هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی گروهی امید محور بر افزایش رضایت زناشویی زوج های شوهر معتاد است. روش پژوهش در این مطالعه به صورت شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه زوج های شوهر معتادی است که متقاضی شرکت در جلسات زوج درمانی گروهی امید محور که در سال 1388 در محل مرکز اقامتی و بازتوانی جمعیت آفتاب برگزار گردید می باشد. نمونه پژوهش شامل 12 زوج شوهر معتاد است که با روش گزینش تصادفی 6 زوج در گروه آزمایش و 6 زوج در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش از فرم کوتاه پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ است که ضریب همگونی اعتبار برای کل مقیاس برابر با 91/0 محاسبه گردید استفاده شد. جلسات زوج درمانی گروهی امید محور شامل یک پیش جلسه و 8 جلسه بود که هفته ای یک بار به مدت هر جلسه 5/1 ساعت بر اساس توصیف عملی جلسات امید درمانی به شیوه اسنایدر و همکاران و ورثینگتون اجرا گردید.تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی(استفاده از جداول و ترسیم نمودارها و میانگین و انحراف استاندارد برای متغیرهای پژوهش) و روش های آمار استنباطی شامل آزمون کلموگروف – اسمیرنوف، آزمونt مستقل، آزمون لوین، آزمون کای اسکوئر و آزمون آماری کواریانس و با استفاده از نرم افزارspss انجام شد. نتایج بررسی تحلیل کواریانس نشان داد که مداخله به شیوه زوج درمانی گروهی امید محور به طور معناداری (001/0p<) موجب افزایش رضایت زناشویی زوج های گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل گردید. به طور خلاصه ویژگی های این مطالعه، شامل استفاده از رویکرد زوج درمانی، مزیت گروهی بودن، مزیت امید محور بودن و مزیت استفاده از چندین روش روان درمانی(شیوه های شناختی – رفتاری، راه حل محور، انگیزشی و روایت درمانی) یافته های پژوهش حاضر را تبیین می کنند.

پژوهش حاضر به منظور پیش بینی رضایت زناشویی توسط میزان تفکر قطعی نگر و مهارتهای ارتباطی در فرزندان شاهد وهمسرانشان که در سالهای 1387- 1380 ازدواج کرده اند، انجام شده است. مطالعه حاضر از نوع پژوهشهای توصیفی (همبستگی از نوع پیش بینی) است.حجم نمونه 104 نفر بوده که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. که سه پرسشنامه رضایت زناشویی، تفکرقطعی نگرومهارتهای ارتباطی را تکمیل نمودند. از همبستگی پارشیال (جزئی) برای کنترل متغیر هاواز همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه و از رگرسیون (هم زمان)برای پیش بینی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان دادکه تفکر قطعی نگر به طور تخصصی تر و دقیق تری می تواند رضایت زناشویی و مهارتهای ارتباطی فرزندان شاهد و همسرانشان رابه طور معناداری پیش بینی نمایدوهمچنین مهارتهای ارتباطی به طور معناداری با رضایت زناشویی رابطه داشته و می تواندآن را به طورمعناداری پیش بینی نماید.

