نام پژوهشگر: مهنوش میلانی
علیرضا محمدی مهنوش میلانی
تخصیص بهینه منابع از جمله مهمترین اهداف اقتصادی بنگاه می باشد، در راستای این امر، در این تحقیق، تلاش گردید یک چارچوب سیستماتیک و نظام مند برای مدیران بنگاه هولدینگ جهت تصمیم گیری در خصوص نحوه تخصیص بهینه سرمایه و تعیین اولویت سرمایه گذاری در شرکت های اقماری ارایه شود. بدین منظور تحقیق حاضر در دو بخش مختلف دنبال گردید، در بخش اول به شناسایی و وزن دهی عوامل موثر بر تصمیم گیری بنگاه هولدینگ مبنی بر سرمایه گذاری در شرکت های اقماری پرداخته و مکانیزم لازم جهت ارزیابی و اولویت بندی شرکت های اقماری تبیین شد. بدین منظور ابتدا از مطالعه ادبیات، 50 عامل بالقوه موثر استخراج و در قالب سه گروه (عوامل مرتبط با شرکت اقماری، عوامل جذابیت بازار شرکت اقماری، عوامل داخلی بنگاه هولدینگ) طبقه بندی گردید. سپس این عوامل، به منظور پالایش و انتخاب مهمترین آن ها، توسط خبرگان مورد ارزیابی قرار گرفت که پس از انجام محاسبات لازم و انجام آزمون آماری بینومیال (دوجمله ای) بر روی نتایج حاصله، 14عامل به عنوان مهمترین عوامل موثر از میان 50 عامل فوق انتخاب شدند. پس از مشخص شدن معیارهای نهایی موثر، در مرحله بعدی وزن معیارها تعیین گردید بدین منظور با توجه به بررسی های انجام شده در فصل مطالعه ادبیات و چارچوب نظری، مدل ahp به منظور انجام این مرحله و ادامه تحقیق مناسب تشخیص داده شد و بدین ترتیب اوزان مربوطه با استفاده از روش ahp توسط خبرگان تعیین گردید. پس از انجام این مرحله، با مشخص شدن معیارهای موزون و با استفاده از روش ahp امکان اولویت بندی شرکت های اقماری در هر شرکت هولدینگ دلخواه فراهم می گردد. لذا در بخش دوم تحقیق، به منظور مشاهده نتایج کاربردی و عملی موضوع، یک شرکت هولدینگ به عنوان نمونه انتخاب و سه شرکت اقماری آن مورد ارزیابی قرار گرفت و نهایتاً اولویت هر یک برای شرکت هولدینگ جهت سرمایه گذاری در آن مشخص گردید.
مروارید کیان نیک مهنوش میلانی
پژوهش در هر رشته به منظور شناخت و آگاهی بیشتر و یا حل مسائل و رفع ابهامات پیرامون موضوع و پدیده ای خاص صورت می گیرد. طبق این قاعده، پژوهش حاضر به دنبال حصول شناختی کاملتر از وضعیت تقاضای حمل و نقل شخصی در استان تهران می باشد. این پژوهش سعی داشت با توجه به توسعه حمل و نقل شخصی در استان تهران و به ویژه شهر تهران، نگاه اقتصادی بر میزان هزینه های حمل و نقل شخصی در خانوار داشته و برای این منظور به برآورد تابع تقاضای حمل و نقل شخصی و محاسبه کشش های قیمتی و درآمدی با استفاده از روش سیستم تقاضای تقریبا ایده آل (aids)پرداخت. داده های مورد نیاز در این پژوهش شامل داده های هزینه بودجه خانوار مربوط به مرکز آمار ایران در سال 1389 است که به روش نمونه گیری از خانوارهای شهری و روستایی در کل کشور بدست آمده است. نتایج بدست آمده ازین بررسی حاکی از آن است که حمل و نقل شخصی در خانوارهای شهری استان تهران که دارای اتومبیل شخصی هستند کالایی نرمال و ضروری است.