چکیده اثر ضد باکتریایی نانو ذرات اکسید روی و اکسید آهن بر باکتریهای اشیرشیاکلای و استافیلوکوکوس اورئوس. هدف از این مطالعه، بررسی خواص ضد باکتریایی دو نوع از نانوذرات ضد عفونی کننده به نام های نانوذرات اکسید روی و اکسید آهن با غلظت های %0.5،%1و%2 می باشد، که به طور جداگانه علیه باکتری های اشرشیاکلای و استافیلوکوکوس آرئوس هم در محیط کشت جامد و هم در محیط کشت مایع مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت. در محیط کشت جامد mueller hinton agar با بررسی چشمی و گزارش کردن قطر هاله و در محیط کشت مایع tsb با بررسی جذب بادستگاه اسپکتروفتومتری میزان اثر ضد میکروبی نمونهها مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق غلظت %0.5 نانوذرات تاثیر قابل توجهی روی باکتری ها نداشته است در حالی که غلظت های1% و %2از اکسید روی، کاهش بسیار چشم گیری در تعداد باکتری های گروه های تیمار در مقایسه با گروه کنترل ایجاد کرده اند. غلظت 2%ازاکسید روی به ترتیب باعث کاهش 5/4 و 3/6 مرتبه ای در تعداد باکتری های اشیر شیاکلای واستافیلوکوکوس اورئوس شده است در حضور غلظت %2 نانوذرات اکسید آهن چگالی نوری محیط کشت های اشیر شیاکلای و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب 3/3 و 2/4مرتبه درمقایسه با کنترل کاهش یافته است.یافته ها بیان می کنند که حضور این نانومواد، میزان زیست پذیری باکتری اشیرشیاکلای و استافیلوکوکوس اورئوس را از 13 روز به کمتر از 2 روز کاهش می دهند.نتایج حاصل بیانگر این مطلب است که نانوذرات اکسید روی، دارای اثرات آنتی باکتریال بیشتری برروی هر دوی باکتری ها در مقایسه با نانوذرات اکسید آهن است. به علاوه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس دارای حساسیت بالاتری به هر دوی نانوذرات در مقایسه با اشیر شیاکلای است.

در این مقاله عمل کردن عملگر های مختلف را بررسی کرده و اسامی مانند دوری بودن و ابردوری بودن و یا از کلاس j بودن را بررسی می کنیم

چکیده ندارد.

عفونت مزمن گوش میانی هنوز یکی از بیماریهای شایع گوش بخصوص در کشور میباشد . این بیماری در اثر عفونتهای مکرر مخاط گوش میانی معالجه نشده و یا غلط و ناقس معالجه شده اند عارض میشود که اکثرا" بوسیله جراحی درمان می گردد. این دزمان زمانی موثر و کامل میباشد که عامل عفونت را شناسایی کرده و آنتی بیوتیک موثر بر ارگانیسم پاتوژن را انتخاب کنیم. لذا موضوع "بررسی عوامل باکتریال هوازی مزمن گوش میانی در مراجعین به بیمارستان رسول اکرم (ص) "انتخاب گردید. این مطالعه روی 110 بیمار مبتلا به اتیت میانی مزمن مراجعه کننده به بخش گوش و حلق و بینی بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران از بهمن ماه 1371 تا شهریورمان 1372 صورت گرفت . از هر بیمار دو نمونه، یکی در بخش از ترشحات گوش میانی و دیگری حین عمل جراحی با سواب گرفته شد. نمونه ها بوسیله محیط ترانسفراستوارت به آزمایشگاه انتقال و روی محیطهای بلادآگار، شکلات آگار، emb و تایوگلیکولات کشت داده و ارگانیسم رشد یافته تعیین هویت میشد. همچنین از هر نمونه گسترش میکروبی تهیه و به روش گرم رنگ آمیزی می شد که 10 مورد از 21 مورد کشف منفی اتاق عمل، لام مستقیم مثبت داشتند. شایعترین باکتریهای جدا شده از اتاق عمل به ترتیب پسودوموناسها 28 مورد (22/8)، استافیلوکوک ارئوس 24 مورد (19/5)و پروتئوسها 19 مورد (15/44)و از بخش پسودوموناسها 28 مورد (23/33)، استافیلوکوک ارئوس 23 مورد (19/7)و پروتئوس ها 19 مورد (15/83)بود که از 51/8 نمونه های اتاق عمل یک میکروب 29/1 نمونه ها میکروب ، 33/6 نمونه ها بدون رشد بودند. در بخش نیز از 45/5 نمونه تنها یک میکروب ، 33/6 نمونه ها دو ارگانیسم و 20/9 نمونه ها بدون رشد بودند. 106 مورد از 120 ارگانیسم جدا شده از نمونه بخش ، همان میکروبهایی بودند که از نمونه اتاق عمل جدا شده بودند. (حساسیت تشخیصی 86/17) تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی باکتریهای جدا شده به روش دیسک - دیفوژن صورت گرفت که از نظر حساسیت آنتی بیوتیکی، اختلاف معنی داری (p<0/05) بین باکتریهای جدا شده از بخش و اتاق عمل مشاهده نگردید.

