چکیده تاثیر تراکم آغازین gm-1 50، gm-1 125 و gm-1 200 جلبک های قرمز gracilariopsis persica و gracilaria corticata بر روی میزان رشد و زی توده کل این جلبک ‏‏‏ها در سواحل خلیج فارس (بندرعباس) طی 45 روز در فصل زمستان بررسی شد. علاوه بر این، تاثیر 3 عمق مختلف 5، 6 و 7 متر پرورش بر روی میزان رشد گونه gp. persica نیز مورد مطالعه قرار گرفت. جلبک ها از محیط طبیعی جمع آوری و بر روی طناب های پلی اتیلینی در محیط طبیعی دریا کشت داده شدند. روش پرورش بصورت پرورش در بستر بوده و در طی دوره آزمایش، هر هفته سه بار در هنگام جزر محیط های کشت مورد بررسی قرار گرفته و موجودات مزاحم و زائد حذف می گردید. میزان رشد نسبی (rgr) و بیوماس کل هر دو هفته یکبار اندازه گیری می شد. نتایج نشان داد که از لحاظ میزان رشد، بین تیمارهای مختلف تراکم ذخیره سازی در هر دو گونه اختلاف معنی دار وجود داشت (05/0p<). جلبک هایی که با تراکم آغازین gm-1 50 کشت شده بودند دارای بالاترین میزان رشد بوده و بهترین تراکم برای رشد و پرورش این گونه ها تشخیص داده شد. آزمایش حاضر نشان داد که تراکم ذخیره سازی اولیه می تواند بر روی رشد جلبک های قرمز gp. persica و g. corticata تاثیر داشته باشد. نتایج مربوط به عمق کشت نشان داد که از لحاظ میزان رشد، بین تیمارهای مختلف عمق پرورش در gp. persica اختلاف معنی دار وجود داشت (05/0p<). جلبک هایی که در عمق 7 متر کشت شده بودند، نسبت به تیمارهای دیگر دارای بالاترین میزان رشد بوده است. آزمایش حاضر نشان داد که بهترین تراکم ذخیره سازی اولیه برای رشد گونه های gp. persica و g. corticata gm-1 50 بوده و بهترین عمق پرورش گونه gp. persica عمق 7 متر می باشد.

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر هورمون گنادوتروپین انسانی و عصاره هیپوفیز کپور بر میزان پاسخ مولدین به القای هورمونی، هماوری کاری (تعداد تخمک استحصال شده)، شاخص های لقاح (درصد لقاح، چشم زدگی و تخم گشایی) در ماهی سوف معمولی sander lucioperca (l.) و کیفیت اسپرماتوزوآ ( تراکم، مدت زمان تحرک، درصد تحرک اسپرماتوزوآ و درصد اسپرماتوکریت) در مولدین نر صورت گرفت. علاوه بر این تاثیر استفاده از هورمون گنادوتروپین انسانی و عصاره هیپوفیز کپور بر سطح استروئیدهای جنسی (تستوسترون، پروژسترون و استرادیول)، شاخص های استرس (کورتیزول، کلوگز و لاکتات) و میزان کلسیم پلاسمای خون مولدین ماده بررسی شد. طی آزمایش تاثیر پنج تیمار شامل اول(شاهد): سرم فیزیولوژی 9/0%، دوم: عصاره هیپوفیز به میزان mg/kg bw 4، سوم: عصاره هیپوفیز به میزان bw mg/kg 6، چهارم: گنادوتروپین به میزان iu/kg bw400 و پنجم: گنادوتروپین به میزان iu/kg bw 700 برای ماده ها و نصف مقادیر ذکر شده برای نرها مورد بررسی قرار گرفت (6 =n). مولدین ماده به طور میانگین پس از 10 الی 20 ساعت و مولدین نر 28 الی 34 ساعت پس از تزریق نهایی تخم ریزی نمودند. نتایج نشان داد از لحاظ تعداد مولدین تخم ریزی کرده، شاخص های لقاح بین تیمارهای آزمایش اختلاف معنی دار وجود داشت (05/0p<). همچنین از لحاظ هماوری، زمان تخم ریزی، سطوح استروئیدهای جنسی، شاخص های استرس، میزان کلسیم خون، تراکم اسپرماتوزوآ و درصد اسپرماتوکریت بین تیمارهای آزمایش اختلاف معنی دار آماری وجود نداشت (05/0p>). در حالی که از لحاظ مدت زمان و در صد تحرک اسپرماتوزوآ تیمارهای آزمایش با یکدیگر اختلاف معنی دار نشان داد (05/0>p). در آزمایش کنونی تیمار پنجم (گنادوتروپین انسانی به میزان iu/ kg bw 350) از لحاظ مدت زمان و درصد تحرک اسپرماتوزوآ نسبت به سایر تیمارهای آزمایش بالاتر بود (05/0p<). با توجه به مجموع نتایج حاصل از بررسی شاخص های ذکر شده در پژوهش کنونی می توان گفت که هورمون گنادوتروپین انسانی به میزان iu/kg bw400 ، iu/kg bw700 و عصاره هیپوفیز کپور به میزان mg/ kg bw 6 جهت القا تخم ریزی در مولدین ماده و گنادوتروپین انسانی به میزان iu/kg bw350 برای تولید اسپرماتوزوآ با کیفیت بالا در مولدین نر ماهی سوف معمولی مناسب می باشند.

