این رساله تحت عنوان تریز (triz) در سینما، چگونگی بکار گیری تریز در سینما را تشریح می کند و پیشنهاد می دهد که یک واحد درسی اجباری تحت عنوان تریز، روشی برای حل مسایل، برای دانشجویان رشته سینما تعریف و ارائه شود. در این نوشتار بیان شده است که چگونه با رویکردی خلاقانه قادر به شناخت و حل مسایل گوناگون در سینما خواهیم بود. این رساله به سه فصل تقسیم می شود و در مقدمه آن، به نیاز انسانهای هزاره سوم میلادی به روشهای حل مساله و تکنیکهای خلاقیت اشاره می شود. فصل اول به تشریح الگوی تریز و مقایسه آن با دیگر روشهای حل مساله می پردازد و فصل دوم تحت عنوان شناخت مراحل تولیدفیلم، با ارائه تعریفی از سینما، جهت گیری خود را از مسایل مربوط به زیبایی شناسی هنر سینما، به سوی صنعت و تجارت سینما مشخص می سازد. فصل سوم به چگونگی بکارگیری تریز در سینما می پردازد و تکنیکهای تریز را برای سینما بومی سازی می کند. در این فصل سینمای ایران به عنوان یک مساله مطرح می شود که دست اندر کاران اجرایی و مدیریتی آن می توانند با بهره گیری از ابزارهای تریز مشکلات سینمای ایران را بدون سمت و سوی سیاسی- اجتماعی بررسی کرده و راه حل ارائه کنند.

"موزیک ویدئو" پدیده ای چند برهانی و چند لایه ، زاییده جهان پست مدرن است . این رساله تحت عنوان " ویژگیهای ژانری موزیک ویدئو " ، تکیه اش بر ژانر بصری موزیک ویدئو است ؛ برخلاف تحقیقات موجود که در آنها ویدئوها بر اساس ژانر موسیقایی تقسیم بندی شده اند ، این رساله تلاش نموده است تا رابطه معناداری را میان ژانرهای بصری و موسیقایی موزیک ویدئو کشف نموده و در پی آن موزیک ویدئو ها را بر اساس ژانرهای بصریشان نیز تقسیم بندی نماید . در این مسیر ، پس از مطالعه تاریخچه و نظریات مطرح در باب موزیک ویدئو و ژانر ، دو مطالعه موردی مجزا نیز درباره موزیک ویدئوها صورت گرفته است . دستاورد مطالعه موردی اولیه ، پس از بررسی 25 موزیک ویدئو ، ویژگیهای کلی موزیک ویدئوها در چهار بخش روایت ، دکوپاژ ، فیلمبرداری و تدوین و صداگذاری ، است . نتایج حاصله این بخش ، نشان می دهد که بیشتر موزیک ویدئوها ، "مفهومی" بوده و استفاده از کنسرت در موزیک ویدئوها بسیار کم است اگر چه در مواردی با دیگر انواع ( روایتی و مفهومی ) تلفیق گردیده است . استفاده از رقص در ویدئوها بسیار گسترده است و تصاویر ویدئوها بیشتر به تقویت اشعار ترانه ها و یا انفصال از اشعار می پردازد . در بخش دوم مطالعه موردی به بررسی 160 موزیک ویدئو از منظر ژانرهای بصری و موسیقایی ، پرداخته شده است . در این بخش ، بررسی موزیک ویدئوها و دستاوردهای حاصل از این بررسی نشان می دهد که در ژانرهای موسیقایی متال و کانتری ، بسیار بیشتر از سایر ژانرهای موسیقی از اجرای ساز بهره گرفته می شود و میزان استفاده از کنسرت در این دو ژانر نیز بیشتر است . ژانرهای جاز و نیو ایج ، کمتر از سایر ویدئوها از روایت بهره گرفته اند و درصد بهره گیری از ویدئوهای مفهومی در کل ژانرهای موسیقی بسیار بالاست . بیشترین استفاده از انیمیشن ، در جزء و یا کل ویدئوها در دو ژانر راک و رگه مشاهده گردیده است . دو ژانر نیو ایج و جاز ، بیشترین بهره را از فیلمبرداری در استودیو برده اند . به لحاظ ژانری ، ویدئوها را می توان به طور معمول از طریق ژانر موسیقایی و یا به شیوه این رساله ، بر اساس ژانر تصویری دسته بندی نمود .

