معاهده منشور انرژی یک قرارداد مهم چند جانبه بین المللی در حوزه انرژی است که هدف آن ایجاد بازارهای انرژی آزادتر و رقابتی تر میان کشورهای امضا کننده می باشد. این معاهده که از سال 1998 لازم الاجرا گردیده است دارای چهار رکن اساسی شامل سرمایه گذاری، تجارت، ترانزیت، محیط زیست و بهره وری انرژی می باشد. کشور ایران از سال 1381 به عنوان عضو ناظر معاهده منشور پذیرفته شده است. از آنجا که ایران یکی از بزرگترین تولید کنندگان انرژی در جهان محسوب می شود و با توجه به موقعیت ممتاز ترانزیتی کشور لازم است در خصوص الحاق به معاهده و ضرورت در نظر گرفتن منافع و هزینه های الحاق در جهت بالابردن منافع ملی در پیوستن به یک معاهده جدید در زمینه انرژی تصمیم گیری شود.