این پژوهش به منظور بررسی رابطه رغبت به ازدواج با نگرش مذهبی و تفکر قطعی نگر در دانشجویان دانشگاههای دولتی تهران در سال1389 اجرا گردید. جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانشجویانی بود که در نیمسال تحصیلی 1390-1389 مشغول به تحصیل در دانشگاههای دولتی تهران بوده اند. نمونه ی پژوهش شامل 200 نفر ازدانشجویان بود که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رغبت به ازدواج، پرسشنامه نگرش مذهبی و پرسشنامه تفکر قطعی نگر بود. تحلیل داده ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی : ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون چند متغیره انجام گرفت. نتایج نشان دادکه بین رغبت به ازدواج با نگرش مذهبی رابطه مثبت معنادار وجود دارد(p<0/05). بین رغبت به ازدواج و تفکر قطعی نگر رابطه منفی معنادار وجود دارد(p<0/05) همچنین بین نگرش مذهبی و تفکر قطعی نگر رابطه منفی معنادار دیده شد(p<0/05).همچنین ادامه یافته ها نشان داد بین رغبت به ازدواج با مولفه های نگرش مذهبی رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد. و بین رغبت به ازدواج با مولفه های تفکر قطعی نگر رابطه منفی وجود دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی تحریف شناختی تفکر قطعی نگر با علائم وسواس فکری-عملی در دانشجویان دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی می باشد و همچنین بررسی تفاوت میزان وسواس فکری-عملی و تفکر قطعی نگر در دو جنس است. در پژوهش حاضر 200 نفر(100 نفر زن و 100 نفر مرد) از بین دانشجویان دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی انتخاب شدند. برای بررسی مطالعه ی حاضر از روش همبستگی پیرسون و آزمون t استودنت با نمونه های مستقل استفاده شده است. برای گردآوری داده ها از آزمون تفکر قطعی نگر و آزمون وسواس فکری-عملی مادزلی استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از رابطه ی مثبت معنادار(01/>p) بین تفکر قطعی نگر با علائم و نشانه های وسواس فکری-عملی است و همچنین میزان تفکر قطعی نگر بین دانشجویان دختر با دانشجویان پسر تفاوت معنادار(05/>p) وجود داشت، ولی میزان علائم وسواس فکری-عملی در دانشجویان دختر با دانشجویان پسر تفاوت معنادار نداشت. بنا بر نتایج به دست آمده می توان گفت که تحریف شناختی قطعی نگری با oc رابطه دارد و جنسیت بر میزان این نوع تحریف تأثیرگذار است.و همچنین همبستگی بین زیر مقیاس ها نشان دهنده این بود که زیر مقیاس تردید/وظیفه شناسی ارتباط چندانی با این نوع تحریف شناختی ندارد.

هدف: هدف از این تحقیق تعیین رابطه بین عملکرد خانواده و مسئولیتپذیری در نوجوانان دارای اختلالات بینایی و نوجوانان عادی می باشد. ( روش تحقیق: این تحقیق تحلیلی از نوع علی- مقایسه ای می باشد. پژوهش حاضر دارای دو جامعه است: 1 1389 و 2) کلیه دانش آموزان - کلیه دانش آموزان پسر عادی دوره دبیرستان شهر تهران در سال تحصیلی 1390 1389 . تعداد افراد نمونه در این - پسر دوره دبیرستان دارای اختلالات بینایی شهر تهران در سال تحصیلی 1390 پژوهش 210 دانش آموز ( 60 دانش آموز پسر دارای اختلالات بینایی و 150 دانش آموز پسر عادی است که برای انتخاب آن ها از روش تمام شماری استفاده شد. اما در مورد دانش آموزان عادی، نمونه گیری چند مرحله و پرسشنامه (fad) ای بکار گرفته شد. ابزار اندازهگیری در این پژوهش شامل دو مقیاس ابزار سنجش خانواده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های آماری شامل آزمون کلموگروف (cpi-r) مسئولیتپذیری مستقل استفاده شده است. t فیشر و آزمون z اسمیرنوف، همبستگی پیرسون، آزمون در متغیر عملکرد خانواده بین گروه (p>0/ نتایج: نتایج به دست آمده نشان می دهد تفاوت آماری معناداری( 96 دانش آموزان عادی و گروه دانش آموزان نابینا وجود ندارد. اما در زمینه وضعیت مسئولیت پذیری تفاوت 0) وجود / آماری معناداری در بین گروه دانش آموزان عادی و گروه دانش آموزان نابینا در سطح معناداری ( 05 همچنین در زمینه ضریب همبستگی بین عملکرد خانواده و مسئولیت پذیری در گروه دانش .(p>0/ دارد( 016 0 تفاوت آماری معناداری دارد. / آموزان عادی با گروه دانش آموزان نابینا در سطح 05 بحث و نتیجه گیری: خانواده های دارای فرزند معلول از جمله اختلال نابینایی به علت ناتوانی و یا حس ترحمی که اعضای خانواده نسبت به فرزند خود دارند استقلال و مسئولیت زیادی به فرزندانشان نمی دهند و این عامل باعث می شود که مسئولیت پذیری نوجوانان نابینا در مقایسه با نوجوانان عادی پایین تر باشد. والدین دارای نوجوان نابینا کنترل بیشتری بر رفتار نوجوان خود اعمال می کنند و در تصمیم گیرها نوجوان خود را کمتر دخالت می دهند . محققان موثرترین شیوه تربیتی دوره نوجوانی را مستلزم کمتر کردن کنترل والدین میدانند. کنترل افراطی والدین را می تواند مانعی برای مسئولیتپذیری نوجوانان باشد.