این پژوهش تحت عنوان مردان روان پریش در سینما به پرداخت نوعی از کاراکتر تاکید می کند که پدیده هایی صرفا سینمایی بوده و در عین حال درگیری هایی شبه روان شناسانه یا روان کاوانه در بیننده ایجاد می کند. این پژوهش نشان می دهد که کاراکترهای روان پریش پدیده ای خاص دوران مدرن بوده و با پیچیدگی های عصر مدرن و پس از آن آمیخته شده اند. در مقدمه این پژوهش بیان می شود که چگونه این کاراکترها با مدل های روان شناسانه لزوما تطابقی ندارند. از این رو غالبا کوشش برای خوانش این کاراکترها تنها با رویکردی سینمایی دیده شده است. در فصل اول به چگونگی پرداخت افراد روانی در سینمای کلاسیک و تفاوت آن با کاراکترهای روان پریش دوران مدرن اشاره می شود. در فصل دوم به ویژگی های سینمای مدرن در آمریکا (هالیوود) و علل ظهور افراد روان پریش در این دوره خواهیم پرداخت. در فصل سوم، خصوصیات سینمایی مردان روان پریش ضمن نقد و تحلیل چند فیلم شاخص بررسی می شود. در فصل چهارم، متداکتینگ و ارتباط آن با کاراکترهای روان پریش در نحوه شخصیت پردازی آن ها مورد تحقیق قرار می گیرد. در فصل پنجم برخی از ویژگی های صوتی و بصری فیلم های ذکر شده در ارتباط با افراد روان پریش و همراه کردن مخاطب با آن ها بیان می شود. در پایان، این پژوهش نتیجه می گیرد که کاراکترهای روان پریش صرفا پدیده های ساخته شده هنر سینما بوده و دارای ابعاد روانی عمیقی هستند که لزوما با واقعیت های علمی تطابق نداشته، اما جذابیت های خود را با تکیه بر تکنیک های صوتی و بصری و نیز بازیگری به دست می آورند.

این رساله دکتری تحت عنوان" روایت شناسی فیلم : بررسی و تحلیل ساختار روایت در سینما و تلویزیون" به بحث در ساختار روایت سینمایی به عنوان نوعی ادراک یا استنباط، بر آمده هم از سوی مولف و هم از سوی مخاطب، می پردازد. رساله حاضر نقش عنصر تصویری و نیز نقش سایر عناصر، اعم از عناصر مشترک یا متفاوت، در ساخت و تألیف ادبیات و سینما همچون: داستان، پیرنگ، رویداد، زمان، مکان/ فضا، و غیره را با تأکید بر فرم و ساختار مورد تحلیل قرار می دهد. در این فرآیند ، چالش های نظری و موقعیت روایت در مطالعات سینمایی و تلویزیونی، از رهیافت های کلاسیک تا مدرن و نیز،آثار نظریه پردازان مشهور از پراپ تا هیث، و از بارت تا ژنت ،بوردول، برانیگان، و دیگر محققان بررسی می شود. رساله حاضر در پنج فصل به همراه پیشگفتار و نتیجه، تنظیم شده است. پیشگفتار، در بارهٌ طیف وسیع مباحثات در باب روایت روایت در بیان سینمایی است. فصل اول تحت عنوان"درک و دریافت روایت" به مرور و تحلیل این شیوه تفکر ریشه دار می پردازد که فیلم های داستانی، به طور کلی، ابتدا از جنبه روایتشان درک و دریافت میشوند و هر چیز دیگری در آنها جنبهٌ ثانوی دارد. در این جا، موضوع اصلی پیرنگ است. فصل دوم به نام" چالش های نظری در زمینهٌ روایت سینمایی: یک نگاه تاریخی" به مرور و تحلیل تئوری های روایت(و روایت سینمایی) در طول تاریخ معاصر این تئوری ها، از سوسور تا پراپ، و از آن جا تا بارت، متز، هیث، بلور، مالوی...و نیز وجوه فلسفی آن تئوری ها نظر دارد. در فصل سوم با نام،"شکل و ساختار درتئوری های روایت" تمرکز بحث بر تئوری های زبان شناختی و ساختاری روایت سینمایی و نیز فرمالیسم به عنوان مبنای ساختاری درک و ساخت روایت است. این فصل ضمناً، تاٌکیدی دارد بر شیوهٌ "فیلمیک" درک روایت. فصل چهارم، تحت عنوان "ساخت روایت: از ادبیات تا سینما" شرح جامعی است بر اندیشه ها و آراء مربوط به ویژگی های مشترک و متمایز ساخت روایت در ادبیات و سینما. محوریت این اندیشه ها عموماً بر داستان، پیرنگ، رویداد، زمان و غیره است. و سرانجام، فصل پنجم به نام،"جایگاه روایت در مطالعات سینمایی و تلویزیونی" شامل گستره ای از موضوع های مطرح در مطالعات سینمایی است. که به روایت و تحقق آن مربوط می شود. این موضوع ها، از "زبان" گرفته تا "بینامتنی"، واز "بازیگری" تا "موسیقی"، یا با مفهوم روایت فیلم رابطهای متقابل دارند یا دارای کارکرد روایتی ویژهٌ خوداند.

