هدف از پژوهش حاضر عبارت بود از بررسی رابط? میان سبک های شناختی (کل نگر- جزء نگر و کلامی- تصویری)، رویکردهای مطالعه(سطحی- عمقی) با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر سال سوم مقطع متوسطه. جامع? آماری شامل کلی? دانش آموزان دختر پای? سوم دبیرستان های منطق? 12 شهر تهران بودند که در سال تحصیلی90- 1389 مشغول به تحصیل می باشند. نمونه آماری شامل 150 نفر از دانش آموزان دختر پای? سوم متوسط? یکی از دبیرستان های منطق? 12 شهر تهران در هر سه رشته علوم ریاضی، علوم تجربی و علوم انسانی بود که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است و ابزارهای اندازه گیری عبارت بودند از : 1) آزمون رایانه ای تحلیل سبک شناختی رایدینگ (2000)، 2) پرسشنامه رویکردهای مطالعه(assist) (انتویستل و تیت،1997). تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام صورت گرفت. نتایج نشان داد که: 1) میان سبک شناختی کل نگر- کلامی و رویکرد عمقی مطالعه همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد(36/0 = r در سطح معناداری 05/0> p). 2) میان سبک شناختی جزءنگر- کلامی و رویکرد عمقی مطالعه همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد(42/0 = r در سطح معناداری 05/0> p). 3) میان سبک شناختی کل نگر- تصویری و رویکرد های مطالعه همبستگی معناداری وجود ندارد. 4) میان سبک شناختی جزءنگر- تصویری و رویکرد های مطالعه همبستگی معناداری وجود ندارد. 5) میان سبک های شناختی کل نگر- کلامی، جزءنگر- کلامی، کل نگر- تصویری و جزءنگر- تصویری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان همبستگی معنادار وجود ندارد. 6) میان رویکرد مطالعه سطحی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان همبستگی منفی و معناداری وجود دارد(20/ 0 - = r در سطح معناداری 05/0> p). 7) میان رویکرد مطالعه عمقی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان همبستگی معناداری وجود ندارد. (15/0 = r در سطح معناداری 05/0< p). 8) تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که از میان متغیرها، تنها متغیر رویکرد سطحی مطالعه پیش بینی کنند? متغیر پیشرفت تحصیلی است.