نهشته های مورد مطالعه در ناحیه کلیسا خرابه غرب جلفا شامل سازندهای سورمق (روته)و جلفا (نسن)، الی باشی و الیکا است.. در این ناحیه سازندهای سورمق 155 متر ،جلفا 255 متر، الی باشی 22مترو الیکا 30متر ضخامت دارند که عمدتا از سنگ آهک زیستی خاکستری تا تیره رنگ ، ضخیم لایه تا نازک لایه همراه با گرهک های چرتی،سنگ آهک مارنی ،مارن و شیل های رنگین تشکیل شده است .تعداد12 میکروفاسیس در توالی کربناته پرمین در این ناحیه وابسته به کمربندهای رخساره ای دریای باز، سدی و تالاب و رخساره های بین جذر ومدی شناخته شده اند. سنگ های سازند سورمق، جلفا، الی باشی و الیکا در یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ هموکلینال نهشته شده اند. به منظور مطالعه و شناسایی میکروفسیل های روزنبران، جلبک ها، توالی رسوبی و رخساره های میکروسکپی سنگ های پرمین در این برش چینه شناختی در راستای تقریبی شمال شرقی- جنوب غربی مورد مطالعه قرار گرفته است. مطالعه میکروفسیل های فوزلینیدی، روزنبران کوچک و جلبک ها سن سازند سورمق را در برش فوق مورگابین و سن سازند جلفا میدین تا جلفین و سازند علی باشی سن دوراشامین سازند الیکا سن تریاس پیشین ایندون را نشان می دهد. توالی مورد مطالعه با مرز هم شیب توسط واحدهای سنگی پرمین پسین سازند وژنان و رسوبات میوسن محدود می گردد، مجموعه فسیلی مطالعه شده در برش های فوق با وجود قرابت با فونای تتیسی مطالعه شده در دیگر برش های پرمین ایران و دیگر بخش های قلمرو تتیس، فرآیند ایالت شدگی را نشان می دهد. این ویژگی بخصوص در طی پرمین پسین، با گسترش فراوان اجتماعات روزنبران کوچک کاملاً مشخص می گردد. فراوانی و تنوع روزنبران کوچک هم در سطح جنس و هم از نظر گونه، نسبت به دیگر توالی های پرمین در ایران، گسترده تر بوده و ترکیب آنها نشان دهنده رسوبگذاری واحدهای آهکی در یک کمربند نزدیک به استوا تا استوایی بوده است. تنوع کم و پراکندگی خیلی محدود فوزولینیدهای بزرگ و پیشرفته، که از میکروفسیل های شاخص تتیس هستند، فراوانی فوزلینیدهای کوچک از خانواده های استافیلیده (staffellidae)، شوبرتلیده (schubertellidae) و اوزاونلیده (ozawainellidae) گسترش و فراوانی روزنبران کوچک بخصوص در طی اشکوب های مورگابین و میدین و نبود بعضی از جنس های شاخص قلمرو تتیس نظیر eopolydiexodina و shanita و verbeekina و colaniella ، از مهمترین ویژگی های نهشته های پرمین در این بخش از ایران می باشد. همانطور که اشاره گردید فراوانی روزنبران وابسته به خانواده استافیلیده از ویژگی توالی پرمین در برش چینه شناسی کلیسا خرابه است. اندازه صدف این گروه از روزنبران بطرف راس توالی پرمین کوچک می شود. . در این تحقیق برای نام گذاری سنگ ها از روش فولک و دانهام کمک گرفته شده است وبرای رده بندی فوزولینآسه آ(fusuliniacea) برمبنای رده بندی loeblich and tappan 1988ورده بندی روزنبران کوچک غیر فوزلینیدی بر مبنای رده بندی: ross 1999 , loeblich tappan 1988و رده بندی جلبک ها بر مبنای رده بندی wray 1977, vachard et al. 2001 استفاده شده است

برش نمکه در 65 کیلومتری شمال دامغان قرار دارد.در برش نمکه سازند خوش ییلاق بصورت گسله بر روی توالی های نئوژن قرار گرفته است و روی آن را سازند آهکی مبارک تقریبا بصورت پیوسته ای می پوشاند. ضخامت سازند خوش ییلاق در برش نمکه بالغ بر 533 متر می باشد. سنگ شناسی سازند خوش ییلاق در برش نمکه متشکل از تناوب تقریبا یکنواختی از آهک و آهک های مارنی فسیل دار نازک تا متوسط لایه خاکستری رنگ، همراه با شیل می باشد.