این تحقیق دارای فصول زیر می باشد:مقدمه ای بر رساله و دلایل علاقه نکارنده -تعاریف کلی و بررسی ریشه های فلسفی این موضوع-سپس کربرد این مفاهیم در نقد سیاسی و بررسی شباهت های متد سیاسی تحلیل فیلم ونگرش پسا استعماری و همجنین به تفاوت های این دو متد و نگرش می پردازد.سپس به بررسی سینمای آمریکا جهت اثبات ادعای بنیان گذار این نگرش :ادوارد سعید میپردازد بعد از آن به تحلیل سه سینما با نمونه فیلم های مختلف از سینمای ایران -ترکیه و هند می پردازد

آخرالزمان یا آپوکالیپس در ابتدا یک باور دینی و اسطوره ای است و بیشتر از این منظر به آن پرداخته شده است. اما پیشرفت علوم و تکنولوژی زیستی انسان و پرداختن سینما به آن شکل دیگری از تاویل این واژه را پیش رو قرار می دهد، هر چند که در این تحلیل نیز ردپای اسطوره و دین وجود دارد. این رساله به دنبال یافتن مشترکات فرمی و محتوایی از دیدگاهی سینمایی و تصویری فارغ از تاویل های تکراری است. انهدام جهان با پیشرفت تکنولوژی و به دست انسان در دنیای مدرن امروز یکی از مهمترین فرضیه هایی است که در این پایان نامه به آن پرداخته می شود و با بررسی فیلم هایی چون آخرین نبرد، غذای حاضری،مدمکس ها، دنیای آّب، و روز داوری این فرضیه را به اثبات می رساند. این رساله شامل 5 فصل انهدام جهان در اثر: جنگ های هسته ای،حمله بیگانگان فضایی،تعابیر دینی، حمله های تروریستی،و حوادث طبیعی است.

این پژوهش با نام متافیزیک در سینما: درباره فیلمهای قدرتهای ماورایی و حس ششم انسان به بررسی سینمایی می پردازد که بر اساس عواملی ماورائی و متافیزیکی اتفاقاتی به وقوع می پیوندد که در عالم ناسوت وقوع آنها عجیب و غیر قابل باور است .پیدایش این ژانر در سینما ریشه در افسانه ها و قصه های کهن که متکی بر روح و نیروهای فوق طبیعی و آنچه بتوان نام آن را ماوراء نامید دارد .اکثر قریب به اتفاق این فیلمها دلیل وجود معانی و مفاهیمی است که در نهایت منجر به اعتلای معنویت در مخاطب شود . از این روی سینماگران به علت جذاب بودن و فرم و محتوی خاص آن به ساخت چنین فیلمهای روی آورده اند . سینمای ماوراء در خلاصه ترین تعریف خود ، سعی دارد تا مخاطب خویش را متوجه معانی و مفاهیمی کند که در نهایت منجر به اعتلای معنوی و اشراقی او می شود . فیلم های ماوراء احساس اعتلاء جاودانگی نشاط ، خشنودی و رهایی از قید و بندهای مادی را در درونی ترین حالت مخاطب خود تقویت و جست و جو می کنند . می توان گفت سینمایی که با چنگ انداختن در عواطف بیننده نگاه او را نسبت به انسان و زندگی امیدوارانه تغییری می دهد، همان سینمای ماوراء است که به مسایل مذهبی ، دینی ، روحی و ماورایی در زمینه موضوع و محتوی می پردازد. سینمایی نشانه گر است، به این معنی که هر اتفاقی در عالم را نشانه ای از یک حقیقت برتر می داند. این پژوهش در یک مقدمه ، پنج فصل و یک موخره تنظیم شده است.در فصل اول : تاریخچه حوادث متافیزیکی و اثبات آن از دیدگاه علم ، فصل دوم تعریف و چگونگی رویکرد ماوراء در سینمای معاصر و جامعه ، فصل سوم : تاریخچه ظهور این ژانر در سینماهای جهان ، فصل چهارم : تحلیل تصویر و صدا و موسیقی فیلمهای ماورائی ، فصل پنجم : نقد چند فیلم ماورائی بررسی می شود .در این پژوهش فصلها متفاوت ، اما در راستای یک نتیجه مشترک به بررسی و وتحلیل و کنکاش مسائل ماورائی می پردازد

