پتاسیم پرمنگنات به عنوان یک عامل اکسنده بیش از یک قرن است که مورد استفاده قرار گرفته است. اکسنده های بر پایه پرمنگنات برای اکسایش انواع مختلفی از ترکیبات مانند پیوند های کربن- کربن اشباع و غیر اشباع، الکل ها، آلدهیدها، ترکیبات نیتروژن دار و ترکیبات سولفولندار به کار می روند. اما متاسفانه اغلب واکنشگر های مونومری پرمنگنات که مورد استفاده قرار می گیرد دارای معایبی از جمله حساسیت به نور، ناپایداری، اسیدیته بالا، انتخاب پذیری کم، خطرناک بودن در حین ساخت و جداسازی مشکل می باشند. اخیراً انجام واکنش ها و تبدیلات آلی در شرایط هتروژن و بدون حلال به کمک تثبیت پرمنگنات بر بستر های جامد مختلفی مانند: مولکولارسیو، سولفات مس 5 آبه، زئولیت، آلومینا، مونتمورلیت و سیلیکاژل امکان پذیر شده است. اما بدلیل نشت و جدا شدن پرمنگنات از روی این معرف ها شرایط سختی برای جداسازی به وجود می آید. بنابراین نیاز به اکسنده های جدید در این مورد ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق با ارائه روشی ساده و موثر واکنشگری پلیمری حامل یون پرمنگنات با استفاده از2،4- آیونن با پایه n?,n?,n,n - تترا متیل اتیلن دی آمین و 1،4- دی برمو بوتان به عنوان یک بستر پلیمری تهیه گردید. با استفاده از این واکنشگر بطور انتخابی الکلها و آرن ها به گروههای کربونیل، تیول ها به دی سولفید ها و ایمیدازولین ها را به ایمیدازول های مربوطه تبدیل شدند. پلیمر مورد استفاده در این تحقیق از نوع 2،4- آیونن و خطی بوده و به راحتی و با بارگیری بالا اکسنده پرمنگنات روی آن تثبیت می شود. از مزایای این واکنشگر سادگی روش تهیه، پایداری، انتخابگری در واکنش و سهولت جداسازی واکنشگر را می توان نام برد. یکی دیگر از محاسن استفاده از این واکنشگر توانایی اکسایش وانجام تبدیلات فوق در غیاب حلال می باشد که در بین واکنشگرهای پلیمری بسیار متمایزکننده است.

هیدروژلها شبکه های سه بعدی از پلیمرهای آبدوست هستند که قادر به جذب آب می باشند، اما بدلیل شبکه ای شدن در آب حل نمی شوند. این دسته مواد کاربردهای زیادی دارند از جمله در رهایش کنترل شده دارو، پزشکی و کشاورزی. هیدروژل های بر پایه پلی اکریل آمید به طور گسترده در این سیستم ها به دلیل خواص متنوع مورد استفاده قرار می گیرند. در این تحقیقات هیدروژل اتصال عرضی شده درهم تنیده پلی اکریل آمید-کو-4،2- آیونن از واکنش پلیمره شدن رادیکالی منومر اکریل آمید با ماکرومنومر ,? ?- بیس استایریل- 4،2- آیونن در حضور n,n- متیلن بیس اکریل آمید به عنوان عامل شبکه ساز، آمونیوم پرسولفات به عنوان آغازگر و n,n,n,n- تترامتیل اتیلن دی آمین به عنوان شتاب دهنده تهیه می شود. کسر ژل شدگی، پارامترهای محیطی مثل غلظت عامل شبکه ساز، اثر نسبت اکریل آمید به 4،2- آیونن، دما ، ph و قدرت یونی محیط بر میزان جذب آب و سرعت جذب آب بررسی شد. هیدروژل با کمترین مقدار عامل شبکه ساز و اکریل آمید بیشترین میزان جذب را در دمای اتاق و 8 =ph نشان می دهد. پارامترهای سینیتیکی و شبکه برای این هیدروژل مورد مطالعه قرار گرفتند و بیشترین میزان ضریب نفوذ و ماکزیمم چگالی اتصالات عرضی برای هیدروژل با کمترین مقدار عامل شبکه ساز بدست آمده است. ترموگرام tga برای این هیدروژل نشان می هد که با افزایش نسبت 4،2- آیونن پایداری حرارتی ژل افزایش می یابد. همچنین از ترموگرام dmta می توان دریافت که دمای انتقال شیشه ای برای این هیدروژل از هیدروژل های اکریل آمید کمتر است. خواص مکانیکی برای هیدروژلهای با مقادیر متفاوت از 4،2- آیونن و اکریل آمید برررسی شد و مشاهده شد هیدروژل با بیشترین مقدار 4،2 - آیونن بهترین خواص مکانیکی را دارد. این هیدروژل در سامانه دارورسانی استفاده شد و میزان بارگذاری داروی بتامتازون دی سدیم فسفات در دما، ph و غلظت های متفاوت بتامتازون بهینه سازی و رهایش آن مورد بررسی قرار گرفت.

برم دار کردن ترکیبات آلی از واکنش های مهم در سنتز الی به شمار می رود. استفاده از واکنشگر های ارزان قیمت، انتخابگر و با کارایی بالا همواره مورد نظر شیمیدانان آلی بوده است. روش های متعددی برای برم دار کردن ترکیبات آلی گزارش شده است که اکثر این روش ها دارای معایبی مانند پر هزینه بودن تهیه معرف، زمان طولانی واکنش، راندمان پایین، مشکل جداسازی و خالص سازی، سمیت بالا و شرایط سخت واکنش می باشند. در این پروژه برم دار کردن ترکیبات آلی با استفاده از n- برمو ساخارین و کاتالیزگر آمبرلیست-15 در حلال thf تحت شرایط ملایم و خنثی با راندمان بالا و در مدت زمان کوتاه انجام می گیرد. در این روش ما از فنل ها و آنیلین های حاوی گروه های الکترون کشنده و الکترون دهنده برای واکنش برم دار کردن استفاده نموده ا یم. جداسازی آسان، بازده خوب، استفاده از کاتالیزگر سازگار محیط زیست از جمله مزیت های این روش است. ایمیدازولین ها کاربرد وسیعی در زمینه های بیولوژیکی و دارویی دارند. معرف های متعددی برای تهیه آن ها ارائه شده که از جمله می توان به n- برموسوکسینایمید و واکنش با کاتالیزگر سریک آمونیوم نیترات (can) و ترشیو بوتیل هیپوکلریت اشاره نمود که دارای معایبی از قبیل زمان طولانی واکنش، شرایط سخت واکنش، راندمان پایین و استفاده از حلال و کاتالیزگر سمی می باشند. در این پروژه از آلدهیدها، اتیلن دی آمین و معرف n- برموساخارین جهت تهیه محصولاتی با راندمان و انتخابگری بالا در زمانی کوتاه و در غیاب کاتالیزگر استفاده شده نمودیم.

