گسترش اماکن و تاسیسات شهری در اثر ازدیاد روز افزون جمعیت و تبدیل اراضی کشاورزی، مرتعی و جنگلی به اراضی شهری همواره موجب بروز مشکلات عدیده ای بوده است که در مجموع باعث برهم خوردن شکل طبیعی اکوسیستم و تعادل هیدرولوژیکی این مناطق می گردد. آبخیزداری بعنوان یک دانش پایه که مدیریت منابع زیستی حوضه های آبخیز را بصورت پایدار میسر می سازد ،پشتوانه اصلی توسعه پایدار است و حوضه های آبخیز ظرف مناسبی برای پیاده کردن مرزهای مکانی مدیریت اکوسیستمی می باشند ، شهر تهران با توسعه ناموزون و رشد بی رویه و درنتیجه تغییر کاربری اراضی درحوضه های آبخیز شمال شهر موجب ایجاد تاثیرات منفی از قبیل (سیل ، فرسایش ، رسوب و کم آبی) شده و این موضوع می تواند در ناپایداری توسعه شهری تأثیر فراوانی داشته باشد. در این پژوهش ابتدا نسبت به محدوده توسعه یافته شهری در یک دوره زمانی 20ساله با کمک تصاویر ماهواره ایی اقدام گردید . در مرحله دوم مدل رقومی ارتفاعی محدوده مورد مطالعه تولید و با استفاده از الگوریتمهای هیدرولوژی قابل استفاده در gis میزان شبکه آبراهه تخریب شده محاسبه و استخراج گردید . سپس با استفاده از اطلاعات تولید شده در مراحل قبل تأثیر محدوده توسعه یافته برروی افزایش سیل و رواناب و برخی از پارامترهای دیگر برآورد گردید . در انتها نقش مدیریت حوضه های آبخیز برکاهش اثرات مخرب ناشی از توسعه شهری بخصوص در دو زیر حوضه کن و گلابدره مورد بررسی قرار گرفت.

آگاهی از میزان ریسک فرسایش خاک در حوزه های آبخیز امکان شناسایی نواحی بحرانی و اولویت بندی برنامه های مدیریتی و حفاظتی را فراهم می سازد. هدف از تحقیق حاضر تهیه نقشه ریسک فرسایش خاک بر اساس منطق فازی در حوزه آبخیز قرناوه گلستان است. تهیه نقشه ریسک فرسایش خاک در سه مرحله انجام گرفت: در مرحله اول، نقشه شاخص حفاظت خاک (spi) با استفاده از دو فاکتور اولیه کاربری اراضی-پوشش اراضی و شاخص اختلاف نرمال شده پوشش گیاهی تهیه شد. در مرحله دوم نقشه شاخص پتانسیل فرسایش خاک(peri) بر اساس سه لایه رستری درصد شیب، فرسایندگی باران و فرسایش پذیری خاک تهیه شد. در مرحله نهایی خروجی های حاصل از مدلسازی فازی مرحله اول و دوم (نقشه spi و peri) ترکیب و نقشه ریسک فرسایش خاک (aeri) بدست آمد. داده های باران ماهواره trmm (trmm 3b43) در مقیاس ماهانه به منظور تهیه فاکتور فرسایندگی باران (r) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج اعتبارسنجی نشان می دهد که داده های ماهواره ای، انطباق بالایی با مقادیر ماهانه ایستگاههای زمینی دارند. بنابراین نقشه فرسایندگی بر اساس منبع داده ای ماهواره ای بعنوان یکی از فاکتورهای ورودی مدل فازی در مرحله دوم استفاده شد. مدل rusle به منظور اعتبار سنجی نقشه فازی ریسک مورد استفاده قرار گرفت. ضریب کاپای 54 درصد مربوط به کلاس ریسک خیلی زیاد نشان می دهد که مدل فازی و قواعد فازی بکار رفته در سیستم استنتاجی فازی (fis)، در مقایسه با کلاس ریسک متناظر در نقشه ریسک فرسایش خاک مدل rusle ، در شناسایی نواحی بحرانی یا کلاسهای ریسک زیاد تا خیلی زیاد از کارایی بالایی برخوردار می باشد. نقشه نهایی ریسک فرسایش خاک، اطلاعات کیفی و کاربردی در زمینه توزیع مکانی کلاسهای ریسک فرسایش خاک در حوزه آبخیز ارائه می دهد. نتایج این تحقیق می تواند به مدیران و تصمیم گیران در اجرای طرح ها، اولویت بندی زیرحوزه ها و انتخاب عملیات آبخیزداری مناسب هر حوزه آبخیز کمک کند.

در این پایان نامه، هدف ارائه یک روش پیشگو اصلاحگر هشت گامی متقارن جدید با تاخیر فاز از مرتبه بینهایت می باشد. این روش بر اساس روش چند گامی متقارن کوئینلان ترمین با هشت گام و مرتبه جبری هشت بوده و برای حل معادله شرودینگر مستقل از زمان شعاعی با استفاده از تابع چتانسیل وودس ساکن ساختن می شود. همچنین از این روش می توان برای حل عددی مسائل مقدار اولیه با جواب های نوسانی مانند مسائل چرخشی استفاده کرد. روش جدید را با تعدادی از روش های بهینه ساخته شده اخیر موجود در نشریات مقایسه کردیم. کارایی روش ها اندازه گیری شده است و نتیجه گرفتیم که روش جدید با تاخیر فاز از مرتبه بینهایت خیلی بهتر از روش های دیگر برای مسائل حل شده است.