آنچه در این رساله مورد توجه قرار می گیرد عبارت است از : چگونگی پیدایش این شیوه از داستان گویی (شروع از میانه داستان) در سینما، سیر تحولات آن در دوره های مختلف از تاریخ سینما و در ادامه معرفی و تحلیل شکل های مختلف به کارگیری شروع از میانه داستان در فیلم های سینمایی داستانی. موضوع بعدی که به آن پرداخته شده است ارزشهای دراماتیک موجود در فیلم های «شروع از میانه داستان» است. این پژوهش در نهایت به این موضوع خواهد پرداخت که چرا در سینمای معاصر، مسائل ساختاری اهمیت بیشتری نسبت به مسائل محتوایی پیدا کرده اند. این رساله در درجه اول مبتنی بر مشاهده تعداد زیادی از فیلم های داستانی مربوط به دوره های مختلف از تاریخ سینما و به دنبال آن مطالعه نظریه های مربوط به روایت شناسی است. در نتیجه از یک سو این تحقیق به فیلم ها به عنوان منابع اصلی نگاه می کند و بررسی دقیق عناصر سینمایی را مورد نظر قرار خواهد داد و از سوی دیگر این پژوهش متکی است بر تحقیق در منابع مکتوبی که بیشتر به ساختار ادبی نسبت داده شده اند تا به سینما. در نهایت تلفیق این دو شیوه رساله را تولید خواهد کرد. آنچه در این رساله مورد نظر است توجه بیشتر به مسائل ساختاری در سینما و بهره گیری از این مباحث در سینمای معاصر ایران است.

این پژوهش با عنوان «ایدئولوژی و فرم در سینمای ایران» در نظر دارد به رابطه متقابل ایدئولوژی و فرم در آثار سینمایی بپردازد و از مقدمه، سه فصل و موخره تشکیل شده است. درمقدمه این پژوهش به انگیزه استفاده از دو مفهوم «ایدئولوژی و فرم»، ضرورت بهره گیری از نقد مارکسیسم و رویکرد نئوفرمالیسم و روابط بین فصل ها پرداخته شده است. فصل اول با عنوان «نقد مارکسیسم و ایدئولوژی» به ترسیم نظریات بنیان گذاران و پیروان این نقد اختصاص دارد که سینما را نیز در بر و نتیجه می گیرد که فیلم ها در مواجه با ایدئولوژی، راهکارهای متفاوتی در پیش می گیرند. فصل دوم با عنوان «نئو فرمالیسم» به تشریح اصول و مفاهیم کلی این رویکرد پرداخته است و نتیجه می گیرد که با بررسی فرم فیلم، بافت تاریخی آن و طرحواره های تماشاگر می توان تحلیل نسبتا جامعی از یک اثر ارائه داد. عنوان فصل سوم «فرم و ایدئولوژی در تحلیل» نام دارد. در این فصل با استفاده از اصول تبیین شده در فصل های اول و دوم به تحلیل شش فیلم از سینمای ایران پرداخته شده است. در تحلیل هر فیلم، روابط متقابل اثر با ایدئولوژی حاکم بررسی و نتیجه گیری شده که آن اثر چگونه با ایدئولوژی معاصر خود مواجه شده است. در بخش موخره این پژوهش، نتیجه گیری شده که با بهره گیری از مفهوم تبیین شده ایدئولوژی در نقد مارکسیسم و مفاهیم تبیین شده نئوفرمالیسم می توان به تحلیلی مطلوب از آثار سینمایی دست یافت.

