هدف از این تحقیق، بررسی سبک های رهبری و رابطه آن با برخی ویژگی های فردی مربیان والیبال شهر تهران بوده است. جامعه تحقیق را 3020 نفر مربیان زن و مرد فعال در رشته های در رشته والیبال که دارای کارت مربیگری در یکی از سطوج درجه 3، 2، 1، ملی و بین المللی بوده و حداقل 2 سال سابقه مربیگری داشته اند تشکیل داده اند. از میان این مربیان، 150 مربی فعال که در سالن های ورزشی آموزش و پرورش،سازمان تربیت بدنی و شهرداری در مناطق مختلف شهری تهران به امر مربیگری اشتغال دارند به عنوان نمونه و به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی است که اطلاعات مورد نیاز آن توسط دو پرسشنامه گرد آوری شده است. پرسشنامه سبک رهبری باردنز و متزکاس (که اعتبار آن از روش آلفا کرونباخ در مراحل اولیه تحقیق 0/73 محاسبه شد) جهت ارزیابی مربیان از سبک رهبری خود و پرسشنامه محقق ساخته که اطلاعاتی را در خصوص ویژگی های فردی مربیان گرد آوری کرده است. - اطلاعات حاصل از تحقیق توسط روش های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و در سطح معنی داری ( p <0/05) نتایج زیر حاصل شد : - میانگین امتیاز وظیفه گرایی مربیان 13/6 امتیاز بوده و سطح آن بر اساس نیم رخ سبک رهبری، بالا ارزیابی شده است. اکثریت مربیان سطوح بالایی ازاین سبک رهبری را در روش مربیگری خود به کار می گیرند. مردان مربی ومربیان با سنین بیش از 40 سال، با 5 تا 10 سال سابقه مربی گری، دارنده مدارک مربیگری درجه یک ، مربیان با تحصیلات فوق لیسانس وبالاتر و مربیانی که در رشته والیبال سابقه قهرمانی به خصوص در سطوح آموزشگاهی داشته اند نسبت به سایرین وظیفه گراتر هستند. - میانگین امتیاز رابطه گرایی مربیان 8/3 امتیاز بوده که سطح آن بر اساس نیم رخ سبک رهبری، متوسط ارزیابی شده است. اکثریت مربیان سطح متوسطی از این سبک رهبری را به کار می گیرند.زنان مربی با بیش از 40 سال سن،مربیان متاهل، دارنده مدرک تحصیلی کمتر از لیسانس، با سابقه مربیگری بین 5 تا 10 سال، مربیان با مدارج مربیگری ملی و بین المللی، با سابقه قهرمانی در سطح کشور، نسبت به سایر مربیان رابطه گراتر بوده اند. - مربیان مورد بررسی از نظر به کارگیری سبک رهبری تلفیقی در سطح متوسط هستند. مربیان با سنین بیش از 40 سال، مربیان با سابقه مربیگری5 تا 10 سال، مربیان با سطوح ملی و بین المللی مربیگری سطوح بالاتری از سبک رهبری تلفیقی را اعمال می کنند. در مجموع سبک غالب رهبری مربیان، سبک رهبری وظیفه گرایی بوده است. مربیان در عین حال سطح متوسطی از سبک های رهبری رابطه گراو تلفیقی را به کار می گیرند. - بین جنسیت و به کار گیری سبک های رهبری رابطه گرا و تلفیقی رابطه معنی دار وجود دارد. اما وظیفه گرایی متاثر از جنسیت مربیان نبوده است. - سن در به کارگیری سبک رهبری وظیفه گراو تلفیقی توسط مربیان تاثیر معنی دار دارد. با افزایش سن تمایل به اعمال این سبک رهبری بیشتر شده است.اما سن و سبک رهبری رابطه گرا ارتباط معنی دار نداشته اند. - بین سابقه مربی گری و به کار گیری سبک های رهبری وظیفه گرا و تلفیقی توسط مربیان ارتباط معنی دار دیده شد.اما سابقه مربیگری تاثیری در به کار گیری سبک رهبری رابطه گرا توسط مربیان نداشته است. - بین سابقه قهرمانی در رشته والیبال و هیچیک از سبک های رهبری مربیان ارتباط معنی دار دیده نشد. - سطوح تحصیلی در تمایل مربیان به بکارگیری سبک های رهبری رابطه گرا و تلفیقی تاثیرمعکوس معنی دار داشته است. با کاهش سطح تحصیلی تمایل به رابطه گرایی بیشتر شده است. ولی بر سبک رهبری وظیفه گرا تاثیر معنی دار نداشته است. - رشته تحصیلی بر گرایش مربیان به اعمال هیچ یک از سبک های رهبری تاثیر معنی دار ندارد. - وضعیت تاهل در به کار گیری هیچ یک از سبک های رهبری از سوی مربیان تاثیر معنی دار ندارد.