کیتوسان پلی ساکاریدی طبیعی، حاوی واحد های تکراری ?( 1-4) گلوکزآمین می باشد. گروه های آمین نوع اول در ساختار کیتوسان، خواص ویژه ای دارند که کیتوسان را برای استفاده در کاربردهای دارویی بسیار مفید کرده اند. پلیمر های تخریب پذیر زیستی از جمله کیتوسان شدیدا در کاربرد های زیست دارویی همانند : پوشش زخم، پوست مصنوعی و سیستم های رسانش دارو استفاده می شوند. کیتوسان در ph های بالای 6 حلالیت کمی در آب از خود نشان می دهد. این ویژگی مانع از افزایش اثر در مکان های جذب دارو می شود. بنابراین اصلاحات شیمیایی متفاوتی روی کیتوسان، برای تغییر دادن این ویژگی نامطلوب اعمال شده است از آن جمله به سنتز تری متیل کیتوسان کلراید و سوکسینیل کیتوسان می توان اشاره کرد. در این پروژه ریز ذرات کیتوسان اصلاح شده با استفاده از شبکه ای کردن کیتوسان با سیتریک اسید و سپس عامل دار کردن ذرات تهیه شده با پروپان سولتون سنتز شد. ریز ذرات کیتوسان اصلاح شده به عنوان سیستم های ذره ای رهایش انسولین مورد استفاده قرار گرفتند. مراحل و نحوه تهیه این هیدروژل در شکل زیر آورده شده است. بررسی های میزان تورم ریز ذرات کیتوسان اصلاح شده در phهای مختلف ( 3، 6 و 9) در دماهای اتاق، 37 درجه سانتی گراد و 60 درجه سانتی گراد انجام شد. رهایش انسولین از ریز ذرات در بافر فسفات سالین مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان تورم ریز ذرات با افزایش غلظت پروپان سولتون مورد استفاده، ph و دما افزایش یافت. اما با افزایش غلظت سیتریک اسید میزان تورم کاهش می یافت. رهایش انسولین از ریزات ذرات در مدت طولانی(در حدود 40 ساعت) و با مکانیسم فیکین منحرف شده انجام شد.

چکیده: در سال های اخیر، مایعات یونی یکی از مهمترین زمینه های در حال رشد در علم شیمی محسوب می شوند. مایعات یونی به خاطر خواص فیزیکی و شیمیایی منحصر به فردشان نظیر فشار بخار ناچیز، پایداری خوب در هوا، رطوبت، پایداری حرارتی، شیمیایی و قابلیت بازیافت توجه زیادی را در زمینه های مختلف نظیر سنتز، کاتالیزگر، جداسازی، الکتروشیمی، بیوشیمی و بسپارش به خود جلب کرده اند. اخیراً تحقیق در زمینه مایعات یونی روی مایعات یونی عامل دار متمرکز شده است که عملکرد ویژه ای بر حسب گروه عاملی متصل به بخش کاتیونی یا آنیونی ایجاد می کنند. ما مایعات یونی اسیدی دو عاملی (bfails) جدیدی که دارای گروههای h- ایمیدازولیوم و so3h- در بخش کاتیونی و تری فلوئورومتان سولفونات به عنوان آنیون هستند را سنتز کردیم. ([imps][cf3so3]) ، (پروپیل-3- سولفونیک) ایمیدازولیوم تری فلوئورومتان سولفونات و ([imbs][cf3so3]) ، (بوتیل-4- سولفونیک) ایمیدازولیوم تری فلوئورومتان سولفونات به خاطر ساختار منحصر به فردشان دارای خصلت آبدوستی، قدرت اسیدی، پایداری حرارتی و هدایت یونی بالایی هستند. این مایعات یونی ایمیدازولی با گروههای عاملی so3h- به راحتی و با بازده بالایی سنتز می شوند. ([imps][cf3so3]) به عنوان کاتالیزگر و ([imbs][cf3so3]) به عنوان کاتالیزگر-حلال برای سنتز دی بنزوزانتن ها که به دلیل فعالیت های ضد ویروسی، ضد باکتریایی و ضد التهابی جزء حد واسط های دارویی مهم محسوب می شوند، به کار رفته اند. سنتز زانتن ها با استفاده از مایعات اسیدی برونستد جدید به خاطر ضایعات کم، بازده خوب، زمان واکنش کوتاه و شرایط واکنش ملایم از نقطه نظر زیست محیطی و اقتصادی مهم است. bfails قابل بازیافت هستند و حداقل هفت بار مورد استفاده مجدد قرار گرفته اند بدون اینکه فعالیت کاتالیزگری آنها کاهش چندانی یابد. واژه های کلیدی: مایع یونی، زانتن.

امروزه استفاده از کاتالیزورهای اسیدی نقش مهمی را در واکنش های آلی ایفا می کند از آن جمله می توان به کاربرد آنها در سنتز ترکیبات حاوی کومارین با استفاده از واکنش پچمن اشاره کرد. از این رو در قسمت اول این پروژه ، با بکارگیری واکنش پچمن و با استفاده از اتیل استو استات و مشتقات مختلف فنولی از جمله رزورسینول ، 3- متوکسی فنول و 3و5 دی متوکسی فنول در حضور کاتالیزور اسیدی مایع یونی تثبیت شده بر سطح سلولز نانوکریستالی در شرایط بدون حلال و دمای 90 درجه سانتیگراد مشتقات مختلفی از کومارین در زمان کوتاه با بازده خوبی سنتز شدند که صحت سنتز این ترکیبات با استفاده از روشهای طیف سنجیir و nmr و اندازه ذرات کاتالیزور اسیدی نیز بوسیله تکنیک های semو afm مورد بررسی قرار گرفتند. بخش دیگر این پژوهش به سنتز مشتقات استیلنی با کمک واکنش جفت شدن سونوگاشیرا می پردازد که بر این اساس از واکنش فنیل استیلن و آریل یدیدهای مختلف از جمله پارا یدو نیتروبنزن ، 4- یدوآنیسول و 4- یدوتولوئن در حضور cui به عنوان کاتالیزور، k2co3 به عنوان باز و ترکیب نانو سلولزی سنتز شده در نقش لیگاند در حلال dmf آلکین های آروماتیک مختلفی سنتز شدند که ترکیبات سنتزی با استفاده از روش های طیف سنجی ir و nmr شناسایی و همچنین اندازه ذرات لیگاند نانوسلولزی به کمک تکنیک های semو afm مورد بررسی قرار گرفت.

در این پژوهش، ابتدا شبکه نانو هیدروژل کیتوسان به روش اتصال عرضی کیتوسان با گلیسرول دی گلیسیدیل اتر و پلی دی متیل سیلوکسان در یک محیط امولسیونی تهیه شد. سپس، برخی از خواص شبکه نانو هیدروژل، نظیر کسر ژل و میزان تورم یا غوطه وری آن، به منظور سنتز یک شبکه نانوهیدروژل بهینه محاسبه شدو پس از آن، به منظور افزایش میزان جذب و غوطه وری شبکه نانوهیدروژل، به نمونه دارای کمترین جذب عامل پروپان سولتون اضافه شد. سپس، توانایی نانو هیدروژل بهینه در رهایش ترکیبات دارویی و نیز آزموده شد.بدین منظور، بر روی نمونه با بیشترین میزان جذب آب، میزان رهایش دارویی ترکیب دارویی دیکلوفناک سدیم بررسی و نتایج به دست آمد. به منظور مقایسه میزان جداسازی پروتئین ها از یک محلول پلی ساکاریدی به وسیله شبکه هیدروژل کیتوسان با روش جداسازی مغناطیسی، ابتدا توانایی شبکه هیدروژل بهینه در جداسازی پروتئین (bsa) bovin serum albumin از یک محلول پلی ساکاریدی محاسبه شد. به این جهت، ابتدا نانوذرات سوپرپارامغناطیس fe3o4 به روش هم رسوبی معکوس سنتز شدند و اندازه ذرات به وسیله روش پراش پرتو ایکس تخمین زده شد.سپس، نانوذرات fe3o4 بر روی شبکه هیدروژل بهینه تثبیت شدند و پس از آن نیز، پروتئین bsa موجود در محلول بر روی شبکه هیدروژل تثبیت شد. سپس، جداسازی bsa توسط شبکه هیدروژل نانوذره و بر پایه خاصیت مغناطیسی نانوذرات، در یک دستگاه جداساز مغناطیسی انجام شد.

