موضوع تحقیق حاضر نظام نوآوری بخشی صنعت چرم ایران است.محقق در این تحقیق به دنبال شناسایی مهمترین ساز و کارهای مشوق و همچنین ساز و کارهای مانع در جهت ایجاد یک نظام نوآوری بخشی فعال در صنعت چرم ایران می باشد. لذا بدین منظور پس از مرور ادبیات نوآوری و بررسی ویژگی های این رویکرد و شناسایی عناصر سازنده یک نظام نوآوری بخشی سعی در تعیین جایگاه و موقعیت این عناصر در صنعت چرم ایران کرده است. سپس با طراحی یک پرسشنامه حاوی 11 سوال باز، وضعیت عملکردی نظام نوآوری بخشی صنعت چرم ایران از حیث کارکردی مورد قضاوت خبرگان این بخش قرار گرفت و کارکردهای ضعیف تر این نظام شناسایی شد. جهت اطمینان از پایایی عوامل شناسایی شده این عوامل در غالب پرسشنامه شماره دو دسته بندی و مجددا به خبرگان ارجاع داده شد. سپس پرسشنامه شماره سه با 115 سوال بوسیله طیف لیکرت طراحی شد و جهت پاسخگویی به 75 نفر از افراد درگیر در این صنعت داده شد.پاسخهای بدست آمده بوسیله روش های آماری مورد تجزیه تحلیل دقیق قرار گرفت و پس از آن ساز و کارهای مشوق و مانع اثر گذار جهت ایجاد نظام نوآوری بخشی معرفی شده و در انتها پیشنهاداتی در جهت بهبود وضعیت این نظام ارائه گردید.