چکیده: در این تحقیق غلظت فلزات سرب، کادمیوم، نیکل و وانادیوم در بافت های ماهیچه، کبد، کلیه، پوست و خون در نمونه های مار دریایی حلقوی (hydrophis cyanocinctus) که از منطقه حفاظت شده حرا واقع در شمال جزیره قشم جمع ?وری شده بودند مورد سنجش قرار گرفتند. ?نالیز فلزات در نمونه های بافتی هضم شده با اسید نیتریک با استفاده از دستگاه جذب اتمی کوره ای گرافیتی انجام گرفت. بیشترین غلظت فلزات سرب و وانادیوم در بافت کلیه یافت شدند (میانگین ها به ترتیب 41/1081 و 49/2034 نانوگرم بر گرم در وزن خشک). بیشترین غلظت فلز کادمیوم نیز در بافت کبد یافت شد (میانگین 82/231 نانوگرم بر گرم در وزن خشک). همچنین بیشترین غلظت فلز نیکل در پوست یافت شد (میانگین 2212 نانوگرم بر گرم در وزن خشک). همبستگی بین شاخص های رشد و غلظت فلزات در بافت ها بین وزن با سرب در کبد (038/0p=) و بین وزن با وانادیوم در کلیه ( 038/0p= )، همچنین بین شاخص وضعیت بدن با کادمیوم در کبد (01/0p= ) و بین شاخص وضعیت بدن با نیکل در ماهیچه (005/0p=) وجود داشت. همبستگی بین تجمع فلزات در بافت ها بین تجمع نیکل و سرب در پوست (02/0p= ) و بین تجمع نیکل وسرب (028/0p= ) و همچنین نیکل و وانادیوم (02/0p= ) در خون وجود داشت. در مجموع نتایج نشان داد دو بافت کبد و کلیه در مار دریایی حلقوی برای تجمع فلزات نسبت به سایر بافت ها مساعدترند. کلمات کلیدی: مار دریایی حلقوی، فلزات، منطقه حفاظت شده حرا، جزیره قشم، خلیج فارس

چکیده: در این مطالعه تأثیر استفاده از زئولیت (کلینوپتیولیت) و اسانس گل میخک (eugenia caryophyllata) بر روی ماهی قزل آلای رنگین کمان oncorhynchus mykiss)) در شرایط حمل و نقل بر روی بازماندگی، شاخص های خونی استرس و فاکتورهای کیفی آب بررسی شد. تعداد 156 عدد ماهی با میانگین وزن 4/4 ±80 گرم (± s.d m) و تراکم 130 گرم در لیتر در مخازن 10 لیتری به صورت کاملاً تصادفی ذخیره سازی شد. تیمارها با سه تکرار شامل تیمارهای شاهد، اسانس گل میخک (ppm 25)، زئولیت و اسانس گل میخک (ppm 40) همراه زئولیت بود. فاکتورهای بازماندگی، شاخص های خونی استرس (هورمون کورتیزول، گلوکز خون) و کیفیت آب مخازن (nh3، nh4+، ph، co2 و دمای آب) در زمان های 00/0، 00/6، 00/12، 00/18 ساعت سنجش شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss آنالیز شد. بازماندگی در پایان آزمایش در تیمار شاهد 44/97 درصد و در بقیه تیمارها 100 درصد بود. میزان nh3 در زمان های 00/12 و 00/18 ساعت در تیمارهای زئولیت و اسانس گل میخک همراه زئولیت کمتر و دارای اختلاف معنی دار با تیمار شاهد بود (05/0>p). کمترین میزان nh4+ در پایان آزمایش مربوط به تیمار زئولیت بود و با سایر تیمارها تفاوت معنی داری داشت (05/0>p). نتایج اختلاف معنی داری را در co2 آب در تیمار اسانس گل میخک در زمان های 00/12 و 00/18 ساعت نسبت به دیگر تیمارها نشان داد (05/0>p). میزان ph اختلاف معنی داری را در بین تیمارهای مختلف نشان نداد (05/0<p). نتایج حاصل تفاوت معنی