شوراهای محلی از جمله قدیمی ترین نهادهای اداری محلی در سراسر جهان میباشند.در دوران معاصر با تغییر شرایط فرهنگی،اجتماعی و سیاسی چارچوب این نهادها نیز متغیر گشته است.استقرار این نهادهای محلی بر مبنای مشارکت افراد اجتماع باعث توسعه یافتگی بیشتر کشورهای دارای الگوی حکومتهای محلی شده است. در ساختار حقوقی کشور های مذکور جایگاه نهادهای محلی در ساختار قدرت و رابطه نهاد های محلی با حکومت مرکزی و اختیارات و وظایف نهادهای مزبور مشخص گشته است.با تطبیق وضعیت نهادهای محلی در ساختار حقوقی کشورهای الگو بر ساختار حقوقی ایران متوجه موانعی اعم از چالشها، نواقص و خلاء هایی در این ساختار می شویم که به نوعی باعث توسعه نیافتگی همه جانبه در ایران شده است.