ضریب توزیع معیاری برای میزان انحلال ماده مورد نظر در دو فاز آلی و آبی است و به عنوان یک ثابت فیزیکی در نظر گرفته می شود. ضریب توزیع آب و اکتانول po/w یکی از خواص شیمی فیزیکی قابل قبول، برای اندازه گیری آب گریزی ترکیبات شیمیایی است و همچنین گزینه مفیدی برای تخمین توزیع داروها در بدن می باشد. اندازه گیری ضریب توزیع داروهای دنپزیل، ریواستیگمین، پروپرانولول و آتنولول با استفاده از طیف سنجی ماوراءبنفش و همچنین تعیین حلالیت داروهای مذکور در آب و اکتانول در دمای 25، 37 و 41 درجه سانتی گراد بررسی شده است. تعادل مایع-مایع برای سیستم های سه تایی (اکتانول+دنپزیل+آب)، (اکتانول+ریواستیگمین+آب)، (اکتانول+پروپرانولول+آب) و (اکتانول+آتنولول+آب) مورد بررسی قرار گرفته است. داده های تجربی با مدل های ضریب فعالیت nrtl و uniquac مقایسه گردیده اند که نتایج تجربی با مدل nrtl تطابق بیشتری داشته اند و پارامترهای برهمکنش هر یک از مدل ها ارائه گردیده است. نتایج نشان می دهند ضریب توزیع داروهای دنپزیل و ریواستیگمین برای ورود به سیستم اعصاب مرکزی مناسب می باشند و ضریب توزیع داروهای آتنولول و پروپرانولول نقش مهمی در قدرت اثر و میزان اختصاصی این داروها در بدن دارند.

از زمان های کهن از خواص دارویی گیاهان معطر ، نگه دارندگی و طعم دهندگی و عطر مطلوب آن ها در غذا استفاده شده است. کاربرد مواد گیاهی به عنوان رژیم های غذایی و نگه دارنده، به دلیل ظرفیت های ضد اکسیدانی و ضدمیکروبی و دیگر ذخیره های زیستی آن هاست. در این پژوهش گیاه dendrostellera lessertii (wikstr.) van tiegh. از خانواده دافنه و گیاه dracocephalum kotschyi boiss. از خانواده نعنا ازکاشان بررسی شدند. اسانس اندام های هوایی گیاهان بالا با روش تقطیر و استخراج با بخار به طور هم زمان با یک حلال آلی، استخراج شد و با gc-ms مورد مطالعه قرار گرفت. این پژوهش به ارزیابی خواص ضد اکسیدانی عصاره های تام متانولی و اسانس اندام های هوایی این گیاهان در محیط غیر زنده می پردازد. قابلیت ضداکسیدانی نمونه ها با استفاده از دو روش ارزیابی شد: 1) مهار رادیکال آزاد پایدار 2،2- دی فنیل-1- پیکریل هیدرازیل (dpph) و 2) سنجش بتاکاروتن- لینولئیک اسید. ظرفیت تام فنلی عصاره های متانولی d. lessertii و d. kotschyi با معرف فولین سیوکالتیو اندازه گیری شد. هم چنین عصاره های متانولی دو گیاه با سنجش کشندگی میگوی آب شور دریا غربال شدند. نتایج نشان داد که ترکیب اصلی اندام های هوایی d. lessertii و d. kotschyi به ترتیب پاراکرزول (65/10%) و سیکلوهگزیل آلن (31/37%) بود. عصاره های متانولی این دو گیاه به ترتیب با ic50 برابر با ?g/ml1/90 ± 142/35و ?g/ml0/00 ± 130/32در مقایسه با ضد اکسیدان سنتزی بوتیلیتد هیدروکسی تولوئن (bht ,?g/ml 0/73 ± 17/06=ic50)، اثر کمی را در سنجش dpph نشان دادند. در سنجش بتا کاروتن-لینولئیک اسید، عصاره های متانولی d. lessertii و d. kotschyi درصد مهار اکسایش متوسط (به ترتیب 32/61% و 70/59%،) را نشان دادند، که نیمی از درصد مهار نشان داده شده با bht (102/34%) بود. ظرفیت تام فنلی عصاره های متانولی d. lessertii و d. kotschyi به ترتیب 70/3±48/37 ?g و61/3± 20/45 ?g بود. رابطه مستقیمی بین فعالیت ضداکسیدانی و ظرفیت ترکیب های فنلی به نظر می رسد. عصاره های متانولی گیاهان، هم چنین فعالیت ضدمیکروبی ضعیفی مقابل میکروارگانیسم های موردآزمایش نشان دادند، اما اسانس آن ها در این آزمایش غیر فعال بودند. سنجش کشندگی میگوی آب شور دریا روی عصاره های متانولی گیاه d. lessertii سمیت قوی (lc50=10?g ) و گیاه d. kotschyi سمیت ضعیفی (lc50=920?g) را نشان دادند.

