نهشته های مورد مطالعه در ناحیه کلیسا خرابه غرب جلفا شامل سازندهای سورمق (روته)و جلفا (نسن)، الی باشی و الیکا است.. در این ناحیه سازندهای سورمق 155 متر ،جلفا 255 متر، الی باشی 22مترو الیکا 30متر ضخامت دارند که عمدتا از سنگ آهک زیستی خاکستری تا تیره رنگ ، ضخیم لایه تا نازک لایه همراه با گرهک های چرتی،سنگ آهک مارنی ،مارن و شیل های رنگین تشکیل شده است .تعداد12 میکروفاسیس در توالی کربناته پرمین در این ناحیه وابسته به کمربندهای رخساره ای دریای باز، سدی و تالاب و رخساره های بین جذر ومدی شناخته شده اند. سنگ های سازند سورمق، جلفا، الی باشی و الیکا در یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ هموکلینال نهشته شده اند. به منظور مطالعه و شناسایی میکروفسیل های روزنبران، جلبک ها، توالی رسوبی و رخساره های میکروسکپی سنگ های پرمین در این برش چینه شناختی در راستای تقریبی شمال شرقی- جنوب غربی مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعه میکروفسیل های فوزلینیدی، روزنبران کوچک و جلبک ها سن سازند سورمق را در برش فوق مورگابین و سن سازند جلفا میدین تا جلفین و سازند علی باشی سن دوراشامین سازند الیکا سن تریاس پیشین ایندون را نشان می دهد. توالی مورد مطالعه با مرز هم شیب توسط واحدهای سنگی پرمین پسین سازند وژنان و رسوبات میوسن محدود می گردد، مجموعه فسیلی مطالعه شده در برش های فوق با وجود قرابت با فونای تتیسی مطالعه شده در دیگر برش های پرمین ایران و دیگر بخش های قلمرو تتیس، فرآیند ایالت شدگی را نشان می دهد. این ویژگی بخصوص در طی پرمین پسین، با گسترش فراوان اجتماعات روزنبران کوچک کاملاً مشخص می گردد. فراوانی و تنوع روزنبران کوچک هم در سطح جنس و هم از نظر گونه، نسبت به دیگر توالی های پرمین در ایران، گسترده تر بوده و ترکیب آنها نشان دهنده رسوبگذاری واحدهای آهکی در یک کمربند نزدیک به استوا تا استوایی بوده است. تنوع کم و پراکندگی خیلی محدود فوزولینیدهای بزرگ و پیشرفته، که از میکروفسیل های شاخص تتیس هستند، فراوانی فوزلینیدهای کوچک از خانواده های استافیلیده (staffellidae)، شوبرتلیده (schubertellidae) و اوزاونلیده (ozawainellidae) گسترش و فراوانی روزنبران کوچک بخصوص در طی اشکوب های مورگابین و میدین و نبود بعضی از جنس های شاخص قلمرو تتیس نظیر eopolydiexodina و shanita و verbeekina و colaniella ، از مهمترین ویژگی های نهشته های پرمین در این بخش از ایران می باشد. همانطور که اشاره گردید فراوانی روزنبران وابسته به خانواده استافیلیده از ویژگی توالی پرمین در برش چینه شناسی کلیسا خرابه است. اندازه صدف این گروه از روزنبران بطرف راس توالی پرمین کوچک می شود. . در این تحقیق برای نام گذاری سنگ ها از روش فولک و دانهام کمک گرفته شده است وبرای رده بندی فوزولینآسه آ(fusuliniacea) برمبنای رده بندی loeblich and tappan 1988ورده بندی روزنبران کوچک غیر فوزلینیدی بر مبنای رده بندی: ross 1999 , loeblich tappan 1988و رده بندی جلبک ها بر مبنای رده بندی wray 1977, vachard et al. 2001 استفاده شده است