این پژوهش به منظور تعیین اثر بخشی آموزش مهارت های حلّ مسئله مبتنی بر شیوه ی کتاب درمانی بر میزان رضایت زناشویی زوجین فرزند شاهد انجام شد. جامعه ی مورد مطالعه ی این پژوهش کلیهی زوجین فرزند شاهد شهرستان لنگرود در سال 9310 بودند. ابتدا 20 زوج فرزند شاهد به شیوه ی نمونه گیری در دسترس و با در نظر گرفتن معیارهای ورود به نمونه انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل )هر گروه شامل 90 زوج فرزند شاهد( جایگزین شدند. از هر 2 گروه پیش آزمون از طریق پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ گرفته شد. سپس دوره مداخله 8 هفته ای برای اعضای گروه مداخله انجام شد. در پایان دوره از همه ی اعضای دو گروه مداخله و کنترل پس آزمون به عمل آمد. با t تحلیل اطّلاعات به دست آمده با آزمون تفاضلی یافته ها نشان داد که هر 4 فرض پژوهش تأیید شدند.

هدف: هدف از مطالعه حاضر، اثربخشی آموزه های دینی مبتنی بر قرآن، حدیث و روایات اسلامی بر معناداری زندگی سالمندانمرد بود. روش بررسی: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود، . در این پژوهش از روش نمونه-گیری در دسترس مبتنی بر هدف، بر اساس داوطلب بودن آزمودنی ها استفاده شد. بدین صورت که از تعداد 50 سالمندی که داوطلب بوده و ملاک های ورود را داشتند، پس از تکمیل فرم رضایت آگاهانه، پیش آزمون گرفته شد، سپس از این تعداد، 32 نفر انتخاب و به طور تصادفی در گروه های مداخله و کنترل جای گرفتند. جلسات آموزش آموزه های دینی شامل هشت جلسه، هفته ای 2 بار و هر بار به مدت 90 دقیقه بود. پرسشنامه 10 سوالی معنای زندگی و پرسشنامه ی امیدواری اشنایدر قبل و بعد از مداخله بر روی گروه مداخله و کنترل اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون t برای گروه های مستقل استفاده شد. یافته ها: : نتایج آزمون تحلیل واریانس دو متغییری با اندازه-گیری مکرر روی یک متغییر مربوط به مقایسه میانگین نمرات سالمندان دو گروه مداخله و کنترل در پرسشنامه ی معنای زندگی و حیطه های آن و مقیاس امیدواری اشنایدر و حیطه های آن در مراحل پیش آزمون و پس آزمون نشان داد که اثر آموزه های دینی بر معنای زندگی و حیطه های جستجوی معنا و معنای فعلی و همچنین امیدواری و حیطه های عاملی و راهبردی معنادار نیست (p>0/05). در حالیکه نتایج آزمون t مربوط به مقایسه میانگین تفاضل نمرات سالمندان گروه مداخله در مراحل پیش آزمون - پس-آزمون نشان داد که آموزه های دینی بر معنای فعلی تأثیر قابل ملاحظه ای نداشته است(p>0/05) و بر جستجوی معنا و معنای زندگی تأثیر قابل ملاحظه ای داشته است .(p<0/05) نتایج آزمون t مربوط به مقایسه میانگین تفاضل نمرات سالمندان گروه مداخله در مراحل پیش آزمون - پس آزمون نشان داد که آموزه های دینی بر حیطه ی عاملی تأثیر قابل ملاحظه ای نداشته است (p>0/05) و بر حیطه ی راهبردی و امیدواری تأثیر قابل ملاحظه ای داشته است.(p<0/05). نتیجه گیری: آموزه های دینی توانسته اند به زندگی سالمندان معنا دهند و آن ها را امیدوار سازند، اما به نظر می رسد برای اینکه این تأثیر قابل ملاحظه و معنادار باشد، دقت بیشتر در تهیه ی پروتکل های درمانی، تامین منابع حمایت اجتماعی، کنترل دقیق شرایط پژوهشی و ... باید مورد توجه قرار گیرند. کلیدواژه ها: آموزه های دینی، معنای زندگی، امیدواری، سالمندان.