یکی از زمینه های جالب و مورد بحث دهه اخیر، اندازه گیری محتوی dna به روش فلوسیتومتری می باشد. وضعیت dna با محتوی کروموزوم سلول ارتباط دارد و با انجام آنالیز dna تومورها، می توان به چگونگی پلوئیدی، میزان سلولهایی که در فاز سنتز قرار دارند (spe درصد) و نهایتا به کینتیک سلولی، در خلال بدخیمی پی برد. این اطلاعات می تواند در زمینه تشخیص ، پیش آگهی و نحوه درمان بدخیمی ها مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق آنالیز dna بر روی 88 بیمار مبتلا به لنفوم (hd 30, nhl 58) به روش hedley و با فلوسیتمتر انجام گرفت . ایمنوفنوتایپ برای موارد انتخابی بیماران آنوپلوئید، به روش abc تعیین گردید. شیوع آنوپلوئیدی در بیماران 37nhl درصد و در بیماران 47hd درصد دیده شد. این رخداد با عواملی چون سن، جنس ، نژاد، محل تومور و زیرگروه هیستولوژیک بی ارتباط بود (p<0.05). تعیین درصد spe و اندکس پرولیفراسیون (pi) در بیماران مورد مطالعه بیانگر این نکته بود که، بیماران ایرانی در مقایسه با بیماران مشابه غربی از درصد pi, spe بالاتری برخوردار می باشند. این یافته می تواند پایین بودن پسخ به درمان در اینگونه بیمران را توجیه کند. با افزایش pl, spe درصد رفتار بالینی وخیم تر و پاسخ به درمان کمتر و نهایتا پیش آگهی بدتر دیده می شود، بنابراین می توان این دو عامل را به عنوان فاکتورهای پیش آگهی دهنده معرفی کرد. در ایمنوفنوتایپ به این نتیجه رسیدیم که منشا 80 درصد nhlهای آنوپلوئید، سلول b می باشد بنابراین انجام ایمنوفنوتایپ و تعیین منشا سلول در لنفوم در تصمیم گیری و اعمال درمان مناسب ، می تواند موثر باشد، چرا که انواع لنفوم های سلول t هم بدخیم تر و هم پاسخ به درمان ضعیف تری دارند. در نهایت با توجه به در نظر گرفتن پارامترهای پیش آگهی دهنده در کنار بررسی وضعیت dna، به این نتیجه می رسیدم که می توان از pl, speدرصد به عنوان عوامل تشخیص و پیش آگهی دهنده کمک گرفت و با توجه به آسانی و سهولت انجام این آزمایش ، امید است در راه تشخیص و درمان بیماران لنفوم مورد استفاده قرار گرفته و مثمرثمر واقع شود، همچنین در بررسی هیا آتی، بقا و رفتار بالینی بیماران که براساس مقادیر متفاوت وضعیت dna خود تحت شیوه های درمانی مختلف قرار گرفته اند پیگیری شوند.

رساله حاضر پژوهشی است که طی آن به بررسی خطاهایی می پردازد که دانش آموزان عرب زبان مقطع ابتدایی (پایه سوم، چهارم و پنجم) منطقه ای واقع در جنوب کشور در انشای فارسی خود بکار می برند. برای تدوین این پژوهش، تعداد 300 برگه انشا دانش آموزان در سه پایه تحصیلی بطور مساوی جمع آوری (برای هر پایه 300 برگه) و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. طبقه بندی مقوله های زبانی و منشا خطاها در سه پایه مذکور چهارچوب اصلی این پژوهش را تشکیل می دهد. خطاهای واژگانی و دستوری در سه پایاه شمارش و طبقه بندی شده و منشا این خطاها در قالب سه عامل عمده یعنی میان زبانی، درون زبانی و مبهم مورد بررسی قرار گرفته است. بر طبق نتایج بدست آمده، تعداد جملات نادرست دانش آموزان از پایه سوم به چهارم و پنجم بطور معناداری افزایش می یابد. این موضوع نشان دهنده کاربرد نسبی بعضی راهبردها توسط دانش اموزان است. دانش آموز پایه سوم نسبت به دانش آموز پایه های بالاتر، در تولید زبانی خود راهبرد اجتناب را بیشتر بکار می گیرد. علاوه بر این، این مطالعه نشان می دهد که میزان خطاهای دستوری نسبت به خطاهای واژگانی به مراتب بیشتر و در حدود 1 به 3 است. در این بررسی همچنین سهم و نقش سه منشا خطاها مشخص شده است: خطاهای درون زبانی 8/65 درصد، مبهم و میان زبانی به ترتیب 5/18 و 7/15 درصد. بطور کلی این نتایج نشان می دهد که دانش آموزان علیرغم تمایل و علاقه ای که در بکار بردن زبان فارسی دارند، نمی توانند آن را براحتی و بطور فصیح بکار گیرند. علاوه بر این میزان بالای خطاهای درون زبانی نشانگر تشابه روش یادگیری این گونه دانش آموزان با فراگیری زبان مادری توسط کودک است. این یافته ها عملا به شناخت مقوله هایی که دانش آموز در آنها با مشکل روبرو می شود کمک و راهکارهایی جهت یادگیری هر چه سریعتر و روانتر زبان فارسی را عرضه می کنند.