چکیده سابقه استفاده از گیاهان به قدمت تاریخ زندگی بشر بر روی کره زمین است و این تاریخچه انسان را به بررسی و کنکاش بیشتر در مورد ذخیره های غنی گیاهی در جهان ترغیب می کند. این پژوهش به شناسایی کمی و کیفی ترکیبات فرار و ارزیابی فعالیت ضد اکسیدانی، ضد میکروبی، سمیت سلولی و محتوای تام فنلی عصاره متانولی گیاه گل شکافته از منطقه کاشان می پردازد. ترکیبات فرار این گیاه از خانواده گل استکانی با روش تقطیر همزمان با استخراج حلال آلی استخراج و با gc-ms شناسایی شد. در سنجش خواص ضد اکسیدانی از روش های مهار رادیکال آزاد پایدار 2،2- دی فنیل-1-پیکریل هیدازیل (dpph) و بی رنگ شدن بتاکاروتن-لینولئیک اسید استفاده شد. محتوای تام فنلی عصاره ها نیز با واکنشگر فولین- سیوکالتو اندازه گیری شد. سمیت سلولی گیاه با روش کشندگی میگوی آب شور و فعالیت ضدمیکروبی آن با روش های تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی شامل دیسک دیفیوژن و حداقل غلظت ممانعت کننده رشد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پالمیتیک اسید، لینولئیک اسید، هنی کوزان و میریستیک اسید از عمده ترین ترکیبات فرار گیاه هستند. در روش dpph، مقایسه ic50 عصاره های ساقه و میوه از رویشگاه های دره شهسواران و رهق (به ترتیب 0.07±1.36، 0.02±0.34، 0.06±1.05 و 0.04±0.56 میلی گرم بر میلی لیتر) باbht (ic50=0.02±0.001 mg/ml) نشانگر خاصیت ضد اکسیدانی ضعیف آن است که محتوای فنلی اندک عصاره ها ( به ترتیب 1.72±15.67، 3.65±79.67، 3.19±27.19، 2.95±44.66 میکرو گرم بر میلی گرم) نیز آن را تأیید می کند. در روش بتا کاروتن-لینولئیک اسید، درصدهای مهار اکسایش ساقه و میوه از دره شهسواران و رهق (به ترتیب 0.3±20.2%، 0.6±39.2%، 0.3±16.3% و 1.1±37.4%) در مقایسه باbht (91.3±5.0=i%) قابل توجه نبود. سمیت سلولی گیاه در روش کشندگی میگوی آب شور با lc50 بالاتر از1000 میکروگرم بر میلی لیتر ضعیف ارزیابی شد و نیز عصاره های متانولی با قطر هاله در محدوده 24-8 میلی متر و mic بالاتر از 500 میکروگرم بر میلی لیتر نسبت به میکروارگانیسم های مورد آزمایش در مقایسه با آنتی بیوتیک های سنتزی، فعالیت ضدمیکروبی چشمگیری را نشان نداد. کلمات کلیدی: تقطیر همزمان با استخراج حلال آلی، ضد اکسیدان، ضدمیکروبی، سمیت سلولی، گل شکافته

بررسی اجزاء اسانس بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی ضد میکروبی و ضد سرطانی

