با وجود اینکه در بسیاری از تلویزیون های دنیا برنامه های " گفتگو محور " از شاخص ترین برنامه های شبکه ها به حساب می آیند و نقش انکار ناپذیری در حصول به اهداف اصلی رسانه یعنی " اطلاع رسانی ، آموزش و سرگرمی " بازی کرده اند، آیا در ایران هیچ وقت از قدرت تاثیر گذاری آنها استفاده شده است؟ همچنین آیا به گونه خاصی از این نوع برنامه ها که " گفتگو محور سیاسی " نامیده می شوند کم توجه نبوده ایم ؟ این پژوهش سعی دارد ضمن شناخت این برنامه ها به آسیب شناسی نمونه هایی از آنها بپردازد و با بررسی سه رکن اصلی یک برنامه گفتگو محور ( مجری ، موضوع و میهمان ) و به کمک روشهای آماری، سهم هر یک از این ارکان را در افزایش رضایت مخاطبین بسنجد. در این پژوهش با مطالعه اسناد و منابع و مصاحبه با کارشناسان و اساتید ، نظرسنجی از مخاطبین و تحلیل نمونه هایی از این برنامه ها سعی گردید تا حد امکان پاسخی برای سوالات مطرح شده بیابیم. در نهایت با جمع بندی و بررسی یافته ها به این نتیجه رسیدیم که از میان سه رکن اشاره شده ، مجری در برنامه های گفتگو محور سیاسی سیمای جمهوری اسلامی کمترین نقش را در افزایش رضایت مخاطب دارد.

در طول تاریخ فعالیت تلویزیون ایران ، سریال ها و برنامه های تلویزیونی گوناگونی تولید شده است که تجارب و اطلاعات مراحل مختلف تولید آنها ، ذخیره سازی نشده است . به عبارت دیگر اطلاعات مهم مراحل مختلف تولید و چگونگی به انجام رسیدن آن پروژه ها به شکل قابل دسترسی که بتواند به ارتقاء دانش سازمانی منجر شود، قابل بهره برداری نیست . در حال حاضر نیز ، گروههای فیلم و سریال (و سیمافیلم) هرکدام مجموعه وقایع و تجارب درون فرآیندی تولیدات خود را پس از اتمام پروژه به دست فراموشی سپرده و رها می کنند و در اصل می توان گفت ، در سازمان صدا و سیما استفاده بهینه ای در راستای سیستم تولید تلویزیونی از تجارب و دستاوردهای یک پروژه عظیم تلویزیونی الف(ویژه) در حال تولید و یا حتی تولید شده نمی شود و هر تهیه کننده و کارگردانی و حتی مدیریت مافوق آنها ، خود را موظف به بهره گیری و یا حتی مرور این تجارب قبلی نمی داند و متاسفانه این شیوه نادرست آزمون و خطا در تولید تلویزیون ایران مستمرا در حال تکرار است . بنابراین ، ذخیره سازی اطلاعات فرآیندهای اصلی مرحله تولید سریال های الف (ویژه) ، مدیران تلویزیون در درجه اول و سپس تهیه کنندگان تلویزیونی را در مرحله بعد در بکارگیری دانش فنی لازم ، استفاده از تجارب و دستاوردهای تولیدات پیشین و بطور کلی حرکت بر یک بستر انتقال تجربه ،یاری می کند و آنان را قادر می سازد تا با تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های درست و شناخت کامل از ضعف و قوت تولیدات پیشین (فرصت ها و چالش ها) نسبت به ارتقای کیفی تولید سریال های الف (ویژه) مبادرت ورزند . همچنین با داشتن داده ها و اطلاعات مناسب (ذخیره سازی شده) از فرآیند تولید سریال های پیشین ، تهیه کنندگان تلویزیونی خواهند توانست ، مهمترین و پر هزینه ترین مرحله ساخت سریال های الف (ویژه) یعنی مرحله تولید سریال را با صرف بهینه منابع هزینه ای و نیز دقت ، اعتماد بیشتر و سرعت قابل قبول تری طی کنند و صرفا بر مدار بسته آزمون و خطا گام برندارند . از اینرو برای ذخیره سازی اطلاعات و ثبت تجارب سریال های الف (ویژه) ، نیازمند طراحی روشی (متد) هستیم که بتواند انواع قالب های اطلاعاتی موجود در یک سریال را پوشش دهد. بنابراین ، این تحقیق در پی آن است تا با استفاده از دانش سیستمی و کاربرد فناوری اطلاعات در مرحله ی تولید سریال های سنگین نمایشی (الف و الف ویژه) ، فرایندهای اصلی این مرحله را تجزیه و تحلیل کرده و طراحی روشی اختصاصی و مبتنی بر فناوری اطلاعات ، با ایجاد بانک های اطلاعاتی مورد نیاز ، داده های درون فرایندی تولید آنها را ذخیره سازی کرده ، تا برای پردازش های آتی و استفاده از نتایج آن بویژه در، برنامه ریزی های مدیریتی تولید ، ارتقای دانش سازمانی تولید برنامه های سنگین نمایشی دیگر و ... بکار رود . واژگان کلیدی : سیستم ، سریال های الف (ویژه) ، فناوری اطلاعات ، طراحی روش