فعالیت کاتالیستی این سه کمپلکس جدید مولیبدن در اکسایش اولفین ها و سولفیدها با استفاده از ترشیو- بوتیل هیدروپراکسید و اوره هیدروژن پراکسید مورد بررسی قرار گرفت. این کمپلکسها در کل انتخاب پذیری وکارآیی بالایی نشان دادند. این سیستمهای کاتالیزوری بطور قابل ملاحظه ای شیمی گزین بودند. گروههای الکترون کشنده و حجیم روی حلقه سالیسیلیدین لیگاند اثر کاتالیستی را افزایش می دهند. ton ها و tofهای نسبتا ً بالایی از اکسایش الکن ها و سولفیدها بدست امد، همچنین کاتالیست ها با درصد بالایی در انتهای واکنش باقی میمانند، که بطور واضحی فعالیت و پایداری کاتالیست های mo را در مواجه با اکسایش تخریبی تایید می کند. کاربری این کمپلکس های بازشیف که به راحتی تهیه شده اند، در واکنش های اپوکسایش و سولفوکسیداسیون با کارآیی و پایداری بالا با tbhp و uhp به عنوان منبع اکسژن به نو ظهوری کاتالیست های (vi ) mo تاکید می کند و روش های کاتالیستی حاضر را برای هدف های عملی بیشتر جذاب می کند.

در این مطالعه روش های شبه حیاتی سازگار با محیط زیست برای اکسایش ترکیبات آلی مختلف از جمله هیدروکربن ها، الکل ها و سولفید ها بوسیله اکسون، تترا بوتیل آمونیوم پرسولفات و سدیم پریدات در حضور کمپلکس فلزی منگنز سالن نا محلول در آب در حلال آب ارائه شده است. بازهای نیتروژن دار، کمک حلال های آلی و محلول های مایسلی تاثیری بر کارایی این سیستم کاتالیزوری سبز ندارند. در حالیکه نمک های چهارتایی سرعت تبدیل مواد را بطور قابل ملاحظه ای افزایش می دهند. در این سیستم کاتالیزوری، اکسید کننده اکسون در مقایسه با سدیم پریدات گزینش پذیری و بازده بالاتری از محصولات ایجاد می کند. اکسایش سولفیدهای مختلف بوسیله تترا بوتیل آمونیوم پراکسی مونوسولفات شرایط ملایم به تشکیل هر دو محصول سولفوکسید و سولفون با انتخابگری و بازده خوب تا عالی منجر شد. با وجود این اکسایش هیدروکربن های اشباع بوسیله این سیستم کاتالیزوری نا موفق بود.

در این پایان نامه، یک روش کاتالیزوری موثربرای سنتز ترکیبات هتروسیکل از قبیل مشتقات کوئین اکسالین، ایندول و 1و8-دی اکسو-اکتاهیدروزانتن با استفاده از آلومینای تجاری و ارزان قیمت و سیلیکاژل ساپورت شده با سدیم هیدروژن سولفات به عنوان کاتالیزور هتروژن تحت شرایط بدون حلال مورد بررسی قرار گرفته است. اجرای این روشها با توجه به قابلیت بالای بازیافت مجدد و جداسازی آسان کاتالیزور از مخلوط واکنش و سبز بودن روش کار، سهمی در توسعه شیمی سبز برای تهیه ترکیبات هتروسیکل به عنوان ترکیبات مهم بیولوژیکی داشته باشد.

در این مطالعه، تعدادی از مشتقات ایمین شامل 1-آمینو2-پروپانول و مشتقات بنزآلدئید به آسانی در آب تهیه و با بازده خوبی جداسازی شدند. کمپلکس زیرکونیوم یک نمونه از این لیگاندهای باز شیف دودندانه سنتز شد و به عنوان کاتالیزور در سنتز ترکیبات هتروسیکل از قبیل مشتقات ایندول و کوئین اکسالین در اتانول تحت شرایط ملایم با موفقیت مورد استفاده قرار گرفت. ton بالای به دست آمده در این سیستم کاتالیزوری، به روشنی فعالیت کاتالیزوری بالا و همچنین پایداری نسبی آن را به خوبی در واکنش ها نشان داد. روش کار آسان و سازگار با محیط زیست مورد استفاده هم برای تهیه ی لیگاندها و هم در اجرای واکنش ها در این سیستم کاتالیزوری، یک روش کاربردی را برای سنتز ترکیبات هتروسیکل فراهم می کند.

