چکیده : هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان شیوع سرمی انگل نئوسپوراکنینوم در سگ های استان چهارمحال و بختیاری و نشان دادن اهمیت سگ به عنوان میزبان واسط برای این انگل است . سگ متعاقب بلع بافت های آلوده حاوی کیست های بافتی نئوسپورا کنینوم اقدام به دفع اووسیست کرده و با ایجاد آلودگی در منابع آب و غذایی گاوها ایجاد سقط می نماید . انتقال انگل از سگ به گاو قطعی است و انتقال عمودی انگل نئوسپوراکنینوم از مادر به فرزند در سگ و گاو مطرح است.جمعیت مورد مطالعه در این بررسی،200 قلاده سگ (شامل 150سگ نگهبان و 50 قلاده سگ خانگی) بود. از سگ های بدون علایم بالینی از ورید سفالیک خونگیری صورت گرفت و پس از خونگیری اقدام به جدا سازی سرم و بررسی آلودگی نمونه های سرمی جدا شد و با روش سرمی آزمایش ifat انجام شد.کلیه یافته های سرولوژیک به دست آمده توسط آزمون مربع کای و به کمک نرم افزار spss16 مورد بررسی آماری قرار گرفتند. نتایج حاصل از بررسی با روش ifatنشان داد که پادتن ضد نئوسپوراکنینوم در 55 مورد از 200 مورد نمونه سرمی مورد بررسی وجود داشت که از این تعداد 10 مورد در گروه سگ های خانگی و 45 مورد در گروه سگ های نگهبان قرار داشت که این نتایج میزان تماس بیشتر سگ های نگهبان را نشان می دهد . همچنین با افزایش سن ، شیوع سرمی انگل افزایش نشان می داد .بررسی آماری نشان داد که میزان آلودگی در سگ های بالای یک سال به طور معنی داری بیشتر از میزان آلودگی در سگ های زیر یک سال بود (p<0.05). بررسی میزان آلودگی در جنس نر و ماده نشانگر وجود اختلاف معنی داری در نتایج نبود. نتایج به دست آمده در این بررسی نشانگر میزان آلودگی نسبتاً بالای سگ ها با انگل نئوسپورا کنینوم بود. با توجه به ارقام میزان شیوع سرمی انگل در کشورهای مختلف نشان می دهد که میزان تماس سگ با این انگل و آلودگی احتمالی آن در مناطق مورد بررسی در این پایان نامه نسبتاً بالاست.