چکیده : ژنوم میتوکندریایی علی رغم اندازه کوچک، مشارکت زیادی در فیزیولوژی و عملکرد سلول دارد و به علت سرعت زیاد تر جهش نسبت به dna هسته ای و کد کردن تعداد ی از پروتئینهای زنجیره انتقال الکترون و rnaریبوزومی( rrnas) و rnaناقل (trnas) مربوط به آنهااز اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. جهش در هر کدام از این جایگاه ها می تواند منجر به پهنه وسیعی از بیماریهای پوستی - قلبی –عصبی – کلیوی – ماهیچه ای، که وابسته به انرژی هستند، شود. بخصوص اگر این تغییرdnaمیتوکندریایی(mtdna) در ناحیه مربوط به کد کردن پروتئین های زنجیره تنفسی و یا ناحیه مربوط به تنظیم همانند سازی و رونویسی ژنوم میتوکندریایی (d-loop ) باشد. برای بررسی فراوانی جهش ها ی نقطه ای درd-loop ژنوم میتوکندریایی بافتهای مختلف و نیز میزان تأ ثیر سن در تغییر الگو های هاپلوتایپ در یک فرد، ما این جهشها را در بافتهایی مانند مخاط و فولیکول مو که تحت تأ ثیر عوامل محیطی بیشتری هستند و تکثیر سریعی دارند بررسی و با میزان جهش در mtdna سلولهای خون افراد مقایسه کردیم. ما نمونه های خون و مخاط و سلولهای فولیکول مو از بخش های مختلف بدن 50 نفر داوطلب پیر و جوان با میانگین سنی 35 سال را جمع آ وری و پس از استخراج dna کل، به روش فنل – کلروفرم، به روش pcr بخش d-loop از mtdna را با طول 1416 نوکلئوتید تکثیر کردیم. و برای بررسی میزان جهش ها و تفاوتهای هاپلوتایپی بافتهای مختلف در یک فرد و نیز تفاوت در افراد مختلف از روش rflp استفاده کردیم. نتایج نشان می دهد در سنین بالای 35 سال در سلولهای فولیکول نقاط مختلف بدن و مخاط افراد، انواع جهش های هموپلاسمی و هتروپلاسمی (28% ) وجود دارد و نیز ژنوم میتوکندریایی سلولهای فولیکول موهای سفید نسبت به موهای سیاه 12% جهش هتروپلاسمی نشان داده و الگوی هاپلوتایپی متفاوتی را ایجاد می کند. میزان جهش با افزایش سن بالا رفته و منجر به ایجاد الگوهای جدید هاپلوتایپ در بافتهای مختلف یک فرد می گردد.ولی فراوانی انواع هاپلوتایپ در افراد رابطه معنی داری با سن ندارد.

جداسازی آماستیگوتها از زخم موشهای balb/c .کشت و تکثیر آماستیگوتها به طور in vitro.جداسازی غشاء آماستیگوتها و تجزیه آن به فراکسیونهای مختلف .انجامfusion و تولید آنتی بادی منوکلونال بر علیه آنتی ژن p4 غشایی آماستیگوت.جداسازی پروتئین p4 از غشاء آماستیگوت با sds-page و روش negative staining .خالص سازی پروتئین بدست آمده با elution . تشخیص پروتئین استخراجی به وسیله western blotting -ارزیابی پروتئین با استفاده از آنتی بادی مونوکلنال تهیه شده