چکیده برهمکنش اسید های آمینه با یون های فلزی نظر بیوشیمیست ها را به خود جلب کرده است چون که رفتار این نوع واکنش ها و کمپلکس های تشکیل شده کمک به درک مکانیسم واکنش های آنزیمی جهت انتقال یون ها در بدن می نماید. خصوصا محاسبه ثابت پایداری نشانه چگونگی انجام این واکنش ها می باشد. در این تحقیق ثابت تشکیل کمپلکس های اسید های آمینه، هیستیدین و گلوتامین با یون های فلزی (vi) v، (ii) mn، (ii) niو (ii) zn، درمحیط مایی در دماهای 25، 30، 35 و 40 درجه سانتیگراد با استفاده از تیتراسیون پتانسیومتری و کاربرد روش ژروم و نرم افزار تغییر یافته bestمحاسبه شدند. نتایج نشان داد که: kf ni(ii)-his >zn (ii)-his kf > v(iv)-his kf > mn(ii) -his kf kf mn(ii)-gln < kf v(iv)-gln < kf zn(ii)-gln < kf ni(ii)-gln ثابت تشکیل کمپلکس با نانو ذرات بیشتر از فلز بالک است، علاوه بر این هرچه از دمای 25 به سمت دمای 40 درجه پیش می رویم ثابت تشکیل کمپلکس ها کاهش می یابد زیرا واکنش تشکیل کمپلکس این اسید-های آمینه با یون های فلزی فوق گرمازا هستند. همچنین پارامتر های ترمودینامیکی h?، s? وg? برای کمپلکس های ذکر شده محاسبه شده اند. مقادیرمنفی بدست آمده برای انرژی آزاد تمام کمپلکس های مورد بررسی نشان دهنده ی خود به خودی بودن واکنش های تشکیل کمپلکس است و مقادیرانرژی آزاد برای کمپلکس های گلوتامین بیشتر از هیستیدین می باشد.

چکیده مکانیسم انتقال یون های فلزی از غذا به بافت های سلولی، در بدن یک پدیده ی جالب است و به شدت مورد مطالعه قرار گرفته که در واقع پروتئین ها در این واکنش ها شرکت دارند. پروتئین ها خود از زنجیره ای از اسید های آمینه تشکیل شده اند. یک روش بررسی رفتار آن ها تعیین ثابت های پایداری کمپلکس های آن-هاست. در این پژوهش واکنش تشکیل کمپلکس بین اسید های آمینه ی فنیل آلانین و گلوتامیک اسید با یون های فلزی وانادیوم(iv)، کبالت(ii)، روی(ii) و کادمیوم(ii) در محلول آبی در دماهای 25 ،30، 35 و 40درجه ی سانتیگراد به روش پتانسیو متری با استفاده از تکنیک ژروم و نرم افزار تغییر یافته ی best مطالعه شد. هدف تعین ثابت پایداری و ارزیابی پارامترهای ترمودینامیکی کمپلکس های تشکیل شده بود. از بین یون های فلزی نامبرده، روی به عنوان مدل انتخاب گردید، و نانو ذرات روی اکسید به روش هم رسوبی در محیط آبی از روی استات در حضور سدیم هیدروکسید سنتز شد. نانو ذرات به روش های میکروسکوپی الکترون عبوری(tem) و پراش اشعه ی ایکس(xrd) و ft-ir بررسی و واکنش آن با اسید های آمینه ی مذکور مورد مطالعه قرار گرفت. در ادامه واکنش تشکیل کمپلکس بین اسید های آمینه ی مذکور با نانو ذرات روی بررسی شد. نتایج حاصله نشان داد که ثابت های پایداری مربوط به کمپلکس نانو ذرات با اسید آمینه ی گلوتامیک اسید بزرگتر از نمونه های bulk هستند. علاوه بر این با انجام آزمایش در درجه حرارتهای متفاوت مشخص شد که ثابت-های تشکیل کمپلکس های مدل، با افزایش دما کاهش می یابند. روند تغییرات ثابت های تشکیل بر اساس میزان نسبت بار به شعاع یون های فلزی می باشد. بدین صورت که با افزایش نسبت بار به شعاع یون، میزان پایداری کمپلکس زیاد می شود. همچنین این نتیجه به دست آمد که ثابت های پایداری کمپلکس های گلوتامیک اسید نسبت به فنیل آلانین بزرگتر می باشند. در ادامه کار، پارامترهای ترمودینامیکی g?، h? و s? نیز محاسبه شد. داده ها نشان می دهد که آنتالپی تشکیل کمپلکس های فوق منفی و بنابراین واکنش گرماده است. مقادیر انرژی آزاد گیبس نیز منفی به دست آمد که دلیلی بر خود به خودی بودن واکنش ها می باشد.

چکیده: در این مطالعه میزان پایداری کمپلکس های آهن(iii) پورفیرین از طریق کاهش میزان جذب به-وسیله دستگاه اسپکتروفتومتر بعد از زمان معین اندازه گیری شده است. عوامل مختلف مانند دما، حلال، ساختار پورفیرین، بازهای دهنده نیتروژنی محوری و سوبسترا می توانند بر میزان تخریب پورفیرین در شرایط دو فازی تأثیر بگذارند. مطالعات نشان می دهد که دمای بالا تخریب اکسایشی را افزایش می دهد. حلال های غیر قطبی، آهن پورفیرین ها را در برابر اکسایش محافظت می کنند و سرعت تخریب را کاهش می دهند. پورفیرین های دارای کمبود الکترون و ازدحام فضایی دارای مقاومت قابل توجهی در برابر تخریب می باشند. زمان ماندگاری آهن پورفیرین به طور قابل ملاحظه ای تحت تأثیر ماهیت و غلظت لیگاندهای دهنده محوری می باشند. در اکسایش یک سوبسترای فعال، کاتالیزور آهن پورفیرین تخریب کمتری را نسبت به یک سوبسترای غیر فعال متحمل می شود.

