مسائل روانی در جوامع نوین بشری، به فراوانی قابل مشاهده است و اثراتی پایدار بر وضعیت روانی، عاطفی و رفتاری افراد جامعه بر جای می گذارد. اما مساله اصلی زمانی آغاز می شود که این مشکلات، نمود بیرونی پیدا کرده و به صورت رفتارهای بزهکارانه در اجتماع پدیدار می-گردد. یکی از مواردی که می تواند نقشی اساسی در مواجهه با استرس و کنترل رفتاری انسان ایفا نماید و سازوکاری مناسب برای موقعیت و معنی دهی زندگی باشد، هوش هیجانی است. از این رو لازم است چنین پیش فرضی مورد بررسی قرار گرفته تا مشخص شود آیا هوش هیجانی به عنوان یک منبع درونی، در سلامت روان، کنترل احساسات و در نتیجه کاهش ناهنجاری های اجتماعی نقشی اساسی دارد یا خیر؟ نتایج این پژوهش در مورد وضعیت هوش هیجانی مجرمین زندان مرکزی استان یزد نشان داد که به طور کلی افراد مجرم از سطح هوش هیجانی متوسطی برخوردارند. همچنین این نتایج نشان می دهد که از بین 15 مولفه هوش هیجانی، تنها 8 بعد در سطح قابل قبولی در افراد مجرم وجود دارد. از طرفی دیگر نتایج بیانگر این است که سطح هوش هیجانی افراد مجرم در زمینه چک نسبت به سایر جرام، بالاتر می باشد.

مقدمه: با توجه به رشد روز افزون جرم و جنایت در جامعه و این موضوع که زندانیان دارای اختلال شخصیت فراوانی بالایی را در این مورد نشان می¬دهند بر آن شدیم تأثیر این اختلالات را در ارتکاب جرم و ویژگی رفتاری شایع در میان افراد مبتلا به این اختلالات را بررسی نماییم تا با ارائه پیشنهاداتی به درمان و جلوگیری از تکرار جرم توسط مبتلایان به این اختلالات کمک گردد. روش تحقیق: این پژوهش براساس بررسی مروری مطالعه کتب حقوقی، روانشناسی و روانپزشکی، از طریق گردآوری مطالب به¬صورت کتابخانه¬ای و همچنین استفاده از پایان-نامه¬ها، مجلات مختلف حقوقی و روانپزشکی، استفاده از سایت¬های اینترنتی و مقالات انتشاریافته داخلی و خارجی انجام شده است. یافته¬ها: بر اساس یافته¬های پژوهش حاضر، بین اختلالات شخصیت و ارتکاب جرم رابطه مستقیمی وجود دارد و از بین سه گروه اختلالات شخصیت، اختلالات شخصیت نمایشی، ضداجتماعی و مرزی فراوانی بیشتری را در رفتارهای مجرمانه نشان می¬دهد. همچنین این اختلالات در معرض خطر بالاتری برای ارتکاب مجدد جرم قرار دارند. نتیجه¬گیری و پیشنهاد: با توجه به شیوع بالای اختلالات شخصیت و ارتباط آن¬ها با ارتکاب جرم ضروری است، برای بهره برداری در محاکم قضایی سوابق روانپزشکی مبتلایان به اختلال شخصیت به نحو مناسب و قابل دسترسی و استفاده ثبت گردد تا در صورتی که این افراد مرتکب جرم شدند بتوان از این سوابق و اطلاعات در صدور احکام قضایی بهره گرفت. به نظر می¬رسد تا حدی که امکان دارد باید نسبت به شناسایی، درمان و حمایت¬های اجتماعی از این افراد اقدام شود تا زمینه¬های ارتکاب جرم برای آنان کم گردد. در خصوص این افراد باید الگوی نظام کیفری به الگوی اصلاح و درمان تغییر نماید. نسبت به تأسیس بیمارستان حفاظت شده روانپزشکی قانونی اقدام شود تا افرادی را که علی¬رغم اقدام¬های حمایتی - درمانی مکرر، مرتکب جرم می¬شوند در این بیمارستان¬ها نگهداری گردند.