کولورکتال کارسینوما، سومین سرطان شایع با دلایل ژنتیکی و اپی ژنتیکی می باشد. غیر فعال شدن ژن های سرکوبگر تومور یا فعال شدن انکوژن ها از علل ژنتیکی آن می باشند. تغییرات ژن سرکوبگرتومور pten ، در بسیاری از سرطان های انسانی مشاهده شده است. ژن pten یک سرکوبگر تومور بوده که پروتئین آن همساخت پروتئین اسکلتی، تنسین جوجه و آگزیلین گاوی است. این ژن روی کروموزوم 10q23 واقع شده ویک پروتئین 403 اسیدآمینه ای را کد می کند. pten با عمل فسفوریلاسیون و دفسفوریلاسیون سیگنالهای مسیر تنظیم رشد، تکثیر سلول، چسبندگی، مهاجرت، تهاجم و آپوپتوز را اعمال می کند. عملکرد اصلی این سرکوبگر تومور روی انکوژن (akt/pkb) می باشد. pten با فعال کردن مرگ سلولی و توقف سیکل سلولی در g1 قادر به هدایت چرخه سلولی به آپوپتوز بوده و کاهش آن در سلول های اولیه منجر به تکثیر بیش از حد یا نقص در مرگ سلولی می گردد. هدف این تحقیق شناسایی موتاسیون اگزون های8،7و9 در بافت تومور سرطان کلون در بیماران ایرانی بود. 30 نمونه از بانک تومور مرکز تحقیقات سرطان بیمارستان امام خمینی تهیه و در ازت مایع در فریز 80- درجه سانتی گراد ذخیره گردید. سپس dna نمونه های بافت تومور به همراه بافت سالمشان توسط کیت کیاژن استخراج و سپس توسط واکنش زنجیره ای پلیمراز(pcr) تکثیر گردید. با استفاده از ژل آگارز محصول pcr الکتروفورز و باندهای مناسب انتخاب و جهت تعیین توالی ارسال شد. بررسی نتایج تعیین سکانس توسط نرم افزار finch tv هیچ تغییر ژنی و موتاسیون را در این بیماران نشان نداد. با توجه به اینکه در بیماران مورد مطالعه ژن pten بدون تغییر و موتاسیون بود، در پروژه های بعدی می توان بیان این ژن را بررسی کرد، مثل: ارزیابی مقدار ترانس کریپتوم و مقدار تولید پروتئین pten و بررسی هایپر متیلاسیون این ژن.