سازند خوش ییلاق در برش نمکه همچون برش الگو، دارای فسیل های فراوانی از بازوپایان، نرم تنان، مرجان ها، تریلوبیت، برایوزوآ و تنوعی از میکروفسیل ها می باشد. در این پژوهش نزدیک به2543 نمونه بازوپا جمع آوری و28 گونه بشرح ذیل مورد شناسایی قرار گرفت : leptagonia sp., aulacella interlineate (sowerby 1840), schizophoria impressa (hall 1867), megalopterorhynchus chanakchiensis (abramian1954), centrorhynchus charakensis (brice 1967), evanescirostrum sp., paurogastroderhynchus nalivkini (abramian 1957), athyris tau nalivkin, 1937, athyris sp., lamellosathyris sp., cleiothyridina coloradensis (girty 1900), composita globosa (krest &krap), cyrtospirifer semibugensis nalivkin 1937, dichospirifer piriformis brice, 1971, dichospirifer thylakistoides brice, 1971, prospira lapparenti brice, 1999, prospira struniana (gosselet, 1879), cyrtiopsis lapparenti brice, 1970, rigauxia crassiplicatus (brice 1971), rigauxia cyrtinaeformis (brice 1971), syringospira cf. prima kindle, 1909. dimitria seminoi verneuil, 1850, shellwienella sp. schunchertella sp., mesoplica praelonga (sowerby, 1840), buxtonia scabricula (sowerby 1814),sentosia sp., avonia niger (gosselet j., 1888) بر اساس داده های بیواستراتیگرافی می توان 28 گونه بازوپایان شناسایی شده را در دو بیوزون محلی دسته بندی نمود. بیوزون تجمعی اول که مربوط به قسمتهای زیرین برش می باشد ودارای گونه فسیل dimitria seminoi است شاخص فامنین میانی و بیوزون تجمعی دوم که قسمتهای میانی و بالایی سازند خوش ییلاق را در برش نمکه دربرمی گیرد و دارای گونه های avonia nigerو schizophoria impressa, و aulacella interlineate, paurogastroderhynchus nalivkini, ,megalopterorhynchus chanakchiensis mesoplica praelonga , buxtonia scabricula, به سن فامنین پسین است .بیوزون ها و بازوپایان شناسایی شده در این برش با مناطق اطراف ایران یعنی افغانستان، قزاقستان و ارمنستان قرابت فراوانی دارد.

چکیده : نهشته های پرمین در ناحیه ایواوغلی ( شمال خوی ) شامل سازندهای روته و نسن است. در این ناحیه سازندهای روته ( 450 متر ) و نسن ( 257 متر ) از آهک های خاکستری تیره رنگ ساخته شده است . تعداد 9 میکروفاسیس در توالی کربناته پرمین در این ناحیه وابسته به کمربندهای رخساره ای دریای باز، سدی و تالاب شناخته شده اند. سنگ های سازند روته و نسن در یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ هموکلینال نهشته شده اند. مطالعه میکروفسیل های فوزولینیدی، روزنبران کوچک و جلبک ها سن سازند روته را در برش فوق کوبرگاندین پسین – مورگابین (مرغابین) و سن سازند نسن را میدین و جلفین نشان می دهد. در برش چینه شناختی مورد مطالعه سکانس پرمین با ناپیوستگی هم شیب بر روی ماسه سنگ های قرمز رنگ قرار می گیرند که سن آنها قبل از پرمین می باشد ، و با ناپیوستگی زیر سنگ های آهکی ضخیم لایه الیگو-میوسن (سازند قم) قرار می گیرد . دیگر ویژگی این برش نبود نهشته هایی به سن آسلین، ساکمارین، آرتینسکین، یاختاشین و بلورین ، و نبود نهشته های مربوط به اشکوب دوراشامین می باشد مجموعه فسیلی مطالعه شده در برش های فوق با وجود قرابت با فون های تتیسی مطالعه شده در دیگر برش های پرمین ایران و دیگر بخش های قلمرو تتیس، فرآیند ایالت شدگی را نشان می دهد. این ویژگی بخصوص در طی پرمین پسین، با گسترش فراوان اجتماعات روزنبران کوچک کاملاً مشخص می گردد. فراوانی و تنوع روزنبران کوچک هم در سطح جنس و هم از نظر گونه، نسبت به دیگر توالی های پرمین در ایران، گسترده تر بوده و ترکیب آنها نشان دهنده رسوبگذاری واحدهای آهکی در یک کمربند نزدیک به استوا تا استوایی بوده است. تنوع کم و پراکندگی خیلی محدود فوزولینیدهای بزرگ و پیشرفته، که از میکروفسیل های شاخص تتیس هستند، فراوانی فوزلینیدهای کوچک از خانواده های استافیلیده (staffellidae)، گسترش و فراوانی روزنبران کوچک بخصوص در طی اشکوب های مورگابین و میدین و نبود بعضی از جنس های شاخص قلمرو تتیس نظیر eopolydiexodina ، shanita و verbeekina ، از مهمترین ویژگی های نهشته های پرمین در این بخش از ایران می باشد.