بررسی زیست چینه ای نهشته های کربنیفر در برش ولی آباد (جنوب مرزن آباد- البرز مرکزی) بر اساس مرجان ها چکیده: در این پژوهش مرجان های سازند مبارک در برش ولی آباد واقع در البرز مرکزی در شمال ایران (جنوب مرزن آباد) مورد بررسی قرار گرفتند. چینه شناسی سازند مبارک در این برش شامل سنگ آهک با میان لایه های شیل مارنی، غنی از فسیل های همراه مرجان ها، شامل: شکم پایان؛ بازوپایان؛ لاله وشان؛ خزه شکلان؛ جلبک های آهکی و روزنبران مختلف است. به رغم سرد شدن جهانی آب و هوا در اواخر کربنیفر پیشین، حضور این بیوتا، نماینده وجود جریان های آب گرم در اطراف منطقه و نیز بیانگر حاکمیت یک رمپ کربناته کم عمق در منطقه، در طی این دوره می باشند. مرجان های گردآوری شده از دو زیر رده مهم روگوزا و تابولاتا و شامل 35 گونه متعلق به 18 جنس از مرجان های روگوزا و 2 گونه متعلق به 2 جنس از زیررده تابولاتا هستند، که به دو بیوزون تجمعی محلی تعلق دارند. اولین بیوزون تجمعی متعلق به واحد سنگی b و در منطقه کم عمق شیب رمپ کربناته (جلوی ریف االیتیک) تشکیل شده است. برپایه فونای مرجانی موجود سن این بخش از سازند تورنزین پسین تا ویزین میانی تخمین زده می شود. این بیوزون، شامل گونه های مرجانی منفرد، بزرگ و عموما دارای دیس اپیمنت، شامل مرجانهای ذیل می باشد: kueichophyllum alborsense minor khaksar, 1994, kueichophyllum alborsense major khaksar, 1994., kueichophyllum crassiseptum khaksar, 1994., kueichophyllum sp.1, kueichophyllum sp. 2, kueichophyllum sp. 3, siphonophyllia aff. cylindrica latitabulata gorsky, 1932, siphonophyllia aff. hettonensis wilmore, 1910., siphonophyllia cylindrica cylindrica scouler in mccoy, 1844., siphonophyllia sp. 1, siphonophyllia sp. 2, caninia ? lonsdaleiforme salee, 1913., caninia aff. irinae gorsky,1935., caninia sp.1, caninia ? sp. 2, caninia ? sp. 3, caninophyllum sp., pesudozaphrentoides ? sp., bothrophyllum dobrolyubovae multiseptata khaksar, 1974., bothrophyllum sp., zapheriphyllum sp., zaphrentoides sp., allotropiophyllum ? sp., aulophyllidae indet.1, aulophyllidae indet2.. دومین بیوزون تجمعی در ناحیه پشت ریف سدی و در واحد سنگی c رخ داده است. این بیوزون شامل دو گونه از مرجان های تابولاتا و نیز گونه های مرجانی متعلق به فونای سیاتاکسونیا، متشکل از مرجان های کوچک منفرد و فاقد دیس اپیمنت از زیررده روگوزا شامل مرجانهای ذیل هستند: kailingophyllum sp., alborzophyllum crassiseptum nov. sp., marzanophyllum chalusense nov. sp., hapsiphyllum sp.1, hapsiphyllum sp.2, zaphrentoides sp.1, zaphrentoides sp. 2, ufimia sp., zaphrentoidae indet., zaphrentites parallela carrurhers, 1910., syringopora sp. and favositida indet. درمیان این گروه یک جنس و دو گونه جدید، برای اولین بار گزارش می شوند که عبارتند از: alborzophyllum crassiseptum nov.sp. marzanophyllum chalusense nov.sp. سن این بخش از سازند ویزین پسین تا نامورین؟ تخمین زده می شود. مرجان های مورد بررسی قرابت نزدیکی با مرجان های اروپای غربی و چین دارند که، نشان دهنده شباهت شرایط حاکم بر منطقه، واقع در جنوب غرب گندوانا با این مناطق می باشد.