مقدمه: تقاضا برای داروهای گیاهی با بیشترین اثربخشی و کمترین سمیت منجر به مطالعه بر روی عوامل محافظت کننده مشهور در میوه ها و سبزیجات شده است. زعفران از جمله گیاهانی است که سرشار از کاروتنوئیدها می باشد و در مناطق مختلف جهان عموما مصرف می شود و مطالعاتی که تا کنون انجام شده، اثرات ضد سرطانی زعفران و همچنین اثرات آن را در تقویت کنندگی رفتارهای جنسی در مدلهای حیوانی نشان داده اند. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر زعفران بر روی لوسمی در سطح مولکولی و بررسی آن در بهبود نیروی جنسی در انسان صورت گرفته است. روش کار: در بررسی اثر زعفران بر روی لوسمی، نمونه گیری از خون 7 نفر زن و مرد مبتلا به سرطان خون قبل از شروع هر گونه درمانی انجام شد و میزان ازدیاد آنکوژن int-2 (کد کننده فاکتور رشد فیبروبلاست (fgf-3) بر روی کروموزوم 11q13) در سطح همانندسازی dna و رونویسی rna بررسی شد. پس از استخراج dna و rna از سلولهای خونی و پس از کشت نمونه خون افراد مبتلا به سرطان خون و استخراج rna و تهیه c-dna، با کمک تکنیک differential quantitative polymerase chain reaction(dqpcr) ترادفی از ژن int-2 همزمان با ترادفی از ژن کنترل تک نسخه ای اینترفرون-گاما (?-ifn) تکثیر شد پس از الکتروفورز محصولات pcr داده های بدست آمده از دستگاه مستندساز ژل (gel doc. system) توسط نرم افزار uvitec آنالیز شد. برای بررسی اثر زعفران در تغییر تعداد و توده های سلولهای لنفوسیتی پس از کشت سلولهای خونی لام تهیه شد و نتایج مقایسه گردید. در بررسی اثر زعفران در بهبود نیروی جنسی از 9 مرد و زن مبتلا به بی میلی جنسی قبل از مصرف زعفران آزمایشات هورمونی و اسپرموگرام انجام شد و پس از مصرف کپسولهای حاوی 25 میلی گرم زعفران دو بار در روز به مدت یکماه، مجددا آزمایشات هورمونی و اسپرموگرام تکرار و نتایج مقایسه شد. یافته ها: ازدیاد ژن int-2 در سطح همانندسازی dna در 4 نمونه سرطانی مشاهده شد که نسبت به dna افراد شاهد 45/1 برابر افزایش نشان می داد. تزاید درسطح رونویسی ژن هدف در شرایط بدون زعفران 56/5 محاسبه شد که در شرایط مجاورت با زعفران به 83/3 رسید که 45/1 برابر کاهش نشان می داد. شدت bir-نسبت شدت باند آنکوژن به ژن مرجع- در نمونه های سرطانی در سطح همانندسازی 45/5 بدست آمد و همان نسبت در سطح رونویسی 37/5 محاسبه شد که نسبت به افراد کنترل افزایش نشان می داد. تعداد لنفوسیتها در نمونه های سرطانی در مقایسه با هم پس از تاثیر عصاره زعفران به میزان سه برابر و تعداد توده های لنفوسیتی حدودا دو برابر کاهش یافت. میانگین غلظت هورمون fsh، lh، استروژن و پرولاکتین پس از مصرف زعفران افزایش و تستوسترون و پروژسترون کاهش نشان داد. در بررسی فاکتورهای اسپرمی حجم مایع منی، تعداد اسپرم و تحرک اسپرم و درصد اسپرمهای طبیعی پس از مصرف زعفران افزایش یافت. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که ازدیاد آنکوژن int-2 در بیماران مبتلا به لوسمی همانند سرطان تخمدان و پستان نیز می تواند اتفاق بیفتد که با وجود دخالت این فاکتور در مکانیسمهای مختلف رشد و نمو و تکثیر سلول خصوصا در پدیده آنژیوژنز( رگ زایی) می تواند به پیشرفت و وخامت بیماری کمک نماید. با توجه به اینکه در این تحقیق تشدید ژنی هم در دز ژنی و هم در سطح نسخه برداری برای int-2 مشاهده شد و با تاثیر زعفران میزان این تشدید و تزاید زنی کاهش یافت این مطالعه می تواند به عنوان اولین بررسی مولکولی تاثیر زعفران در کاهش تشدید ژنی int-2 لحاظ شود و با مشاهدات حاضر تاثیر زعفران در کند نمودن روند تشدید ژنی در افراد مبتلا به لوسمی تایید می شود، همچنین با کاهش روند تقسیم سلولی، زعفران توانسته است از تراکم سلولی کاسته و از تجمیع و به هم چسبیدن آنها جلوگیری بعمل آورد که با این وجود می تواند نقشی در ممانعت از چسبیدن سلولهای سرطانی به یکدیگر و یا سایر سلولها و در نتیجه کند کردن روند متاستاز ایفا نماید. هرچند نقش زعفران در برقراری تعادل هورمونی بدن نیاز به مطالعات بیشتری دارد ولی با اثر گذاشتن بر روی بعضی از ژنها در بیان صفات دخیل در میل جنسی می تواند در بهبود عملکرد سیستم جنسی و افزایش قوای جنسیی نقش داشته باشد، ضمن اینکه به عنوان ماده ای فرح بخش می تواند با تاثیر روی خلق و خوی افراد به عنوان یک عامل ثانویه در تقویت بروز رفتارهای هنجار جنسی نیز عمل نماید. زعفران به عنوان یک گیاه درمانی با داشتن خواص آنتی اکسیدانی و کنترل کننده تقسیم سسلولی می تواند در بهبود روند اسپرماتوژنز و تقویت پارامترهای اسپرمی نیز عمل نماید.

چکیده ندارد.

