سرطان پستان شایع ترین نوع بدخیمی و همچنین عامل اصلی مرگ های ناشی از سرطان در بین زنان دنیا است. دخالت فرایند سنتز پروتئین در تنظیم تکثیر سلولی و ایجاد سرطان به صراحت یکی از زمینه های مهم در پژوهش های مربوط به سرطان به شمار می رود. شواهد متعددی از وجود نقش فاکتورهای ترجمه ی یوکاریوتی در ایجاد سرطان حمایت می کنند، اما نقشی که این فاکتورها در ایجاد و پیشرفت سرطان ایفا می کنند هنوز ناشناخته است. پروتئین erf3/gspt1 (فاکتور شماره 3 ختم ترجمه یوکاریوتی) به عنوان یک فاکتور جداکننده زنجیره پلی پپتیدی شناخته شده است و برای گذر سلول ها از فاز g1 به فاز s سیکل سلولی نیز ضروری است (gspt1). همچنین این پروتئین در سایر فرایندهای سلولی مانند تخریب mrna، بازیافت ریبوزوم ها و اپوپتوز نیز دخیل است. دمین انتهای آمینی این پروتئین واجد یک گسترش پلی گلیسین است که توسط یک قطعه (ggc)n در اگزون شماره 1 ژن erf3/gspt1 کد می-شود. در پژوهش های گذشته، 5 آلل از این ژن شناسایی شده است که برای 8 تا 12 گلیسین کد می کنند. مابین وجود آلل 12-گلیسین این ژن و ایجاد سرطان های معده و پستان ارتباط مستقیمی دیده شده است. در این پروژه، تعداد تکرارهای آللی ریزماهواره ی (ggc)n ژن erf3/gspt1 در بین 250 بیمار با سرطان پستان و 250 نمونه کنترل از جمعیت اصفهان، تعیین گردید. همچنین یک آلل جدید از این ژن )7(ggc در جمعیت اصفهان یافت شد که پیش از این در سایر جمعیت ها گزارش نشده بود. نتایج این تحقیق نشان داد که زنان حامل آلل 12-گلیسین (0352/0=p و 9068/2=or) و همچنین زنانی که برای آلل 7-گلیسین از ژن erf3/gspt1 هموزیگوس هستند (8133/43-5894/0=ci و 0816/5=or)، شانس بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان دارند. در این مطالعه، ارتباطی میان تعداد تکرار پلی مورفیسم ژن erf3/gspt1 و توارث یا درجه پیشرفت بیماری یافت نشد

چکیده سرطان کولورکتال که همچنین سرطان روده بزرگ نامیده می شود به علت رشد توده سرطانی در کولون، رکتوم و آپاندیس می باشد. میزان مرگ در اثر این بیماری 000/665 نفر در سراسر جهان در سال می باشد. این سرطان سومین علت مرگ ناشی از سرطان در بین مردان و چهارمین عامل در بین زنان در ایران می باشد. سرطان کولورکتال می تواند به علت جهش های dna که باعث روشن شدن انکوژن ها یا خاموش شدن ژن های سرکوب گر تومور می شود، ایجاد شود. شواهد متعددی از وجود نقش فاکتورهای ترجمه ی یوکاریوتی در ایجاد سرطان حمایت می کنند، اما نقشی که این فاکتور ها در ایجاد و پیشرفت سرطان ایفا می کنند هنوز ناشناخته است. پروتئین erf3/gspt1 (فاکتور ختم ترجمه یوکاریوتی شماره 3) یک gtpase وابسته با erf1 است که در یک کمپلکس واسطه سبب پایان ترجمه در یوکاریوت ها می شود. مطالعات ارتباط erf3/gspt1 را با تنظیم چرخه سلولی و عبور از فاز g1 به فاز s در چرخه سلولی، سازمان بندی سایتواسکلتون،mrna decay ، بازسازی ریبوزم، آپوپتوز و تومورزایی مشخص کرده است. دمین n-ترمینال erf3/gspt1 شامل یک بسط پلی گلایسین است که بوسیله ی تکرارهای (ggc)n در اگزون 1 ژنerf3/gspt1 کد می شود. در مطالعات گذشته، 5 الل از این ژن شناسایی شده است که برای 8 تا 12 گلیسین کد می کنند. بین وجود الل 12-گلایسین این ژن و ایجاد سرطان های معده، پستان و روده ی بزرگ ارتباط مستقیمی دیده شد. در این مطالعه تعداد تکرارهای اللی ریز ماهواره