نهشته های پرمین در ناحیه زال ( جنوب جلفا ) شامل سازندهای دورود، روته و نسن والی باشی است. در برش چینه شناختی مورد مطالعه سکانس پرمین با دگر شیبی آذرین پی بر روی سنگ های آذرین خروجی، قرار می گیرند که سن آنها قبل از پرمین می باشد ، و به طور پیوسته وهم شیب در زیر سازند الیکا قرار می گیرد . در این ناحیه سازند دورود (82 متر ) از ماسه سنگ های قرمز رنگ،شامل رسوبات رود خانه ای است. سازندهای روته ( 258 متر ) و نسن (335متر ) از آهک های خاکستری تیره رنگ ساخته شده است . تعداد 14 میکروفاسیس در توالی کربناته پرمین در این ناحیه وابسته به کمربندهای رخساره ای دریای باز، سدی و تالاب ومحیط بین جذرومدی شناخته شده اند. بخش زیرین توالی کربناته تریاس ،سازند الی باشی وبخش بالایی سازند جلفا در برش زال یک رمپ همو کلینال نهشته شده است. به منظور مطالعه و شناسایی میکروفسیل های روزنبران، جلبک ها، توالی رسوبی و رخساره های میکروسکپی سنگ های پرمین در این برش چینه شناختی در راستای تقریبی شمال شرقی- جنوب غربی مورد مطالعه قرار گرفته است. واحد سنگ چینه ای دورود قابل انتساب به اشکوب های آسیلین – ساکمارین ( بزرگ نیا ، 1973: شعبانیان ، 1386 ) از پرمین پیشین می باشد. مطالعه میکروفسیل های فوزلینیدی، روزنبران کوچک و جلبک ها سن سازند روته را در برش فوق کوبرگندین پسین – مورگابین (مرغابین) و سن سازند نسن را میدین و جلفین نشان می دهدوسازندالی باشی به سن دوراشامین وسازند الیکا سن ایندون را نشان میدهند. مجموعه فسیلی مطالعه شده در برش های فوق با وجود قرابت با فون های تتیسی مطالعه شده در دیگر برش های پرمین ایران و دیگر بخش های قلمرو تتیس، فرآیند ایالت شدگی را نشان می دهد. این ویژگی بخصوص در طی پرمین پسین، با گسترش فراوان اجتماعات روزنبران کوچک کاملاً مشخص می گردد. فراوانی و تنوع روزنبران کوچک هم در سطح جنس و هم از نظر گونه، نسبت به دیگر توالی های پرمین در ایران، گسترده تر بوده و ترکیب آنها نشان دهنده رسوبگذاری واحدهای آهکی در یک کمربند نزدیک به استوا تا استوایی بوده است. تنوع کم و پراکندگی خیلی محدود فوزولینیدهای بزرگ و پیشرفته، که از میکروفسیل های شاخص تتیس هستند، فراوانی فوزلینیدهای کوچک از خانواده های استافیلیده (staffellidae)، شوبرتلیده (schubertellidae) و اوزاونلیده (ozawainellidae) گسترش و فراوانی روزنبران کوچک بخصوص در طی اشکوب های مورگابین و میدین و نبود بعضی از جنس های شاخص قلمرو تتیس نظیر eopolydiexodina و shanita و verbeekina و colaniella ، از مهمترین ویژگی های نهشته های پرمین در این بخش از ایران می باشد. همانطور که اشاره گردید فراوانی روزنبران وابسته به خانواده استافیلیده از ویژگی توالی پرمین در برش چینه شناسی زال است. اندازه صدف این گروه از روزنبران بطرف راس توالی پرمین کوچک می شود.