چکیده: سازند مبارک از شمال غرب ایران تا شمال شرق ایران گسترش یافته است و در بخش های مختلف البرز مرکزی شامل توالی های سنگی ضخیم کربنیفر زیرین (تورنزین – نامورین) می باشد. در مقالات ارائه شده در مورد مرجان های کربنیفر زیرین، مرجان های این سازند تا سال 1963 شناخته نشده بودند و مطالعه گسترده ای در این باره نیز صورت نگرفته بود. در برخی پژوهش ها حضور گونه هائی از آنها گزارش شده بود. مطالعه مرجان-های کربنیفر زیرین در ایران توسط داگلاس (1951)، فلوگل (1963 و 1993) و خاکسار (1994 و 2004) صورت گرفته است. تا قبل از آن هرگز مطالعه ای بر روی آنها انجام نشده بود. هویت مرجان های کربنیفر زیرین ایران هنوز هم بطور کامل مشخص نگردیده است. در این پژوهش مرجان های سازند مبارک در برش گردکوه واقع در البرز شرقی (جنوب غربی شهرستان دامغان) مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. سازند مبارک در این برش، بصورت پیوسته بر روی سازند جیرود قرار گرفته است و همچنین این سازند با ظهور یک ناپیوستگی فرسایشی (مرز سازند مبارک و سازند نسن) در زیر سازند نسن قرار دارد. مرجان های بدست آمده شامل 20 گونه متعلق به 10 جنس از مرجان های روگوزا و 5 گونه متعلق به 3 جنس از زیررده تابولاتا هستند که به سه بیو زون تجمعی تعلق دارند. اولین بیوزون تجمعی مرجانی متعلق به واحد سنگی a می باشد که موقعیت آن در مناطق عمیق دریای باز با رسوبگذاری آرام و کم انرژی می باشد.گونه های مرجانی یافت شده در این بیوزون به شرح ذیل است caninia cornucopiae sp., bothrophyllum sp., bothrophyllum dobrolyubovae multiseptata khaksar,1994, kueichophyllum alborsense minor khaksar 1994, tehranophylum sp., haplolasma keyvani khaksar,1994, faberolasma sp., arachnolasma sp., heintzella sp., quinghaiphyllum pygmaeun khaksar, syringopora sp., syringopora honanesis lin, 1958, syringopora quadriserialis sokolov sp., michelinia megastoma philips, 1836, protomichelina sp. دومین بایوزون تجمعی متعلق به واحدهای سنگی b در برش گردکوه است که محیط رسوبی این دو واحد سنگی به ترتیب شامل محیط های دریایی پلت فرمی کم عمق (جلوی سد کربناته) است. این بیو زون منحصراً شامل مرجان های منفرد از زیر رده روگوزا است که اندازه مرجان های آن بزرگ و دیس اپیمنت آنها نیز جهت مواجهه با جریان های آشفته با سطح نسبتاً بالا و فشارهای جانبی حاصل از برخورد آب متلاطم (در منطقه سد)، با پیکره ی مرجان، ضخیم می باشد. گونه های یافت شده در این بخش به شرح ذیل می باشند: zaphrentites parallela sp., caninia cf. irinae. sp., caninia? lonsdaleiforme sp., caninia. sp., pseudozaphrentoides? sp., siphonophyllia cyllindrica cylindrica sp., siphonophyllia aff. hettonensis sp., kueichophyllum sp., kueichophyllum alborsense minor sp., - kueichophyllum lalunense sp., clisiophyllum sp. سومین بایوزون در برش بایوزون c می باشد که شاخص محیط های پشت سد کربناته و پهنه های جذر و مدی و دارای سن ویزین زیرین است. این واحد دارای فونای سیاتاکسونیا به همراه برخی از نمونه های تجمعی به شرح ذیل است: zaphrentites parallela, caninia sp., syringopora sp. سن سازند مبارک در این برش بر اساس گونه های مرجانی ذکر شده، کربنیفر پیشین (تورنزین – ویزین) تخمین زده می شود که این مرجان ها، قرابت نزدیکی با مرجان های اروپای غربی دارند. این امر نشان دهنده شباهت شرایط حاکم بر منطقه (واقع در جنوب غرب گندوانا)، با مناطق مذکور است.