ی (ggc)n در ژن erf3/gspt1 در 153 بیمار با سرطان کولورکتال و 280 فرد به عنوان کنترل در جمعیت اصفهان تعیین شد. نتایج این تحقیق نشان داد که افراد حامل الل 12- ggc (084/7-006/1ci=، 66/2=or) شانس بیشتری برای ابتلا به سرطان روده بزرگ دارند. نتایج ما همچنین ارتباط قوی بین طول تکرارهای پلی مورفیسم ژن erf3/gspt1 و سابقه خانوادگی سرطان کولورکتال نشان داد (445/44-600/2ci=، 75/10(or=. اما میان تعداد تکرارهای پلی مورفیسم ژن erf3/gspt1 با درجه پیشرفت بیماری ارتباطی یافت نشد.

چکیده: سرطان پستان دومین عامل مرگ مرتبط با سرطان در خانم ها است. از آنجا که سرطان پستان یک تومور وابسته به هورمون است، می تواند توسط وضعیت هورمون های استروئیدی شامل استروژن و پروژسترون تنظیم شود. استروژن نقش مهمی در توسعه و پیشرفت سرطان پستان ایفا می کند و تاثیر خود را روی بیان ژن های هدف از طریق گیرنده های استروژن اعمال می کند. اما گروه دیگری از گیرنده های هسته ای به نام گیرنده های مرتبط به استروژن نیز وجود دارند که می توانند در مسیر پیام رسانی استروژن شرکت کنند. گیرنده های مرتبط به استروژن به گروه گیرنده های هسته ای یتیم که فاقد لیگاندهای طبیعی هستند تعلق دارند. سومین عضو این گروه به نام گیرنده مرتبط به استروژن گاما (err?) به علت همولوژی بالا با گیرنده استروژن آلفا (er?) شناسایی شد. با توجه به اینکه err? علاوه بر واحدهای پاسخ به err(erre)، واحدهای پاسخ به استروژن (ere) که مخصوص اتصال گیرنده های استروژن هستند را نیز شناسایی می کند و همچنین دارای ژن های هدف و کمک تنظیم کننده های مشترک با erها است؛ می تواند با مسیر پیام رسانی استروژن تداخل کرده و جایگزینی برای er باشد. به علاوه err? در پاسخ رونویسی به هیپوکسی و رشد تومورهای جامد دخالت دارد. همچنین مشخص شده بیان err? در تومورهای پستان 4 برابر بیشتر از سلول های اپی تلیال طبیعی پستان است و با بیان گیرنده های استروژن و پروژسترون ارتباط مثبت دارد و از این رو می تواند یک مارکر تشخیصی مناسب برای سرطان پستان باشد. در ناحیه پروموتری این گیرنده یک پلی مورفیسم 4 نوکلیوتیدی به صورت aaag وجود دارد که در مطالعه گذشته مشخص شده بین وجود الل بلندتر از 13 تکرار aaag و ابتلا به سرطان پستان ارتباط مثبت وجود دارد. در این مطالعه تعداد تکرارهای اللی ریزماهواره ی n(aaag) ناحیه پروموتری ژن err? در 200 بیمار با سرطان پستان و 200 فرد به عنوان کنترل در جمعیت اصفهان تعیین شد. نتایج این تحقیق نشان داد که افراد حامل الل های 7 (6<or و595/51-734/0=ci) و 10 تکرار (85/3=or و 603/10-403/1=ci) در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان هستند. از آنجا که الل 7 تکرار تنها در افراد بیمار مشاهده شد و با توجه به نسبت افزاینده بزرگتر از 6 ، این تکرار اللی می تواند به عنوان یک مارکر پیش آگاهی سرطان پستان مورد استفاده قرار گیرد، البته پس از بررسی نمونه های بیشتر و اطمینان از نتایج حاصله. بر خلاف مطالعه قبلی ما هیچگونه ارتباطی بین الل های بزرگتر از 13 و سرطان پستان مشاهده نکردیم. در این تحقیق همچنین هیچ ارتباطی میان بیان گیرنده های استروژن در سلول های سرطانی، سن شروع، درجه پیشرفت و سابقه فامیلی بیماری با طول این تکرار مشاهده نشد. کلمات کلیدی: سرطان پستان، پلی مورفیسم، گیرنده مرتبط به استروژن گاما (err?) ، ریزماهواره.