داری را در میانگین میزان هورمون کورتیزول و گلوکز خون در زمان های 00/6 و 00/12 ساعت نشان نداد (05/0<p)، در حالی که در زمان 00/18 ساعت، تیمار شاهد با بیشترین میزان هورمون کورتیزول و گلوکز خون با سایر تیمارها اختلاف معنی دار داشت (05/0>p). نتایج نشان داد که استفاده از اسانس گل میخک در زمان حمل و نقل دراز مدت (بیش از 12 ساعت) ماهی قزل آلا رنگین کمان، باعث کاهش هورمون کورتیزول و گلوکز خون می شود. نتیجه دیگر نشان داد که استفاده از زئولیت می تواند باعث بهبود کیفیت آب و در نتیجه تسهیل حمل و نقل ماهی گردد. زئولیت، اسانس گل میخک، حمل و نقل، oncorhynchus mykiss، فاکتورهای کیفی آب، شاخص استرس

چکیده در این مطالعه تأثیر ویتامین های cو e در جیره های غذایی به مدت 6 هفته بر عملکرد رشد، بقاء، ترکیبات لاشه و شاخص های خونی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) در دو تراکم مختلف مورد ارزیابی قرارگرفت. بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن اولیه (69/0±6/9) گرم (میانگین ± انحراف معیار) در دو تراکم 50 و 100 قطعه در 50 لیتر با 3 جیره غذایی پروتئین 55/0± 55/39 درصد و چربی 35/0± 5/13 درصد (mean ± s.d) غذادهی شدند. جیره های غذایی شامل جیره 1: غذا بدون افزودن ویتامین، جیره 2: غذا با افزودن mg/kg 1500 ویتامین c و جیره 3: غذا با افزودن mg/kg 600 ویتامین e. تعداد 1350 عدد بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان در 6 تیمار که هر تیمار شامل سه تکرار به صورت (0)?? t(با تراکم 50 و تغذیه شده با جیره 1)، (0)???t (با تراکم 100 و تغذیه شده با جیره 1)، (c)??t (با تراکم 50 و تغذیه شده با جیره 2)، (c)???t (با تراکم 100 و تغذیه شده با جیره 2)، (e)5?t (با تراکم 50 و تغذیه شده با جیره 3) و (e)???t (با تراکم 100 و تغذیه شده با جیره 3) و بطور کاملاٌ تصادفی توزیع شدند. پس از 6 هفته غذادهی تیمارهای (0)??t، (c)??t و (e)5?t وزن بدست آمده (wg) و ضریب رشد ویژه (sgr) بیشتری نسبت به تیمارهای (0)???t، (c)???t و (e)???t داشتند (05/0.(p< تیمارهای (0)???t، (c)???t و (e)???t ضریب تبدیل غذایی (fcr) بیشتری نسبت به تیمار های (0)??t، (c)??t و (e)5?t داشتند (05/0.(p< تیمارهای (0)??t، (c)??t و (e)5?t درصد بقاء بالاتری داشتند (05/0.(p< از لحاظ ترکیب شیمیایی لاشه بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی دار آماری مشاهده نشد (05/0<.(p شاخص های خونی اختلاف معنی داری در بین تیمارها نشان داد (05/0.(p< میزان هموگلوبین و تعداد گلبول های قرمز خون تیمارهای (0)???t، (c)???t و (e)???t بیشتر از تیمار های (0)??t، (c)??t و (e)5?t بود و نسبت به همدیگر دارای اختلاف معنی دار بودند (05/0.(p< تعداد گلبول های سفید خون در تیمارها تفاوت معنی داری را نشان نداد (05/0<.(p میزان کورتیزول و گلوکز پلاسما در تیمارهای مختلف تفاوت معنی دار نشان داد (05/0.(p< میزان آلبومین و پروتئین کل خون و سدیم اختلاف معنی داری را در تیمار ها نشان داد (05/0.