در این پروژه نانو ذرات تری اکسید مولیبدنیوم آلفا تک فازی توسط روش سل- ژل (کمپلکس- پلیمری) با موفقیت انجام شد. همچنین این روش برای جلوگیری از انباشتگی و رشد ذرات بسیار موثر و مفید است. مطالعات بر پایه ی xrd,tem انجام شد. ساختارنانو ذرات توسط xrd,tem شناسایی شدند و در نتیجه ی آن تشکیل سیستم شبکه ای اورتو رومبیک برای نانو ذرات می باشند. تصویر temنشان می دهدکه نانو ذرات به صورت کروی هستند و در ابعاد 9-19 نانو متر می باشند. سپس فعالیت کاتالیزوری نانو کاتالیست در سنتز مشتقات کوئین اکسالین ها، پیریدو پیرازین ها و بنز ایمیدازول ها به عنوان یک کاتالیزور ناهمگن و قابل بازیافت در اتانول یک حلال سبز بررسی شد. که به طور قابل توجهی نسبت به تری اکسید مولیبدنیوم توده از فعالیت بیشتری برخوردار است.

چکیده: در این پروژه نانو ذرات زیرکونیا تک فازی و نانو هیبرید زیرکونیا سیلیکا توسط روش سنتزی ساده سل-ژل (پلیمر-کمپلکس) با موفقیت سنتز شد.مطالعات بر پایه xrd و tem انجام شده است.همچنین این روش برای جلوگیری ازانباشتگی و رشد ذرات بسیار موثر ومفید است.ساختار نانو ذرات توسطxrd و temشناسایی شدند و نتیجه آن تشکیل فاز مونوکلینیک برای نانو ذرات zro2 و در نانو هیبرید zro2–sio2 به صورت فاز مکعبی و هگزاگونال می باشد.تصویر نانو ذرات zro2 را به صورت کروی بااندازه 121-77 نانومتر و ذرات کروی نانو هیبرید در اندازه 4-3.3 نانومتر نشان می دهد .سپس فعالیت کاتالیزوری این نانو کاتالیست ها در سنتز مشتقات کوئین اکسالین ها و پیریدوپیرازین ها به عنوان یک کاتالیزور هتروژن و قابل بازیافت در اتانول به عنوان حلال سبز بررسی شد.

سه کمپلکس جدید باز شیف آهن از مشتقات اتانول آمین (l1-l3) سنتز و ساختار آنها با استفاده از روش های طیف سنجی، و تجزیه عنصری شناسایی شد. خواص حلال رنگی این کمپلکس ها در غیاب و در حضور دهنده های نیتروژنی در مقایسه با کمپلکس های آهن پورفیرینی بررسی شد. تغییرات طیف های الکترونی کمپلکس ها در حلال های مختلف بر اساس عدد پذیرندگی (an) و عدد دهندگی (dn) حلال ها بررسی و رفتارهای حلال رنگی متفاوتی مشاهده شد. کمپلکس های باز شیف نسبت به انواع پورفیرینی رفتار مشخص تری داشته و در این میان fel2 و fel3 رفتار حلال رنگی واضح تری در مقایسه با fel1 نشان می-دهند. در حضور باز نیتروژنی دی اتیل آمین به عنوان یک دهنده سیگمای قوی هر دو نوع کمپلکس باز شیف و پورفیرین خاصیت حلال رنگی خود را از دست می دهند. در حضور بازهای پیریدین و ایمیدازول تنها کمپلکس fel3 رفتار حلال رنگی خود را حفظ می کند. این مشاهدات به همراه نتایج هدایت سنجی تشکیل کمپلکس های آهن ( (iiiرا برای پورفیرین ها و کمپلکس های fel1 و fel2 تأیید می کند در حالیکه عدد اکسایش برای fel3 دو نتیجه شد.