نهشته های پرمین در ناحیه تازه کند ( جنوب جلفا ) شامل سازندهای نسن، الی باشی و الیکا است.. در این ناحیه سازند نسن ( x متر ) از آهک های خاکستری تیره رنگ ساخته شده است . تعداد x میکروفاسیس در توالی کربناته پرمین در این ناحیه وابسته به کمربندهای رخساره ای دریای باز، سدی و تالاب شناخته شده اند. سنگ های سازند نسن و الیکا در یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ هموکلینال نهشته شده اند. به منظور مطالعه و شناسایی میکروفسیل های روزنبران، جلبک ها، توالی رسوبی و رخساره های میکروسکپی سنگ های پرمین در این برش چینه شناختی در راستای تقریبی شمال شرقی- جنوب غربی مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعه میکروفسیل های فوزلینیدی، روزنبران کوچک و جلبک ها سن سازند روته را در برش فوق مورگابین (مرغابین) و سن سازند نسن x و سازند علی باشی سن x سازند الیکا سن x را نشان می دهد. در برش چینه شناختی مورد مطالعه سکانس پرمین با (پیوستگی یا نا پیوستگی x )قرار می گیرند و با (ناپیوستگی و یا پیوستگی x) در زیر سازند x قرار می گیرد . دیگر ویژگی این برش نبود نهشته هایی به سن (x ) و نبود نهشته های مربوط به اشکوب x) ) می باشد مجموعه فسیلی مطالعه شده در برش های فوق با وجود قرابت با فون های تتیسی مطالعه شده در دیگر برش های پرمین ایران و دیگر بخش های قلمرو تتیس، فرآیند ایالت شدگی را نشان می دهد. این ویژگی بخصوص در طی پرمین پسین، با گسترش فراوان اجتماعات روزنبران کوچک کاملاً مشخص می گردد. فراوانی و تنوع روزنبران کوچک هم در سطح جنس و هم از نظر گونه، نسبت به دیگر توالی های پرمین در ایران، گسترده تر بوده و ترکیب آنها نشان دهنده رسوبگذاری واحدهای آهکی در یک کمربند نزدیک به استوا تا استوایی بوده است. تنوع کم و پراکندگی خیلی محدود فوزولینیدهای بزرگ و پیشرفته، که از میکروفسیل های شاخص تتیس هستند، فراوانی فوزلینیدهای کوچک از خانواده های استافیلیده (staffellidae)، شوبرتلیده (schubertellidae) و اوزاونلیده (ozawainellidae) گسترش و فراوانی روزنبران کوچک بخصوص در طی اشکوب های مورگابین و میدین و نبود بعضی از جنس های شاخص قلمرو تتیس نظیر eopolydiexodina و shanita و verbeekina و colaniella ، از مهمترین ویژگی های نهشته های پرمین در این بخش از ایران می باشد. همانطور که اشاره گردید فراوانی روزنبران وابسته به خانواده استافیلیده از ویژگی توالی پرمین در برش چینه شناسی تازه کند است. اندازه صدف این گروه از روزنبران بطرف راس توالی پرمین کوچک می شود.

برش مورد مطالعه در منطقه ی سه، در140 کیلومتری شمال اصفهان (جنوب کاشان) قراردارد. هدف از این تحقیق و مطالعه بررسی سنگ چینه نگاری و زیست چینه نگاری برش مورد مطالعه، شناسایی و رده بندی ماکروفسیل ها و میکروفسیل ها (فرامینی فرهای بنتیک) است. نهشته های این برش در میانه ی ناودیس سراکه با ناپیوستگی بر روی آهک های کرتاسه قرار گرفته اند و توسط تراس های جوان و دشت با رسوبات رسی، پوشیده شده اند. از دیدگاه خصوصیات سنگ شناسی این برش غالباً از مارن آهکی، آهک مارنی، کنگلومرا و ماسه ی رسی تشکیل شده که ضخامتی حدود 1000 متر می باشد و این تحقیق حدود 330 متر این ضخامت را برداشت دقیق و مورد مطالعه قرار داده است. براساس مطالعات زیست چینه نگاری تعداد 18 جنس و 20 گونه روزن دار بنتیک و 6 جنس و 9 گونه ماکروفون از گروه دوکفه ای ها، شکم پایان، سرپایان، کرم های حلقوی یا بند بند، خارپوستان (خارداران و لاله وشان)، بریوزوئرها و جلبک ها شناسایی گردید. با توجه به گستره ی زمانی و پراکنش گونه های ماکروفسیلی و میکروفسیلی شناسایی شده، تعداد 6 منطقه ی زیستی تجمعی تشخیص داده شد که عبارتند از: rotularia spirulacea assemblage biozone heliconoides mercinesis assemblage biozone velates perversus, natilus cimomia assemblage biozone dictyoconus – coskinolina – orbitolites, assemblage biozone nummulites sp. alveolina sp., assemblage biozone nummulites perforatus, assemblage biozone با توجه بر بدست نیامدن آثار فسیلی و زیستی در قاعده مقطع مورد مطالعه موقعیت چینه شناسی قاعده ی توالی و نمونه های تشخیص داده شده در ادامه مقطع، برش مورد مطالعه دارای سن پالئوسن بالایی؟ - ائوسن میانی می باشد. به منظور تعیین محیط تشکیل دهنده و شرایط محیطی توالی مورد مطالعه، مقاطع نازک تهیه شده، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی منجر به شناسایی ریزرخساره های قاره ای و دریایی انجامید، ریز رخساره های دریایی نشانگر محیط های رسوبی لاگون و دریای باز می باشند. وجود بقایایی از کرمهای روتالیا، خرچنگ و جلبک های کاروفیت، نومولیت های با دیواره ی ضخیم همراه با آلوئولین و میلیولید و ... در توالی مورد مطالعه نشان دهنده ی مناطق کم عمق دریایی در زمان ائوسن بوده است. صدف ضخیم آهکی دو کفه ای ها ی دوره ی ائوسن دلیل دیگری بر وجود آب و هوای استوایی دریاهای دوره ی ائوسن هستند.