سرطان پستان شایع ترین سرطان و دومین عامل مرگ بین زنان، بعد از سرطان ریه است. مسیرهای سیگنالینگ tgf-? و nf-?b دو مسیر اصلی مرتبط با سرطان پستان هستند که مورد تمرکز تحقیقات گسترده ای قرار گرفته اند. مسیر سیگنالینگ tgf-? به عنوان یک سرکوبگر تومور نقش مهمی را در مراحل اولیه ی ایجاد سرطان ایفا کرده و در مراحل انتهایی به عنوان یک فاکتور پروانکوژنیک عمل می نماید. مطالعات اپیدمیولوژیکی نشان داده که برخی از واریانت های ژنتیکی در اجزای این مسیر سیگنالینگ می تواند با ریسک ابتلا به سرطان پستان در ارتباط باشد. رسپتور نوع یک فاکتور رشد ترانسفورم کننده ی بتا (tgfbr1) به عنوان جزء اصلی این مسیر سیگنالینگ، نقطه ی داغ این مطالعات و تحقیقات گسترده است. tgfbr1 حاوی یک پلی مورفیسم سه نوکلئوتیدی رایج (gcg) در اگزون 1 است. در مطالعات قبلی مشخص شده که این پلی مورفیسم می تواند با افزایش ریسک ابتلا به سرطان پستان مرتبط باشد. فاکتور هسته ای nf-?b نقش مهمی در تنظیم رونویسی از ژن های دخیل در ایجاد سرطان و مقاومت به شیمی درمانی دارد. تحقیقات نشان داده که nf-?b به شکل پایداری در سرطان پستان فعال شده و نقش مهمی در ترانسفورماسیون سلول ها ایفا می کند. ژن nf?b1 زیرواحد اتصالی به dna در کمپلکس nf-?b را کد می کند. تزاید بیان این ژن در انواعی از سرطان ها از جمله سرطان پستان گزارش شده است. یک توالی تکراری از بازهای سیتوزین و آدنین n(ca) در اینترون شماره 1 ژن nf?b1 وجود دارد که تا کنون پلی مورفیسم و ارتباط آن با سرطان پستان مورد بررسی قرار نگرفته است. در این مطالعه ی مورد- شاهد، پلی مورفیسم تکرارهای دی نوکلئوتیدی ca در اینترون 1 ژن nfkb1 و ارتباط آن با سرطان پستان در ناحیه اصفهان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور بعد از استخراج dna از نمونه های خون زنان مبتلا به سرطان پستان و افراد شاهد، توالی های حاوی تکرارهای مذکور با استفاده از تکنیک pcr تکثیر شده و طول دقیق تکرارها با استفاده از ژل پلی آکریل آمید و تعیین توالی مشخص گردید. بر طبق نتایج حاصل از این مطالعه، 3 الل و 4 ترکیب اللی (ژنوتیپ) مختلف برای پلیمورفیسم تکرار gcg در ژن tgfbr1 و 9 الل و 27 ژنوتیپ مختلف برای پلیمورفیسم تکرار ca در ژن nfkb1 مشخص شد. یافته های ما نشان می دهد که زنان حامل الل 6 تکرار gcg (or=0.62; p=0.04) ژن tgfbr1 و ژنوتیپ(gcg)6/(gcg)6 (or=0.32; p=0.04) نسبت به سایر زنان در معرض ریسک پایین تری برای سرطان پستان هستند. به عبارت دیگر خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان حامل الل 6 تکرار و ژنوتیپ 6/6، به ترتیب 6/1 و 3 برابر کمتر از سایر زنان است. به علاوه در این مطالعه هیچ ارتباطی بین طول توالی تکراری gcg با درجه پیشرفت بیماری، سابقه فامیلی سرطان و وضعیت بیان رسپتورهای استروژن مشاهده نشد. در ارتباط با پلی مورفیسم تکرار ca ژن nfkb1، زنان حامل الل 14 تکرار ca (or>8; p=0.01) در معرض ریسک بالاتری برای سرطان پستان هستند. به علاوه در زنان واجد الل 14 تکرار ca نسبت به زنان واجد سایر الل ها، متاستاز کمتری صورت می گیرد (or = 0.24; p = 0.16) البته سطح معنی داری بالاتر از سطح خطای 05/0 است که می تواند به علت تعداد کم نمونه ها باشد. هرچند در این مطالعه ارتباطی بین طول توالی تکراری ca با سن شروع بیماری، سابقه فامیلی سرطان و وضعیت بیان رسپتورهای استروژن مشاهده نشد.

