چکیده این پژوهش بر اساس مدل تجزیه رفتار برنامه ریزی شده (tdpb ) ، پذیرش مشتریان از خدمات الکترونیکی بانک دولتی ملت و بانک خصوصی سامان را در شهر تهران مورد بررسی قرار می دهد. طرح مفهومی تحقیق در برگیرنده دو گروه عوامل تشویق کننده و بازدارنده می باشد که با استفاده از ابزار پرسشنامه در یک تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی در بین نمونه آماری شامل 400 نفر از مشتریان این بانکها در شهر تهران مورد آزمون قرار گرفت . عوامل تشویق کننده استفاده از خدمات بانکداری الکترونیکی شامل امنیت و محرمانگی، سودمندی خدمات ، ویژگی های خدمات بانکداری الکترونیکی و پذیرش می باشند و عوامل بازدارنده استفاده از این خدمات را محیط بیرونی ، ترجیحات شخصی و فرهنگ تشکیل می دهند . یافته های این پژوهش نشان می دهند که در بین عوامل تشویق کننده ، امنیت و محرمانگی اطلاعات در هر دو بانک به عنوان مهمترین عوامل تشویق کننده و محیط بیرونی به عنوان مهمترین عامل بازدارنده از نظر مشتریان در استفاده از خدمات بانکداری الکترونیکی می باشد .ضمناٌ فرهنگ به عنوان ضعیف ترین عامل بازدارنده از نظر مشتریان مطرح شد . در نتیجه بین دو بانک خصوصی و دولتی به لحاظ عوامل مورد پذیرش بانکداری الکترونیکی تفاوت معناداری مشاهده نشده است. باستناد نتایج پژوهش ، به بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و مشمولین نظام بانکی کشور پیشنهاد می گردد در یک برنامه هماهنگ و در یک سیستم منسجم و یکپارچه تجارت الکترونیکی که بانکداری الکترونیکی و اینترنتی بخش مهمی ازآن در نظام پرداخت ها و مبادلات پولی می باشد ، با اطلاع رسانی موثر در جلب اعتماد مردم از طریق تامین امنیت و محرمانه بودن استفاده از این خدمات اقدام نموده و با گسترش و ایجاد تنوع در خدمات به ویژه تقویت سامانه بانکداری اینترنتی و کارت های اعتباری از طریق تعامل با سایر سازمانها به ویژه وزارت بازرگانی و وزارت ارتباطات و اطلاعات زمینه پذیرش فراگیر مشتریان از این خدمات را فراهم کنند.