این پژوهش به شناسایی کمی و کیفی ترکیب های فرار و ارزیابی فعالیت ضد اکسیدانی، ضد میکروبی، سمیت سلولی و محتوای تام فنلی عصاره متانلی گیاه سنبل بیابانی رفیع(bunge. (eremostachys laevigata از منطقه ی کاشان پرداخته است. ترکیب های فرار این گیاه از خانواده ی نعناعیان با روش تقطیر همزمان با استخراج حلال آلی استخراج و با gc-ms شناسایی شدند. در سنجش خواص ضد اکسیدانی از روش های مهار رادیکال آزاد پایدار 2،2- دی فنیل-1- پیکریل هیدازیل (dpph) و بی رنگ شدن بتاکاروتن-لینولئیک اسید استفاده شد. محتوای تام فنلی عصاره ها نیز با واکنشگر فولین- سیوکالتیو اندازه گیری شد. سمیت سلولی گیاه با روش کشندگی میگوی آب شور و فعالیت ضدمیکروبی آن با روش تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی شامل دیسک دیفیوژن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آنالیز اسانس نشان داد که لینالول (80/11%) و 1- لیمونن (07/5%) از عمده ترین ترکیبات فرار گیاه هستند. در روش dpph، مقایسه ی ic50 عصاره های برگ و سرشاخه ی گلدار (به ترتیب 58/12 و 79/70 میکروگرم بر میلی لیتر)، نشانگر خاصیت ضد اکسیدانی بیشتر برگ گیاه است. محتوای فنلی عصاره ها نیز به ترتیب 97/28 و 16/27 میکرو گرم بر میلی لیتر اندازه گیری شد. در روش بتا کاروتن-لینولئیک اسید نیز، درصدهای مهار اکسایش برگ و سرشاخه ی گلدار که به ترتیب 28/49 % و 73/18 %به دست آمد نشان دهنده ی بیشتر بودن خاصیت آنتی اکسیدانی برگ گیاه است. سمیت سلولی برگ گیاه در روش کشندگی میگوی آب شور با µg/ml 1000lc50 > ضعیف ارزیابی شد، اما سرشاخه ی گلدار با lc50 معادل µg/ml162 سمیت سلولی بیشتری نسبت به برگ گیاه نشان داد. برگ و سرشاخه ی گلدارگیاه هیچ خاصیت ضد میکروبی از خود نشان ندادند.

در این مطالعه آنالیز کمی و کیفی اسانس سرشاخه هوایی گیاه آویشنک و بررسی خواص بیولوژیک عصاره متانولی گیاه فوق و اندام های میوه، ساقه و برگ از گیاه سریش زرین و نیز طراحی و سنتز مشتق دی آزو مولکول رزوراترول به منظور بهبود فعالیت آنتی اکسیدانی آن صورت گرفته است. اسانس گیری از سرشاخه هوایی آویشنک با دستگاه sde انجام شد. آنالیز و شناسایی اسانس حاصل بوسیله دستگاههای gc و gc-ms انجام پذیرفت و 93 درصد کل اسانس شناسایی شد.

در این پژوهش ترکیبات فرار، خواص آنتی اکسیدانی، ضدمیکروبی و سمیت سلولی گیاه prosopis farcta از خانواده leguminosae از منطقه زابل و کاشان بررسی شدند. ترکیبات فرار گیاه با روش تقطیر و استخراج با بخار به طور همزمان با یک حلال آلی، استخراج شد و با gc-ms مورد مطالعه قرار گرفت، نونانوئیک اسید، هگزادکانوئیک اسید و اولوئیک اسید عمده ترین ترکیبات فرار گیاه بودند. قابلیت آنتی اکسیدانی نمونه ها با استفاده از سه روش متفاوت ارزیابی شد: 1) مهار رادیکال آزاد پایدار 2 و 2 دی فنیل -1- پیکریل هیدرازیل (dpph) 2) مهار رادیکال آزاد پراکسید هیدروژن 3) سنجش بتاکاروتن- لینولئیک اسید. ریشه ها و سرشاخه ها گیاه در این آزمون ها خاصیت قوی نشان دادن. ظرفیت تام فنلی عصاره ها با معرف فولین سیوکالتیو اندازه-گیری شد و نتایج با نتایج آزمون های آنتی اکسیدانی گزارش شده همخوانی داشت. همچنین خاصیت سمیت سلولی گیاه با روش کشندگی میگوی آب شور و فعالیت ضدمیکروبی آن با روش-های تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی شامل دیسک دیفیوژن و حداقل غلظت ممانعت کننده رشد مورد ارزیابی قرار گرفت. عصاره های گیاه فعالیت ضعیفی در برابر میکروارگانیسم های نشان دادند و در آزمون ارزیابی کشندگی میگوی آبشور غیر فعال بودند.

