در این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف مایع منی بر روند انجماد و یخ گشایی اسپرم از 4 راس قوچ تالشی با میانگین سنی 3 سال و میانگین وزنی 50 کیلوگرم استفاده شد. به منظور انجام این پژوهش سه آزمایش طراحی شد. در آزمایش اول نمونه-های پوشش دار شده در لوله حاوی بافر تریس دارای 15 درصد زرده تخم مرغ جمع آوری شد. اسپرم های پوشش دارشده با 0، 50 و 100 درصد مایع منی مجاور و پس از خنک سازی منجمد شدند. در آزمایش دوم نمونه های پوشش دارشده حاوی 0 درصد مایع منی پس از یخ گشایی با سطوح 0، 75/1 و 5/3 درصد مایع منی مجاور شدند. در آزمایش سوم اسپرم های اپیدیدیمی با سطوح 0، 50 و 100 درصد مایع منی مجاور و پس از رقیق سازی و خنک سازی منجمد شدند، در هر سه آزمایش نمونه ها پس از یخ گشایی به مدت 6 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد انکوبه شدند و در زمان های 0، 3 و 6 از نظر تحرک پیش رونده، سلامت غشاءپلاسمایی و زنده مانی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج در آزمایش اول و سوم نشان داد که بهترین تیمار مربوط به تیمار حاوی 0 درصد مایع-منی بود (05/0p‹). این در حالی است که در آزمایش دوم بررسی نتایج نشان داد که بهترین تیمار مربوط به تیمار مجاور شده با 5/3 درصد مایع منی بود. نتایج این پژوهش نشان داد که افزودن سطوح مختلف مایع منی به اسپرم پوشش دارشده و اپیدیدیمی قبل از انجماد اثر مضر براسپرم دارد، در حالی که افزودن سطوح مختلف مایع منی به اسپرم پس از یخ گشایی باعث بهبود کیفیت اسپرم شد.