این چکیده تحت عنوان بررسی اولین ظهور کارکترها استدلال می کند‏ که چگونه با به کار بردن تکنیک های سینمایی می توان معرفی شخصیت های کلیدی و مهم فیلم را برای اولین باری که روی پرده دیده می شوند‏ تاثیر گذار کرد. بدین منظور این پژوهش بحث های خود را به چهار فصل یک مقدمه و یک نتیجه گیری تقسیم کرده است.فصل اول به آن تکنیک هایی اختصاص دارد که کارگردان در طراحی میزانسن به کار می گیرد. به این منظور اولین ظهور کارکترهای فیلم های جادوگر شهر از‏ سکوت بره ها‏ و چندین فیلم دیگر مورد نظر قرار گرفته اند. فصل دوم به تشریح تکنیکی اولین ظهور کارکترهای فیلم های مهمی مثل همشهری کین شوالیه تاریکی و راشومون می پردازد و استدلال می کند که چگونه تکنیک های دکوپاژ و معرفی تدریجی می توانند به معرفی تاثیر گذار این کاراکتر ها کمک کنند . فصل سوم بحث می کند که تکنیک های دوربین چگونه می توانند لحظه ظهور کاراکتر ها رادراماتیزه کرده و تاثیر سینمایی زیادی بر تماشاگران بگذارد. این فصل مثالهای خود را از میان فیلم هایی مثل بر باد رفته سانست بلوار کازابلانکا و لورنس عربستان انتخاب کرده است. فصل آخر فصل چهارم به بررسی اولین ظهور کاراکترها از طریق نورپردازی طراحی صحنه و جلوه های ویژه می پردازد و صحنه های معرفی کاراکتر های اصلی خود را از میان فیلم هایی مثل ام مرد سوم روانی میلیونر زاغه نشین لولیتا و چند فیلم دیگر انتخاب کرده است. این پژوهش در نتیجه گیری خود بیان می کند که از طریق استفاده خلاق از تکنیک های سینمایی کارگردانان بسیاری در فیلم های خود به اهمیت مسئله اولین ظهور کاراکتر ها پی برده و این لحظات را پرداخت کرده اند . به صورتی که تماشاگران این فیلم ها بتوانند این کاراکترها را بهتر به یاد بسپارند و توجه بیشتری به آنها بکنند.

چکیده ندارد.

امروزه با گسترده شدن واژه متن به هر آنچه که مورد خوانش قرار می گیرد، (چه در زندگی روزمره و چه در اشکال داستانی و هنری از قبیل فیلم، نمایش و غیره) ترجمه نیز عرصه وسیعتری پیدا کرده است. پژوهش حاضر بر آن است توضیح دهد تا چه اندازه روشها، شرایط و محدودیت های اقتباس آنگونه که مونا بیکر در دانشنامه مطالعات ترجمه خود توصیف کرده است، می توانند بین نظامهای نشانه ای گوناگون که به لحاظ ماهیت و ساختار تفاوتهای عمده ای با یکدیگر دارند، (نظیر داستان کوتاه و فیلم) صادق باشند. مطالعه موردی ما اقتباس سینمایی داستان کوتاه علمی-تخیلی "گواه ابدیت" است. آرتور سی کلارک این داستان را در سال 1948 نوشته بود و داستان وی بیست سال بعد دستمایه ساخت فیلم فلسفی "2001: یک ادیسه فضایی" قرار گرفت که در سال 1968 استنلی کوبریک آن را کارگردانی کرد. این پژوهش با استفاده از مدل تحلیلی صورتگرایی نو در مطالعات سینما که کریستین تامپسون آن را معرفی نمود، رویکرد میان رشته ای به فرآیند اقتباس دارد و فیلم را به عنوان محصول عمل اقتباس و مراحل ساخت آن را به عنوان فرآیند اقتباس مورد بررسی قرار می دهد. در این راستا عناصر بصری فیلم "2001: یک ادیسه فضایی" محور بررسی را تشکیل می دهند، بدین ترتیب که نشان می دهیم چگونه برای نوشته های داستان کوتاه طی ساخت فیلم معادل یابی بصری انجام شده و چه مشکلاتی در این راستا فراراه مترجم (فیلمساز) وجود داشته اند. خواهیم دید که چگونه فرم سینمایی مستقل از زبان با مخاطب خود ارتباط برقرار می نماید. علاوه بر آن نظر به فاصله زمانی زیاد میان خلق متن اولیه و اثر فیلمی نهایی و تفاوتهای فراوانی که میان این دو موجود است درخواهیم یافت که در واقع متن نهایی ترجمه متنی میانجی (رمان راز کیهان یا همان 2001: یک ادیسه فضایی) است که به موازات تولید فیلم توسط نویسنده داستان کوتاه اولیه و فیلمساز نگاشته شده است. با تکمیل نتایج حاضر با یافته های نظیر در حوزه مطالعات خواهیم دید ممکن است متنی میانجی، فاصله عظیم میان متون مبدا و مقصد یک ترجمه میان نشانه ای را پر نماید. در نهایت به عنوان نتیجه ای از این پژوهش مشخص می شود که در طی این فرآیند اقتباس دو مرحله ای متن اولیه روز آمد شده، بسط داده شد و نظر به اینکه هزینه فراوانی صرف ساخت فیلم شده بود، عناصری برای جذابتر و مخاطب پسند تر کردن اثر نیز بدان افزوده شد. مفاهیم قدیمی و یا نا مناسب موجود در داستان کوتاه اصلی حذف گردیدند و علم و هنر و صنعت و الهام دست به دست هم دادند تا اثری ماندگار در تاریخ سینما خلق گردد. این اثر ترکیب بدیعی از دو ژانر علمی-تخیلی و حماسی (البته بهتر است بگوییم فلسفی) است مفاهیم عمیق فلسفی خود را در فرم پیچیده و خیره کننده خود گنجانده است.

