3،4-دی هیدروپیریمیدینون ها از جمله ترکیبات هتروسیکل با خواص درمانی و دارویی قابل توجهی هستند. اولین روش ساده و مستقیم برای سنتز دی هیدروپیریمیدینون ها توسط بیجینلی در سال 1983 گزارش شد. این واکنش چند جزئی شامل تراکم تک ظرف بین ?-کتو-استرها، آلدهیدها و اوره یا تیواوره در حضور لویس اسیدها یا اسیدهای معدنی می باشد. اخیراً با به کار بردن کاتالیستهای مناسب در این روش تک ظرف توانسته اند بازده واکنش را بالا ببرند. به عنوان مثال استفاده از کاتالیستهای لویس اسید از جمله کلرو استیک اسید، لانتانیم کلراید، فلورو بوریک اسید، پروپان فسفنیک اسید، 12-تنگستو فسفریک اسید و 12-مولیبدو فسفریک اسید گزارش شده است. علاوه بر آن گزارشهایی مبنی بر استفاده از مایع های یونی، معرف های نشانده شده بر روی پلیمر و کمپلکسهای پلیمری فلزی به عنوان کاتالیست ارائه شده است. در این پروژه از آنتیموان پنتاکلراید نشانده شده بر سطح سیلیکاژل برای سنتز ترکیبات دی-هیدروپیریمیدینون استفاده شد و نتایج نشان داد که حرارت دادن مواد اولیه بدون حضور حلال در دمای ?c100 و میزان g 02/0 کاتالیست sbcl5.sio2 50% یا g 007/0 کاتالیست sbcl5.sio2 50% nano بهترین شرایط برای انجام و اکنش است. ساختار nano sio2 و nano sbcl5.sio2 با روش sem مشخص شد. رنگ های آزو بزرگ ترین و مهم ترین دسته رنگ ها بوده که، به طور وسیعی در صنعت نساجی مورد استفاده قرار میگیرند. در این پروژه، همچنین از sbcl5.sio2 50% بزای سنتز رنگهای آزو در دمای محیط و حلال آب استفاده شد. و رنگهای آزو با بازده 90-78% به دست آمدند. ساختار شیمیایی ترکیبات سنتز شده در این پروژه توسط طیف سنجی مادون قرمز، رزونانس مغناطیسی هسته و طیف سنجی ماواء بنفش بررسی شد.

آزید ها یکی از حدواسط های مهمی هستند که کاربرد فراوانی در شیمی آلی و بیوشیمی دارند و همچنین به عنوان گروه های محافظت کننده استفاده می شوند. آزید ها در برابر نور و حرارت، پایداری خوبی ندارند و متحمل واکنش های مختلفی از جمله فوتولیز و یا پیرولیز می شوند. در جداسازی محصول های آزیدی که معمولاً با تقطیر همراه است امکان تجزیه شدن و خطر انفجار وجود دارد. آزید ها باید در شرایط ملایم تهیه و جداسازی شوند. روش های متعددی برای تهیه آسیل آزید ها گزارش شده است که در مقدمه به آن ها اشاره می-شود. از آن جا که روش های موجود معایب و محدودیت هایی همچون زمان طولانی واکنش، دماهای بالا دارند، در طی سال های اخیر استفاده از سیستم های ناهمگن برای سنتز ترکیب های آلی به دلیل مزیت هایی همچون جداسازی راحت محصول های، امکان بازیافت و استفاده مجدد از واکنشگرها و غیره مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به این مزایا در این پروژه سعی شده است که با استفاده از واکنشگر پلیمری یک سیستم ناهمگن برای تهیه آسیل آزید ها فراهم شود. بنابراین از پلی(4- وینیل پیریدین) استفاده شده و آن را با متیل یدید واکنش داده و پلیمر حاوی متیل یدید تهیه شده است. سپس پلیمر حاوی متیل یدید با سدیم آزید واکنش داده و پلیمر حاوی آزید به دست آمده است. در مرحله بعد از واکنش نوکلئوفیلی یون آزید متصل به پلیمر با آسیل هالید ها، آسیل آزید های مختلف حاصل شده اند. این پلیمرها قابل بازیافت بوده و تا چندین مرتبه می توان آن ها را بازیابی کرد. گرچه در اثر هر بار بازیافت به مقدار ناچیزی زمان واکنش زیادتر می شود اما این کار را می توان بارها تکرار و مورد استفاده مجدد قرار داد. محصول های بدست آمده با استفاده از روش های طیف بینی مادون قرمز و رزونانس مغناطیسی هسته ای پروتون و کربن بررسی شدند و مورد تأیید قرار گرقتند