چکیده هدف: سرطان تیروئید شیوع رو به رشدی را در طی دهه های گذشته نشان می دهد. مشخص شده، پلی مورفیسم های ژن های ترمیم dna و جهش ها بر روی ریسک سرطان موثر هستند. ما ارتباط بین پلی مورفیسم های مربوط به ژنهای مسئول ترمیم شکاف های dna دورشته ای(dsbs) را با ریسک سرطان تیروئید تمایز یافته(dtc) بررسی کردیم. در این طرح دو پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی(snp)، از ژن rad52 را ژنوتایپ کردیم. دو snp مورد نظر [gln221glu (rs4987206), 2259c>t (rs11226)] بودند. ژن rad52 در نوترکیبی همولوگ برای ترمیم شکاف های dna دو رشته ای درگیر می باشد. طرح آزمایشی: برای ارزیابی نقش 2 پلی مورفیسم از ژن rad52 در سرطان تیروئید تمایز یافته، یک مطالعه case-control را در جمعیت ایرانی انجام دادیم. 168 بیمارمبتلا به سرطان تیروئید تمایز یافته و 190 فرد سالم بوسیله دو روش pcr-rflp و arms-pcr آنالیز شدند. و سپس تحت تجزیه آماری قرار گرفتند. یافته های پژوهش: ژنوتایپ2259c>t از ژن rad52، با احتمال dtc مرتبط نبود. (or: 0.6597 (0.2539 – 1.7144), p-value: 0.3868) همچنین هیچ ارتباطی با ریسک dtc و حاملین الل221glu جهش یافته، یافت نشد. نتیجه گیری: آنالیز های بعدی snps در این ژن و در جمعیت های بزرگتر می تواند تعیین کننده نقش ژن rad52 در dtc باشد.

گیرنده های شبه toll یا tlrs خانواده ی مهمی از گیرنده های شناسایی الگو را تشکیل داده و در ایمنی ذاتی درگیر می باشند. این گیرنده ها الگوهای مولکولی وابسته به پاتوژن (pamps) را در باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و انگل ها شناسایی می کنند. تا کنون 10 عضو عملکردی از این خانواده در انسان شناسایی شده است. در بین tlrها، tlrs 3, 7, 8, 9 اسیدهای نوکلوئیک را شناسایی کرده و برروی غشاهای اندوزومی بیان می شوند. tlr3، rnaی دورشته ای ویروسی را شناسایی کرده و پاسخ های ضدویروسی متنوعی را میانجیگری می کند. tlr3 در قسمت های مختلف دستگاه تناسلی زنان بیان می گردد. احتمال دارد که اختلالات بارداری با تغییر در بیان tlrها همراه باشد. بنابراین در مطالعه ی حاضر نقش tlr3 در بارداری های خارج از رحمی (ep)، یک اختلال در بارداری که در آن جنین در خارج از رحم و اغلب اوقات در لوله ی فالوپ لانه گزینی می کند، مورد بررسی قرار گرفت. بیوپسی های ایسموس، آمپول و اینفندیبولوم از لوله ی فالوپ زنان مبتلا به ep جمع آوری شد. به عنوان گروه کنترل، گنادوتروپین کوریون انسانی (hcg) به زنانی که به دلیل بیماری های خوش خیم زنانه تحت عمل هیسترکتومی ابدومینال قرار گرفتند، تزریق شد تا حالت بارداری کاذب در آن ها ایجاد شود. به منظور بررسی حضور ژن tlr3 در بخش های مختلف لوله ی فالوپ از rt-pcr استفاده گردید. گروه های ep و کنترل توسط real time- pcr از لحاظ میزان بیان ژن tlr3 مورد مقایسه قرار گرفتند. rt-pcr حضور ژن tlr3 را در بخش های مختلف لوله ی فالوپ هر 2 گروه ep و کنترل نشان داد. real time- pcr تأیید نمود که بیان نسبی tlr3 در ایسموس، آمپول و اینفندیبولوم لوله های فالوپ حامل ep کمتر از لوله های فالوپ گروه کنترل می باشد همچنین در تمامی نمونه ها بیان tlr3 در ناحیه ی ایسم کمتر بود. بیان کمتر tlr3 در ایسموس، آمپول و اینفندیبولوم لوله های فالوپ حامل ep حاکی از این است که تغییر در بیان tlr3 می تواند یک عامل خطرزا برای ep باشد.