در این پژوهش ترکیب¬های فرار سرشاخه¬گل¬دار و ریشه گیاه biebersteinia multifida dc به روش تقطیر با بخار همزمان با استخراج حلال آلی استخراج و با gc-ms شناسایی شد. که ترکیب¬های فرار عمده سرشاخه شامل farnesyl acetone (49/11%)، italicene ether (11/6%)، sandalore (78/5%)، selin- 11- en- 4- ?- ol.)78/4%)، nerolidol (02/5%) وtetrahydro- 4,4,7a- trimethyl-(4h) benzofuranone 5,6,7,7a- (32/5%) و ریشه شامل 3-methyl-2 butenal (48/19%)، angustione (57/17%)، borneol (43/16%)، nonanal (89/7%) و camphor (46/4%) می¬باشد. و اثرات ضد اکسیدانی، ضد میکروبی و سمیت سلولی عصاره متانولی سرشاخه و ریشه گیاه به روش سرد و گرم مورد بررسی قرار گرفت. برای سنجش خواص ضد اکسیدانی از روش های 1) مهار رادیکال آزاد پایدار 2،2-دی فنیل-1-پیکریل هیدازیل (dpph) 2) بی رنگ شدن بتاکاروتن-لینولئیک اسید 3) فعالیت آنتی اکسیدانی به روش پراکسید هیدروژن استفاده شد که نتایج این آزمون¬ها قدرت مهارکنندگی متوسطی را نشان داد. همچنین محتوای تام فنلی عصاره ها به روش فولین- سیوکالتو اندازه گیری شد که نتایج با آزمون¬های آنتی¬اکسیدانی همخوانی داشت. سمیت سلولی گیاه با روش کشندگی میگوی آب شور و فعالیت ضد میکروبی آن با دو روش تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی: 1- روش انتشار در آگار 2- حداقل غلظت ممانعت کننده رشد ارزیابی شد. که در آزمون سمیت سلولی عصاره¬های ریشه و سرشاخه¬گل¬دار lc50 (به ترتیب پرکولاتور µg/ml186، 301 سوکسله µg/ml275، 220) نشان دادند. همچنین در آزمون ضدمیکروبی عصاره¬های سرشاخه نسبت به میکروارگانیسم¬ها غیر فعال بودند و عصاره¬های ریشه mic µg/ml 500 > نشان دادند.

در سنجش خواص ضد اکسیدانی از روش های مهار رادیکال آزاد پایدار 2،2- دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل (dpph) و بی رنگ شدن بتاکاروتن-لینولئیک اسید استفاده شد. محتوای تام فنولی عصاره ها نیز با واکنش¬گر فولین-سیوکالتو اندازه گیری شد. سمیت سلولی گیاه با روش کشندگی میگوی آب شور و فعالیت ضد میکروبی آن با روش های تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی شامل دیسک دیفیوژن و حداقل غلظت ممانعت کننده رشد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که 8،1- سینئول، میرتنال، نوپینون و ترانس-پینوکاروئول از عمده ترین ترکیب¬های اسانس گیاه بودند. در روش dpph مقایسه ic50 عصاره پرکولاتور و سوکسله (به ترتیب 95/89، 65/67 میکرو گرم بر میلی لیتر) با bht (81/21 میکروگرم بر میلی لیتر) نشانگر خاصیت ضد اکسیدانی متوسط آن است که محتوای فنولی اندک عصاره (به ترتیب 00/35، 66/26 میکروگرم بر میلی گرم) نیز آن را تایید می کند. در روش بتا کاروتن-لینولئیک اسید، درصد مهار اکسایش عصاره پرکولاتور و سوکسله (به ترتیب 73/42، 38/65 درصد) در مقایسه با bht (100 درصد) متوسط بود. سمیت سلولی گیاه در روش کشندگی میگو آب شور برای عصاره پرکولاتور و سوکسله ( به ترتیب 290، 650 میکروگرم بر میلی لیتر)، خاصیت ضد سرطانی متوسط گیاه را نشان می دهد و عصاره ها هیچ فعالیت ضد میکروبی را نشان ندادند.