هایپرمتیلاسیون پروموتر ژن های تومور ساپرسور، نقش مهمی در توسعه ی سرطان معده دارد. هدف از این مطالعه، بررسی وضعیت متیلاسیون پروموتر و بیان ژن کد کننده ی گیرنده ی بتای هورمون تیرویید(thr?) در بیماران مبتلا به سرطان معده در جمعیتی ایرانی بود. متیلاسیون پروموتر ژنthr? بر روی 85 نمونه ی بافتی پارافینه ی سرطانی معده به عنوان بیمار و بر روی مارژین هایشان به عنوان کنترل، به وسیله ی تکنیک msp انجام شد. بیان این ژن نیز بر روی 25 نمونه ی بافتی پارافینه به وسیله ی تکنیک real-time pcr انجام شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که وضعیت متیلاسیون پروموتر و بیان ژن thr? بین نمونه های توموری و مارژین از لحاظ آماری معنی دار است(p=0.04وp=0.05). بنابراین متیلاسیون بالای پروموتر ژن thr?، ممکن است در توسعه ی سرطان معده دخیل باشد.

تا به امروز 25 عضو از خانواده ی bcl2 شناسایی شده است. این اعضا می توانند به عنوان ملوکول های پروآپوپتوتیک یا آنتی آپوپتوتیک عمل کنند. یکی از اعضای مهم این خانواده ژن bcl2 است که کد کننده ی پروتئین مهارکننده ی آپوپتوز می باشد و در حدود 50% از سرطان های انسانی افزایش بیان پیدا می کند. احتمال داده می شود که نقش سرطان زایی bcl2 طولانی کردن عمر سلول ها و در نتیجه افزایش احتمال تجمع جهش های سرطان زا باشد؛ بنابراین ژن bcl2 در خانواده ی پروتوآنکوژن ها جا داده می شود که به عنوان فاکتوری قوی در مهار آپوپتوز می باشد. اهمیت بیان bcl2 در سلول های سرطان پستان هنوز بدرستی مشخص نشده است. از طرفی bcl2 یک پروتئین ضد آپوپتوز است و توان تومورزایی را افزایش می دهد، از طرف دیگر مشاهده شده است که بیان bcl2 در سرطان پستان ممکن است با پیامدهای مطلوب همراه باشد. نقش ضد آپوپتوزی bcl2 کاملا مشخص است ولی به عملکرد آن در توقف سیکل سلولی توجه کمتری شده است. می توان فرض کرد که پیامدهای کلینیکی مطلوب بوسیله ی رابطه ی بین بیان bcl2 و توقف سیکل سلولی توضیح داده می شود تا بوسیله ی نقشی که در فرآیند آپوپتوز ایفا می کند. بنابراین bcl2 دارای دو عملکرد متضاد می باشد، یکی فعالیت ضدآپوپتوتیکی که سبب افزایش تومورزایی می شود و دیگری ضد تمایزی که ضد تومورزایی می باشد. در سرطان پستان بیان bcl2 به عنوان مارکر تشحیصی به حساب می آید که با مشخصه های تومورها از جمله؛ بیان گیرنده های استروژن و پروژسترون، تمایز کم، c-erb-b2 منفی، egfr منفی و p53 جهش یافته همراه می باشد. بررسی بیوانفورماتیکی ژن bcl2 یک ناحیه از توالی تکراری ca در پروموتر این ژن نشان می دهد. تاکنون مطالعه ای بر روی این str و ارتباط آن با سرطان پستان انجام نشده است. هدف از این مطالعه بررسی پلی مورفیسم تکرار ca