این تحقیق با هدف تبیین و مقایسه ی خودفریبی در فلسفه اخلاق غرب و آموزه های دینی اسلامی به روی کردهای مختلف تبیین خودفریبی می پردازد. مهم ترین روی کردهایی که در فلسفه ی غرب، مورد بررسی قرار گرفته است، روی کردهای مفهومی و تجربی است؛ این دو روی کرد در اسلام، اگرچه به طور غیرمستقیم، نیز به کار گرفته شده است، اما در آموزه های اسلام امکان وجود خودفریبی به عکس غرب مورد تردید نیست، بلکه در آیات، روایات و در اخلاق اسلامی در ضمن بحث از رذایل، ماهیت و مفهوم، مصداق و راه حل رهایی از فریب نفس را می توان یافت و یا استنباط نمود. هم چنین در اسلام هنگامی که از واقعیت در مقابل باور کاذب بحث می شود، گستره ی نگاه تنها به امور محسوس و دنیوی نیست بلکه خودفریبی، در مورد امور واقعی اخروی و معنوی و معتقَدات مذهبی مطرح می شود، در حالی که در غرب، بیشتر به مسایل مربوط به این دنیا پرداخته است. با وجود تفاوت در رو کردهای تبیین ماهیت خودفریبی، هر دو حوزه ی تفکر اسلام و غرب به نکات مشترک و نتایج مشابهی در مورد ماهیت خودفریبی اشاره می کنند و دست یافته اند؛ در هر دو دیدگاه، داشتن باور متعصبانه و کاذب غیر موجهی که به صورت باور صادق نزد نفس جلوه می کند، مصداقی از خودفریبی است.

در این تحقیق تلاش شده است تا به تقریرهای مختلف برهان فطرت از نظر متکلمان امامیه پرداخته شود. طبق آیات 30 سوره روم و 172 سوره اعراف، انسان مفطور به معرفت پیشین نسبت به خداوند متعال است. امور فطری و سرشتی انسان شامل شناخت ها و گرایش ها است. به فطرت انسان یا تنها به عنوان راه و طریق خداشناسی توجه شده است، یا علاوه بر آن، به عنوان برهان و دلیلی بر وجود خداوند نظر شده است. متکلمان متقدم، عموماً، فطرت را یکی از راه های عام و همگانی در خداشناسی با رویکرد شهودی مطرح کرده اند. ولی متلکمان متأخر، خصوصاً آیت الله شاه آبادی ـ رحمه الله ـ برهان بودن آن را نیز مطرح کرده اند. این برهان با استفاده از یکی از گرایش های درونی انسان همچون عشق به کمال یا امید به قدرتی برتر هنگام خطر، سامان می یابد. سپس از طریق تضایف یا اضافی بودن این امور، طرف دیگر آن، که وجود کمال یا قدرت مطلق است نتیجه می شود؛ و او جز خداوند نیست. لذا لازم است ابتدا امور فطری مورد مداقّه و توجه واقع شوند و ادله وجودشناختی فطرت بررسی شوند. در غرب نیز، برهان از طریق فطرت همگانی خداشناسی را اجماع عام گویند. که مقایسه بین برهان فطرت و اجماع عام، اتقان بیشتر برهان فطرت را نشان می دهد. اشکالات و شبهات مطرح شده در فطرت و برهان فطرت نیز قابل نقد هستند. واژگان کلیدی: فطرت، برهان فطرت، خداشناسی فطری، متلکمان امامیه، اجماع عام، عشق به کمال مطلق.

موضوع این پایان نامه شرح و بررسی کتاب "مناقشاتی در باب اخلاق رسانه" اثر دیوید گوردون و جان میشل کیتروس است که در آن برخی از مسائل اخلاقی رسانه ها مطرح شده-اند؛ مسائلی از قبیل آزادی و مسئولیت، خودمختاری رسانه، نژاد، جنس و فرهنگ در رسانه، خشونت، تضاد منافع، برنامه های آموزشی- تفریحی، حریم خصوصی موضوعاتی هستند که در این تحقیق به شیوه ای استدلالی تبیین و بررسی شده اند. تمرکز مطالب در این تحقیق بر رسانه های الکترونیک و به ویژه تلویزیون است. از آنجا که هدف از این تحقیق، طرح چارچوبی نظری برای تحلیل و بررسی مسائل اخلاق رسانه است، از نظریات مختلف فلسفه اخلاق همچون غایت گرایی، وظیفه گرایی، اخلاق اگزیستانسیالیستی و... استفاده شده است درحالی که هیچکدام بر دیگری ترجیح داده نشده است. همچنین پاسخ هایی که درباره هر کدام از مسائل ارائه شده اند، نه به عنوان راه حل قطعی بلکه به عنوان حد وسطی که از میان استدلال های مختلف، قابل دفاع تر بوده اند پیشنهاد گردیده اند. آنچه در حل تمامی مسائل مطرح نکته ای کلیدی بوده است، حمایت از خودمختاری و آزادی رسانه و اهالی آن با تاکید بر اخلاقی فردی و درونی – نوعی اخلاق اگزیستانسیالیستی- که برخاسته از نوعی آگاهی استعلایی و شخصی است، بوده است. در واقع برای ترسیم آنچه در رسانه های گروهی صحیح است، باید مطمئن شد تصمیماتی که اتخاذ می شوند ناشی از احساس مسئولیت، قانونگذاری فردی و قبل از هر چیز ناشی از اختیار و اراده خود فرد است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.