(p< از لحاظ میزان پتاسیم خون در تیمارهای مختلف تفاوت معنی دار مشاهده نشد (05/0.(p< نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن ویتامین c و e در جیره غذایی تأثیری بر افزایش رشد و کاهش ضریب تبدیل غذایی ماهیان نداشت ولی افزودن ویتامین به جیره غذایی در بالا بردن مقاومت بچه ماهیان در برابر شرایط استرس زای محیطی موثر است. کلمات کلیدی : قزل آلا، تراکم، ویتامین c و e، جیره غذایی، شاخص های خونی.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اکولوژی تغذیه، گونه ی arius thalassinus در ناحیه ساحلی شرق جزیره قشم در خلیج فارس صورت گرفت.تعداد 136 نمونه طی 4 فصل صید و به آزمایشگاه منتقل گردیدند سپس به زیست سنجی و اندازه گیری شاخص های مورد نظر پرداخته شد. تعیین سن گونه توسط استخوان باله ی سینه ای سمت چپ صورت گرفت. پس از بیومتری میانگین طول و وزن ماهیان نر گونه ی a. thalassinus به ترتیب 46/13 ± 47/63 سانتی متر و 11/1± 34/1کیلوگرم به دست آمد، و میانگین طول و وزن برای ماهیان ماده به ترتیب 40/12 ± 17/52 سانتی متر و 27/1± 67/1 کیلوگرم محاسبه گردید. میانگین طول نسبی روده در گونه ی a. thalassinus عدد 85/2 به دست آمد. نتایج حاصل از بررسی شاخص طول نسبی روده نشان داد که در گونه ی گربه ماهی دریایی بزرگ در شرق جزیره قشم دارای رژیم غذایی از نوع همه چیز خواری می باشد. در گونه ی گربه ماهی دریایی بیشترین درصد معده های خالی در فصل تابستان با مقدار عددی 31/56% و کمترین در صد معده های خالی در پائیز با مقدار عددی 97/16% مشاهده شده است. میانگین در صد معده های خالی در طول یک سال برای این گونه معادل 53/31% به محاسبه گردید. همچنین شاخص تهی بودن معده در گربه ماهی دریایی بزرگ در شرق جزیره قشم حاکی از آن است که این گونه از لحاظ میزان اشتها یک گونه ی نسبتا پرخور محسوب می شود. بر اساس شاخص معدی بیشترین مقدار میانگین شدت تغذیه در فصل پائیز و با مقدار عددی 87/5 درصد و کمترین مقدار میانگین شدت تغذیه در تابستان با مقدار عددی 54/1 محاسبه شده است. مقدار شاخص fp جلبک، پلانکتون و پاروپایان نشان دهنده این است که این آیتم غذایی به عنوان غذای فرعی در رژیم غذایی ماهی a. thalassinus بوده و همچنین روزنه داران به طور تصادفی توسط این گونه خورده شده اند. مقدار شاخص fp نرمتنان، سخت پوستان و انواع ماهی ها نشان داد که این اقلام غذایی به عنوان غذای اصلی در گربه ماهی a. thalassinus می باشند. نتایج حاصل از بررسی اقلام غذایی محتویات معده ی گربه ماهی دریایی بزرگ نشان داد که رژیم غذایی در این گونه شامل: ماهی، سخت پوستان، دوکفه ای و نرمتنان، گیاهان آبزی، جلبک، زئوپلانکتون و دتریتوس می گردد. در فصل پائیز و زمستان ماهی، سخت پوستان، دوکفه ای و نرمتنان بیشترین اقلام غذایی را شامل شده و در حالی که در فصل های بهار و تابستان گیاهان آبزی، جلبک، زئوپلانکتون نرمتنان بیشترین اقلام غذایی را در رژیم غذایی ماهی a. thalassinus تشکیل می دهند.