در این پژوهش پس از استخراج، ترکیبات فرار، شناسایی ترکیبات فنلی، خواص آنتی اکسیدانی و سمیت سلولی گیاه .sambacus ebulus l از خانواده caprifoliaceae از منطقه اطراف آمل بررسی شد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

اسکنبیل ها از جمله درختچه های شن دوست نواحی بیابانی محسوب می شود که عمدتاً در گستره تپه های شنی فعال و روان و ماسه زار های نواحی خشک و بیابانی رویش یافته اند. تعداد گونه های انحصاری این جنس در ایران بالغ بر 8 نوع گزارش شده است. بواسطه اهمیت این درختچه ها در تثبیت شن های روان و جلوگیری از تشدید فرسایش بادی، همواره مورد توجه دستگاه های اجرایی در امر بیابان زدایی می باشد. پژوهش حاضر در خصوص بررسی آناتومی اندامهای رویشی 3 گونه از جنس اسکنبیل مستقر در رویشگاه های ماسه زارهای ریگ بلند آران و بیدگل می باشد. افزون بر این ترکیب های شیمیایی اسانس سر شاخه های گل دار دو گونه از این جنس و عصاره متانولی سر شاخه های میوه دار چهار گونه از جنس یاد شده، مورد مطالعه قرار گرفته است.آناتومی ساقه های سال جاری و ریشه های گونه های c.arborescens، c.polygonoides،c.bungei بررسی شد. نتایج حاصل از برش عرضی ساقه و ریشه های گیاهان یاد شده، تفاوت قابل مشاهده ای را در گونه ای مختلف نشان نداد. وجود اپیدرم یک لایه ای، هیپودرم، پارانشیم نردبانی یک لایه ای، دستجات آوندی چوب و آبکش داخل استوانه آوندی و خارج استوانه آوندی، دستجات فیبر منقطع در اپیدرم و در کورتکس، از جمله بافت های مهم ساقه اسکنبیلها می باشد. آنالیز اسانس سر شاخه های گل دار دو گونه c.comosum وc.bungei نیز انجام شده است. دراین مطالعه اسانس سر شاخه های گل دار به روش تقطیر با آب و با استفاده از دستگاه کلونجر به دست آمده است . شناسایی ترکیب های تشکیل دهنده اسانس با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی(gc) و گاز کروماتوگرافی متصل شده به طیف سنج جرمی ( gc/ms)، انجام شد.نتایج حاصل از آنالیز اسانس گیاه c.comosum و c.bungei به ترتیب عبارتند از: سیس ، 3 هگزنیل بنزوات (13/73درصد) و اتیل اکتادکانوات(14/3درصد) گزارش شد. همچنین عصاره متانولی چهارگونه c.comosum ،c.bungei ، c.arborescens و c.polygonoides با استفاده از دستگاه سوکسله انجام شد و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره متانولی سر شاخه های میوه دار گونه های یاد شده به دو روش dpph و بتا کاروتن لینوئیک اسید بررسی شد. نتایج حاصل از اثرات آنتی اکسیدانی عصاره متانولی چهار گونه اسکنبیل به روش dpph نشان داد که خاصیت آنتی اکسیدانی بیشتر از استاندارد سنتزی obht از خود نشان دادند. افزون بر این خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره متانولی گونه ای یاد شده به روش بتا کاروتن لینوئیک اسید نشان داد اثرات آنتی اکسیدانی دو گونه c.bungei ، c.arborescens بیشتر از گونه های c.comosum و c.polygonoides بود.