تا کنون روش هایی چند برای سنتز پلی ایمید ها ارائه شده است. سنتز پلی آمید- ایمیدهایی با استفاده از واکنش ریتر می باشد که به وسیله ی منومرهای بیس سیانو دی ایمید های جدید و مناسب تهیه می شوند. با توجه به مشکلات موجود از قبیل نیاز به شرایط دمای بالا، استفاده از منومر های حساس به آب، رسوب دادن زود هنگام پلیمر و انجام واکنش های جانبی که در روش های متداول سنتز پلی آمید-ایمید ها وجود دارد ? بنا براین سنتز پلی آمید- ایمید هایی با استفاده از واکنش ریتر را به وسیله ی منومر های بیس سیانو دی ایمید های جدید و مناسب را مورد بررسی قرار داده ایم، برای این منظور ابتدا منومر های بیس سیانو دی ایمید های گوناگونی سنتز شدند. منومر های سنتز شده دارای گروه نیتریل و ایمید می توانند ساختارها و ملزومات سنتز پلی آمید- ایمید از طریق واکنش ریتر را فراهم کنند. در راستای بسط روش آمیددار کردن دی نیتریل ها با استفاده از پارا رایلین گلیکول از طریق واکنش ریتر و پلیمر شدن، منومرهای بیس سیانو دی ایمید های جدید از طریق واکنش با پارا زایلین گلیکول با استفاده از سولفوریک اسید و استیک اسید در دمای اتاق مطالعه گردید و تنوعی از پلی آمید- ایمیدها ی پایدار حرارتی سنتز گردد. پلی آمید- ایمیدهای سنتز شده حلالیت خوب در حلال های قطبی از قبیل dmf,dnso,dmac و دی اکسان نشان می دهند. منومرها و پلیمرهای سنتز شده به وسیله طیف سنجی ,ir 1hnmrشناسایی شدند.رفتار حرارتی پلیمرها با تحلیل حرارتی وزن سنجی و گرما سنجی تفاضلی روبشی مطالعه شده است. خواص فیزیکی پلیمرها از قبیل tg , t10 و ویسکوزیته ذاتی پلیمرها اندازه گیری شده است. این پلیمرها دارای ویسکوزیته ذاتی در محدوده 6/0-4/0 می باشند و طبق گرما سنجی تفاضلی روبشی دمای انتقال شیشه ای پلی آمید- ایمیدها در محدوده 221-152 درجه سانتی گراد می باشند.

در این پروژه، یک سری از پلی آمیدها و پلی ایمیدها از تعدادی دی آمین جدید و چندین دی اسید و دی انیدرید رایج، با بازده بالا تهیه گردید. همه پلیمرها با استفاده از روش هایطیف سنجیft-ir ، nmrو آنالیز عنصری شناسایی شدند وخصوصیات نوری، حرارتی، حلالیت، ویسکوزیته ذاتی و الکتروشیمیایی آنها مورد بررسی قرار گرفت. ویسکوزیته پلی آمیدهای(a-c) و (d-f) به ترتیب در محدودهdl/g20/1-52/0 وdl/g65/0-47/0 مشاهده شد. مقادیر دمای انتقال شیشه ای( (tgاینپلی آمیدها به ترتیب در محدوده°c 278 -186و°c 355 -212 برای پلی آمیدهای(a-c) و (d-f)بود.این پلیمرها مقاومت حرارتی خوبی از خود نشان دادند، بطوریکه ?t10آنها به ترتیب در محدوده °c481-345 برای پلی آمیدهای(a-c) و در محدوده °c480-427 برای پلی آمیدهای (d-f) مشاهده شد. نورتابی این پلیمرها از طریق ارتباط خوب ساختار شیمیایی آنها با بهره کوانتومیشان در محدوده ?28-5 برای پلی آمیدهای(a-c) و در محدوده ?35-7برای پلی آمیدهای (d-f) اندازه گیری شد.با توجه به طیف فلورسانس این پلیمرها که در محدوده nm495-418 برای پلی آمیدهای(a-c) ودر محدوده nm504-458برای پلی آمیدهای (d-f) مشاهده شد، میتوان از آنها در دستگاه های نورتابی استفاده کرد. یک دسته از این پلی آمیدها (d-f) از واکنش پلیمریزاسیون مستقیم به دو روش مختلف تهیه شدند? روش اول با استفاده از تری فنیل فسفیت (tpp)، عوامل فعال کننده، حلال nmp، پیریدین (py) و نمک لیتیم کلراید (licl)، روش دوم با استفاده از ترکیبی از مایع یونی و تری فنیل فسفیت است که منجر به تولید پلی آمیدها بدون حضور حلال nmp، پیریدین و نمک لیتیم کلراید می شود. مایعات یونی در دمای اتاق، حاوی آنیون هایی نظیر bf-4، br-، cl-و pf-6و کاتیون های متقارن 1،3-دی آلکیل ایمیدازولیوم تهیه شدند و به عنوان محیط واکنش پلیمریزاسیون استفاده شد. پلی آمیدهای (d-f) تهیه شده در مایعات یونی، بازده بالاتری در مدت زمان کمتر (5/2 نسبت به 12 ساعت)، نسبت به پلیمرهای تهیه شده در nmp از خود نشان دادند وویسکوزیته آنها در محدودهdl/g68/0-47/0 مشاهده شد. پارامترهای سینتیکی مربوط به تخریب گرمایی پلی آمیدهای (d)، از قبیل انرژی فعال سازی، آنتروپی، آنتالپی و انرژی آزاد گیبس مربوط به تخریب گرمایی با استفاده از معادلات مختلف محاسبه شد. از طرفی نتایج الکتروشیمیایی اکسیداسیونی پلی آمیدهای (d) در حالت محلول با استفاده از تکنیک ولتامتری چرخه ای روی سطح نانو لوله کربنی چند دیواره اصلاح شده بر روی الکترود کربن شیشه ای گزارش شد. ویسکوزیته پلی ایمیدهای(a-c) در محدوده dl/g75/0-38/0و مقادیر دمای انتقال شیشه ای ( (tgاینپلی ایمیدها در محدوده °c 285 -273مشاهده شد.این پلیمرها مقاومت حرارتی خوبی از خود نشان دادند، بطوریکه ?t10آنها در محدوده °c 520-412مشاهده شد.نورتابی این پلیمرها از طریق ارتباط خوب ساختار شیمیایی آنها با بهره کوانتومیشان در محدوده ?28-2 اندازه گیری شد. طیف نشر فلورسانس این پلی ایمیدها در محدوده nm460-414 دیده شد، در نتیجه میتوان از آنها در دستگاه های نورتابی استفاده کرد. فعالیت کمی لومینسانس همه پلی آمیدها و پلی ایمیدهای(a-c) در حضور پروکسی اگزالات بررسی شد. کلیه پلیمرهای تهیه شده آمورف بوده و حلالیت خوبی در حلال های آپروتیک قطبی از خود نشان دادند. دسته دیگر از پلیمرها (pag, pih) از واکنش پلیمریزاسیون مستقیم با استفاده از ترکیبی از مایع یونی و تری فنیل فسفیت تهیه شد. نانو ذرات سیلیکای اصلاح شده با عامل متصل کننده، برای تهیه ذرات کامپوزیتی تقویت شدهns/pa و ns/piبه روش ترکیب کردن محلولاستفاده شد. خواص حرارتی نانو کامپوزیت ها بوسیله dsc و tga بررسی شد. نتایج نشان می دهد که پراکندگی ذرات یکنواخت بوده بین ذرات نانو و ماتریس پلیمری پیوند شیمیایی قوی برقرار است. نتیجه اینکه، ذرات نانو به افزایش tg و پایداری حرارتی کمک می کند.