حضور سیستم ایمنی در دستگاه تولید مثل زنان به عنوان عنصر مهمی در دفاع میزبان و پیشرفت عملکردهای تولید مثل شناسایی شده است. خانواده ی گیرنده های شبه toll (tlrs) نقش مهمی در پاسخ ایمنی ذاتی علیه پاتوژن های میکروبی دارند. این گیرنده ها، الگوهای مولکولی وابسته به پاتوژن را که داخل عوامل عفونی بیان می شوند، شناسایی می کنند. تاکنون 11 عضو از خانواده ی tlrها در انسان شناسایی شده که 10 عدد از آن ها دارای عملکرد هستند. یکی از این گیرنده ها tlr5 است، این گیرنده فلاژلین باکتریایی را شناسایی کرده که جزء عمده ی فلاژلای باکتریایی و فاکتور بیماری زای باکتری های گرم منفی و گرم مثبت است. در دستگاه تولید مثل زنان یکی از اختلالات بارداری، بارداری خارج رحمی است که طی آن جنین در جایی غیر از رحم (به خصوص لوله ی فالوپ) لانه گزینی می کند. هدف ما در این مطالعه بررسی میزان بیان ژن tlr5 در لوله ی فالوپ بیماران مبتلا به بارداری لوله ای بوده است. نمونه های اینفاندیبولوم، آمپول و ایسموس لوله ی فالوپ بیمارانی که به علت بارداری لوله ای تحت جراحی سالپنژکتومی قرار گرفتند و گروه کنترل، که به دلیلی غیر از ep تحت جراحی هیسترکتومی آبدومینال قرار گرفتند، فراهم شد. افراد مورد بررسی در گروه کنترل، دارای بیماری خوش خیم بوده و با تزریق هورمون گنادوتروپین جفتی انسان (hcg) از نظر هورمونی شرایطی مشابه بارداری طبیعی در آن ها ایجاد شد که به آن بارداری کاذب گویند. با استفاده از تکنیک rt-pcr حضور ژن tlr5 بررسی شد و همچنین روش real time-pcr برای مقایسه ی میزان بیان این گیرنده در لوله ی فالوپ بیماران مبتلا به بارداری لوله ای و گروه کنترل، مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از rt-pcr وجود ژن tlr5 در بخش های مختلف لوله ی فالوپ حامل ep و لوله ی فالوپ گروه کنترل نشان داده شد. real time-pcr نشان داد که میزان بیان ژن tlr5 در هر سه قسمت لوله ی فالوپ زنان با بارداری ep کمتر از لوله ی فالوپ گروه کنترل است و در تمام نمونه ها بیان ژن tlr5 در ناحیه ی آمپول بیشتر بود. کاهش بیان ژن tlr5 درهر سه قسمت لوله ی فالوپ حامل ep می تواند مطرح کننده ی دخالت این tlr در بروز ep باشد.

ماکروسیکل دی نفتو دی آمید یا tdn، بعنوان دی آمید جدید از ترکیبات دی نفتوسولفید آزا مشتق شده که حاوی گروه های فعال آمیدی، اتم های اکسیژن و سولفور می باشد. tdn از لحاظ ساختاری ترکیباتی هستند که دارای حفره ای هیدروفیلیک می باشند که بوسیله حلقه هیدروفوبیک احاطه شده است که آنها را قادر می سازد کمپلکس های محکمی با یون های فلزی تشکیل دهند. بدلیل ویژگی یونوفوریک آنها قادرند از غشاهای سلولی عبور کنند و باعث اختلال در سیستم های زنده گردند. تا کنون اثرات زیستی درباره ی این ماکروحلقوی مورد مطالعه قرار نگرفته است. در این مطالعه، ما تاثیر tdn روی فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان شامل سوپراکسیددیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، کاتالاز، و روی بیومارکرهای تخریب اکسیداتیو: مالون دی آلدئید و دی تیروزین و همچنین تولید فاکتورهای رشد خونسازی بافت ریه موش توسط روشهای کشت سلولی، اسپکتروفتومتری و hplc در دوز 25-400 میکروگرم بر میلی لیتر ارزیابی کردیم. این ترکیب در غلظت 50 میکروگرم بر میلی لیتر باعث افزایش معنی دار در تولید و فعالیت هورمون های خونساز شد و این غلظت افزایش قابل ملاحظه ای در هر سه فعالیت آنزیم های آنتی اکسیداتیو گردید. بعبارت دیگر در غلظت 400 میکروگرم بر میلی لیتر کاهش معنی داری در این پارامترها مشاهده شد. اگرچه، بیومارکرهای تخریب اکسیداتیو کاهش قابل ملاحظه ای در غلظت 50 و افزایش در غلظت 400 میکروگرم بر میلی لیتر tdn را نشان دادند. از مطالعه ما چنین استناد می شود که این ترکیب در دوزهای بالاتر از 50 میکروگرم بر میلی لیتر tdn سمی می باشد. و این تاثیر که وابسته به غلظت است احتمالا از طریق افزایش تولید ros در بافت ریه می باشد.

