در ناحیه ساحلی جنوب ایران به طور ویژه استان هرمزگان توسعه اسکله های تجاری و تفریحی ضروری به نظر می رسد. یکی از ارکان مهم در طراحی سازه های بندری و خصوصاً اسکله ها، توجه به وضعیت ژئوتکنیکی منطقه و ساختگاه مورد نظر است. با توجه به اهمیت پارامترهای خاک و میزان تراکم آن در ساخت اسکله ها در این تحقیق به بررسی اثر پارامترهای خاک بر رفتار این اسکله ها و تأثیر این پارامترها بر نیروها و تغییرمکانهای منتجه در دیواره اسکله (که در این تحقیق، دیوار دیافراگمی مد نظر است) پرداخته شده است. بررسی اثرات مورد نظر در چارچوب روش اجزاء محدود انجام گرفته است. سعی بر آن بوده است که با ساخت یک مدل اجزاء محدود در نرم افزار abaqus و تغییر مشخصات آن راهکاری برای اجرای بهتر و اقتصادی تر این نوع اسکله پیشنهاد گردد. در سایر نقاط این نوع اسکله با نام quay walls اجرا گردید و به عنوان راهکاری برای اجرای سریع و اقتصادی مد نظر می باشد. با بررسی اثر نوع خاک بر رفتار دیوار و نیز تأثیر سختی و ارتفاع دیوار بر رفتار آن، بویژه حداکثر لنگر خمشی مثبت و منفی ایجاد شده در دیوار و حداکثر تغییر مکان توسط روشهای عددی، چنین نتیجه شده است که مدلسازی عددی می تواند راهکار مناسبی جهت رفع کمبودهای روشهای متداول تحلیل باشد. در این تحقیق با انجام آنالیزهای حساسیت سنجی، نشان داده شده است که مشخصات ژئوتکنیکی نسبت به مشخصات هندسی تأثیر قابل ملاحظه تری بر رفتار دیوار دارند و لازم است امکان بهبود خاک قبل از هر اقدام دیگری مورد بررسی قرار گیرد. البته با توجه به این مطلب که معمولاً هزینه اصلاح خاک نسبت هزینه های مربوط به تقویت سازه بیشتر است، لازم است پروژه از لحاظ اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته و گزینه نهایی با لحاظ مسائل اقتصادی انتخاب گردد. سختی دیوار و عمق نفوذ آن نیز لازم است به عنوان عوامل تأثیرگذار و به منظور طراحی بهینه مقاطع مورد توجه قرار گیرند.