در بخش اول، آهن و منگنز پورفیرین و مس فتالوسیانین به صورت کاتالیزورهای ناهمگن تثبیت نشده برای اکسایش انتخابی آلکن ها به اپوکسیدها و اکسایش هیدروکربن ها به کتون ها با استفاده از اکسید کننده تترابوتیل آمونیوم اکسون (tbaox) در آب استفاده شده است. همچنین اکسایش الکل ها به آلدئیدها و کتون ها و همچنین اکسایش سولفیدها به سولفون ها به صورت انتخابی با استفاده از این سیستم پاک قابل اجراست. این روش نیازی به سورفکتانت ها، افزاینده ها و یا حلال های سمی ندارد. کاتالیزورها و فرم کاهش یافته اکسیدکننده (tbahso4) بدون کاهش محسوسی در فعالیت به آسانی قابل بازیافت می باشد که شرایط را برای اجرای واکنش در مقیاس بالا براحتی فراهم می سازد. ton های بالا بدست آمده برای کمپلکس های فلزات واسطه در اکسایش ترکیبات آلی متفاوت، فعالیت و پایداری بالای این کاتالیزورها را به خوبی توضیح می دهد. پخش موثر کمپلکس های آب گریز در آب بوسیلهtbaox و ایجاد نانوکاتالیزورهایی با اندازه های کمتر از nm50 مهمترین عامل برای تاثیر گذاری بر سرعت واکنش می باشد. در بخش دوم، کمپلکس های مس فتالوسیانین و آهن پورفیرین بر روی بسترهای توده ای مثل سلولز، سیلیکا و آلومینا تثبیت شدند و بوسیله روش های ft-ir ، tga و اسپکتروسکوپی جذب اتمی مورد شناسایی قرار گرفتند. فعالیت این کاتالیزورها در اپوکسایش الفین ها و اکسایش هیدروکربن ها به کتون ها مورد بررسی شد. در بخش سوم، کاتالیزورهای فتالوسیانین و پورفیرین تثبیت شده بر روی نانوذرات مغناطیسی پوشیده شده با سیلیکا از طریق کئوردینه شدن به گروههای آمین موجود در سطح تهیه شد. همچنین آهن پورفیرین بر روی نانو لوله های کربنی از طریق گروه هیدروکسیل به صورت کووالانسی تثبیت شد. کاتالیزورهای ناهمگن بوسیله روش های sem tem , xrd, و ft-ir شناسایی شدند. اندازه ذرات کمتر از nm10 تخمین زده شد. مقدار کمپلکس تثبیت شده بر روی بسترهای نانو ساختاری بوسیله tga و icp-aes تعیین شد. ترموگرام tga بخوبی نشان دهنده پایداری گرمایی تا حدود 350 درجه سانتیگراد می باشد. اپوکسایش اولفین ها و اکسایش هیدروکربن ها به کتون ها و همچنین اکسایش سولفید ها به سولفون ها بوسیله اکسید کننده tbaox با گزینش پذیری بالا در حضور کاتالیزورهای ناهمگن در محیط مایی انجام شد. سولفیدها در مخلوط آب و اتانول به سولفوکسید تبدیل شدند. بازیافت و جداسازی راحت کاتالیزور و محصول جانبی اکسیدکننده، این روش را به عنوان یک روش اکسایشی موثر و اقتصادی و سازگار با محیط زیست معرفی می کند. ، با استفاده ازطیف سنجی ارتعاشی ft-ir وبررسی میزان حضورفلز در مخلوط واکنش بوسیله icp-aes، اتصال قوی کاتالیزور بر روی سطح بسترهای نانو ساختاری را بعد از هفت بار بازیافت بخوبی نشان می دهد. در بخش چهارم، یک روش کاتالیزوری "on water" جدید برای اکسایش شبه حیاتی هیدروکربن ها بوسیله یدوسیل بنزن بوسیله کاتالیزور fe(tpp)cl به دو صورت آزاد و تثبیت شده بر روی سطح سیلیکا ارائه شده است. عوامل موثر بر روی فعالیت و گزینش پذیری کاتالیزور ها در واکنش ها بررسی شد. بر اساس مطالعات مقایسه ای، پورفیرین تثبیت شده بر روی سطح سیلیکا، فعالیت و گزینش پذیری بیشتری نسبت به گونه آزاد دارد. تغییر محسوسی در فعالیت اکسایشی کاتالیزور ناهمگن هنگام استفاده مجدد مشاهده نشد. در حالیکه کاتالیزور آزاد یک کاهش تدریجی در بازده واکنش ها از خود نشان داد. طراحی سیستم "on water" امکان جداسازی محصولات از طریق صاف کردن یا جدایی فازها را به راحتی فراهم می سازد.

در این پروژه نانوذرات کمپلکس منگنز ـ پورفیرین با روش مهمان ـ میزبان و استفاده از دو حلال سازگار با محیط زیست، آب به عنوان حلال مهمان و اتانول به عنوان حلال میزبان سنتز شدند. نانوذرات بوسیله ی تکنیک های طیف سنجی الکترونی (uv-vis)، فلوئورسانس و آنالیزهای met، afm و dls شناسایی شدند. تجمع "j" (لبه به لبه) نانوذرات خودآرایش یافته با جابه جایی قرمز در طیف uv-visمشخص می شود. شناسایی afm ایجاد حوزه های کوچک ناشی از تجمع نانوذرات با اندازه متوسط 40 نانومتر را نشان می دهد. کارایی کاتالیزوری نانوذرات کلوئیدی در واکنش اکسایش ترکیبات آلی مورد بررسی قرار گرفت. واکنش اکسایش هیدروکربن ها با استفاده از اکسنده phi(oac)2 در حضور باز محوری ایمیدازل گزینش پذیری بالایی را نشان داد. اکسایش الکل ها بوسیله ی این سیستم اکسایشی به کتون ها یا آلدئیدها مشاهده شد. سولفیدها در حضور اکسنده naio4 با گزینش پذیری بالا به سولفوکسید مربوطه تبدیل شدند. در این سیستم کاتالیزوری، نانوذرات پورفیرینی در مقایسه با پورفیرین های محلول در حلال های آلی پایداری قابل توجهی از خود نشان می دهند.

