اکسید روی در مقایسه با میکرو ذرات آن، راندمان حذف رنگ بالاتری را در شرایط یکسان دارند. نتایج کار در محلول های حقیقی نشان داد که فرایند اکسایش با استفاده از نانو ذرات اکسید روی تحت پرتو تابی uv می تواند در تصفیه پساب های حاوی آلاینده های رنگی بسیار سریع، کارامد، اقتصادی و سازگار با محیط زیست عمل کند.

مطالعه بر روی هلیکوباکتر پیلوری به عنوان یکی از عوامل مهم در پیشر ت سرطان معده و همچنین مطالعه آنزیم اوره آز در حمایت از این باکتری در محیط اسیدی معده از دیرباز تاکنون انجام پذیرفته است. اوره آز (اوره آمیدوهیدرولاز)متالوآنزیم وابسته به اتم نیکل است که اوره را با سرعتی زیاد هیدرولیز کرده و منجر به تولید دو مولکول آمونیاک و یک مولکول دی اکسید کربن میشود. روشهای متعددی برای سنجش مقدار محصول تولید شده در طول واکنش و همچنین تخمین فعالیت اوره آز در دسترس است. آمونیاک با روشهای مختلفی سنجش میشود مانند: الکترودهای یون-گزین، واکنش با فنول-هیپوکلریت و یا معرفهای نسلر. اساس روشهای ذکر شده بر پایه قلیایی شدن محیط واکنش در حین انجام واکنش میباشد. اوره آز هم در صنعت کشاورزی و هم پزشکی نقش مهمی را از خود نشان میدهد. در پزشکی اوره آزهای باکتریایی منجر به بیماریهای کبدی، زخم معده و سنگهای کلیه میشوند. در صنعت کشاورزی فعالیت زیاد اوره آز در خاکهای کشاورزی باعث مشکلات زیست محیطی و اقتصادی از طریق آزاد سازی غیرطبیعی آمونیاک به اتمسفر میشود. این امر منجر به تخریب گیاهان ابتدا از طریق محروم ماندن گیاه از مواد مغذی و ثانیا تولید و پخش آمونیاک سمی در میان آدمها میشود. جلوگیری از فعالیت آنزیم اوره آز نقش گسترده ای هم در صنعت پزشکی و کشاورزی و هم در یادگیری سینتیک آنزیم داشته است. این مهارسازی در کاهش از دست ر فتن نیتروژن موجود در اوره به صورت آمونیاک فرار موثر بوده است. همچنین مهارکننده ها میتوانند کریستال های تجمع یافته در کلیه را در خود حل کرده و از تشکیل کریستالهای جدید در ادرار جلوگیری کنند. در این پژوهش با انتخاب سه ترکیب فلاونیدی کوئرستین، کاتچین و نارینژین به عنوان مهارکننده به بررسی سینتیک مهارسازی فعالیت اوره آز پرداخته شده است. همچنین با انتخاب شش گیاه با خاصیت دارویی و درمانی به صورت عصارهای متانولی به بررسی قدرت مهارکنندگی هر یک نیز پرداخته شده است. مهارسازی آنزیم اوره آز با استفاده از متد ایندو فنول که به وسیله ی ویتربرن به اثبات رسیده است صورت پذیرفت. پتانسیل بازدارندگی با استفاده از تکنیک اسپکتروسکوپی ماورای بنفش- مرئی در طول موج 625 نانومتر اندازه گیری شد.