جهت زیست چینه شناسی کربونیفر زیرین برش چینه شناسی دره جیرود در شمال شرق تهران انتخاب گردید. ردیف رسوبی کربونیفر زیرین در دره جیرود با ضخامت واقعی 220 متر به صورت غیرهمشیب اما ناپیوسته بر روی سازند جیرود به سن دونین و زیر سازند دورود به سن پرمین قرار دارد. همراه با مطالعه سنگ شناسی و وی‍ژگیهای تکتونیکی 35 نمونه جهت مطالعه کنودونت و 50 نمونه جهت مطالعه میکروپالئونتولوژی برداشت شد. با بررسی نمونه های کنودونت 5 جنس و گونه شناسایی شد و با بررسی مقاطع نازک از سنگهای کربونیفر زیرین 15 جنس و گونه از فرامینیفرها متعلق به 11 خانواده شناسایی شده است. همچنین چند جنس از بقایای ماهیها، 2 جنس از بریوزوآها، 1جنس از براکیوپودها، دو نمونه پربلماتیک و 1جنس از مرجان ها در این مطالعه شناسایی شده اند. بر اساس مطالعات انجام شده به خصوص مطالعات مربوط به پراکندگی جامعه کنودونت ها و فرامینیفرها و با عنایت به موقعیت چینه شناسی سازند مبارک در دره جیرود را به سن کربونیفر پیشین (تورنزین تا ویزئن) میتوان نسبت داد. از جامعه فرامینیفرهای شاخص تورنزین به جنس های زیر میتوان اشاره کرد: archaesphaera، bisphaera، paleospiroplectammina، neobrunsiina جنس های فرامینیفرهای شاخص ویزئن عبارتند از: banffella، dainella، darjella دو بایوزون تجمعی بر اساس پراکندگی عمودی جامعه فرامینیفرها در برش دره جیرود معرفی گردید: 1) earlandia – bisphaera- archaesphaera assemblage zone 2) septabrunsia – dainella – endothyra assemblage biozone کنودونتهای شاخص یافت شده در سازند مبارک در دره جیرود شامل جنس های زیر می باشد: polygnathus inornata rostrata, polygnathus longiposticus , polygnathus communis communis , polygnathus symmetricus, pseudopolygnathus primus که همگی سنی معادل کربونیفر زیرین را به سازند مورد مطالعه نسبت می دهند. بر اساس کنودونتهای به دست آمده 2 بیوزون کنودونتی به شرح زیر وجود دارد. lower duplicata zone1- بیوزون کنودونتی polygnathus. inornatus rostratus بر اساس گونه شاخص sandbergi- l.crenulata zone2 - بیوزون کنودونتی pseudopolygnathus primus بر اساس گونه شاخص واژگان کلیدی: کربونیفر- سازندمبارک- زیست چینه نگاری- کنودونت- فرامینیفر- البرزمرکزی