در این مطالعه، سنتز، شناسایی و خواص کاتالیزوری کمپلکس باز شیف جدید از سیس دی اکسو مولیبدن(vi) به صورت آزاد و تثبیت شده بر بستر نانوذرات مغناطیسی در اکسایش آلکن ها، الکل ها و سولفیدها در شرایط همگن و ناهمگن بررسی شده است. شناسایی اولیه لیگاند و کمپلکس باز شیف بوسیله طیف سنجی ir ، nmr و ms انجام شد. ساختار نانوکاتالیزور بوسیله تکنیک های xrd، tem ،sem، ir-ft، icp و آنالیز حرارتی tga مورد تائید قرار گرفت. تصاویر temنانوذارت کاتالیزوری را به صورت کروی با اندازه ای حدود nm 10 نشان می دهد. نتایج tga علاوه بر پایداری حرارتی مناسب کاتالیزور، مقدار 10% کاتالیزور تثبیت شده بر بستر نانومغناطیسی را نشان می دهد. اکسایش همگن و ناهمگن ترکیبات آلی با استفاده از ترشیو بوتیل هیدروپرواکسید در دی کلرواتان به خوبی در زمان های مطلوب پیش می رود، در حالیکه استفاده از آب اکسیژنه در اتانول که یک شرایط سبز را فراهم می سازد به زمان های واکنش طولانی تری نیاز دارد. هر دو سیستم همگن و ناهمگن گزینش پذیری نسبتا" بالایی از نظر شیمیایی و فضایی در اکسایش آلکن ها از خود نشان می دهند. پایداری کاتالیزور در شرایط واکنش امکان استفاده مجدد آن را فراهم کرد.

نانوذرات بستر های مناسبی برای فرآیند استخراج و پیش تغلیظ هستند که در این تحقیق نانوذرات تیتانیم دی اکسید سنتز شده و سپس سطح آن ها تصحیح و در نهایت از آن تحت شرایط بهینه جهت استخراج یون کادمیم در محیط های آبی استفاده شده است.

در این پروژه، کاتالیزورهای مغناطیسی تنگستات و مولیبدات به وسیله تثبیت آنیون های مولیبدات و تنگستات روی نانوذرات مغناطیسی پوشش داده شده با نشاسته ([email protected])2wo4)آماده گردید. نانو هیبرید به وسیله اسپکتروسکوپی ft-ir، hrtem، xrd شناسایی شد. مقدار کاتالیزور تثبیت شده به وسیله نشر اتمی جفت شده با پلاسمای القایی اندازه گیری شد. تصاویر hrtem از ساختار کروی کاتالیزور، سایز ذرات را بین 13-8 نانومتر نشان داد. سپس، برای بررسی فعالیت کاتالیزوری تنگستات مغناطیسی شده به عنوان کاتالیزور هتروژن قابل بازیابی، سنتز مشتقات کوئین اکسالین و پیریدو پیرازین ها در حلال سبز اتانول مورد انجام گردید. همچنین، فعالیت کاتالیزور فوق به عنوان یک نانو کاتالیزور فعال و قابل بازیابی، برای سنتز تترازول ها در dmso بررسی شد.