چکیده در سال های اخیر، تحقیقات در شیمی ابرمولکول ها بر روی ساختار کمپلکس های یونی یا مولکولی کلیکس آرن ها و مشتقات آنها بعنوان پذیرنده های سنتزی مورد توجه روزافزون قرار گرفته است. برای دستیابی به پذیرنده های موثرتر، امروزه با بهره جستن از کلیکس]4[آرن ترکیبات متنوعی با واردکردن گروه های عاملی مختلف در قسمت بالا و پایین ساختار بدست آمده است. پلیمریزه کردن مونومرهای حاوی کلیکس آرن یکی از راه های استفاده نمودن از این ترکیب ها در قالب غشاهای جاذب یون می باشد. در این پژوهش، ابتدا سعی شد تا با عامل دارکردن انتخابی ترکیب کلیکس آرن در ناحیه گروه هیدروکسی، علاوه بر سنتز ساختارهای جدید با قابلیت پلیمریزه شدن و شناسایی ساختمان آن ها با استفاده از روش های اسپکتروسکوپی، به بررسی خصوصیات حرارتی و نیز کاربردی پلیمرهای مربوطه بپردازیم. با توجه به خصوصیات منحصربفرد این ترکیبات در حذف فلزات سنگین، جهت بکارگیری آن ها در غشاها و فیلترهای مخصوص، تصمیم گرفته شد تا با سنتز مونومرهای مناسب حاوی کلیکس آرن، امکان تهیه پلی کلیکس آرن های مربوطه فراهم شود. به منظور کسب پایداری، فرایندپذیری و قابلیت کاربردی این پلیمرها در دماهای بالا، تهیه پلی آمیدهای این ترکیبات مدنظر قرار گرفت. بر این اساس، ابتدا مشتقات کلیکس]4[آرن حاوی گروه های پلیمریزه شونده که ساختارهای آن ها در شکل زیر نشان داده شده است، از طریق عامل دار کردن انتخابی موقعیت 1و3 گروه های هیدروکسی تهیه گردید. (1) (2) (3) سپس با استفاده از روش معمول در تهیه پلی آمیدها و با استفاده از دی آمین های تجاری و در دسترس، در حضور پیریدین و تری فنیل فسفیت پلیمریزاسیون مونومرهای (1) و (2) انجام گردید. مونومر (3) با استفاده از دی آزیدهای سنتزی و در حضور سولفات مس و سدیم آسکوربات با شرایط واکنش کلیک پلیمریزه شد. پلی آمیدها و نیز پلی تری آزول کلیکس آرن حاصل، با بازده بسیارخوب تهیه شدند. مطالعات جذب کاتیون به روش استخراج جامد مایع جهت ارزیابی میزان جذب یون، نشان داده شد که این پلیمرها قابلیت جذب فلزات عناصر واسطه شامل مس، کروم، کبالت، کادمیم و بخصوص فلز سرب را که یکی از فلزات بسیار خطرآفرین می باشد، را داراست. در قسمت دوم این پژوهش با توجه به خصوصیات منحصربفرد پاراسولفونیک اسید کلیکس آرن نظیر حلالیت بسیارخوب در محیط های آبی و قدرت اسیدیته بالای آن، و با بررسی واکنش های مختلفی که با استفاده از این ترکیب گزارش شده اند، سعی شد تا با استفاده از این ساختار به عنوان کاتالیزور اسیدی روشی نوین در جهت بهبود سنتز ترکیبات آلی ارائه کنیم. بنابراین، برای اولین بار از این ترکیب به عنوان کاتالیزگر اسیدی در سنتز مشتقات کومارین ها و زانتون ها بهره گرفتیم.

در سال های اخیر، مایعات یونی به عنوان یکی از مهمترین زمینه های تحقیقاتی در حال رشد در علم شیمی مدنظر قرار گرفته اند. این ترکیبات به خاطر خواص فیزیکی و شیمیایی منحصر به فردشان نظیر پایداری خوب در هوا و رطوبت، فشار بخار ناچیز، پایداری حرارتی و شیمیایی و قابلیت بازیافت توجه محققین را در عرصه های مختلف نظیر سنتز، کاتالیزور، جداسازی، الکتروشیمی، بیوشیمی و پلیمریزاسیون به خود جلب کرده اند. اخیرا" تحقیق در زمینه مایعات یونی روی مایعات یونی عامل دار متمرکز شده است که عملکرد ویژه ای بر حسب گروه عاملی متصل به بخش کاتیونی یا آنیونی ایجاد می کنند. مایعات یونی اسیدی، متیل پیرولیدون هیدروژن سولفات [hnmp][hso4]، (4-سولفوبوتیل) تریس (4-سولفونیل) فسفونیوم هیدروژن سولفات و n-n دی اتیل-n-سولفواتان آمونیوم کلراید [et3n-so3h]cl و نیز مایع یونی اسیدی که دارای گروههای h- ایمیدازولیوم و so3h- در بخش کاتیونی و تری فلوئورومتان سولفونات به عنوان آنیون می باشد ([imbs][cf3so3]) را با نام (بوتیل-4-سولفونیک) ایمیدازولیوم تری فلوئورومتان سولفونات تهیه شدند و برای اکسیداسیون انتخابی سولفیدها به سولفوکسیدها در حضور آب اکسیژنه تست شده اند. در بین آنها، مایع یونی اسیدی [imbs][cf3so3] به راحتی از واکنش ایمیدازول با 4،1-بوتان سولتون با بازده بالایی سنتز شده و به عنوان کاتالیزگر موثر برای اکسیداسیون سولفوکسیدهای آلی در حضور آب اکسیژنه به کار رفته است. سنتز سولفوکسید ها با استفاده از مایع یونی اسیدی برونستد [imbs][cf3so3] به خاطر بازده خوب، زمان واکنش کوتاه و شرایط واکنش ملایم از نقطه نظر محیطی و اقتصادی مهم است. کلید واژه: مایع یونی، سولفوکسید

در این پروژه ابتدا سنتز تیاکلیکس [4] آرن و اکسیداسیون آن به سولفونیل کلیکس [4] آرن انجام شد. دو گروه هیدروکسی فنولی در موقعیت 1و3 به دی کربوکسیلیک اسید تبدیل شد. در اثر واکنش دی اسید حاصل با دی آمین های تجاری موجود در مجاورت پیریدین و تری فنیل فسفیت، پلی آمیدهای مربوطه با بازده بالا به دست آمدند. خصوصیات فیزیکی و حرارتی پلیمر سولفونیل کلیکس آرن مطالعه شد. مطالعات نشان می دهد که پلیمرهای فوق کاملاً در حلال های قطبی بدون پروتون مانند dmf, dms ,dmac ,nmp dioxane حل می شوند. گرانروی پلی آمیدهای سنتز شده در حدود g/dl 5/0 می باشد. بررسی آنالیز حرارتی tga و dsc نشان داد که این پلیمرها پایداری حرارتی خوبی دارند. توانایی حذف فلزات سنگین مانند cu+2, co+2, cd+2, hg+2, pb+2 با استفاده از پلی آمیدهای سنتز شده مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که این پلی آمیدها توانایی زیادی در حذف فلزات سنگین دارند. واژه های کلیدی: تیاکلیکس [4] آرن، پلی آمید