مطالعه چینه شناسی رسوبات پرمین کوه لاکفتری در شمال شرق اصفهان 70 متر ضخامت دارند و شامل تناوبی از سنگ آهک های متوسط تا ضخیم لایه و ماسه سنگ و آهک خاکستری رنگ همراه با میان لایه ماسه ای می باشد.مطالعات زیست چینه نگاری تعداد 21 جنس و 35 گونه از فرامینیفرها را مشخص می کند که در 4 تجمع فسیلی مورد مطالعه قرار گرفته اند: 1. globivalvulina vonderschmitti, pachyphloia sp., langella conica, protonodosaria sp., geinitzina taurica, neoendothyra sp., geinitzina uralica, endothyra sp., langella sp., nankinella sp. 1, neoendothyra sp., nankinella sp., neoendothyra reicheli 2. cribrogenerina sp., deckerella sp.,paleotextularia sp, geinitzina reperta, geinitzina postcarbonica, langella perforata, pachyphloia sp. 1, geinitzina sp., pachyphloia schwageri, pachyphloia cukurkoyi, baisalina sp.,pachyphloia iranica, pseudolangella fragilis, climacammina sphaerica,climacammina valvulinoides 3. dagmarita chanakchiensis, climacammina sp., deckerella composita, agathamina pusilla, geinitzina taurica, neodiscus sp., 4. langella acantha , langella cukurkoyi, climacammina moelleri, از لحاظ ریز رخساره ای جمعاً 10 ریز رخساره کربناته در 62 مقطع نازک مورد مطالعه دقیق قرار گرفته است : مادستون بیوکلاستی/ وکستون بیوکلاستی / پکستون بیوکلاستی فرامینیفرا و خارپوست دار/ پکستون - گرینستون بیوکلاستی/ گرینستون بیوکلاستی فرامینیفرا و خارپوست دار/ گرینستون بیوکلاستی اینتراکلاست دار/پکستون بیوکلاستی جلبک و گاستروپود دار/ وکستون بیوکلاستی جلبک و فرامینیفر/ مادستون بیوکلاستی استراکددار/ پلوئیدال گرینستون فسیل های مطالعه شده سن مرغابین پسین – جلفین زیرین را برای این رسوبات نشان می دهند

بر اساس پخش و پراکندگی چینه شناسی روزنبران پلانکتونیک شناسایی شده از برش مورد پژوهش 9 بیوزون شناسایی و معرفی شد که منطبق با بایوزون های استاندارد جهانی در قلمرو تتیس بوده و به ترتیب ازپایین به بالا شامل : بیوزون 1)dicarinella concavata interval zone (سانتونین پسین) بیوزون 2) dicarinella asymetrica total range zone ( کامپانین میانی) بیوزون 3) globotruncanita elevata interval zone ( کامپانین پیشین ) بیوزون 4)globotruncana ventricosa interval zone (کامپانین میانی ) بیوزون 5) globotroncunita calcarata total range zone (کامپانین پسین) بیوزون 6) globotruncana lapparenti tricarinata interval zone (مایس تریشتین پیشین) بیوزون 7) globotruncana aegyptiaca interval zone (مایس تریشتین پیشین تا میانی) بیوزون 8)gansserina gansseri interval zone (مایس تریشتین پسین) بیوزون 9) total range zone abathomphalus mayaroensis(مایس تریشتین بالایی) سن آهک های پلاژیک در این برش بر مبنای فرامینیفرهای پلانکتونیک، از سانتونین پسین تا مایستریشتین پسین است.