در پروموتر ژن bcl2 و ارتباط آن با خطر ابتلا به سرطان پستان درمنطقه ی اصفهان می باشد. dna با استفاده از روش رسوب نمکی از خون استخراج شد. توالی تکراری ca با روش pcr تکثیر شد و طول محصولات توسط ژل پلی آکریل آمید و توالی یابی مستقیم تعیین شد. تعداد تکرارهای ریز ماهواره ca ژن bcl2 در بین 123 زن مبتلا به سرطان پستان و 106 زن سالم از جمعیت اصفهان تعیین گردید. هفت طول متفاوت از تکرار ca(11، 12، 13، 14، 15، 16 و 17) مشاهده شد. نتایج نشان می دهد که آلل های کوتاه (11، 12، 13 و 14) تکرار ca (36/0or= و 6-10×3p=) و ترکیبات آللی با هر دو آلل< 15 (363/0or= و 00087/0p=) نقش محافظت کنندگی در برابر سرطان پستان دارند. از طرف دیگر زنان حامل آلل های سنگین (15، 16 و 17) تکرارca (78/2or= و 6-10×3p=) و ترکیب آللی با هر دو آلل > 15(4/3or= و004/0p=) بیشتر از سایر افراد در خطر ابتلا به سرطان پستان می باشند. به عبارت دیگر زنان حامل هر دو آلل > 15، 4/3 بیشتر در خطر ابتلا به سرطان پستان می باشند. در این مطالعه ارتباط معنی داری میان تعداد تکرار ca ژن bcl2 با سن شروع بیماری، درجه پیشرفت بیماری، بیان رسپتور پروژسترون، بیان رسپتور استروژن و رسپتور her2 یافت نشد.

ژن six1 یکی از اعضای خانواده ی ژنی six و کدکننده ی یک فاکتور رونویسی است که در طی جنین زایی با تنظیم فعالیت طیف وسیعی از ژن ها، نقش کلیدی را در تکامل اندام های مختلف ایفا می کند. six1 در بسیاری از بافت های افراد بالغ سالم بیان بسیار پایینی دارد یا فاقد بیان است این در حالی است که تکثیر ژنی و افزایش بیان آن در بسیاری از سرطان ها گزارش شده است. از آن جایی که بسیاری از مطالعات نقش میکروستلایت های موجود در پروموتر را در تنظیم بیان ژن ها نشان داده اند، در این مطالعه بررسی پلی مورفیسم میکروستلایت ca در پروموتر ژن six1 و ارتباط آن با خطر بروز سرطان پستان در جمعیت اصفهان انجام شد. به این منظور بعد از مطالعات بیوانفورماتیکی و شناسایی توالی تکراری ca در پروموتر این ژن، پرایمرهای اختصاصی جهت تکثیر این ناحیه ی تکراری، با کمک نرم افزار oligo طراحی شدند. سپس dna ژنومی از 215 نمونه ی خون افراد سالم و 215 نمونه ی خون افراد کنترل استخراج شد و ناحیه ی موردنظر با کمک تکنیک pcr تکثیر شد. در ادامه طول این توالی تکراری ca با کمک ژل پلی آکریل آمید و همچنین تعیین توالی مشخص شد. در این بررسی وجود پلی مورفیسم در توالی تکراری ca در پروموتر ژن six1 اثبات و 5 آلل مختلف و 12 ژنوتیپ شناسایی شد. محاسبات آماری نشان داد که زنان دارای طویل ترین آلل (23 تکرار ca) در مقایسه با افراد دارای آلل کوتاه تر در معرض خطر بیشتری برای بروز سرطان پستان قرار دارند. در مقابل زنان دارای آلل کوتاه در معرض خطر کمتری برای ابتلا به سرطان پستان هستند. در این مطالعه ارتباط بین ژنوتیپ و سن شروع، توارث، درجه ی پیشرفت بیماری (متاستاز) و همچنین وضعیت رسپتورهای استروژن، پروژسترون و her2 بررسی شد که نتایج نشان دهنده ی ارتباط معنی داری بین ژنوتیپ و موارد ذکر شده نبود.