چکیده در این پژوهش، یک مشتق جدید از تیا کلیکس آرن (1و3- دی کربوکسیلیک اسید تیا کلیکس آرن) با قابلیت پلیمریزه شدن به وسیله عامل دار کردن انتخابی گروه های هیدروکسیل سنتز شد (طرح 1). به دلیل قابلیت بسیار خوب این مولکول برای جذب فلزات سنگین و همچنین در تهیه غشاءها و صافی های مخصوص کاربرد دارد و آن با قابلیت پلیمریزه شوندگی با دی آمین های تجاری ذر دسترس برای تهیه پلی آمید دلخواه به کار گرفته شد. پلیمریزاسیون در حضور پیریدین و تری فنیل فسفیت تحت شرایط متعارف انجام شد. سپس خواص فیزیکی حرارتی و حذف فلزات سنگین نظیر کاتیون های مس، کبالت، کادمیوم و خصوصا سرب و جیوه که جزء فلزات پر خطر هستند، بررسی شده است. واژه های کلیدی: کلیکس آرن، تیا کلیکس آرن، پلی آمید، غشاء، حذف فلزات سنگین

در این پروژه در ابتدا پارا ترشری بوتیل تیا کلیکس [4] آرن سنتز و سپس در مجاورت اسید سولفوریک غلیظ به تترا سدیم تیاکلیکس [4] آرن تترا سولفونات تبدیل شد. در مرحله بعد آلژینات سدیم با استفاده از امواج فراصوت به نانو ذرات تبدیل شد. طی واکنش نانو ذرات آلژینات سدیم با پارا ترشری بوتیل تیا کلیکس [4] آرن در مجاورتn,n?- دی ایزو پروپیلکربو دی ایمید، آدیپیل کلراید و تری اتیل آمین، نانو ژل های حاوی تیا کلیکس آرن سولفونه تهیه شدند. نهایتا نانو آمیزه مغناطیسی آلژینات - تیا کلیکس[4] آرن سولفونه شده با تثبیت بر روی fe3o4 به روش هم رسوبی با استفاده از محلول آمونیوم هیدروکسید ساخته شد. بر اساس بررسی های آنالیز حرارتی )tga)و کالریمتری پویشی تفاضلی (dsc)این نانو آمیزه ها پایداری حرارتی خوبی دارند. بررسی ساختار با استفاده ازمیکروسکپ الکترونی عبوری(tem)و میکروسکپ الکترونی پویشی (sem) نشان داد که ذرات نانو آمیزه آلژینات- تیا کلیکس آرن سولفونه شده میلهای و ساختار گونه مغناطیسی این نانو آمیزه کروی می باشد. بررسی الگو های xrd نیز ساختار کریستالی را برای نانوآمیزه ها نشان داد. بررسی مورفولوژی سطوح ذرات با استفاده از میکروسکپ نیروی اتمی (afm) نشان داد که اندازه ذرات در حد نانو بوده و متوسط ابعاد ذرات برای نانو ژل الژینات- تیا کلیکس سولفونه nm 8/17 ومتوسط ابعاد ذرات برای نانو آمیزه مغناطیسی الژینات- تیا کلیکس سولفونه nm 5/54 تخمین زده شد. و ذرات fe3o4 در نانو آمیزه مغناطیسی به طور یکنواخت توزیع یافته اند. خاصیت مغناطیسی آمیزه های حاوی نانو ذرات fe3o4به وسیله مغناطیس متر ارتعاشی vsm)(مطالعه و خاصیت سوپر پارا - مغناطیس بودن نانو آمیزه مغناطیسی سنتز شده محقق گردید. توانایی حذف فلزات سنگین مانند cd 2+, co 2+, cu 2+, ni 2+و pb2+و cr3+با استفاده از نانوژل آلژینات – تترا سدیم تیا کلیکس [4] آرن و گونه مغناطیسی آن و نیز آلژینات سدیم تنها مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که اولا توانایی نانو آمیزه و نانو ژل در حذف یون های فلزی بیشتر از آلژینات سدیم می باشد. ثانیا هر دوی این ترکیبات؛ نانوآمیزه و نانو ژل توانایی زیادی در حذف فلزات سنگین دارند و لی توانایی نانوآمیزه مغناطیسی حاوی fe3o4 در حذف فلزات سنگین بیشتر از نانوژل غیر مغناطیسی است. علاوه بر این هر دو ترکیب؛ نانو آمیزه مغناطیسی و نانو ژل توانایی بیشتری در جذب کاتیون دو ظرفیتی سرب از خود نشان دادند.

در سال‏های اخیر پلیمرهای زیستی از قبیل کیتوسان به علت ویژگی‏های زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری شان در زمینه ‏های مختلفی نظیر دارو رسانی، تغذیه، کشاورزی و بویژه در تصفیه آب‏های آلوده مورد توجه قرار گرفته ‏اند. در همین راستا در این پژوهش نانوژل جدیدی بر اساس کیتوسان عامل‏دار شده با تیاکلیکس آرن از طریق واکنش کلیک سنتز شد. همچنین با استفاده از نانو ذرات کیتوسان مگنتیتی محصول نانوآمیزه‏ی مغناطیسی آن با تیا کلیکس آرن نیز تهیه شد. بررسی آنالیز حرارتی وزن سنجی tga)) و کالریمتری پویشی تفاضلی dsc)) نانوژل و نانوآمیزه پایداری حرارتی خوبی را تحت گاز نیتروژن نشان دادند. بررسی الگوهای xrd، ماهیت نیمه کریستالی و کریستالی را به ترتیب برای نانوژل و نانوآمیزه تایید می‏کند. مورفولوژی سطوح مواد با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی afm)) مطالعه شده و مشخص شد که نانو ذرات fe3o4 به صورت یکنواخت در نمونه مغناطیسی توزیع یافته ‏اند. بررسی ساختار و اندازه ذرات با استفاده از میکروسکوپ الکترونی پویشی sem)) و میکروسکوپ الکترونی عبوری tem)) نشان داد که اندازه ذرات در هر دو نمونه در حد نانو بوده و اندازه ذرات گونه مغناطیسی، کوچک تر می‏باشد. خاصیت مغناطیسی نانوآمیزه مغناطیسی با استفاده از vsm (vibrating sample magnetometer) مورد مطالعه قرار گرفت و خاصیت سوپر پارا - مغناطیس بودن آن را نشان داد. در انتها توانایی حذف فلزات سنگین از محلول‏های آبی توسط نانوژل کیتوسان – تیاکلیکس ]4[ آرن (tca-csa) و نانوآمیزه‏ی مغناطیسی کیتوسان – تیاکلیکس ]4[ آرن (tca-csa-mnp) مورد بررسی قرار گرفت. برای اینکار حذف کاتیون محلول‏های 10 و ppm 50 از نمک‏های نیترات فلزاتی مانند مس، کادمیم، سرب، کبالت، نیکل و کروم بررسی شده‏اند. نتایج نشان می‏دهد بیشترین مقدار درصد جذب در ppm 50 برای نانوآمیزه مغناطیسی برای کاتیون‏های فوق به ترتیب 80/81، 38/88، 2/98، 01/73، 72/67 و 34/71 درصد حاصل گردید. مقایسه‏ی مقادیر درصد جذب نانوآمیزه کیتوسان مغناطیسی و نانوژل غیرمغناطیسی نشان می‏دهد که نانوآمیزه مغناطیسی به دلیل داشتن سطح فعال بیشتر جاذب بهتری برای حذف کاتیون فلزات سنگین از محلول‏های آبی می‏باشد.