در بخش اول، کارایی کاتالیزوری پلی اکسو مولیبدات توپی شکل {mo132} در اکسایش هوازی آلکن ها در آب، در دما و فشار معمولی و در غیاب هر گونه عامل کاهنده یا آغاز گر رادیکالی مورد بهره برداری قرار گرفت که به بازده ها و گزینش پذیری شیمیایی و فضایی نسبتا بالایی منجر شد. واکنش در غیاب هر گونه سورفکتانت و کمک حلال های آلی در شرایط "on water" انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که فرایند از یک مسیر غیر رادیکالی پیش می رود اگر چه عدم مشارکت رادیکال آزاد نیز نمی تواند بطور کامل رد شود. کاتالیزور در این روش چندین بار بدون هیچ گونه تغییری در ساختار بیست وجهی و از دست دادن فعالیت مورد استفاده مجدد قرار می گیرد. در بخش دوم، فعالیت کاتالیزوری اکسایشی پلی اکسو مولیبدات های درشت مولکول مختلف شامل ,{mo154},{mo132}{{mo72cr30},{mo368 با هیدروژن پراکساید برای اکسایش سولفید ها در آب و اپوکسایش آلکن ها در اتانول تحت شرایط همزدن مغناطیسی و امواج فراصوت مورد بررسی قرار گرفت. بازده و گزینش پذیری تحت تاثیر غلظت کاتالیزور قرار داشت. بطوری که دو محصول سولفون و سولفوکسید در دمای اتاق با استفاده از مقادیر مختلف کاتالیزور بدون نیاز به افزایش مقدار اکسنده و دما بدست آمد. تحت این شرایط پیوند دو گانه کربن-کربن، c-h بنزیلی و گروه هیدروکسیل بدون تغییر باقی می مانند. انواع متنوعی از آلکن ها در اتانول در دمای ?c75 بدون توجه به ماهیت الکترونی به محصولات اکسایشی مورد نظر تبدیل می شوند. اپوکسایش آلکن ها با شیمی گزینی و فضا گزینی عالی انجام شد. با وجود این بازده تقریبا کم تا متوسط از اپوکسید ها برای سیس و ترانس استیلبن ها در حضور نانو کاتالیزور های کپلری بدست آمد البته بجز در مورد {mo72cr30} که بازده بالا و خوبی در این خصوص از خود نشان داد. علاوه بر این یک مخلوطی از دیاسترئو ایزومر ها در اکسایش 1- اکتن- 3-ال برای همه کاتالیزور ها بدست آمد. داده های طیفی از کاتالیزور مورد استفاده تغییرات جزیی در ساختار پلی اکسو متال را نشان می دهد، بجز در مورد {mo72cr30} که پایداری بالایی در شرایط اکسایشی از خود نشان می دهد. شواهدی برای مشارکت گونه مولیبدن- پراکسو در واکنش اکسایش بدست آمد. محصولات براحتی از محیط سبز جدا شده و کاتالیزور را می توان چندین بار بدون کاهش قابل ملاحضه در فعالیت و گزینش پذیری مورد استفاده مجدد قرار داد. سرعت واکنش تحت امواج فراصوت بدون تغییر در گزینش پذیری محصولات اکسایشی زیاد می شود. در بخش سوم، {mo154},{mo132} به عنوان کلاستر های محلول در آب بر روی سیلیکاژل عامل دار شده و همچنین چیتوسان فعال شده به ترتیب به عنوان بستر های معدنی و آلی از طریق برهمکنش های الکترواستاتیکی برای دست یافتن به کاتالیزورهای ناهمگن جامد با پایداری مطلوب در واکنش های اکسایش تثبیت شدند. کاتالیزور های سنتز شده به وسیله تکنیک های مختلفی همچون,ft-ir, uv-vis, tga, ,tem xrd مورد آنالیز و شناسایی قرار گرفت. اندازه کاتالیزور ها بین nm 10-5 می باشد. tga پایداری گرمایی بالای کاتالیزور را تایید می کند. اکسایش سولفید ها در آب و آلکن ها در اتانول با شیمی گزینی و فضا گزینی بالا تحت تاثیر هر دو روش همزدن مغناطیسی و امواج فراصوت قابل اجرا می باشد. نتایج حاصل از واکنش های اکسایش نشان دهنده فعالیت بالاتر پلی اکسو مولیبدات تثبیت شده بر سیلیکاژل هنگام استفاده از net3 در تهیه نمک چهار تایی نسبت به pph3 و py می باشد. کاتالیزور ها می توانند بدون هر گونه تغییری در ساختار مورد استفاده مجدد قرار گیرند.

نانو اکسیدهای فلزی (اکسید زیرکونیوم, اکسید مولیبدن و اکسید تیتانیوم) و نانو کامپوزیت های آنها (اکسید زیرکونیوم/ سیلیکا, اکسید مولیبدن/سیلیکا و اکسید مولیبدن/ آلومینا) بوسیله روش ساده (کمپلکس پلیمری) سل-ژل با موفقیت سنتز و بوسیله تکنیک های xrd, tga, icp, sem, bet, hrtem ft-ir و tem شناسایی شدند. نانوساختارهای ذکر شده، فعالیت کاتالیزوری بالایی درسنتز تترازولها و اکسیداسیون آلکن ها و سولفید ها در دو سیستم h2o2 / etoh و tbhp / dce نشان داده و محصولات با راندمان بالا و انتخاب گزینی عالی تشکیل شدند. بازیابی نانو کاتالیستهای هتروژن آسان و کارآمد بوده و فعالیت کاتالیزوری آنها نیز متفاوت از مواد توده ای است. قدرت اسیدیته و سطح موثر بالای اکسیدهای فلزی نانوساختار و هیبرید-های آنها می تواند یک دلیل قابل قبولی برای پیشرفت در فعالیت کاتالیزوری آنها باشد. در ادامه, با پوشش سطح بوسیله اولئیک اسید و آسکوربیک اسید، سطح نانو اکسید تیتانیوم سنتز شده به روش سل-ژل بهبود داده شد. واکنش باmoo2(acac)2 نانو کا مپوزیت tio2–oa–moo2 و tio2–aa–moo2 را به صورت کمپلکس سیس دی اکسو مولیبدنیوم به همراه داشت. ساختار و مورفولوژی نانو کامپوزیت ها بوسیله روش های ft-ir، tga icp و tem بررسی شد. فعالیت کاتالیزوری نانو کامپوزیت ها در سنتز تترازولها و اپوکسیداسیون آلکن ها و اکسیداسیون سولفیدها با استفاده از h2o2 در حلال اتانول بررسی شد. همچنین واکنش های اکسیداسیون در حضور ترسیو بوتیل هیدروپروکسید انجام و محصولات با راندمان بالا و انتخاب گزینی عالی تشکیل شدند. بازیابی نانو کمپلکس های ناهمگن آسان و کارآمد بوده و فعالیت کاتالیزوری آنها نیز کاملا متفاوت از سایرنانو اکسیدها مانند m- zro2، moo3، fe3o4 و tio2 و همچنین نانوکامپوزیت هایی مانند tio2-oa (aa) ، zro2–oa(aa)–moo2 ، moo3–oa(aa)–moo2 و fe3o4–oa(aa)–moo2 بود. خاصیت فتوکاتالیستی اکسید تیتانیوم در هسته نانو کامپوزیت ممکن است یک دلیل قابل قبول برای بهبود فعالیت کاتالیزوری باشد.

