نام پژوهشگر: علیمحمد پشتدار
زهرا هاشمی نسب فاطمه کوپا
در عرفان اسلامی، معرفت و هدایت دو اصل جدایی ناپذیرند که هر یک می تواند مقدمه دیگری قرار گرفته و وصال انسان به کمال و رسیدن به کعبه آمال را محقق سازد. کسب معرفت وگام گذاشتن در مسیر هدایت جز از طریق پیروی از انسان کامل میسر نیست و در مکتب تشیع، پیامبر اکرم (ص) واهل بیت طاهرینش (ع) که قرین قرآن ومفسرین فرقانند، مصادیق انسان کاملند وتمسک به ایشان در کنار قرآن مایه نجات وخلاصی از هلاک است . از سوی دیگر توجه به اسرار و رموز فرایض عبادی که خالق بی همتا بر اساس «لطف» و«جود» بیکرانش آنها را وضع کرده و طریق سلوک الی الله را به آسانی در اختیار همه نوع بشر قرار داده از اهمیت بسیار برخوردار است و در میان همه اعمال عبادی فریضه حج نمایه ای از مراحل حرکت عبد به سوی معبود است. کتاب «حج العاشقین» اثر «علاء الدین عبدالخالق قاضی زاده کرهرودی »، نمونه ای از آثاری است که دربیان اسرار حج و به دنبال آن معرفی ولی خدا وانسان کامل ازقرن 11 هجری به یادگار مانده است. نثر این کتاب مزین به انواع آرایه های ادبی و آمیخته به نظم و آراسته به آیات و احادیث ( به ویژه در بخش نخستین کتاب) است. دراین مقاله که با هدف تحلیل محتوایی نسخه صورت گرفته به بررسی ویژگیهای زبانی ، سبکی و ارزشهای ادبی آن نیز پرداخته شده است.
طیبه سادات راستگو مصطفی گرجی
طنز، نوع ادبی و شکلی از انسان شناسی اجتماعی و انتقادی در پوششی از استهزا است که به منظور ارائه تصویری خاص از معایب و مفاسد جامعه صورت می گیرد و وظیفه انتقادی آن، بدخواهی و تمسخر نیست بلکه زشتی و فساد عمومی را نمایان می سازد و علاوه بر عملکرد انتقادی، کارکردی درمانی نیز دارد و این امر از طریق خندهای که ایجاد میکند محقق میشود؛ خندهای که از سر درد و به منظور تأمل و تفکّر است. یکی از نویسندگان معاصر که این شیوه را در نویسندگی برگزید، جلالآلاحمد است. او با صراحت و تیزبینی خاص خود، شیوهای نو در نویسندگی ایجاد کرد و در دوران خفقان بار زمانهاش، با آگاهی و جسارت تمام، لبه تیز انتقادات خود را متوجه اجتماع بیمار و معایب آن کرد. آلاحمد از «تاثیرگذارترین روشنفکران دهه30 و40»است که طنز او با ریشخند و استهزا همراه است و با طعن و کنایه جنبههای نامطلوب رفتار بشری را به چالش میکشد. پژوهش حاضر، ضمن بررسی مباحث نظری طنز به شناخت ابعاد طنز در آثار آلاحمد میپردازد. هدف این پژوهش تجزیه و تحلیل آثار آلاحمد، بخصوص آثار داستانی او، از نظر مضامین و تکنیکهای طنز است. از آن جا که آلاحمد، کاملا تحت تاثیر جریانات سیاسی و تحولات اجتماعی قرار دارد، طنزهای او عمدتاً با حوادث سیاسی وتاریخی دوران همراه است. بنابراین طنز آلاحمد بیشتر در مسائل سیاسی و اجتماعی جامعه نمود پیدا میکند که در آثار اولیهی او به شکل انتقادات مستقیم همراه با طعن و تمسخر است، اما رفته رفته در کارهای بعدی شکلی منطقی و عمیق مییابد.جلالآلاحمد- طنز- حوادث سیاسی-تکنیک- ساختار