فسفاتیدیل اینوزیتول 3 کیناز(pi3k)، از طریق فسفریلاسیون pip2 پیامبر ثانویه ی pip3 را تولید میکند. pip3 اهداف پایین دستی مانند aktرا فعال میکند. akt فرایند های سلولی مهمی مانند رشد سلولی، تکثیر، آپوپتوز را تنظیم میکند. کلاس i pi3k هترودایمرهایی متشکل از ترکیبات مختلف ایزوفرم های زیر واحد تنظیمی و کاتالتیک میباشد. زیر واحد تنظیمی p110? توسط ژن pik3ca کد میشود. تکرارهای دو نوکلئوتیدی فراوان ترین تکرارهای کوتاه در ژنوم انسان میباشند. این تکرارهای دو نوکلئوتیدی اغلب طول تکرار متفاوتی را نشان میدهند. این تکرارها از طریق ایجاد ساختارهایی غیر از فرم معمول dna بیان ژن را تحت تاثیر قرار میدهند. تا به امروز مطالعه ای بر روی پلیمورفیسم میکروستلایت و ارتباط آن با خطر سرطان در ژن pik3ca انجام نشده است. در این مطالعه پلیمورفیسم تکرار دو نوکلئوتیدی gt در اینترون 1 ژن pik3ca در میان بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال و افراد سالم در جمعیت اصفهان مورد ارزیابی و همچنین ارتباط بین تکرار دو نوکلئوتیدی gt در این ناحیه و ریسک ابتلا به سرطان کلورکتال مورد بررسی قرار گرفت. نمونه خون محیطی از 103 فرد بیمار و 100 فرد سالم جمع آوری شد. پس از استخراج dna، ناحیه ی حاوی تکرار دو نوکلئوتیدی gt با تکنیک pcr تکثیر شد و تعداد تکرارهای دو نوکلئوتیدی gt از طریق ژل پلی اکریل آمید و تعیین توالی تعیین شد. 8 آلل متفاوت در این نمونه ها، از 13gt تا 20gt شناسایی شد. شایع ترین آلل در بین افراد بیمار و کنترل، به ترتیب 14gt و 17gt و شایع ترین ژنوتیپ در بین افراد بیمار و کنترل، به ترتیب 15/15و 16/18 میباشد. تمام آلل ها بر حسب تکرارهای gt به دو دسته ی کوتاه(s) و بلند(l) طبقه بندی شدند. آلل های کلاس s حاوی تکرار های gt کوتاه تر از 17 تکرار و آلل های کلاس l حاوی تکرارهای gt بلندتر 16 میباشد. در مقایسه با افراد کنترل، افراد بیمار فرکانس بالاتری از آلل های s و ژنوتیپ ss را نشان دادند و فرکانس ژنوتیپ ll در افراد بیمار پایین تر از افراد سالم بود. ارتباط بین ژنوتیپ و فاکتورهای مختلف با تست نسبت افزاینده و مربع پیرسون کای مورد بررسی قرار گرفت. افراد با آلل های کوتاه تر از تکرار 17gt ریسک بالاتری در ابتلا به سرطان کلورکتال نشان دادند(6- 10 . 9 ,or= 65/3( p= . در مقایسه افراد با دو آلل بلندتر از 16 تکرار، به طور مشخص ریسک کمتری در ابتلا به سرطان کلورکتال دارند (178/0 or= ، 6- 10 . 5/3p= ). یافته های ما نشان دهنده ی ارتباط مستقیم بین تعداد تکرارهای gt اینترون 1 ژن pik3ca و ریسک ابتلا به سرطان کلورکتال میباشد.