در این پروژه نانو کلاستر پلی¬اکسو مولیبدات چرخی شکل نوع کپلر {mo154}به روشی ساده در محیط آبی سنتز و بوسیله تکنیک¬های xrd، tem، uv-vis، ft-irو raman شناسایی شد. تصاویر tem اندازه ذرات یکنواخت را بین 10 تا 30 نانومتر نشان داد. کارایی این سیستم کاتالیزوری جدید و سازگار با محیط زیست در اکسایش انواع وسیعی از ترکیبات آلی بکار گرفته شد. اکسایش الکل¬های¬ بنزیلی بوسیله tbhp در اتانول، میزان بازدهی بالا و گزینش¬پذیری مطلوبی از کربونیل¬های مربوطه را در حضور {mo154} نشان داد. کارایی نانوکاتالیزور در شرایط ناهمگن در اپوکسایش آلکن¬ها در حلال دی¬کلرواتان و دمای ?c60 بوسیله tbhp، افزایش یافت. میزان گزینش¬پذیری این روش قابل ملاحظه بود. الکل¬های نوع اول آلیلی و هموآلیلی که به صورت گزینشی به اپوکسید¬های متناظر و گروه¬های هیدروکسیل تبدیل شده بودند دست نخورده باقی ماندند. اکسایش 1- اکتن و سیکلوهگزن -1- اون به عنوان آلکن¬های نسبتا غیر فعال در این شرایط خوب عمل کردند. لازم به ذکر است که رنگ کاتالیزور دراین واکنش تغییری نکرده،که مشخص کننده پایداری بالای کاتالیزور در این سیستم اکسایشی است. همچنین اکسایش آبی سولفیدها بوسیله tbhp در حضور{mo154} مورد بررسی قرار گرفت. سولفوکسید¬ها بدون اکسایش مجدد و تبدیل شدن به سولفون، بطور گزینشی همانند اکسایش پیوند c-h یا c=c تشکیل شدند. فنیل دی¬سولفید و مرکاپتان¬ها نیز در این سیستم اکسید شده و به محصول با ارزش تیوسولفونیت تبدیل می¬شوند. سرانجام آمین¬های آروماتیک نوع اول بوسیله tbhp در حلال اتانول، بطورگزینش¬پذیر عمل¬ کرده و آزوآرن تنها محصول اکسایشی آن¬هاست. با این وجود آمین¬های با کمبود الکترون کاملا به آزوآرن¬های این آمین¬ها تبدیل شدند. در بخش بعدی پراکسیدهیدروژن بعنوان اکسید کننده در ترکیب با مقادیری از کاتالیزور {mo154} در اکسایش الکل¬ها در اتانول و آمین¬ها در دی¬کلرومتان بوسیله h2o2 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله با نتایج بدست آمده توسط tbhp تقریبا یکسان بود. با توجه به اینکه پس از افزایش h2o2به مخلوط واکنش تغییر رنگی از آبی به زرد ایجاد می¬شود گونه¬ی اکسو موجود در کاتالیزور تبدیل به گونه¬ی پراکسو شده که با طیف سنجی الکترونی تا حدی مورد تأیید است