در خلال سال های 50 تا70 ش. بسیاری از سینماگران ایرانی به انتخاب داستان هایی گرایش یافتند که در آن بتوان از بناهای ایرانی به خصوص خانه ها و کوچه پس کوچه های محله های قدیمی فیلمبرداری کرد؛ در سال های دهه 1350 سینما بیشترین تأکید را بر بازنمایی وجوه مختلف معماری ایرانی گذاشته است. در نتیجه این پایان نامه نیز با روش نشانه شناسی در سینما؛به تحلیل چگونگی بازنمایی فضای معماری ایرانی در تعداد انتخاب شده ای از فیلم های سه دهه مذکوراختصاص یافته و با اهداف ذیل انجام شده است: 1. بررسی مفهوم فضاسازی درفیلم های منتخب در سه دهه 50 الی 70 شمسی؛ 2. چگونگی تأثیر فضای معماری بر شخصیت پردازی در سه دهه 50 الی 70 شمسیدر فیلم های سینمایی؛ 3. معرفی جایگاه معماری در فیلم های علی حاتمی، بهمن فرمان آرا و مسعود کیمیایی؛ این پژوهش نشان خواهد داد که تأثیر نوعی سنت گرایی و بازگشت به داستان های قدیمی تر دلیل انتخاب لوکیشن های ایرانی در فیلم های انتخاب شده در سه دهه یادشده بوده است و استدلال خواهد کرد که چگونه معماری ایرانی به دست آویزی به منظور محدود کردن حیطه فعالیت کاراکترهای فیلم با نگاهی سنت گرا بدل شده است.

در این پژوهش سعی شده تا به نقش زن در سینمای ایران با توجه به مبانی نظری فمنیسم و رویکرد مطالعات تطبیقی پرداخته شود. هدف این رساله تطبیق دو سینمای قبل و بعد از انقلاب و بررسی نقش زن با توجه به مولفه های فمنیسم می باشد. در فصل اول به کلیات طرح پرداخته ایم و در فصل دوم مطالعات نظری پژوهش، رویکرد فمنیسم، و رویکرد بینا متنیت را بررسی کرده ایم. در فصل سوم به متدولوژی یا رو ش شناسی تحقیق پرداخته ایم. فصل چهارم، بخش تاریخی این پژوهش است. در این بخش به تاریخ سینمای ایران و نقش زن قبل و بعد از انقلاب نگاهی داشتهایم. فصول پنج و شش به همان جامعه آماری رساله تعلق دارد. این جامعه آماری شامل فیلم های: سارا، بانوی اردیبهشت، دو زن، خشت و آیینه، شوهر آهو خانم و بی تا هستند، که مفصل درباره آن ها صحبت شدهاست. فصل هفتم به مقایسه تطبیقی سینمای ایران قبل و بعد از انقلاب و رابطه سینما و فمنیسم پرداخته است. در فصل هشتم نتیجه گیری انجام شده است. ملاحظه کردیم که چگونه و به تدریج از قبل از انقلاب تا به امروز نقش زنان در فراز و نشیبی پرپیچ و خم رنگ عوض می کند و در هر دوره از سینمای کشورمان چه بر آن ها می رود و آیا این وقایع که بر صحنه می آیند صحت دارند یا با زنان جامعه ما متفاوت اند؟