آزیدها از جمله گروه های عاملی مهمی هستند که به عنوان گروه های محافظت کننده و همچنین حد واسط های سنتزی در مسیر تهیه بسیاری از ترکیبات آلی مورد استفاده قرار می گیرند. آزیدها در برابر نور و حرارت پایداری خوبی ندارند و واکنش های مختلف از جمله فوتولیز و یا پیرولیز انجام می دهند. به علاوه، در جداسازی محصولات آزیدی که معمولاً با تقطیر همراه است امکان تجزیه شدن و خطر انفجار وجود دارد لذا آزیدها باید در شرایط ملایم تهیه و جداسازی شوند. هدف ما در این تحقیق استفاده از واکنشگرهای پلیمری حاوی یون آزید جهت آزیددار کردن نمک های دی آزونیوم آروماتیک است. از واکنش پلی(4-وینیل پیریدین) با اتیل یدید، آنیون یدید بر روی پلیمر قرار گرفت. در ادامه با استفاده از سدیم آزید یون یدید با یون آزید مبادله شد و بدین ترتیب پلیمری که حامل یون آزید است تهیه شد. ابتدا آمین های آروماتیک نوع اول در حضور یک اسید معدنی و سدیم نیتریت به دو روش مختلف به نمک های آرن دی آزونیوم تبدیل شده

چکیده کوئینون ها و هیدروکوئینون ها به علت نقشی که در سیستم های بیولوژیکی و بیوشیمی موجودات زنـده به ویژه در جا به جایی الکترون، فتوسنتز و تنفس دارند، بیشترین مطالعه بـر روی ان ها انجام شده است. در این تحقیق یک روش ساده و موثر برای کاهش کوئینون ها به هیدروکوئینون ها گزارش شده است. واکنش ها با استفاده از پلی (4-وینیل پیریدین) حاوی یون آزید، تحت شرایط هتروژن و در حضور آب انجام شده است. آنیون های آزیدی با رفتار منحصر به فرد، به طور هم زمان به عنوان یک کاهنـده و هسته دوست در یک واکنش عمل کرده اند. با توجه به اینکه استفاده از سیستم های هتروژن مزیت هایی مانند جداسازی آسان محصول واکنش، امکان بازیافت و استفاده مجدد از واکنشگر ها را دارد، لذا در این تحقیق، با استفاده از واکنشگر های پلیـمری به عـنوان یک مـعرف آزیـدی، کوئـینون ها تحـت شـرایـط مـلایـم بـه هیدرو کوئینون های مربوطه تبدیل شده و محصول با بازده و خلوص بالا جداسازی شد. در همین راستا پلی(4-وینیل پیریدین) با متیل یدید واکنش داده شد تا آنیون یدید بر روی پلیمر قرار گیرد. در ادامه با استفاده از محلول آبی سدیم آزید، یون یدید با یون آزید مبادله شده و پلیمر حاوی یون آزید تهیه شد. از این پلیمر پس از بهینه کردن شرایط واکنش، برای تبدیل کوئینون های مختلف به هیدروکوئینون های مربوطه در دمای اتاق استفاده شد و محصولات هیدروکوئینونی با بازده و خلوص بالا تهیه و جداسازی شدند.