مقدمه: طبق بر آورد فدراسیون بین المللی دیابت، تخمین زده می شود تا سال 2025 تعداد مبتلایان به دیابت نوع دو به 333 میلیون نفر برسد. این آمار می تواند زنگ خطری برای سیستم های بهداشتی کشورها باشد. اما خوشبختانه این بیماری قابل پیشگیری است. یکی از عوامل مستعدکننده دیابت نوع دو ژنها هستند که از جمله مهمترین آنها می توان به tcf7l2 اشاره کرد، که قبلاً ارتباط وریته 7903146 این ژن با بروز دیابت نوع دو در ایران به اثبات رسیده است. مواد و روشها: برای اثبات ارتباط وریته7903146 با دیابت نوع دو در خا نواده های ایرانی و بررسی چگونگی انتقال ریسک آلل های این وریته از والدین به فرزندان، تحقیقی بر روی 40 خانواده دیابتی شهر اصفهان صورت گرفت. در این تحقیق اعضای این خانواده ها (پدر- مادرها و فرزندان) با کمک روش pcr- rflp تعیین ژنوتیپ شدند و سپس آنالیزهای آماری به کمک نرم افزارspss صورت گرفت. نتایج: فراوانی آلل t(آلل بیماری) از وریته rs7903146 در والدین دیابتی50% و در والدین غیر دیابتی 7/39% محاسبه گردید، درصد فراوانی این آلل در فرزندان مادران دیابتی به ترتیب در دختران 5/64% و در پسران 6/28% می باشد که این فراوانی در فرزندان پدران دیابتی به ترتیب در دختران به 48% و در پسران به 1/53% می رسد. بحث: تفاوت قابل توجه فراوانی آلل t در بین والدین دیابتی و والدین غیر دیابتی دلیل ارتباط قوی این ریسک آلل با دیابت در خانواده های ایرانی می باشد. بالا بودن فراوانی آلل t در فرزندان دختر مادران دیابتی، نشان از انتقال بالای این ریسک آلل از مادر به فرزندان دختر می باشد، همچنین تعداد بالای هموزیگوت هایtt در این دختران در مقایسه با پسران تائیدی بر این مدعا می باشد. فراوانی بیشتر هموزیگوت هایtt در زنان نسبت به مردان نشان از انتقال بالای این ریسک آلـل بین زنان می باشد، که احتمال وقوع دیابت را در این جنس تقویت می کند.

آلفا تالاسمی یک بیماری تک ژنی با توارث اتوزومی مغلوب می باشد. این بیماری در اثر کاهش ساخته شدن یک یا چند زنجیره ?-گلوبین بوجود می آید. این اختلالات عمدتاً در جمعیت هایی با منشاء مدیترانه ای و آسیای جنوب شرقی و سیاهان شایع می باشند. بررسی شیوع جهش های غیر حذفی این بیماری می تواند راهنمای مفید و سریعی جهت پیش گیری و برنامه ریزی در کنترل و تشخیص قبل از تولد این بیماری باشد. در این مطالعه از 40 فرد از بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه رفرانس کرمانشاه با اصلیت کرمانشاهی (بومی و ساکن استان کرمانشاه)، همچنین فاقد حذف های شایع ژن آلفا گلوبین، با mcv (fl 80 >) و mch (27>) پایین تر از حد طبیعی و سطوحhb f و hb a2 طبیعی یا کاهش یافته، نمونه گیری و آزمایش به عمل آمد.dna ژنومی این افراد به روش salting out تخلیص و به کمک روشarms pcr (ampliphication refractory mutation system polymerase change reaction) ، جهت موتاسیون های نقطه ای شایع آلفا تالاسمی مورد بررسی قرار گرفت، ژن های ?1 و ?2-گلوبین نمونه هایی که فاقد جهش های شایع مذکور بودند، تعیین توالی شدند. در 39 مورد از 40 فرد مورد بررسی 6 نوع جهش مشخص گشت. با استفاده از تکنیک arms pcr جهش های a1(6a>g),pa2(4a>g),-5nt)p) شناسایی شدند و جهش های ?2 +832 a->g, ?1+1 mrna, ?1 cd 59(g>a) از طریق تعیین توالی ژن های ?1 و ?2تعیین گردیدند. موتاسیون pa2(4a>g )(aatgaa) ?2 شایع ترین جهش ژن آلفا گلوبین در نمونه های مورد مطالعه می باشد.