در این پژوهش کاتالیزگر ناهمگن پلی وینیل پیرولیدونیوم تریفلات، [otf][pvp] تهیه شدو در واکنش استری شدن الکل¬ها، فنول¬ها، تیول¬ها و آمید دار شدن آمین¬ها مورد استفاده قرار گرفته است. واکنش استری شدن با کاتالیزگر فوق در شرایط ساده منجر به بازده بالایی از محصولات مربوطه گردیده است. کاتالیزگر ناهمگنمس تثبیت شده بر روی پلی وینیل پیرولیدون، (pvp/cu) تهیه شد و در واکنش تهیه 1، 2، 3 تری آزول¬ها از ترکیبات استیلنی، برمیدها و سدیم آزید مورد استفاده قرار گرفت. تری آزول¬ها با این کاتالیزگر در شرایط بسیار ملایم با بازده بالا به دست آمده¬اند. این کاتالیزگر همچنین برای تهیه پروپارژیل آمین¬ها از فنیل استیلن، آلدهیدها و آمین¬ها مورد استفاده قرار گرفت که منجر به راندمان خوبی از محصولات مربوطه شده است. نانو کلی سولفونه شده به عنوان کاتالیزگر ناهمگن اسیدی تهیه و از طریق ir و آنالیزchn،tga، sem و afm مورد شناسایی قرار گرفته است. کارآیی این کاتالیزگر در واکنش استری شدن الکل¬ها، فنول¬ها، تیول¬ها و آمین¬ها در شرایط بسیار ملایم منجر به بازده بالایی از محصولات استری مربوطه مشابه با کاتالیزگر پلی وینیل پیرولیدونیوم تریفلات شده است.

در سال های اخیر توجه زیادی به سنتز ترکیبات فعال بیولوژیکی شده است. از جمله این ترکیبات 4،1-دی¬هیدروپیریدین ها و زاتن ها هستند.4،1-دی¬هیدروپیریدین ها به عنوان مسدود کننده کانال¬های کلسیمی،گشادکننده رگ¬ها و ترکیبات ضد دیابت به کار رفته¬اند. همچنین زانتن¬ها به عنوان ترکیبات ضد باکتری، رنگ دانه، و در فناوری لیزر به کار رفته اند. در این پژوهش در ابتدا روشی موفق و آسان برای تهیه 4،1-دی¬هیدروپیریدین ها و n-آریل-دی-هیدروپیریدین ها از ترکیب دیمدون با آمین(آمونیوم استات، آنیلین) و الدهید های مختلف در حلال آب و اتانول و در حضور کاتالیزگر پاراسولفونیک¬اسید کلیکس4آرن ارائه شده است که در آن خالص سازی محصول نهایی آسان و بازده واکنش برای این مشتقات بالا بوده است. سپس در همین شرایط با ترکیب کردن دیمدون و الدهید¬های مختلف و با استفاده از کاتالیزگر پاراسولفونیک¬اسید کلیکس4آرن مشتقات مختلف 8،1-هگزاهیدرو زانتن براحتی و با بازده بالا و خالص سازی آسان سنتز گردید. سنتز 4،1-دی¬هیدروپیریدین ها و n-آریل-دی¬هیدروپیریدین ها: سنتز 8،1-هگزاهیدروزانتن ها:

در این پروژه، یک سری از پلی(تری آزول- ایمید)ها (ptai)s و پلی(تری آزول- آمید)ها (ptaa)sاز واکنش پنج دی¬آمین جدید حاوی حلقه تری آزول در زنجیر اصلی و گروه¬های آویزان دی آریل کینوکسالین استخلاف دار، فلورن و کربازول با چندین دی اسید و دی انیدرید رایج، با بازده بالا تهیه گردید. همه پلیمرها با استفاده از روش¬های طیف سنجیft-ir و 1h nmr شناسایی شدند وخصوصیات نوری، حرارتی، مکانیکی، حلالیت، گرانروی ذاتی، جذب یون و همچنین ریخت شناسی آن¬ها مورد بررسی قرار گرفت. پلی(تری آزول- ایمید)ها از واکنش پلیمرشدن شیمیایی با استفاده از حلال nmp، پیریدین (py) و استیک انیدرید در دو مرحله، و برخی از آن-ها از طریق ایمیدی شدن حرارتی تهیه شدند. گرانروی پلی(تری آزول- ایمید)های(a-e) در محدوده dl/g 65/0-58/0 و مقادیر دمای انتقال شیشه¬ای(tg)این پلی¬ایمیدها در محدوده °c 342-280 مشاهده شد. این پلیمرها مقاومت حرارتی خوبی از خود نشان دادند، به طوری که t10آن¬ها در محدوده °c 575-430 مشاهده شد. پلی(تری آزول- آمید)ها از واکنش پلیمرشدن مستقیم با استفاده از تری فنیل فسفیت(tpp) ، حلال nmp، پیریدین(py) و نمک لیتیم کلراید(licl) و کلسیم کلراید (cacl2) تهیه شدند. گرانروی پلی(تری آزول-آمید)های(a-e) به ترتیب در محدودهdl/g 56/0-52/0 مشاهده شد. مقادیر دمای انتقال شیشه¬ای (tg)این پلی-آمیدها به ترتیب در محدوده °c 310-261 بود. این پلیمرها مقاومت حرارتی خوبی از خود نشان دادند، به طوری که t10آن¬ها در محدوده °c 530-340 مشاهده شد. همچنین خواص نوری آن¬ها مورد بررسی قرار گرفت.کلیه پلیمرهای تهیه شده آمورف بوده و حلالیت خوبی در حلالهای قطبی غیر پروتونی از خود نشان دادند. از نانو ذرات سیلیکون کاربید و آلومینیوم نیترید اصلاح شده با عامل متصل کننده اپوکسی سیلان(msic, maln) ، برای تهیه نانوکامپوزیت¬های ptaa(a-c)/msic، ptaa(d-e)/malnو ptai(a-c)/msic با روش ترکیب کردن محلول استفاده شد. نانوکامپوزیت¬های ptai(2a)/sic با روش درجا تهیه شد. خواص حرارتی، مکانیکی، نوری، جذب یون و همچنین ریخت شناسی نانوکامپوزیت¬ها بررسی شدند. نتایج نشان می¬دهد که پراکندگی ذرات یکنواخت بوده و بین نانو ذرات و ماتریکس پلیمری پیوند شیمیایی قوی برقرار است. نتیجه این که، این نانو ذرات به افزایش tg ، پایداری حرارتی و جذب یون کامپوزیت¬ها کمک می¬کند. در قسمت دوم پروژه ،دو سری نانو¬کامپوزیت از مخلوط مستقیم (1) نقاط کوانتومی سولفید کادمیم عامل¬دار شده با تیوگلیکولیک اسید(qds)، دی گلیسیدیل اتر بیس فنل ای (dgeba) و عامل پخت فلوئورسنت 4،4،"4-(1h-ایمیدازول-2،4،5-تری ایل)تری فنول(itp) (2) نانو ذرات اکسید روی (nz)، dgeba و عامل پخت فلوئورسنت 4،4-(2-(4-(تری فلوئورو متیل) فنیل)-1h-ایمیدازول-4،5-دی ایل) دی فنول (tfido) تهیه شد. ترکیبات تهیه شده با عواملی نظیر برهمکنش شیمیایی، رفتار پخت و خواص مکانیکی، حرارتی، فتوفیزیکی و شکست مورد بررسی قرار گرفتند. سینتیک پخت با استفاده از دستگاهdsc و ریخت شناسی رزین پخت شده با دستگاهafm مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که اضافه کردن qds و nz به عنوان کاتالیزگر، با کاهش انرژی فعال¬سازی واکنش پخت (ea)، باعث افزایش سرعت واکنش می شود. پایداری حرارتی تعیین شده با دستگاه tga و خواص مکانیکی نظیر قدرت کشش و ضربه برای نانوکامپوزیت¬ها بهتر از دیگر نمونه¬های پخت شده بود. نمونه-های پخت شده دارای نشر فلوئورسانس هستند که این نشر با افزودنqds وnz به سمت طول موج¬های بالاتر حرکت می¬کند. در قسمت سوم پژوهش کوپلیمر تصادفی اتیلن-پروپیلن در مجاورت درصدهای مختلف پراکسید، مالئیک دار شد. با استفاده از طیف سنجی ft-ir محتوی سوکسینید انیدرید در زنجیره پلیمر تعیین شد. نتایج نشان می¬دهد که با افزایش درصد آغازگر از 50% تا 125% محتوی سوکسنید انیدرید افزایش یافته و پس از آن کاهش می¬یابد . سپس کوپلیمر مالئیک دار شده با رنگدانه متیل-آمین-پیرین نشان¬دار شد. توزیع رنگدانه مشابه با توزیع گروه¬های سوکسینید انیدرید متصل شده به زنجیره پلیمر می¬باشد. محتوی پیرین نمونه¬های سنتز شده با استفاده از عدد جذبی محلول¬های پلیمر و معادله بیر لامبرد محاسبه شد. محلول¬های تهیه شده با روش های نشر و زوال فلوئورسانس مورد مطالعه قرار گرفتند.