نمک های آرن دی آزونیوم، ماده اولیه در واکنش سندمایر، واحدهای ساختاری مهمی در سنتز مواد آلی کلاسیک محسوب می شوند. در این پایان نامه هدف سنتز انواع ترکیبات آلی با استفاده از پلی(4-وینیل پیریدین) مشبک شده بر اساس واکنش سندمایر می باشد. از معرف های ذکر شده به دو روش استفاده شده است: در روش اول از معرف پلیمری حامل یون نیتریت برای تبدیل انواع متعددی از آریل آمین ها به نمک آرن دی آزونیوم استفاده شده است. نمک های آرن دی آزونیوم تهیه شده در مرحله بعد، بوسیله انواع نوکلئوفیل ها شامل آنیون های یدید، سیانید، تیوسیانات، آزید، نیتریت، بنزوآت، کلرید و آب وارد واکنش شدند و در نتیجه ترکیبات آلی متعددی مانند آریل یدیدها، آریل نیتریل ها، آریل تیوسیانات ها، آریل آزیدها، نیتروآروماتیک ها، آریل بنزوآت ها، آریل کلریدها و فنل ها بدست آمدند. در روش دوم نمک آرن دی آزونیوم به شیوه ی معمول با استفاده از سدیم نیتریت سنتز و در حضور سدیم تترافلوئوروبرات پایدار گردید. در ادامه از بستر پلیمری پلی(4-وینیل پیریدین) حامل نوکلئوفیل هایی مانند یدید، سیانید، تیوسیانات، نیتریت، بنزوآت و کلرید جهت واکنش با نمک آرن دی آزونیوم پایدار استفاده شده است و ترکیبات آلی گوناگون از جمله آریل یدیدها، آریل نیتریل ها، آریل تیوسیانات ها، نیتروآروماتیک ها، آریل بنزوآت ها و آریل کلریدها تهیه شده اند. از جمله مزایای این دو روش می توان به تهیه ساده فرآورده های موردنظر، استخراج آسان، سرعت انجام واکنش های مربوطه، بازیافت بستر پلیمری و کاربرد مجدد آن اشاره کرد. در روش دوم بازده محصولات در مقایسه با روش اول بالاتر است.

هدف این پایان‏نامه تهیه مشتقات پیرول می‏ باشد که از ترکیبات اساسی در شیمی دارویی، و سنتز محصولات طبیعی محسوب می ‏شود. در این پایان نامه پیرول از طریق واکنش پال-نور با استفاده از camph-so3h به عنوان کاتالیزور اسیدی در دمای محیط به ‏دست آمده ‏است. کامفورسولفونیک اسید به عنوان کاتالیست در دسترس، هتروژن و قابل بازیافت برای تراکم آمین با 2،5-دی متیل هگزادی اون و سنتز 2،5-دی متیل پیرول در شرایط بدون حلال و همچنین در حلال استفاده شده ‏است. این کاتالیست به آسانی بازیافت ‏شده و واکنش با آن دارای قابلیت تکرار پذیری مناسبی است. در ادامه واکنش آمین با 2،5-دی متوکسی تتراهیدروفوران تحت شرایط مخلتف مطالعه شد. تابش امواج ریز موج بهترین شرایط برای این واکنش می باشد. از تراکم آمین های مختلف و 2،5-دی متوکسی تتراهیدروفوران به‏‏طور موفقیت آمیزی محصولات پیرول مربوطه با بازده خوب تا عالی به‏ دست آمدند.

آریل هالیدها کاربرد وسیعی در سنتز ترکیبات با خواص بیولوژیکی از جمله مواد ضد آفت دارند. این ترکیبات همچنین در صنایع داروسازی کاربرد دارند و حد واسط ترکیبات آلی فلزی نیز می باشد. آریل برمیدها اغلب در سنتز آریل استرها، آریل الفین ها و دیگر ترکیبات آلی مورد استفاده قرار می گیرند. از این رو روش های مختلفی برای سنتز آریل برمیدها گزارش شده است. در این پایان نامه هدف سنتز انواع آریل برمیـدها با استـفاده از پلی(4-وینـیل پیـریدین) مشبک شده حامـل معـرف های پلیـمری بر اساس واکنش سندمایر می باشد. از معرف های ذکر شده به دو روش استفاده شده است: در روش اول از معرف پلیمری حامل یون نیتریت برای تبدیل انواع متعددی از آریل آمین ها به نمک آرن دی آزونیوم استفاده شده است. سپس از نمک های آرن دی آزونیوم تهیه شده به روش سندمایر، آریل هالید مربوطه بدست می آید. در روش دوم پلیمر حامل یون برمید تهیه شده و سپس از این پلیمر در واکنش سندمایر استفاده شده است. از جمله مزایای این دو روش می توان به تهیه ساده محصولات مورد نظر، استخراج آسان، سرعت انجام واکنش های مربوطه، بازیافت معرف های پلیمری و کاربرد مجدد آن ها اشاره کرد. در روش دوم بازده محصولات در مقایسه با روش اول بالاتر است، که به دلیل پایدار شدن نمک دی آزونیوم تشکیل شده توسط نمک سدیم تترافلوئورو بورات است.