کادهرین ها یک خانواده ی بزرگ گلیکوپروتئینی هستند که باعث ایجاد چسبندگی سلول- سلول با واسطه ی کلسیم می شوند. e - کادهرین یا کادهرین 1، مشهورترین عضو این خانواده است. این گلیکوپروتئین ترانس ممبرین باعث ایجاد چسبندگی سلول- سلول در سلول های اپیتلیال می شود. دمین خارج سلولی آن شامل 5 دمین تکراری پشت سرهم است. جعبه های بین این دمین ها هر کدام به 3 مولکول کلسیم متصل می شوند. e- کادهرین در سطح جانبی سلول های اپیتلیال در ناحیه ای که تماس دو سلول برقرار می شود به نام adherens junction قرار دارد و ایجاد دیمرهای جانبی می کنند. این فرآیند دیمریزاسیون برای چسبندگی هموفیلیک لازم است. ژن cdh1 کد کننده ی e- کادهرین است که درناحیه ی 16q22.1 قرار دارد. کاهش و یا از دست رفتن بیان آن از طریق مکانیسم های ژنتیکی و اپی ژنتیکی باعث ایجاد فنوتیپ متحرک و تهاجمی می شود. در سرطان پستان از دست رفتن بیان e- کادهرین با از دست رفتن تمایز، افزایش درجه ی تومور ، متاستاز و از دست رفتن رسپتورهای استروژن (er) و پروژسترون (pr) همراه می باشد. جهش در ژن e- کادهرین و از دست رفتن هتروزیگوسیتی مکانیسم های غالبی هستند که به طور فراوان باعث از دست رفتن بیان e- کادهرین در کارسینومای لوبولار می شوند و این نقش آن را به عنوان یک ژن مهارکننده ی تومور نشان می دهد. بررسی بیوانفورماتیکی ژن cdh1 یک ناحیه از توالی تکراری cttt در اینترون 2 این ژن را نشان می دهد. تاکنون مطالعه ای بر روی پلی مورفیسم این str در اینترون 2 ژن cdh1 و ارتباط آن با خطر ابتلا به سرطان پستان انجام نشده است. در این مطالعه وجود پلی مورفیسم در تکرارهای cttt ژن cdh1 و ارتباط آن با خطر ابتلا به سرطان پستان در منطقه اصفهان بررسی شده است. dnaی ژنومی با استفاده از روش رسوب نمکی از خون محیطی 100 زن مبتلا به سرطان پستان و 100 زن سالم استخراج شد. توالی تکراری cttt با روش pcr تکثیر شد و طول محصولات توسط ژل پلی آکریل آمید تعیین شد. 9 آلل مختلف برای این تکرار ریز ماهواره ای مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که آلل های بزرگتر از 6 (64/0or=، 043/0 p=) و همچنین ترکیب های آللی با هر دو آلل بزرگتر از 6 (39/0or=، 025/0 p=) نقش محافظت کنندگی در برابر سرطان پستان دارند. به عبارت دیگر احتمال ابتلای زنان با آلل های بزرگتر از 6 و ژنوتیپ های 7/7، 8/7، 9/7، 8/8، 9/8 و 9/9 به سرطان پستان، به ترتیب 5/1 و 5/2 برابر کمتر از زنان دیگر می باشد. در این مطالعه ارتباط معنی داری میان تعداد تکرار cttt ژن cdh1 و سن شروع بیماری، درجه پیشرفت بیماری و بیان رسپتوراستروژن و پروژسترون و her2 یافت نشد.