نام پژوهشگر: قربانعلی گنجی
بابا زندی فرد محمد علی علیزاده
شهرستان رامیان در 75 کیلومتری جنوب شرقی استان گلستان واقع، از جمله یکی از شهرستانهای قدیمی آن محسوب و در منطقه شمالی کوه البرز قرار دارد در سال 1380 از بخشداری به فرمانداری ارتقاء و دارای دو بخش، 3 شهر، 4 دهستان، 59 روستا و آبادی و 780 کیلو متر مربع وسعت و تا سال1385 بالغ بر 82352 نفر جمعیت با اقوامی چون: ترکمن، فارس، سیستانی، بلوچ و قزلباش(ترک) در کنار هم زندگی مسالمت آمیزی دارند. عمده کار پژوهشی در این شهرستان بر 2 محور مانور اساسی داشت: در بخش جغرافیایی(مناطق جلگه ی و کوهستانی) دارای آب و هوای معتدل و مرطوب، پوشش جنگلی، حیوانات و پرندگان جنگلی منحصر بفرد، انواع چشمه سارها،ارتفاعاتی چون کوه قلعه میران، تفرجگاهی چون پارک جنگلی دلند، صنایع دستی و سنتی زنده و فعال چون ابریشم و فرش بافی، انواع اماکن مذهبی چون : آق امام و بی بی حلیمه خاتون از جمله جاذبه های گردشگری نیزمحسوب میشوند. در بخش تاریخی: قدمت این شهرستان از زمان هخامنشیان رقم خورد. سپس در تمام ادوار بعدی مورد توجه حاکمان وقت محلی و منطقه ای بخصوص در زمان قاجاریه آنهم بدلیل نسبت خانوادگی با طوایف رامیانی چون: قوانلوها بعنوان مرکز فرماندهی حفاظتی منطقه شمال نقش مهمی را عهده دار بود. در دوره مشروطه: شیخ عبدالحسین جعفری یکی از رهبران جنبش مشروطه خواه در تهیج و بسیج مردم منطقه بر علیه حاکم استبداد نقش اساسی را داشت. مردم رامیان از جمله قوم ترک تباری بودند که در زمان شاه اسماعیل صفوی بدلیل پوشش کلاه قرمز به قزلباش معروف بودند که شغل عمده آنان دامداری و کشاورزی بود. 38 اثر تاریخی ثبت شده از جمله گل رامیان، قصر رضاشاهی، حمام آق اویلی(قاجاریه)، تپه نقارخانه و... در این شهرستان به ثبت رسیده است. در این نوشتار پژوهشی با موضوع: جغرافیای تاریخی شهرستان رامیان در 6 فصل با محوریت عناوینی چون: فصل اول: کلیات تحقیق، فصل دوم جغرافیای طبیعی منطقه رامیان، فصل سوم تاریخ سیاسی منطقه رامیان، فصل چهارم آثار تاریخی باستانی، علما و مشاهیر، ادارات و ساخت و سازهای قدیمی. فصل پنجم: اوضاع اجتماعی فرهنگی و اقتصادی مردم منطقه و فصل ششم: جاذبه های گردشگری، زیارتی، تفریحی و صنایع دستی و جذب توریسم منطقه رامیان اشاراتی شده است. از جمله دلایل عدم توسعه و پیشرفت این شهرستان به رغم توانائیها و پتانسیل بالقوه موجود در آن همانا: دور بودن از مسیر جاده اصلی و بین المللی تهران-مشهد، کمبود مهندسین و طراحان دلسوز و خلاق شهری و شهرسازی جهت گسترش فضای جذب گردشگری، عدم توجه مسئولین رده بالای استان و کشور و تخصیص بودجه اندک، نبود کمترین امکانات رفاهی، اقامتی برای مسافران و گردشگران می باشد.
