امروزه مهمترین دغدغه اکثر سازمانها، طراحی، تدوین و پیاده سازی استراتژیهایی است که موفقیت و بقای آنها را در شرایط متحول و پیچیده محیطی، تضمین نماید. برنامه ریزی استراتژیک ابزاری در اختیار سازمانها می گذارد تا بتوانند تدوین و اجرای استراتژی را در وجوه مختلف سازمان دنبال کنند و بر عملکرد استراتژیک خود مدیریت داشته باشند. هدف از انجام این پژوهش، طراحی و تدوین استراتژی شرکت حفاری شمال می باشد. برای تدوین استراتژی از چارچوبی با عنوان چارچوب جامع تدوین استراتژی استفاده گردید. اطلاعات بدست آمده در این تحقیق با استفاده از آمار توصیفی و ابزارهایی همچون ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی، ماتریسswot و ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مرحله تطبیق و مقایسه با استفاده از ماتریس swot، استراتژیهای چهار گانه (تهاجمی، محافظه کارانه، رقابتی و تدافعی) شناسایی گردید و با توجه به ماتریس داخلی و خارجی، استراتژیهای تهاجمی انتخاب شد که عبارتند از: 1 - سرمایه گذاری در طرح های توسعه ای و نوسازی ناوگان شرکت با توجه به مزیت رقابتی شرکت، 2 - ائتلاف استراتژیک با شرکت های خارجی، 3 - ایجاد جاذبه هایی برای جذب متخصصان صنعت حفاری کشور، 4 - خریداری شرکتهای پیمانکار مرتبط با تامین قطعات یدکی و تامین نیروی انسانی مورد نیاز شرکت استراتژیهای انتخاب شده با استفاده از ماتریس qspm اولویت بندی و بهترین استراتژی مشخص گردید که عبارتست از: سرمایه گذاری در طرح های توسعه ای و نوسازی ناوگان شرکت با توجه به مزیت رقابتی شرکت. در پایان پیشنهادهایی برای انجام هر چه بهتر این استراتژی ارائه گردید. کلمات کلیدی: استراتژی، چارچوب جامع تدوین استراتژی، شرکت حفاری شمال

مسیحیان از بزرگترین اقلیت های دینی در دوره ایران ساسانی به شمار می رفتند. عمده جمعیت این مسیحیان در نواحی غربی ایران از جمله بین النهرین جنوبی، بین النهرین شمالی و مناطق دیگری چون خوزستان و مدائن مستقر بودند. به هنگام ظهور اسلام و آغاز فتوحات مسلمانان در ایران، با توجه به موقعیت جغرافیایی این مسیحیان، آنها اولین گروه از مردمان قلمرو امپراطوری ساسانی بودند که با اعراب روبرو شدند. حال این پژوهش در پی آن است تا از سویی رویه ای را که مسیحیان غرب ایران به عنوان اقلیتی دینی در مواجهه با اعراب مسلمان در دو قرن نخست هجری در پیش گرفتند مورد بررسی قرار دهد و از سوی دیگر رفتار حکام مسلمان در طول این دو قرن با این اقلیت دینی مورد بحث قرار گیرد. بررسی داده های تاریخی بر اساس روش توصیفی- تحلیلی در تحقیق تاریخی نشان می دهد که مسیحیان غرب ایران در مقابل حمله مسلمانان جدای از درگیری های پراکنده، صلح و پرداخت جزیه را بر نبرد ترجیح دادند و در طی دو قرن اول هجری چه از نظر سیاسی و اداری و چه به لحاظ فعالیت علمی و انتقال علوم خصوصاَ از طریق مرکزی به نام دانشگاه جندی شاپور برای جامعه اسلامی مفید فایده واقع شدند. در مقابل، سیاست کلی حکام مسلمان نیز به کارگیری دستورالعمل های اهل ذمه در خصوص این مسیحیان بود. هر چند که گاهی از سوی برخی حکام این قوانین نادیده گرفته می شد.