نویسندگان در زمان نگارش تکالیف نوشتاری باید به مخاطب یا خواننده متن خود توجه نمایند. اما این موضوع غالبا در محیط های آموزش انگلیسی به عنوان زبان خارجی به بهانه پرداختن به آموزش سنتی زبان و ظرایف مکانیکی نگارش، نادیده گرفته می شود. پژوهش حاضر برای بررسی پنج هدف اصلی صورت گرفت: تعیین وجود آگاهی نسبت به حضور مخاطب در زبان آموزان ایرانی، اثر آموزش بر ایجاد آگاهی نسبت به حضور مخاطب، رابطه آگاهی نسبت به حضور مخاطب با جنسیت های مذکر و مونث، و سطوح مختلف دانش زبانی، و رابطه آگاهی نسبت به حضور مخاطب با ساختاریافتگی متن. یک گروه 35 نفره از دانشجویان زبان انگلیسی که درس مقاله نویسی را در دانشگاه اصفهان گرفته بودند، شرکت کنندگان در این مطالعه بودند. در ابتدا، آزمون های opt و twe از آنان گرفته شد تا توانایی زبان و نگارش آنان ثبت شده و به سه گروه بالا، متوسط و پایین از نظر توانایی زبان تقسیم شوند. قبل از آن و جهت مقایسه، از افراد خواسته شد تا نگرش، اعتراضات و نظرات خود را در ارتباط با آن در نسخه اول نامه ای نوشته و ظرف مدت یک هفته ارسال نمایند. نمونه همین نسخه ها در کلاس مورد بحث قرار گرفت تا شرکت کنندگان به مبادله ایده های خود پرداخته و به مفهوم مخاطب پی ببرند. پس از سه هفته آموزش، نظرات اصلاحی مدرس به دانشجویان ابلاغ گردید و آنان ملزم شدند که نسخه دوم خود را با اصلاحات و توجه دقیق تر به مخاطب ارسال نمایند. سه نفر تصحیح تکالیف را بر اساس برگه نمره گذاری بر عهده داشتند. نتایج در spss وsas مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین مصاحبه بعد از نگارش و آنالیز متن برای یافتن شواهد مرتبط صورت گرفت. نتایج نشان داد که تکالیف اول شرکت کنندگان رضایتبخش نبود. همچنین آموزش بسیار موثر بوده است. تفاوت های بین سه سطح توانایی زبانی در مورد ساختاریافتگی معنادار بود. اما تغییر مودالیته و آگاهی از حضور مخاطب در سطوح توانایی زبانی معنادار نبود. همچنین نتایج نشان داد که تغییر نمره مودالیته، آگاهی از حضور مخاطب و ساختاریافتگی در ارتباط با جنسیت معنادار نبوده است. مشخص گردید که نمرات نسخه اول و دوم در ساختاریافتگی معنادار بود و تفاوت آن ها (ثمره آموزش) چشمگیر بوده است. برای تایید یافته های آماری و نشان دادن این که متن ها به چه صورت در مرحله نمره گذاری مورد ارزیابی قرار گرفته اند، یافته های متنی نیز ازائه گردید. نهایتا مصاحبه های بعد از نگارش از دو زاویه زبانی و غیر زبانی مورد بررسی قرار گرفتند.