این رساله تحت عنوانِ «بررسی بروز اسطوره های اروپایی در سینمای معاصر (2000 به بعد)»، به تأثیرگیری و تأثیر گذاریِ اسطوره ها بر سینما و از سینما می پردازد. در واقع استدلال می کند که اسطوره ها چگونه وارد سینما شدند و سینما چگونه تبدیل به رسانه ایی ایده آل برای بازنمایی دنیای خارق العاده ی اسطوره ها شد. این رساله در شش فصل تنظیم شده است. فصل اول به بیانِ مسئله ی پژوهش، اهمیتِ موضوع و سوالاتِ مورد نظر پرداخته است. در فصلِ دوم مختصراً مبحثِ اسطوره از دیدگاه های مختلف، جایگاه اسطوره و کارکرد آن مورد بررسی قرار گرفته و نتیجه می گیرد که اسطوره ها شامل الگوهای ازلی و سرنمون بوده اند که به انسان ابتدایی و چه بسا انسانِ امروزی در تنگناها کمک کرده و معنای زندگی اش را ارتقا می دهد. فصلِ سوم مروری کوتاه بر اسطوره های اروپایی بخصوص اسطوره های یونان و اسکاندیناوی شده است و بعد از آن در فصل چهارم با معرفی نظریه پردازانِ ساختار اسطوره ای، چهار نوع برخورد سینما با اسطوره ها را مطرح شده است. همچنین در این فصل شرح داده شده که جلوه های ویژه و تکنولوژی معاصر چه تأثیری در بازنمایی بهترِ اسطوره ها داشته اند. در فصل پنجم مقایسه ای تطبیقی بین اسطوره ها و فیلم های «ثور»، «نبرد تایتانها» و «خشم تایتان ها» انجام شده است. این رساله در فصل ششم نتیجه می گیرد که: تمایل ذهنیِ انسان به تصویر سازی و روایتِ داستان ها، به سینما برای بازسازیِ اساطیر کمک کرده است. بهره گیری سینما از جلوه های ویژه نشان دادنِ نیرویی برتر، قدرت بخشیدن به انسان عادی، پیشرفت تکنولوژی علل موفقیتِ سینما در بازنمایی اسطوره ها می باشد

سینما به عنوان یکی از ابزارهای بسیار مهم اجتماعی سازی در دنیای مدرن ، با بازنمایی هنجارها و الگوهای جنسیتی در زندگی اجتماعی در قالب نمایش فیلمها نقش باز تولیدکننده ی این هنجارها را در زندگی امروزی بر عهده دارد. در این مطالعه هدف اصلی بررسی تصویری است که سینمای دهه هشتاد از روابط جنسیتی حاکم بر طبقه متوسط به مخاطبان ارائه می دهد. پرسش اصلی پژوهش این است که روابز جنسیتی چگونه در کنش متقابل بازیگران در خانواده (زن و مرد) طبقه متوسط در فیلمهای سینمایی دهه هشتاد بازنمایی می شود ؟ پژوهش حاضر با استفاده از نظریات گافمن درباره جنسیت و نمایش های جنسیتی می کوشد با استفاده از روش تحلیل محتوا نظریات گافمن را در تحلیل تصاویر سینمایی به کار گیرد. یافته های پژوهش بیانگر بازتولید الگوها و هنجارهای جنسیتی سنتی در دهه هشتاد هستند . اما به مراتب بسیار کنترل شده و کمرنگ تر از سابق است و حرکت به سمت دموکراسی و برابری خواهی در لایه های زیرین فیلم ها نیز قابل مشاهده است .

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.