چکیده در کار حاضر استفاده از روش های جدید ریز استخراج برای جداسازی و پیش تغلیظ داروهای مخدر در سه بخش ارائه شده است. دو بخش اول شامل مقایسه روش ریز استخراج مایع – مایع پخشی رایج وتکنیک استخراج بر پایه حلال پایان دهنده امولسیون با به کارگیری حلالی با چگالی بالا جهت اندازه گیری ترامادول و متادون در نمونه های آبی است. این روش های ساده و سازگار با محیط زیست به منظور اندازه گیری ترامادول و متادون، که در تسکین درد و درمان افراد معتاد به سایر مواد مخدر استفاده می شوند، به کار برده شده اند. در این روش ها، استخراج ترامادول با استفاده از 400 میکرولیتر کلروفرم، 0/2 میلی لیتر استون و ph برابر 0/10 انجام شده است. همچنین طبق شرایط بهینه به دست آمده برای نمونه ی متادون، حجم حلال استخراج کننده 600 میکرولیتر، حجم حلال پخش کننده 5/2 میلی لیتر و ph برابر 0/11 می باشد. در روش ریز استخراج مایع – مایع پخشی رایج از سانتریفیوژ برای جدا کردن فازهای آبی و آلی استفاده شد. اما در روش دیگر از 0/3 میلی لیتر استونیتریل برای ترامادول و 5/3 میلی لیتر استونیتریل برای متادون به عنوان حلال پایان دهنده ی امولسیون، به منظور شکستن امولسیون استفاده شد و مرحله وقت گیر سانتریفیوژ برای جدایی فازها حذف شده است. تحت شرایط بهینه برای تعیین ترامادول، در روش dllme رایج حد تشخیص 05/0 میلی گرم بر لیتر و گستره ی خطی 150 – 5/0 میلی گرم بر لیتر و ضریب همبستگی (2r) برابر 9998/0 و در روش hsd – dllme حد تشخیص 03/0 میلی گرم بر لیتر و گستره ی خطی 120 – 3/0 میلی گرم بر لیتر و ضریب همبستگی (2r) برابر 9994/0 به دست آمده است. با انجام آزمایش های کالیبراسیون برای تعیین متادون تحت شرایط بهینه، منحنی کالیبراسیون در گستره 100-1/0 میلی گرم بر لیتر با ضریب تعیین (2r) برابر 9995/0 خطی بود و حد تشخیص 095/0 میلی گرم بر لیتر و در روش hsd – dllme منحنی کالیبراسیون در گستره 80-08/0 میلی گرم بر لیتر با ضریب تعیین (2r) برابر 9998/0 خطی بود و حد تشخیص 05/0 میلی گرم بر لیتر به دست آمد. در تحقیق سوم روش ریز استخراج مایع – مایع پخشی با استفاده از حلال با چگالی کم برای اندازه گیری متادون در نمونه های آبی به کار گرفته شد. نوع حلال استخراج کننده و نوع حلال پخش کننده بهینه شد. به دلیل محدودیت در زمان انجام پژوهش، از بهینه کردن سایر پارامترها صرف نظر شد. اما در ادامه ی این تحقیق می توان سایر فاکتورها از جمله حجم حلال استخراج کننده، حجم حلال پخش کننده، ph و اثر نمک را مورد بررسی قرار داده تا به بالاترین راندمان استخراج رسید. کلید واژه ها: ترامادول، متادون، ریز استخراج مایع – مایع پخشی رایج، استخراج بر پایه حلال پایان دهنده امولسیون با به کارگیری حلالی با چگالی بالا

هیدروژل¬ها شبکه¬های پلیمری سه بعدی آب¬دوست شامل مونومرهای اسیدی، بازی و خنثی می¬باشند که قادرند مقدار زیادی آب و محلول نمک¬ها را جذب کنند. به علت این خاصیت فوق العاده، رفتار تورمی چندسازه¬ها و نانوچندسازه¬های ابرجاذب مورد مطالعه قرار گرفته است. در این تحقیق هیدروژل نانوچندسازه بر پایه آکریلیک اسید، هیدروتالک اصلاح-شده و سدیم آلژینات به روش پلیمری¬شدن رادیکالی در شرایط جو تهیه شدند. ساختار نانو و ریخت¬شناسی سطح هیدروتالک اصلاح شده و نمونه¬های هیدروژل توسط پراش اشعه ایکس (xrd)، طیف¬سنج زیر قرمز (ir) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) بررسی شدند. تاثیر مقدار هیدروتالک بر میزان جذب آب نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می¬دهند که افزایش مقدار اندکی هیدروتالک می¬تواند جذب آب نمونه¬های هیدروژل را افزایش دهد اما با افزودن بیش از حد این ماده میزان جذب آب کاهش خواهد یافت. در نهایت رهایش داروی ایندومتاسین به عنوان یک داروی الگو، مورد بررسی قرار گرفت. توصیف رهایش دارو نیز با خاصیت رفتار تورمی هیدروژل¬های چندسازه¬ ابر-جاذب مرتبط است. نتایج نشان داد که هیدروژل چندسازه سنتز شده می¬تواند به عنوان یک سامانه رهایش دارو بسیار مناسب باشد.