توسعه پرورش میگو در جهان به عنوان یکی از صنایع تولیدی بسیار مهم و درآمد زا امروزه با توجه به محدودیت ذخایر وحشی مولدین تا حد زیادی متکی به صنعت مولد سازی میگو گردیده و در این مسیر کشورهای دست اندر کار تولید میگو پرورشی تحقیقات وسیعی را در زمینه پرورش مولد و زمینه های مرتبط با آن از جمله تغذیه با غذای مصنوعی سازماندهی کرده و به انجام می رسانند. از جمله ترکیبات اصلی در راندمان تولید بچه میگو درمولدین پرورشی ، هورمونهای استروئیدی دخیل در بلوغ جنسی این موجودات می باشند که میزان و نوسان آنها در طول دوره تکثیر، توفیق یا عدم توفیق مدیران بخش تکثیر و در نهایت صنعت پرورش میگو را رقم میزند. در این تحقیق تأثیر میزان کلسترول جیره غذائی مولدین میگو بر رسیدگی تخمدان بررسی در چهار تیمار با مقادیر متفاوت بررسی شده است .به این منظوردرصد کلسترول موجود در نمونه غذای ساخته شده با فرمولاسیون استاندارد (به عنوان تیمار شاهد )تغییر داده شد و به 0.5 و 1 و 1.5 درصد افزایش یافت. پیش از تیمار بندی ،همه مولدین ابتدا با غذای تیمار شاهد تغذیه شده و سپس قطع پایه چشمی گردیدند.در طول نگهداری مولدین،پارامترهای شوری ،ph و دما کنترل و ثبت شد.نتایج حاصله نشاندهنده رشد سریعتر تخمدان با استفاده از 1 درصد کلسترول در جیره بود.همچنین برای نخستین بار در کشور،ضریب gsi میگوی گونه وانامی در مراحل مختلف رسیدگی جنسی تخمدان ،در این پروژه اندازه گرفته شد.

مقدمه: آسیب به dna ، نقش مهمی در بیماریهای مختلف بازی می کند . این آسیب در اثر مواد اکسیدانت و موتاژن ها رخ می دهد . گلوتاتیون- s ترانسفرازها اعضای یک خانواده چند ژنی هستند که به عنوان یک آنتی اکسیدانت مهم در سلولها ایفای نقش می کنند . پلی مورفیسم این آنزیم در بیماریهای مختلف ،مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه ،به بررسی پلی مورفیسم ژنوتیپ های gstm1,t1 در بیماران مبتلا به گلوکومای اولیه ، در مقایسه با افراد سالم پرداخته با به ارتباط احتمالی پلی مورفیسم این آنزیم ها و بروز بیماری گلوکومای اولیه پی ببریم . مواد و روشها: تعداد 100 نفر بیمار مبتلا به بیماری گلوکومای اولیه و 100 نفر فرد سالم که هیچ نوع عارضه چشمی از جمله گلوکوما و کاتاراکت نداشتند ،انتخاب و ژنوتیپ های gstm1,t1 آن ها با روش multiplex pcr تعیین شد. همچنین این دو گروه از نظر سن، جنس ،عدم ابتلا به دیابت و مصرف یا عدم سیگار با هم همسان سازی شدند . یافته ها: جهش های ژنی ژنهای gstm1 و gstt1 در افراد گلوکوم زاویه باز اولیه به ترتیب 25(4/42%) و 12(3/20%) و در گروه کنترل به ترتیب 34(34%) و 15(15%) دیده شد که بر طبق آزمون آماری تفاوت معنی داری بین این دو گروه مشاهده نشد . در بیماران گلوکوم زاویه بسته اولیه جهش های ژنی ژنهای gstm1 و gstt1 به ترتیب 22(7/53%) و 7 (1/17%) و در گروه کنترل به ترتیب 34(34%) و 15(15%) دیده شد که بر طبق آزمون آماری جهش ژنی gstm1 در گلوکوم زاویه بسته اولیه افزایش معنا داری داشت. )???? (p= نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از مطالعه ما به نظر می رسد که کاهش ژنوتیپ gstm1 در بروز بیماری گلوکوم زاویه بسته اولیه نقش داشته باشد .