ماهی(abudefduf vaigiensis) متعلق به خانواده(pomacentridae)وزیرخانواده (pomacentrinae)است.این خانوادهمعمولاً به damselfishesو anemonefishesمعروف هستند. مطالعه حاضر به منظور بررسی روند تکامل گناد ماهی abudefduf vaigiensis با استفاده از مشاهدات بافت شناسی و آنالیز هورمون های جنسی به صورت ماهیانه و به مدت یکسال (از فروردین ماه 1391 تا اسفند ماه 1391) در ساحل شمالی جزیره قشم انجام شد. نتایج حاصل از بررسی های صورت گرفته نشان داد میزان هورمون های جنسی مرتبط همگام با شاخص های تولیدمثلی افزایش یافته و دارای دو پیک بوده که نشان دهنده دو بار تخم ریزی در طول سال برای گونه مذکور می باشد بطوریکه نتایج بافت شناسی نیز این ادعا را اثبات می کند. همچنین میانگین بیشترین و کمترین میزان هورمون های تستوسترون و استرادیول در جنس ماده به ترتیب 243/3 در آبان ، 433/1 نانوگرم بر میلی لیتر در بهمن ماه، 1899 در مهر ماه و 11/406پیکوگرم بر میلی لیتردر دی ماه بوده است. مقدار هورمون تستوسترون در جنس نر نیز در مهر ماه با 467/2 بیشترین و در بهمن ماه با 57/1 کمترین مقدار را داشته است.با توجه به نتایج پیک اصلی تخم ریزی ماهی abudefduf vaigiensisدر بهار بوده و پیک کوچکتری در فصل پاییز مشاهده گردید.همچنین با توجه به اینکه در برش های بافتی تهیه شده از تخمدان، سلول های مراحل مختلف همزمان با هم قابل مشاهده بودند می توان نتیجه گرفت که مکانیسم تخم ریزی در این ماهی به صورت batch spawning است.

در این پژوهش به منظور جداسازی باکتری های خانواده ویبریوناسه از میگوی پا سفید غربی (litopenaeus vannamei) از 3 مزرعه ی پرورش میگوی منطقه تیاب در سال 1391 به روش تصادفی، با استفاده از تور پرتابی و یا سینی غذا دهی، از پست لاروها در اول دوره(میگوی 20 روزه)، و از میگوهای جوان در اواسط(میگوی 45 روزه) و میگوهای بالغ(120 روزه) درانتهای دوره ی پرورش نمونه برداری انجام شد.در مرحله اول از پست لارو میگو به صورت هموژن سوسپانسیون تهیه و در سایر مراحل نمونه برداری، با سواپ استریل از بافت هپاتوپانکراس و با استفاده از سرنگ استریل انسولین از همولنف میگو به صورت مجزا نمونه برداری و بر روی محیط کشت اختصاصی (تیو سولفات سیترات بایل سوکروز سالت آگار)تلقیح گردید. شناسایی بر اساس روش های مرسوم و با تاکید بر روش آلسینا و بلنک (alsina and blanch) انجام شد. در مرحله اول گونه های ویبریو هاروی (57/48%)، ویبریو آلجینولیتیکوس (43/31%)، ویبریو لوژیی(20%)، در مرحله دوم گونه های ویبریو هاروی و ویبریو آلجینولیتیکوس با (45/20%) دارای بیشترین فراوانی، ویبریو ولنیفیکوس(91/15%)، ویبریو لوژیی(64/13%) ویبریو میمیکوس(36/11%)، ویبریو مارینوس(1/9%) و همچنین باکتری گرم منفی پلزیوموناس شیگلوایدس (1/9%) و در مرحله سوم نمونه برداری، گونه های ویبریو هاروی (15%)، ویبریو آلجینولیتیکوس (5/12%)، ویبریو لوژیی(10%) ویبریو ولنیفیکوس(5/7%)، ویبریو میمیکوس(5/7%)، ویبریو مارینوس(5/12%)، ویبریو اورینتالیس (10%)، ویبریو کلرا (10%) و پلزیوموناس شیگلوایدس (15%)، جداسازی گردید.

