آلودگی صدا یکی از بزرگترین آلاینده های محیط زیستی در شهرهای پرجمعیت می باشد. آلودگی صوتی از منابع متنوعی ایجاد می شود که نویز ناشی از ترافیک به عنوان یکی از منابع مهم نویز در سراسر جهان شناخته می شود. هدف کلی این تحقیق بررسی اثرات ناشی از آلودگی صوتی شهری بر روی اختلالات خواب می باشد، که پس از تعیین ایستگاه ها متغیر های تراز معادل صدا، حداقل و حداکثر تراز فشار صوت، پارامترهای آماری، شاخص صدای ترافیک و تراز آلودگی محیط اندازه گیری شدند. در پایان هم نظرسنجی از ساکنین حاشیه خیابان های اصلی به عمل آمد. نتایج نشان داد که میزان صدا در اکثر ایستگاه ها از حد استاندارد فراتر رفته است، به طوریکه با محاسبه میانگین lmax , lmin , laeq در منطقه 6 این داده ها از بیشترین به کمترین مقدار به ترتیب در ساعات 7-9، 17-19 و 13-15و برای منطقه 13،این داده ها برایlmax , lmin از بیشترین به کمترین مقدار به ترتیب در ساعات 7-9،17-19و13-15و برای laeq,2h این روند به ترتیب در ساعات 7-9 ، 13-15 و 17-19 مشاهده شده است. در دو منطقه بیشترین مقدار l10 در ساعات 7-9 و کمترین مقدار l90 در ساعات13-15 ثبت شده است. در منطقه 6 بیشترین مقدار tni با مقدار dba 117.09 در میدان ولیعصر در ساعت 13-15 ثبت شده است. کمترین مقدار tni با مقدار dba52.93 در میدان هفت تیر در ساعت 17-19 ثبت شده است .در منطقه 13 بیشترین مقدار tni با مقدار dba74.01 در میدان امام در ساعت 13-15 ثبت شده است و کمترین مقدار tni با مقدار dba35.84 در خیابان خاقانی (17-19) بوده است. برای ارزیابی اثرات صدا 208 نفر مورد بررسی قرار گرفتند که جمعاً 55.8 درصد صدای ترافیک را مزاحم دانسته اند. 19.7 درصد صدای ترافیک اطراف خود را بلند و اثرات آنرا ناراحت کننده ارزیابی نموده اند. 33.3 درصد از احساس خستگی در طی روز و کاهش بازده کاری شکایت داشتند. در کل می توان نتیجه گرفت که شکایات افراد ساکن در منطقه 13 نسبت به منطقه 6 کمتر بوده است ولی با این وجود در هر دو منطقه ساکنین از آلودگی صوتی و اثرات آن شکایت داشتند. بنابراین توجه به این معضل و ارائه راهکارهای مدیریتی موثر و کارآمد برای کاهش آلودگی صوتی و اثرات آن اجتناب ناپذیر است.

ابزار های ارزیابی عملکرد هنجار جسم پینه ای محدود به تصویربرداری های mri و آزمون های دایکوتیک است. آزمون های دایکوتیک نشان دهنده ی تعاملات بالانورد و پایین نورد هستند و بنابراین می توانند ابزاری مناسب به منظور استفاده در پژوهش ها باشند. به همین دلیل در دنیا به مساله ی گوش فرا دادن دایکوتیک توجه ویژه شده است. در ایران نیز این مساله مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است اما با توجه به اندک بودن آزمون های دایکوتیک در مجموعه ابزار های تشخیصی شنوایی شناسی به زبان فارسی این پژوهش بر آن است تا با ساخت آزمون دایکوتیک کلمات هم قافیه ی آمیخته که ابزاری مناسب جهت بررسی عملکرد بالا نورد و پایین نورد و بررسی قابلیت مهارت آمیختن در سطح جسم پینه ای است و با تعیین ویژگی های روان سنجی این آزمون زمینه را برای توسعه ی پژوهش های بالینی فراهم آورد.

زمینه و هدف: شواهد حاکی از آن است که نمایش اطلاعات زبانی در مغز با افزایش سن تغییر می کند و این امر سبب کاهش عملکرد شنوایی دایکوتیک در سالمندان می شود. هدف از این مطالعه مقایسه غیرقرینگی عملکرد نیمکره های مغزی در شنوایی دایکوتیک در سالمندان و جوانان با استفاده از آزمون های دایکوتیک همخوان-واکه و اعداد بوده است. روش بررسی: مطالعه حاضر با استفاده از نسخه فارسی آزمون های دایکوتیک همخوان-واکه و اعداد روی 28 فرد جوان و 27 فرد دارای شنوایی محیطی هنجار، با راست برتری قوی از دو جنس انجام شد. سپس نتایج گوش راست و چپ در سه وضعیت عدم اعمال توجه، توجه به راست و توجه به چپ مقایسه گردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه ضعف عملکرد سالمندان به ویژه هنگام توجه به چپ را تایید کرد. افراد سالمند غیرقرینگی نیمکره ای بزرگتر و دقت کمتری را در امتیازهای بدست آمده در هر دو آزمون نشان دادند.

گوش فرا دادن دایکوتیک شرایط شبیه سازی شده ی شنیداری است که در آن دو محرک شنیداری مختلف، به طور هم زمان به هر دو گوش ارائه می شوند. معمولاً از فرد خواسته می شود تا یک یا هر دو محرک شنیده شده را تکرار کند.بازشناسی گفتار دایکوتیک جهت بررسی برتری نیمکره های مغزی از نظر عملکرد زبانی و توانمندی های پردازش شنیداری در کودکان و بزرگسالان مورد استفاده قرار می گیرد.آزمون دایکوتیک هجای بی معنی یکی از آزمون های ارزیابی شنوایی دایکوتیک است که در تشخیص افراد دچار اختلالات پردازش شنیداری نیز مورد استفاده قرار می گیرد.