شعرسپید درزبان فارسی وعربی معاصر حاصل نوجویی ها ونوگویی های برخی شاعران است که کمابیش ترجمه شعر مغرب زمین رانیز پیش چشم داشتند و باترجمه شعر مغرب زمین آشنا بودند.درادبیات فارسی وعربی معاصر اشعار احمدشاملو ومحمدالماغوط به عنوان بهترین نمونه این نوع ادبی شناخته شده است.زمینه اصلی شعر این دوراتصاویراجتماعی چن آزادی خواهی ،انسان،طنزومبارزه باظلم وستم وزمینه های عاطفی چون عشق وزن،اندوه ،مرگ وزندگی و... تشکیل می دهد.دراین جستار به عناصر موسیقایی وزبانی وبیانی شعر سپید نیز پرداخته ایم.

یکی از ارزشمندترین آثار ادبی که از قرن چهارم هجری برجای مانده و به دست ما رسیده است ، کتاب گرانقدر «یتیمه الدهر فی محاسن اهل العصر» تألیف «ابومنصور ثعالبی نیشابوری» است. ثعالبی در این کتاب ، که به زبان عربی است ، شاعران و نویسندگان معاصر خویش را در همه ی سرزمین های اسلامی معرفی کرده است . از آن جا که بخشی از این اثر متعلق به شاعران خراسان و ماوراءالنهر می باشد، آشنایی با آن ها و سروده هایشان برای علاقه مندان به زبان و فرهنگ ایرانی ضرورتی انکار ناپذیر است. نظر به آن که تاکنون ترجمه ای از این کتاب صورت نپذیرفته است ، بر آن شدیم تا بر اساس جلد چهارم این اثر که به شاعران خراسان اختصاص یافته است ، به معرفی شاعران مذکور ، مضامین شعری و اوضاع ادبی این ناحیه مقارن عصر سامانی و غزنوی بپردازیم. این تحقیق در سه بخش انجام گرفته است: بخش اول به بررسی اوضاع ادبی در قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری قمری و نیز معرفی «ثعالبی» اختصاص یافته است. در بخش دوم ترجمه ای از باب اول تا دهم از جلد چهارم «یتیمهالدهر» به دست داده می شود و در بخش سوم ، مقایسه ای مختصر میان مضامین شعری شاعران عربی سرا و شاعران پارسی گوی معاصر آنان در حوزه ی خراسان و ماوراءالنهر در دو قرن چهارم و پنجم هجری مطرح می گردد.