گستره وسیعی از شیمی آلی سنتزی شامل واکنش های حلقه زایی 3،1-دوقطبی میان 3،1-دوقطبی هایی مانند آزیدهای آلی یا معدنی با دوقطبی دوست های متنوع به منظور تولید حلقه های پنج عضوی نیتروژن دار می باشد. هدف از این پایان نامه سنتز 3،2،1-تری آزول ها و 4،3،2،1-تترازول ها با استفاده از معرف پلیمری پلی(4-وینیل پیریدین) مشبک شده می باشد. 3،2،1-تری آزول ها، هتروسیکل های نیتروژن دار مهمی هستند که دارای مصارف صنعتی، کشاورزی و دارویی می باشند. مس(i) واکنش حلقه زایی 3،1-دوقطبی میان آزید آلی و آلکین انتهایی را کاتالیست می کند. این واکنش بسیار مکان گزین است و تنها ایزومر 4-استخلافی 3،2،1-تری آزول ها را تولید می کند. در اینجا ما در دو روش از معرف پلیمری برای سنتز 3،2،1-تری آزول ها استفاده کرده ایم. در روش اول، یک طیف گسترده از نمک های دی آزونیوم و بنزیل هالیدها با آلکین انتهایی به 1،2،3 -تری آزول ها با استفاده از معرف پلیمری حامل یون آزید تبدیل شده است. در روش دوم، کمپلس مس(ii) با پلی(4-وینیل پیریدین) مشبک، برای سنتز 3،2،1-تری آزول ها از نمک های دی آزونیوم و یا بنزیل هالیدها با آلکین انتهایی استفاده شده است. همچنین 3،2،1-تری آزول ها توسط واکنش حلقه زایی استیل استون، نمک های دی آزونیوم و معرف پلیمری حامل یون آزید در حضور یک باز تهیه شده است. با توجه به اهمیت و گستره وسیع کاربرد تترازول در مصارف صنعتی و داروسازی، سنتز این ترکیبات به دو روش مورد مطالعه قرار گرفته است. در روش اول h1-تترازول های 5-استخلافی از افزایش معرف پلیمری حامل یون آزید به مشتقات بنزونیتریل تهیه شده است. در روش دوم h1-تترازول های 1-استخلافی از مشتقات آنیلین،تری اتیل اورتوفرمات در حضور معرف پلیمری حامل یون آزید تهیه شده است. امروزه، استفاده از شیمی محاسباتی و علم آمار، روند طراحی، بررسی خواص و ارزیابی عملکرد داروهای جدید را به طور قابل توجهی سرعت بخشیده است. روش های بررسی کمی ارتباط ساختار-اثر برای صرفه جویی در زمان و هزینه ها در مراحل طراحی داروهای جدید کمک شایانی به محققان کرده است. هدف از مدل سازی، تحلیل و تشخیص عوامل مهم ساختاری و موثر بر فعالیت زیستی ترکیبات شیمیایی می باشد. در این پایان نامه در ابتدا به بررسی کمی ارتباط ساختمان-اثر یک مجموعه از کومارین ها با خاصیت ضدجهش زایی پرداخته شده است و سپس بر اساس آن ، فعالیت یک خانواده از کومارین های فلوئوره (7-اتوکسی کومارین های فلوئوره) پیش بینی شده است.

هدف ما در این پروژه استفاده از معرف پلیمری پلی (4 - وینیل پیریدین) مشبک شده حاوی یون تیوسیانات، برای تبدیل الکل ها به آلکیل تیوسیانات های مربوطه تحت شرایط ملایم است. زیرا این ترکیبات در حرارت های طولانی مدت بیش از °c50 و نیز در محیط اسیدی ناپایدار بوده و به ایزومر ایزوتیوسیانات تبدیل می شوند. روش های متعددی برای تهیه آلکیل تیوسیانات ها گزارش شده است که دارای مشکلاتی از جمله استفاده از عوامل اکسنده قوی، معرف‏های گران‏قیمت، منفجره و کمتر در دسترس، مشکل جداسازی محصولات، بهره کم واکنش هستند استفاده از این معرف‏ پلیمری نه تنها برخی از مشکلات فوق را برطرف می‏کنند بلکه قابل بازیافت بوده و تا چندین مرتبه می توان آن‏ را مجدداً مورد استفاده قرار داد. ساختار محصول های بدست آمده با استفاده از روش های طیف سنجی مادون قرمز (ir) و رزونانس مغناطیسی هسته ای پروتون و کربن(1h-and 13c-nmr) بررسی شدند و مورد تأیید قرار گرفتند.