چکیده: هدف از انجام این مطالعه بررسی عادات غذایی لارو ماهیان خلیج فارس در محیط طبیعی در فصول مختلف سال بوده است که در آب های محدوده استان هرمزگان سواحل بندرعباس تا اطراف جزایر قشم و هرمز انجام گرفت. درمجموع 447 عدد لارو شناسایی شد که متعلق به 10 خانواده شامل بز ماهیان، یلی ماهیان، گیش ماهیان، شورت ماهیان، دوشیزه ماهیان، فرشته ماهیان، موتو ماهیان، گوازیم ماهیان، زمرد ماهیان و سرخو ماهیان بودند. نتایج نشان داد که درمجموع، پاروپایان با فراوانی وقوع 71/89% طعمه اصلی لاروها بوده و ناپلی سخت پوستان (85/48%) و تخم آبزیان (94/23%) طعمه های فرعی لاروها و موارد دیگر شامل تینتنید، فیتوپلانکتون های دیگر، ریزوسولنیا، پلئوروسیگما، موارد شناسایی نشده، پریدینیوم، زئوپلانکتون های دیگر، سیانوفیسه ها، پیروفاکوس، شکم پایان، دیپلونئیس، کلادوسرا، پروروسنتروم، کاسماریوم، دوکفه ای ها، آمفورا، جیرودینیوم، فورامینوفرا، کوکولیتوفیسه، سیماتوپلئورا، سوریرلا، اوبلئا، پلانکتونیلا، سیمبلا، پدیاستروم و موارد شبه گیاهی طعمه های اتفاقی لاروها هستند.

پرندگان دریایی به عنوان گونه های دیده بان وگونه های شاخص آلودگی فلزات سنگین، برای پایش وضعیت در اکوسیستم های تالابی بکار می روند. این مطالعه با هدف بررسی فلزات نیکل، وانادیوم و سرب با استفاده از تخمهای پرستو دریایی گونه سفید (sterna repressa)، پشت تیره(sterna anaethetus)، و کاکلی کوچک (thalasseus bengalensis) و رسوبات دو جزیره شیدور و بنی فارور در خلیج فارس انجام شد. با بررسی همبستگی بین غلظت فلزات در تخم پرستوها و رسوبات مشخص شد ارتباط مثبت و معنی داری بین غلظت فلزات در تخم و رسوبات وجود دارد. نتایج نشان داد که تخم پرستوهای دریایی مورد مطالعه پایشگرهای زیستی مناسبی برای فلزات نیکل و سرب هستند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

کلرلا یک جلبک سبز تک سلولی از راسته ی chlorococcales و خانواده chlorellaceae می باشد. تحقیقات کاربردی و نیمه صنعتی موجود نشان می دهد که از این میکروجلبک در مبارزه با فقر غذایی در کشورهای عقب مانده، غذای دام، ماهی و طیور و ..... استفاده می گردد. هدف از انجام این پژوهش جداسازی و خالص سازی میکروجلبک کلرلا از آب های ساحلی استان هرمزگان به منظور استفاده در آبزی پروری بوده است. در این پژوهش ابتدا جلبک مورد نظر در آب های ساحلی بندرعباس جمع آوری و شناسایی گردید. سپس با استفاده همزمان از روش رقیق سازی سریالی و کشت جامد جداسازی و با استفاده از روش درمان آنتی بیوتیکی خالص سازی شد. پس از خالص سازی میکروجلبک در شوری های 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40، 45 و 50 گرم در لیتر کشت شد. پس از پایان دوره کشت، آنالیز بیوشیمیایی شامل سنجش میزان پروتئین به روش میکروکجلدال انجام شد. همچنین نمودار رشد این جلبک در شوریهای اعمال شده مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز نتایج بدست آمده از اثر شوری بر میزان رشد(محاسبه شده به روش شمارش تعداد سلول در میلی لیتر) میکروجلبک کلرلا خالص سازی شده از سواحل بندرعباس با تست آماری اختلاف میانگین ها از طریق آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد که مشخص گردید میانگین تعداد سلول کلرلا در میلی لیتر در طی 10 روز کشت، در 9 تیمار مورد مطالعه با وجود 95% دارای اختلاف معنی دار است( p < 0/05 ). در شوری 25 گرم در لیتر بیشترین رشد دیده شد و مشخص گردید شوری بین 20 تا 30 گرم در لیتر دامنه شوری بهینه برای رشد این جلبک است. اگرچه تغییرات میزان پروتئین با افزایش شوری سیر صعودی داشته اما میانگین میزان پروتئین کل پس از طی 10 روز کشت، در 9 تیمار دارای اختلاف معنی دار نیست.( p > 0/05 ) البته میزان پروتئین جلبک در حدی بود که بتوان از آن به عنوان یک منبع پروتئین در جیره غذایی آبزیان استفاده کرد.