چکیده رزین های اپوکسی یک دسته مهمی از پلیمرها با کاربردهای متنوعی مانند پوشش های محافظ، مواد اولیه خودروسازی، تخته های مدار چاپ، کپسول های نیمه هادی، چسب و کمپوزیت های ساختمانی می باشند. به هر حال قابلیت اشتعال پذیری این رزین ها یک محدودیت عمده در جاهایی است که پایداری بالایی در برابر حرارت و اشتعال مورد نیاز است. راه های زیادی برای بالا بردن پایداری حرارتی و جلوگیری از اشتعال در رزین های اپوکسی پیشنهاد شده است. اصلاح ساختار رزین اپوکسی با استفاده از افزودنی ها و مونومرهای دارای ترکیب بازدارنده در مقالات مختلف برای رسیدن به سطح مطلوبی از بازدارندگی گزارش شده است. در این تحقیق، پخت و تخریب حرارتی رزین اپوکسی با تترا فنیل تیوفن دی آمین (tptda) و گلوکز بیس تیو سمی کاربازون (gbtsc) به عنوان عامل پخت و همچنین ترکیب آنها با تری فنیل فسفین (pph3) بررسی شد. سینتیک پخت این سیستم ها با استفاده از روش آنالیز حرارتی dsc به طریقه دینامیک بررسی شد. پارامترهای سینتیکی مانند انرژی اکتیواسیون (ea) و ثابت سرعت (k) با استفاده از روش های کیسینجر و ازاوا- فلین- وال محاسبه شد. رفتار کاهش جرم (شامل دماهای کاهش جرم و ea) و پایداری حرارتی با روش آنالیز گرما وزن سنجی (tga) مشخص شد. انرژی اکتیواسیون و باقیمانده تخریب سیستم های دارای pph3 در 600 درجه سانتیگراد در جو نیتروژن به مقدار زیادتری از سیستم های بدون pph3 بالاتر است. افزایش pph3 پایداری حرارتی رزین اپوکسی پخت شده را بالا می برد و تشکیل زغال را افزایش می دهد.

در این پروژه ابتدا هموپلیمرهای آنیلین و مشتقات آن(اورتو-، متا-، پارا- فنیلن دی آمین و 3- آمینوبنزوئیک اسید)و نانوکامپوزیت های آن ها با نانولوله های کربنی بدون عامل و عاملدار بادرصدهای وزنی متفاوتبه روشپلیمریزاسیون امولسیون سنتز شدند. همچنین هموپلیمرهای ارتو-، متا-، پارا- فنیلن دی آمین و نانوکامپوزیت های آن ها با نانولوله کربنی عاملداربا استفاده از روش پلیمریزاسیون درجا برای مقایسه ی بهتر محصولات از لحاظ بلورینگی و ریخت شناسیسنتز شدند. در ادامه هموپلیمرها ونانوکامپوزیت های سنتز شده با استفاده از روش های طیف سنجی fi-ir و آنالیز عنصری شناسایی شدند و خصوصیات حرارتیو هم چنین ریخت شناسی آنها مورد بررسی قرار گرفت. براساس بررسی های آنالیز حرارتی (tga)، این نانوکامپوزیت ها پایداری حرارتی خوبی دارند. بررسی الگوی xrd ساختار کریستالین را برای نانوکامپوزیت ها نشان داد. همچنین مطالعات sem و xrdریخت شناسی و ساختار بلوری بهتری را برای محصولات حاصل از روش امولسیون نشان داد. توانایی حفاظت در برابر خوردگی هموپلیمر ها و نانوکامپوزیت های تهیه شده بر روی فلزات فولاد و مس با استفاده از آزمون های پلاریزاسیون تافل، طیف بینی امپدانس الکتروشیمیایی (eis) و اندازه گیری پتانسیل مدار باز (ocp)نسبت به زمان مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که فلزات (فولاد و مس) پوشیده شده با هموپلیمرهای سنتر شده و نانوکامپوزیت های آن ها دارای سرعت خوردگی کمتری در مقایسه با فلزات لخت هستند و بسته به نوع برهمکنش های نانوذره و پلیمر هر کدام از پوشش ها رفتار خوردگی متفاوتی را از خود نشان می دهد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده بخش اول: در سال های اخیر استفاده از واکنشگرهای تثبیت شده بر روی بسترهای جامد معدنی یا پلیمری در سنتز های آلی به علت جداسازی آسان، زیست سازگاری و نیز قابلیت باز یابی مورد توجه خاص قرار گرفته است. پلی وینیل پلی پیرولیدون بعنوان یک پلیمر زیست سازگار و با قابلیت کمپلکس شدن با مولکول های کوچک یک بستر پلیمری مناسب برای کمپلکس شدن با برم و تری فلوئورو بوران به شمار می آید. بسیاری از واکنش های انجام شده با چنین واکنشگر هایی مشکلاتی از قبیل عدم انتخاب گری، فرار بودن واکنشگرها، آبگیر بودن و کار کردن در شرایط سخت آزمایشگاهی را به همراه دارند. استفاده از بسترهای جامد مناسب برای افزایش پایداری و ظرفیت جذب واکنشگر ها و کاتالیست ها بر سطح جامد در سنتز دارای اهمیت زیادی هستند. پلی وینیل پلی پیرولیدون بستر مناسبی بعنوان یک سطح جامد پلیمری برای تثبیت برم و تری فلوئورو بوران با ظرفیت جذب بالا به ازای هر گرم پلیمر می باشد. در این پروژه از برم تثبیت شده بر پلی وینیل پلی پیرولیدون برای محافظت زدایی و اکسایش سیلیل اتر ها و برم دار کردن الکل های بنزیلی و از تری فلوئورو بوران تثبیت شده بر پلی وینیل پلی پیرولیدون بعنوان یک کاتالیست پلیمری اسید لویس برای آمید دار کردن با استفاده از واکنش ریتر استفاده شده است. بخش دوم: پلی آمید ها موادی با کارایی بالا که شامل واحد های آمیدی در پیکر پلیمر می باشند، دارای پایداری حرارتی و خواص فیزیکی عالی هستند. وارد کردن یک اتصال انعطاف پذیر در پیکر پلیمر منجر به بهبود حلالیت و فرایند پذیری با حفظ پایداری حرارتی پلیمر می شود. استفاده از شرایط آسان از قبیل انجام واکنش در دمای پایین، مواد اولیه در دسترس و تهیه منومرهای مناسب برای تهیه مشتقات پلی آمید ها و پلی اتر-آمید ها از اهداف این قسمت از پروژه می باشد. واکنش ریتر این امکان را فراهم می کند که با استفاده از دی اول های مناسب که قادر به تشکیل کربوکاتیون پایدار است و دی نیتریل ها واکنش های پلی آمید دار شدن در حضور اسید انجام بپذیرد. یکسری از مشتقات پلی آمید ها و پلی اتر-آمید ها بوسیله پلی آمید دار شدن مستقیم پارا-زایلیلن گلایکول با دی نیتریل های قابل دسترس و بیس ( اتر- نیتریل ها) در حضور اسید سولفوریک غلیظ و استیک اسید گلاسیال تهیه شده است. پلیمر های بدست آمده دارای حلالیت مناسبی در حلال های بی پروتون قطبی مثلdmso, nmp, dmf و dmac می باشند. همچنین داده های آنالیز حرارتی، مقاومت حرارتی مناسبی را برای این دسته از پلیمر ها نشان داده است. ویسکوزیته ذاتی پلیمرهای تهیه شده در محدوده dl/g 0/25-1/03 بدست آمد که نشان دهنده جرم ملکولی متوسط برای این دسته از پلیمر ها می باشد. و