آلکیل آزیدها از طریق روش های مختلفی سنتز شده اند. اما در این روش ها معایب و محدودیت هایی وجود دارد از جمله استفاده از گاز خطرناک و سمی hn3 که به عنوان منبع آزید مورد استفاده قرار می گیرد، مقرون به صرفه نبودن به دلیل بالا بودن هزینه حلال، کاتالیزور انتقال فاز، مایع یونی، جداسازی مشکل محصول، استفاده از حلال هایی مانندthf وdmso ، مدت زمان طولانی واکنش، راندمان پایین، دمای بالا. با توجه به معایب و محدودیت روش های موجود برای تهیه آزیدها و همچنین اهمیت آنها در شیمی آلی، در این تحقیق سعی شده است با بکارگیری شرایط بدون حلال و کاربرد معرف پلیمری قابل بازیافت به عنوان منبع آزید، مشکل استفاده از معرف ها و حلال های گران قیمت و خطرناک را تا حدودی بهبود بخشد. این واکنش بصورت تک–ظرف انجام شده است که در آن گروه هیدروکسی الکل به وسیله ی سیانوریک کلراید به یک گروه ترک کننده ی فعال تبدیل شده است و در نهایت با یون آزید قرار گرفته بر روی پلی (4- وینیل پیریدین) جایگزین شده، این واکنش تحت شرایط ملایم و در زمان کوتاه انجام شده است. محصول با راندمان و خلوص بالا تولید و به روش نسبتا آسانی جداسازی شده است. در ابتدا واکنش بنزیل کلرید با معرف پلیمری آزید به عنوان واکنش نمونه تحت شرایط مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است و پس از بهینه سازی شرایط واکنش به سایر بنزیل الکل ها تعمیم داده شده است.

چکیده در این رساله باز شدن حلقه اپوکسیدها توسط معرف های شیمیایی تثبیت شده روی پلی ( 4- وینیل پیریدین) تهیه و مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور پلیمرهای حاوی معرف های شیمیایی مانند یدید، آزید، برمید، کلرید، تیوسیانات، نیترات، هیدروکلریک اسید، هیدرو برمیک اسید، سولفوریک اسید، فسفریک اسید، مس ( ii)، مس ( i)، قلع ( iv)،، آهن ( iii)، روی تهیه شده و برای تبدیل اپوکسیدها به ترکیبات 1و2- دواستخلافی مورد استفاده قرار گرفت. از مزایای این روش نسبت به روش های گزارش شده کاهش سرعت واکنش، جداسازی آسان محصول از مخلوط واکنش، بازیافت معرف های پلیمری و کاربرد مجدد آن ها بدون استفاده از حلال یا با استفاده از حلال های سبز اشاره کرد.

واکنش آسیل دارکردن فریدل کرافتس در سنتز کتون های آروماتیک نقش بسیار مهمی دارد و در شاخه های مختلف از جمله داروسازی?و کشاورزی?استفاده?می شود. در این پژوهش، واکنش آسیل دارکردن ترکیبات آروماتیک در حضور پلی(4-وینیل پیریدین) فریک کلرید به عنوان کاتالیزگر پلیمری مورد بررسی قرار گرفت. پلی(4-وینیل پیریدین) فریک کلرید بسیار آسان تهیه شد و به عنوان کاتالیزگر پلیمری برای آسیل دارکردن ترکیبات آروماتیک در شرایط بدون حلال استفاده شد. در سنتز آریل کتون ها از آسیل هالیدها و ترکیبات آروماتیک، از ترکیبات آروماتیک متفاوت ازجمله بنزن، تولوئن، آنیسول و متا، اورتو و پارا زایلن، در شرایط بدون حلال در حضور پلی(4-وینیل پیریدین) فریک کلرید مورد استفاده قرارگرفت که بازده های بالایی مشاهده شد. روش حاضر دارای مزایایی از جمله کوتاهی مدت زمان واکنش، جداسازی و استخراج آسان محصول، بازیافت بستر پلیمری و کاربرد مجدد آن می باشد. بستر پلیمری بازیافتی می تواند چندین مرتبه بدون از دست رفتن قابل توجه فعالیت، مورد استفاده مجدد قرار گیرد.