چکیده در پروژه تحقیقاتی حاضر، یک کاتالیزور مغناطیسی قابل بازیافت بوسیله کوردینه شدن کمپلکس منگنز سالن ساده بر نانو ذرات مغناطیسی پوشیده شده با سیلیکا از طریق گروه های آمین، مورد استفاده قرار گرفته است. کاتالیزور فوق بوسیله تکنیک های tga ، tem ، xrd ، uv حالت جامد و اسپکتروسکوپی جذب اتمی ft-ir شناسایی شده است .مقدار کاتالیزور تثبیت شده بر بستر مغناطیسی بوسیله icp اندازه گیری شده است. اندازه کاتالیزور حدود 10 نانومتر تخمین زده می شود. منحنی tga نشان می دهد که کاتالیزور تا دمای ?c 480 بدون تغییر بوده که این مشخص کننده پایداری حرارتی بالای آن می باشد. اکسایش آلکن¬ها به اپوکسیدهای مربوطه در محلول آبی bu4nhso5 در حضور کاتالیزور مغناطیسی قابل بازیافت mn-salenدر دمای c°60 با بازدهی بالا انجام شده است، این در حالی است که استایرن-ها در همین درجه حرارت به ترکیبات کربونیل تبدیل می¬شوند. هیدروکربن¬های اشباع با بازدهی بالا به خوبی به کتون مربوط تبدیل شده، به جز آدامانتان که تنها به محصول 1- آدامانتانول تبدیل شد. استفاده از این سیستم اکسایشی برای اکسایش الکل¬ها بازده¬های متوسطی از ترکیبات کربونیل مربوطه ایجاد کرد و سرعت واکنش برای الکل¬های نوع دوم بیش¬تر از نوع اول بود. در نهایت با استفاده از این سیستم اکسایشی، سولفیدها در دمای اتاق با کنترل خوبی به سولفون تبدیل شدند. پیوند دو گانه کربن-کربن و یا c–h بنزیلی در این شرایط دست نخورده باقی مانده است. کاتالیزور به آسانی با استفاده از یک میدان مغناطیسی خارجی از محیط واکنش جدا شده و مجددا مورد استفاده قرار می¬گیرد. بازمانده اکسید کننده نیز از محلول آبی جدا شده و مورد استفاده قرار می¬گیرد که با توجه به این ویژگی¬ها این روش پاک برای اهداف کاربردی مناسب خواهد بود.

در این پروژه، یک لیگاند شیف باز جدید دو دندانه بوسیله تراکم یک آلدهید آلی سیلیکونی جدید با اتانول آمین سنتز گردید. این نانو کمپلکس ناجور دو فلزی [mo(vi),vo(v)] تحت شرایط فراصوت تهیه گردید. شناسایی ساختار و ریخت شناسی نانو کمپلکس ناجور دو فلزی بوسیله تکنیک¬های مختلفی مثل xrd، ft-ir، طیف سنج رامان، tga، icp، tem انجام گرفت. این نانو کمپلکس ناجور دو فلزی در کاتالیز کردن ناهمگن اکسایش هوازی آلکیل بنزن_ها و بنزیل الکل¬ها با استفاده از nhpi به عنوان تولید کننده رادیکال و واکنش تراکمی 1و2- دی آمین¬ها و آلدهیدهای مختلف برای سنتز مشتقات بنزایمیدازول به کار گرفته شد. نتایج بدست آمده ما، کارایی، انتخاب پذیری و پایداری اکسایشی بالایی را برای نانو کاتالیست ناهمگن به اثبات رساند که نشان دهنده ی توانایی آن برای حذف محصولات جانبی و بازیابی موثر آن است.

در این پروژه نانوکاتالیزور پلی اکسووانادومولیبدات {mo72v30} به روشی ساده در آب به عنوان یک حلال سبز سنتز شد. ساختار کاتالیزور سنتز شده بوسیله تکنیک های ft-ir، raman، uv-vis و همچنین tga، xrd و tem تأیید گردید. اندازه ذرات کاتالیزور بین 5 تا 20 نانومتر بدست آمد. فعالیت کاتالیزوری نانو پلی اکسووانادومولیبدات مورد استفاده در واکنش های تراکمی به منظور تهیه ترکیبات هتروسیکل در اتانول و آب به عنوان حلال های سازگار با محیط زیست بررسی شد. نتایج بدست آمده ما، کارایی، انتخاب پذیری و پایداری اکسایشی بالایی را برای نانوکاتالیزور پلی اکسووانادومولیبدات {mo72v30}به اثبات رساند که نشان دهنده ی توانایی آن برای حذف محصولات جانبی و بازیابی موثر آن است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

در این مطالعه، زیرکونیل دودسیل سولفات(zro(ds)2) به عنوان یک اسید لوئیس ترکیب شده با سورفکتنت(lasc) در سنتزکاتالیزوری سازگار با محیط زیست بیس وتریس ایندولیل متان ها توسط جانشینی الکتروفیلی ایندول ها با ترکیبات کربونیل دار با بازده های بالا ودر شرایط ملایم مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین یک روش سبز وجدید برای سنتز سولفونامیدها، سولفونیل آزیدها وسولفونات ها در شرایط بدون کاتالیزور، با بازده های بالا و گزینش پذیری عالی ودر زمان های کوتاه توسعه داده شده است.