نتایج تست فشاری نشان داد نمونه هیبرید نشده 2s در فشارkpa 77 متحمل شکست می شود. درصورتی که همین ژل هنگامی که با 50% ایزوسیانات هیبرید می شود (نمونه 50% 2s) در این فشار تنها 56/0% کاهش حجم پیدا می کند که نشان دهنده افزایش بسیار بالای استحکام فشاری نمونه های هیبرید شده می باشد. پیش از انجام تست نیز انقباض و کاهش حجم ایروژلهای هیبرید نشده بسیار بیشتر از ایروژلهای هیبرید شده بود که می تواند نشان دهنده ضعف ساختار ایروژلهای هیبرید نشده باشد. از طرفی تغییر در دانسیته تاثیر کمی بر افزایش استحکام فشاری داشته است به طوری که در نتیجه تست استحکام فشاری هر دو نوع ایروژل ، نمونه های با دانسیته بالاتر، مقاومت جزیی بالاتری از خود نشان دادند. افزایش خواص مکانیکی ایروژلها با ایجاد پیوندهای عرضی و استحکام پیوندهای بین ذرات ثانویه حاصل می شود و موجب افزایش حجم این ذرات نیز می گردد. این امر به وضوح در تصاویر sem مشاهده می شود. منطبق با این نتیجه مجموع حجم حفرات هم به شدت کاهش یافته که مقادیر آن قابل مشاهده است. همچنین سطح ویژه نمونه های سنتزی به دلیل افزایش حجم ذرات و پر شدن بسیاری از حفرات کاهش یافته است. در مقابل و برخلاف انتظار اندازه متوسط حفرات در ایروژلهای هیبرید شده تقریبا دو برابر ایروژلهای هیبرید نشده بوده که دلیل این اتفاق افزایش اندازه ذرات ثانویه و پر شدن حفرات کوچک است که منجر به بالا رفتن اندازه متوسط سایز حفرات می شود. در تست tga کاهش بسیار بالاتر وزن نمونه های هیبرید شده، نشان از وجود درصد بالایی از ماده آلی در این نمونه ها دارد و موید موفقیت انجام واکنش و ایجاد پیوند های عرضی در این نمونه هاست. از طرفی کاهش وزن نمونه در دمای c?50 و در نمونه های هیبرید نشده نشان از خارج شدن استون دارد که به معنای کامل نشدن عمل خشک کردن است. کاهش شدید وزن ایروژلهای هیبرید شده در حدود دمای c?250 نشان می دهد خواص این ایروژلها فقط تا حدود این دما قابل دسترسی است و بعد از این دما رفتار ایروژلهای هیبریدی باید مشابه با ایروژلهای هیبرید نشده باشد. از سوی دیگر همانطور که در نمودارهای مربوط به تست ir قابل مشاهده است، چه در نمونه های هیبرید شده و چه در نمونه هیبرید نشده مزاحمت آب قابل مشاهده است. این تست تائیدی بر این مطلب است که ایروژلهایی که با این روش تولید شده اند، جاذب آب هستند. این نتایج با نتایج تست tga که کاهش وزن هر دو نوع نمونه در دمای c?100 را نشان می دهد در توافق است. البته تست tga نشان می دهد تمایل ایروژلهای هیبرید شده برای جذب آب کمتر از ایروژلهای هیبرید نشده است که این امر به دلیل واکنش سیلانولهای سطح با ایزوسیانات امری قابل انتظار است. نتایج تستهای انجام شده نشان از افزایش قابل توجه مقاومت فیزیکی ایروژلهای هیبرید شده داشت. اگرچه این افزایش مقاومت با افزایش تقریباً دو برابری دانسیته همراه بود. همچنین این افزایش با کاهش حداقل سه برابری سطح ویژه ایروژلهای هیبرید شده همراه بود. افزایش مقاومت ایروژلهای هیبرید شده نسبت به جذب آب هم می تواند به کاهش انقباض و ضعف ساختار ایروژل پس از تولید منجر شود.