در این مطالعه یک مقطع چینه شناسی از نهشته های سازند قم در برش چینه شناسی صوفیان در ناحیه شمال شهر صوفیان واقع در شمال باختری ایران اندازه گیری شده است. ضخامت رخنمون یافته سازند قم در مقطع صوفیان 345 متر است و عمدتاً متشکل از یک واحد سنگ آهک ضخیم لایه ریفی با تناوبی از ماسه سنگ، سنگ آهک ماسه ای، شیل و مارن که به طور محلی قابل مشاهده هستند. در برش مذکور 106 نمونه جهت مطالعه میکروپالئونتولوژی برداشت شده است. این مقطع بر اساس مطالعات دقیق دیرینه شناسی شامل عضو f از برش الگو بوده و سنی معادل شاتین از الیگوسن پسین و آکیتانین – بوردیگالین از میوسن پیشین دارد. در این مقطع مرز زیرین و بالایی عضو f سازند قم بصورت تدریجی و همشیب با مارنهای ژیپسی فر است. میکروفسیل های شناسایی شده از این برش شامل، 27 جنس و 24 گونه متعلق به 18 خانواده است. از این میان 5 جنس و 9 گونه متعلق به فرامینیفرهای پلانکتون، 20 جنس و 14 گونه متعلق به فرامینیفرهای بنتیک و 2 جنس و یک گونه متعلق به جلبک های قرمز می باشد. مرجان، بریوزوآ و اکینوئید از دیگر نمونه های شناسایی شده است، براساس روزنبران شاخص شناسایی شده، از قاعده به سمت رأس 3 زون زیستی تجمعی در مقطع صوفیان شناسایی شده است. به علت شباهت مجموعه روزنبران کف زی سازند قم و سازند آسماری و نبود یک زون بندی زیستی رسمی برای سازند قم، از زون بندی زیستی ( adams and bourgeois, 1967) و همچنین (wynd, 1965 )که برای سازند آسماری ارائه شده است، جهت مطالعات زیست چینه شناسی و تعیین سن نسبی نهشته های سازند قم در مقطع مورد مطالعه استفاده شده است. همچنین مطالعات انجام شده بر روی بافت و تجمعات فسیلی نهشته های سازند قم در مقطع مورد مطالعه منجر به بازسازی مدل رسوبی سازند قم در این ناحیه گردیده است. بر اساس مطالعات چنین به نظر می رسد که سازند قم در مقطع صوفیان در یک رمپ کربناته نهشته شده است میکروفاسیس های ارائه شده در این برش در بخش های بیرونی، میانی و درونی رمپ کربناته نهشته شده اند.

در این تحقیق توالی مربوط به رسوبات پرمین ، واقع در باقرآباد (شمال شرقی اصفهان)، برای اولین بار مورد مطالعه قرار می¬گیرد. این توالی شامل آهک¬های ماسه¬ای متوسط تا ضخیم لایه ، آهک¬های متوسط تا ضخیم و توده¬ای به رنگ خاکستری تیره و آهک¬های دولومیتی شده و آهک مارنی می¬باشد. مرز تحتانی، سازند بهرام به سن فامنین که با یک افق خاک سرخ ختم می¬گردد. مرز بالایی آن حدود 28 متر لایه بوکسیتی ته¬نشست گردیده که جدا کننده نهشته¬های پرمین از نهشته¬های مربوط به تریاس می¬باشد. نبود رسوبات کل زمان کربونیفر و آغاز پرمین در نتیجه حرکات خشکی¬زایی هرسی¬نین می¬باشد. هدف این پژوهش تعیین سن دقیق رسوبات پرمین و بیان تأثیر فاز خشکی¬زایی هرسی¬نین در بخش مورد مطالعه می¬باشد. در این تحقیق با مطالعه فرامینیفرهایی همچون geinitzina sp., paraglobivalvulina mira, pachyphloia sp., codonofusiella sp و ... سن مورگابین برای نهشته¬ها¬ی برش مورد مطالعه تعیین گردید. ماکروفسیل¬های افق 16 متری آهک مارنی شامل گروه¬های مختلف بی¬مهرگان وابسته به: بریوزوئرها ، مرجان¬ها، سفالوپودها ، گاستروپودها ، تریلوبیت¬ها و براکیوپودها می¬باشند. ماکروفسیل¬های این افق در این برش عبارتند از: fenestella sinopermiana، michelina spp.، orthoceratidae، loxonema spp.، chonetes sp. و phillipsidae. حضور فونای یاد شده بیانگر وجود یک پلاتفرم کربناته کم عمق و گرم در بخش مورد مطالعه می¬باشد. نبود نهشته¬های مربوط به کربونیفر و پرمین پیشین در این برش برای اولین بار مطالعه و معرفی می¬گردد. اطلاعات بدست آمده از این برش می¬تواند در مقایسه شبکه چینه¬شناسی و زیست ¬چینه¬نگاری ایران و کشور¬های همجوار مورد استفاده قرار گیرد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.