رضا میرعرب رضی محمد علی علیزاده
لمپن اصطلاحی است آلمانی و معمولاً بطور عام برای افراد رانده شده، وازده و فاقد پیوند جایگاه وهویت طبقاتی به کار گرفته می شود. کاربرد اصطلاح لمپن در مورد لوطی ها در منابع مختلف از اواخر دوره قاجار به بعد شروع می شود و به گونه ای که در منابع دوران پهلوی کمتر با اصطلاح لوطی برخورد می کنیم و بیشتر واژه لمپن بکاربرده شده است. لمپن پدیده ای است که آنان را با شاخصه هایی چون، خشونت، زورگویی، لاباالی گری و بی نظمی می توان شناخت و لمپن ها یا جاهل ها در واقع قشر ضعیف فکری اجتماع اما با توانایی های جسمی و برخی خوش ذوقی ها بوده که می تواند از راههای نه چندان مثبت خودی نشان دهند. با نگاهی به نقش این افراد در حوادث تاریخی می توان گفت این افراد چهره های شاخصی هم داشتند و اگر نگاهی دقیق داشته باشیم متوجه حضور پر رنگ آنها در عرصه سیاست هم بود. به هرحال عوامل مهمی باعث رشد و عرض اندام این گروه ها در جامعه ایران شدند که بررسی نقش آنها در ساختار سیاسی اقتصادی و اجتماعی ایران معاصر حائز اهمیت است. حکومت های قاجار و پهلوی در مرحله ای از تاریخ در ایران به قدرت رسیدند که علاوه بر موانع کوچک و بزرگ که داخل کشور در مقابل ساختار سیاسی نه چندان منسجم و قوی وجود داشت، نظم جدید و تقریباً الزام آور از بیرون مرزهای ایران، علیه مقاصد این ساختار ایفای نقش می نمود. حکومت خان خانی هنوز از ایران رخت برنبسته بود که وقایع جدیدی حکومت قاجار را از رسیدن به اقتدار و تمرکز کامل بر امور بازداشت . روند تمرکز و عدم تمرکز مسئله ای ماهینی دردرون ساختار سیاسی جامعه می باشد که در این پژوهش سعی می شود با اتکا بر داده ها تاریخی و مصادیق متعدد آن را مورد بررسی قرار داد. موضوع تحقیق کنش و واکنش دو نیروی موثر در سیاست حکومت قاجار و پهلوی به عبارتی رجال سیاسی و گروه های صاحب زور و لوطی می باشد. ضعف ساختار اساس حکومت نیز با این روند عجین گشته و باعث مجموعه تحولاتی در دوره قاجار(از دوره محمد شاه دوم تا انقلاب مشروطیت )و دردوره پهلوی اول( از کودتای 1299 تا پایان حکومت پهلوی دوم 1357)گردیده است. حکام، شاهزادگان، ایلات، آشوبهای شهری، رهبران فرق، صاحبان نفوذ، وجهه داخلی این روند عدم تمرکز را تشکیل می دهند. ضعف ساختاری حکومت قاجار که قادر به تمرکز بخشیدن به اجزاء خود نبود، باعث می شد که کوچکترین تنشها، به بزرگترین وقایع تبدیل می شود. تاریخ نیز به عنوان یکی از شاخه های علوم انسانی در جهان چندی است که در کنار اسناد و مدارک منتشر شده توسط دولت ها در صدد است به نقش برخی از عوامل مطرح نشده ولی مهم در تحولات تاریخی بپردازد. این کارآمد سیاسی از کشورها خصوصاً اروپا و امریکا مدت هاست که مدنظر مورخان قرار گرفته و در بین برخی مورخان ایرانی نیز به تاریخ گرایش به مسائل اجتماعی از منظر تاریخی در حال پدیدار شدن است. لذا در این رساله به نقش لمپن ها (جاهل ها) که در واقع در پایین ترین اقشارجامعه می باشند پرداخته است، ولی در تمام مراحل این پرسش کلی که جایگاه این گروه ها در تحولات اجتماعی کجاست، از یاد نبرده است. هدف نگارنده این رساله بررسی نقش لمپن ها در سیاست قاجار و پهلوی بوده است. چرا که تقریباً در این باب تحقیق مستقل و کاملی صورت نگرفته است و هم چنین سئوالاتی بر نگارنده همیشه مطرح بوده باعث گردید که این موضوع تبدیل به رساله گردد. سئوالات در این تحقیق به دودسته کلی وفرعی بشرح ذیل تقسیم می شوند: الف ) طرح اصلی: نقش لمپن ها در سیاست قاجار و پهلوی چه بوده است؟ ب) سئوالات فرعی: 1. آیا عدم قدرت سیاسی متمرکز موجب ظهور لمپنیسم در عرصه سیاست دوره قاجارشده است ؟ 2. آیا نبود فضای باز سیاسی در جامعه موجب ظهور لمپنیسم در عرصه سیاسی دوره پهلوی اول ودوم بوده است؟ 3. آیا فرهنگ سیاسی ایران در ظهور و نقش آفرینی لمپن هانقش داشته است؟ ارائه فرضیات : فرضیات اصلی : فرضیه ها بر اساس سئوالات مطروحه در این تحقیق بشرح ذیل اند. 1. ضعف قدرت سیاسی متمرکز در دوره قاجار موجب ظهور و نقش آفرینی لمپن ها در عرصه سیاست این دوره گردید. 2. خلاء فضای باز سیاسی در اوایل سلطنت پهلوی اول و عصر پهلوی دوم موجب ظهور و نقش آفرینی لمپن ها در عرصه سیاست بوده است.. 3. ماهیت فرهنگ سیاسی ایران زمینه ساز ظهور لمپنیسم در عرصه سیاسی ایران می گردد. فرضیات فرعی: دراین پایان نامه فرضی بر این نهاده شده است که: 1. خان بازی ، فساد دربار ، ناکارآمدن بود ن ساختار سیاسی دوره قاجار اصل متمرکز و انسجام در این دوره را به شدت تضعیف کرده بود. 2. کودتای 1299 ش / 1920 م و طعم تلخ انقلاب مشروطه بر مردم به منظور رهایی از هرج و مرج و نا امنی، فقر، جنگ، و ترور وحشت، و ایجاد خلا قدرت سیاسی زمینه ساز ظهور نقش آفرینی لمپن ها را به ارمغان آورد. 3. پذیرش خرده فرهنگ لمپنسیم در فرهنگ عمومی مردم ایران، بعنوان یاری دهندگان امورات مردم می توانسته زمینه ساز دخالت آنها در زندگی و فرهنگ جامعه ایرانی باشد که در سیاست هم جایگاهی برای خود کسب نموده و حالت دست و ابزار فشاری برای حکومت واحزاب باشد.