بازیافت شیمیایی ضایعات پلی اتیلن ترفتالات و تبدیل آن به ترفتالیک اسید در حلال دی اتیلن گلیکول به وسیله کاتالیزور بازی سدیم هیدروکسید در حضور نانو ذرات اکسید آهن اصلاح شده با استفاده از نانو سیلیس به عنوان بستر جامد با تابش امواج میکرو انجام شد. عملکرد نانو ذرات اکسید آهن اصلاح شده در واکنش مذکور، با جزئیات مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه نتایج با داده های حاصل از واکنش انجام شده در عدم حضور بستر نشان می دهد که مقدار حلال مصرفی و کاتالیزور مورد نیاز به ترتیب تا 25 و 20 درصد کاهش پیدا می کند. در واکنشی دیگر از یک نمونه از نانو سیلیس اصلاح شده با استفاده از گاماگلیسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان-دی اتانول آمین به عنوان بستر جامد استفاده شد و واکنش با گرمادهی حرارتی انجام گرفت. مقایسه نتایج با داده های حاصل از واکنش انجام شده در عدم حضور بستر نشان می دهد که زمان لازم برای تکمیل واکنش تا 98 درصد و مقدار حلال مصرفی و کاتالیزور مورد نیاز به ترتیب تا 40 و 62/5 درصد کاهش پیدا می کند. همچنین در سری واکنشهای دیگر، گلیکول کافت پلی اتیلن ترفتالات در حضور نانو ذرات اکسید آهن اصلاح شده با 2-کلروپیریدین/آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان به عنوان بستر جامد و با گرمادهی حرارتی انجام گرفت. مقایسه نتایج با داده های حاصل از واکنش انجام شده در عدم حضور بستر نشان می دهد که زمان لازم برای تکمیل واکنش تا 95 درصد و مقدار حلال مصرفی و کاتالیزور مورد نیاز به ترتیب تا 37/5 و 30 درصد کاهش پیدا می کند. در مرحله بعدی، واکنش گلیکول کافت در حضور نانو ذرات اکسید آهن اصلاح شده با سیانوریک کلرید به عنوان بستر جامد و با گرمادهی حرارتی انجام گرفت. مقایسه نتایج با داده‏های حاصل از واکنش انجام شده در عدم حضور بستر نشان می دهد که زمان لازم برای تکمیل واکنش تا 99 درصد و مقدار حلال مصرفی و کاتالیزور مورد نیاز به ترتیب تا 37/5 و 40 درصد کاهش پیدا می کند. ترفتالیک اسید حاصل به عنوان محصول اصلی واکنش، توسط روشهای ft-ir و cnmr13 و hnmr1 بررسی شده و مورد تایید قرار گرفت.

فومهای پلی یورتان مواد پلیمری با خواص شیمیایی و فیزیکی منحصر به فرد هستند. اما از محدودیتهای کاربردی آنها میتوان به ناپایداری حرارتی و خواص مکانیکی ضعیف آنها اشاره کرد. بنابراین در سالهای اخیرمحققان با استفاده از عوامل تقویت کننده موجب بهبود این خواص گردیده اند. از طرفی نانوذرات مغناطیسی اکسیدآهن به دلیل خواص ویژه ای که دارند مورد توجه محققان واقع شده اند که ازجمله خواص آنها میتوان به ابرپارامغناطیسی و سمیت کم اشاره کرد. در این پروژه اصلاح شیمیایی سطح نانوذرات اکسیدآهن با محصول واکنش آمینوپروپیل تری اتوکسی سیلان و گاماگلیسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان صورت گرفته است. این اقدام موجب ایجاد نانوذرات اکسیدآهن مغناطیسی دوسر هسته- پوسته به عنوان عامل تقویت کننده کامپوزیت گردیده است. حضور گروه های عاملی هیدروکسیلی و آمینی در سطح نانوذرات اکسیدآهن به اتصال بهتر نانوذرات به زنجیره پلیمری کمک کرده و این امرموجب افزایش در مقاوت حرارتی و بهبود خواص مکانیکی فومهای تهیه شده گردید. همچنین تحلیل خواص مغناطیسی نشان داد، نانوکامپوزیتهای سنتز شده دارای خواص سوپرپارامغناطیسی میباشند.

پلی یورتانها بدلیل دارا بودن تنوع ساختاری ورفتاری خاص از جمله پلیمرهای مهم باخواص فیزیکی و شیمیایی ویژه بودهودر سالیان اخیرموردتوجه خاصی قرار گرفتهاند. دراین راستا فومهای پلی یورتانی ودر زیرمجموعهآنها پلی یورتانهای نرم نوعی پالستیک سلول دار بودهودرتولید صندلی خودرو، تشک، مبلمان و صنایع بسته بندی از دیرباز مورد استفاده گرفته اند. پایداری حرارتی کم و ضعیف از معایب اصلی فومهای پلی یورتان بویژه نوع منعطف آنها بوده و در سالیان اخیر تالشهای زیادی در جهت رفع آن صورت گرفته است. در این راستا استفاده از فناوری نانو و بکارگیری نانو ذرات معدنی از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و نانوکامپوزیتهایی با خواص حرارتی و مکانیکی مطلوبی تهیه شده اند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.