چکیده هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر یک جلسه تمرین بر بیان ژن های، لپتین بافت چربی و lpl عضله اسکلتی موش های صحرایی نر بود. مواد و روش های اندازه گیری: بدین منظور تعداد 16 سر موش نر صحرایی با میانگین وزن 09/31± 387 گرم، به شکل کاملاً تصادفی و بر اساس وزن مشابه در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. موش های گروه تجربی پس از آشنایی با تردمیل، یک جلسه تمرین دویدن روی تردمیل با سرعت 18 متر بر دقیقه به مدت 120 دقیقه را انجام دادند. بلافاصله و دو ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین و پس از چهار ساعت ناشتایی، موش ها بیهوش و کشته شدند و بافت عضله اسکلتی و چربی، سریعا جدا و در ازت مایع منجمد گردید. نمونه های بافت، سپس جهت اندازه گیری های بعدی به یخچال 80- منتقل شده و با استفاده از روش rt-pcr بیان ژن های مذکور در بافت ها بررسی شد. برای بررسی اثر تمرین بر بیان این دو ژن از آزمون آماری t مستقل استفاده شد. نتایج: نتایج تحقیق حاضر نشان داد، یک جلسه تمرین هوازی باعث افزایش معنادار بیان ژن lpl در عضله اسکلتی، دو ساعت بعد از تمرین شد. اما بر بیان ژن lplبلافاصله بعد از تمرین تاثیر معناداری نداشت. همچنین بیان ژن لپتین نیز در بافت چربی دو ساعت بعد از تمرین افزایش یافت، در حالی که بیان این ژن بلافاصله بعد از تمرین تغییر معناداری نکرد. نتیجه گیری: افزایش بیان ژن lpl در عضله در اثر تمرین، از نقش تمرین یک جلسه ای در لیپولیز حمایت کرده و حاکی از آثار مطلوب تمرین، در متابولیسم چربی می باشد. همچنین افزایش بیان ژن لپتین در بافت چربی در اثر تمرین استقامتی، شاید پیامد آثار التهابی تمرین شدید از طریق افزایش کورتیزول باشد. واژگان کلیدی: لپتین، lpl، تمرین، موش صحرایی، بیان ژن

هدف: هدف از تحقیق حاضر پیش بینی عملکرد بازیکنان فوتسال از روی برخی ویژگی های آنتروپومتریکی، آمادگی جسمانی، فیزیولوژیکی و مهارتی بازیکنان بود. روش شناسی: جامعه آماری پژوهش 144 بازیکن فوتسال مرد سوپرلیگ استان خراسان رضوی در سال 91-90 و نمونه آماری پژوهش50 بازیکن فوتسال 18 الی 27 ساله بودند که بصورت نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. نخست ابعاد بدنی آزمودنی ها شامل قد، وزن، قد بالاتنه، قد پایین تنه، طول ران، محیط ران، طول ساق پا، محیط ساق پا، bmi و درصد چربی بدن آزمودنی ها اندازه گیری شد. سپس به ترتیب انعطاف پذیری، چابکی و سرعت 20،10 و 40 متر آزمودنی ها در روز اول و توان بی هوازی، دریبل، پاس، شوت و آمادگی هوازی آزمودنی ها در روز دوم اندازه گیری شد. سه مربی فوتسال که بازی تمامی آزمودنیها را دیده و شناخت کافی از آنها داشتند به عملکرد آنها نمره ای به صورت کمی بین 0 تا 100 دادند. میانگین این نمرات به عنوان عملکرد هر فرد در نظر گرفته شد. برای پیش بینی عملکرد از روی متغیرهای مستقل و طراحی معادله پیش بینی عملکرد فوتسال از تجزیه تحلیل آماری رگرسیون چند متغیره استفاده شد. . نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان میدهد که به ترتیب تجربه، توان هوازی، توان بی هوازی، مهارت پاس، مهارت دریبل، طول استخوان ران، مهارت شوت و انعطاف پذیری بازیکنان بیشترین تاثیر را در پیش بینی عملکرد بازیکنان فوتسال دارا می باشند. تحلیل داده ها نشان داد عملکرد با متغیر های، رکورد مسافتهای کوتاه(78/0-r=،001/0p=)، درصد چربی بدن(82/0-r=،001/0p=)، طول استخوان ران(83/0-r=،001/0p=)، طول ساق پا(78/0-r=،001/0p=)، آزمون چابکی(67/0-r=،001/0p=)، زمان دریبل(86/0-r=،001/0p=) و bmi(33/0-r=،019/0p=) ارتباط منفی و معناداری دارد. همچنین عملکرد با متغیرهای، انعطاف پذیری(82/0r=،001/0p=)، توان هوازی(89/0r=،001/0p=)، مهارت شوت(93/0r=،001/0p=)، مهارت پاس(90/0r=،001/0p=)، توان بی هوازی(85/0r=،001/0p=) و سابقه بازی(84/0r=،001/0p=) ارتباط مثبت و معناداری دارد. البته ارتباط عملکرد با متغیرهای سن(18/0r=،19/0p=)، وزن(14/0-r=،32/0p=)، قد(09/0r=،50/0p=)، قد بالاتنه(20/0r=،14/0p=)، قد پایین تنه(04/0-r=،77/0p=)، محیط ران(13/0-r=،36/0p=) و محیط ساق پا(06/0r=،67/0p=) معنی دار نبود نتایج: نتیجه گیری: پیشنهاد می شود مربیان فوتسال برای استعداد یابی و برنامه ریزی تمرینات به ترتیب متغیر های تجربه (سابقه بازی فوتسال)، توان هوازی، توان بی هوازی، مهارت پاس، مهارت دریبل، طول استخوان ران، مهارت شوت و انعطاف پذیری را مد نظر قرار دهند.

از تحقیق حاضر بررسی مسافت پیموده شده بازیکنان، بر اساس دامنه ای از سرعت ها و بر اساس پست بازیکنان بود. روش تحقیق مطالعه حاضر از نوع تحقیقات توصیفی بود. فعالیت 30 بازیکن (90 دقیقه) و 66 بازیکن (45 دقیقه) لیگ برتر فوتبال ایران در فصل 92-91، با استفاده از سامانه رایانه ای تجزیه و تحلیل شد. پارامتر های عملکردی مورد مطالعه شامل: مسافت پیموده شده کل و مسافت پیموده شده در هر یک از پنج طبقه سرعت بر اساس پست بازیکنان بود. به طور کلی نتایج این تحقیق عملکرد استقامتی و سرعتی بازیکنان را توصیف کرد و نشان داد که بین مسافت پیموده شده کل و مسافت پیموده شده در سرعت های مختلف برخی از پست ها تفاوت معنی داری وجود دارد؛ بنابراین ممکن است برای ویژه سازی تمرین بر اساس پست بازیکنان مفید واقع شود. همچنین نشان داده شد که مسافت پیموده شده بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران حدود سه چهارم مسافت پیموده شده بازیکنان لیگ های معتبر می باشد.