همانطور که می دانیم، پلی آمیدها و پلی ایمیدهای آروماتیک میله ای سخت، بخاطر خواص مکانیکی و حرارتی و همچنین خواص ریخت شناسی منحصربه فرد، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. بهرحال بخاطر نامحلول بودن در حلالهای آلی و همچنین نقطه ذوب و دمای تبدیل شیشه ای بالا، فرایندپذیری این مواد مشکل می باشد. قسمتی از این مسئله مربوط به پیوندهای هیدروژنی قوی و برهمکنشهای دهنده/گیرنده گروههای آمیدی وایمیدی می باشد که باعث استحکام زنجیر پلیمر می شوند. یکی از روشهای مرسوم برای افزایش حلالیت پلیمر، وارد کردن گروههای حجیم آویزان در اسکلت پلیمر می باشد. این اصلاح باعث کاهش نقطه ذوب شده و در نتیجه منجر به تهیه پلیمر آمورف و محلول می شود. در این قسمت از پروژه، دی آمین آروماتیک (dqpb)در طی چهار مرحله سنتز ودر واکنش پلیمریزاسیون تراکمی با دی اسیدهای مختلف، به منظور تهیه پلی آمیدهای محلول و مقاوم حرارتی، ونیز در واکنش پلیمریزاسیون تراکمی با دی انیدریدهای آروماتیک مختلف، به منظور تهیه پلی ایمیدهای محلول و مقاوم حرارتی مورد استفاده قرار گرفت. دی آمین جدید، پلی آمیدها و پلی ایمیدهای سنتزی توسط روشهای مختلف طیف سنجی از جمله ft-ir و nmr و همچنین آنالیز عنصری مورد شناسایی و خصوصیات پلیمرها از جمله ویسکوزیته، حلالیت، خصوصیات حرارتی و پایداری حرارتی مورد بررسی قرار گرفت. رزینهای اپوکسی بعد از ترموست شدن بخاطر خواص منحصربه فردشان بطور گسترده به عنوان پوشش و همچنین در کاربردهای ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند. عوامل پخت آروماتیک باعث افزایش پایداری حرارتی، مقاومت شیمیایی و خواص مکانیکی رزین پخت شده می شوند. سینتیک واکنش پخت رزینهای اپوکسی با استفاده از تکنیکهای مختلف از جمله آنالیز حرارتی dsc مورد مطالعه قرار می گیرد. خصوصیات سینتیکی رزینهای ترموست یکی از مسائل اساسی برای فهم بهتر ارتباط بین ساختار، خواص و فرایندشدن، برای تولید و استفاده آنها به عنوان کامپوزیتهای با عملکرد بالا می باشند. انرژی اکتیواسیون، فاکتور فرکانس و ثابت سرعت، پارامترهای مفیدی برای مطالعه کاربردهای اپوکسی می باشند، این داده های سینتیکی اطلاعاتی را برای چرخه های پخت رزینهای اپوکسی فراهم کرده و توانایی رزین پخت شده اپوکسی را بعد از استفاده تضمین می کند. در این قسمت از پروژه، دی آمین آروماتیک (dqpb)به عنوان عوامل پخت رزین dgeba مورد استفاده قرار گرفت. آنالیز سینتیکی واکنش پخت با استفاده ازروش دینامیک dsc انجام و مقادیر پارامترهای سینتیکی از جمله انرژی اکتیواسیون، فاکتور فرکانس و ثابت سرعت با استفاده از روشهای غیر ایزوترمال مختلف از جمله کیسینجر و ازاوا محاسبه شد. همچنین واکنش پخت همین عامل پخت در حضور نانو سیلیکا مورد بررسی قرار گرفت و پارامترهای سینتیکی آن نیز محاسبه شده و با عامل پخت به تنهایی مقایسه شد.نتایج نشان میدهد که مقدار انرژی اکتیواسیون برای سیستم دارای ترکیب نانو کاهش یافت. پایداری حرارتی رزین پخت شده با dqpbتوسط تکنیک tga تحت گاز n2 و با سرعت گرمایش °c/min10 مورد بررسی قرار گرفت و سینتیک تخریب آنها درحضور و عدم حضور ترکیب نانو مقایسه گردید.

در سالهای اخیر پیشرفت وسیعی در زمینه پلیمرهای هادی از لحاظ الکتریکی به علت کاربردهای وسیع آنها در باتریها، نیمه هادی ها، ابزار الکترونوری و ... صورت گرفته است.در بین پلیمرهای رسانا، پلی پیرول و مشتقاتش به علت داشتن خواص جالب از جمله هدایت نسبتا بالا و پایداری محیطی خوب، بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند.اکسایش الکتروشیمیایی پیرول در یک محلول الکترولیت ، منجر به تشکیل فیلم پلی پیرول در سطح الکترود آند می گردد. سرعت تشکیل پلیمر و خواص فیلم حاصل به شرایط الکتروپلیمریزاسیون نظیر نوع الکترود کار، نوع و غلظت الکترولیت و دما و همچنین مواد افزودنی پایدارکننده بستگی دارد.