در این مطالعه جذب زیستی یونهای کادمیوم از محلولهای آبی توسط ochrobactrum anthropi در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید. تاثیر پارامترهای آزمایشگاهی مختلف نظیر ph اولیه، زمان تماس، دما، غلظت اولیه یونهای کادمیوم در جذب کادمیوم، مورد بررسی قرار گرفت. مدلهای ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ برای آنالیز داده های تعادلی در غلظت های مختلف اولیه کادمیوم استفاده گردید. داده های آزمایشگاهی همچنین از نظر کینتیک جذب زیستی توسط مدل های کینتیکی درجه یک کاذب و درجه دو کاذب سنجیده شد. نتایج نشان می دهد که جذب کادمیوم از مدل لانگمویر تبعیت می کند. کینتیک فرایند جذب از مدل درجه دو کاذب پیروی می کند. بیشترین مقدار بازجذب در ph برابر 2 به دست آمد که بیانگر انجام بهتر فرایند بازجذب در شرایط اسیدی می باشد و قابلیت استفاده مجدد بیومس تحت چرخه جذب - بازجذب 3 مرتبه تکرار شد. شناسایی برهمکنشهای بین جاذب و یونهای فلزی و گروههای عاملی دخیل در فرایند جذب زیستی توسط طیف سنجی مادون قرمز و تفرق اشعه ایکس بررسی شد همچنین تاثیر فلز سنگین بر مورفولوژی باکتری در شرایط زنده و بیومس غیرفعال مورد مطالعه قرار گرفت که موید ارجحیت استفاده از بیومس باکتریایی بر باکتری زنده می باشد. نتایج نشان داد که ochrobactrum anthropi sp ، یک جاذب مناسب کادمیوم می باشد که می تواند کاربرد مهمی در جذب کادمیوم از فاضلاب داشته باشد.

: در این مطالعه پس از جمع آوری نمونه های خون و استخراج dna به روش salting out، توزیع ژنوتیپی در محل پلی مورفیسم با روش بیمار-کنترل در دو گروه (161 بیمار، 182نمونه کنترل) و (70 بیمار،70 نمونه کنترل) مورد بررسی قرار گرفت. توسط تکنیک pcr منطقه مورد نظر تشدید ژنی شد و با دو روش rflp-pcr و arms-pcr ژنوتایپ نمونه ها تعیین گردید. یافته ها: درژنوتایپ thr241met از ژن xrcc3 با توجه p value نتایج تا حدی معنا دار بود. (or: 1.37, p-value: 0.062). هم چنین هیچ ارتباطی در رابطه با xrcc3arg94his و dtc یافت نشد. نتیجه گیری: الل 241met در ژن xrcc3 احتمال ابتلا به سرطان تیروئید تمایز یافته را 37/1 برابر بیشتر می کند(p=0.06 ).

مقدمه: چون روش درمانی کلاسیک و دیگر درمانهای رایج در مورد لیشمانیوز کارآمد و موثر نبوده اند و علاوه بر آن مقاومت دارویی و عوارض سوء درمانهای رایج مشکلاتی را برای بیماران با لیشمانیوز جلدی (cl) پیش آورده است نگرش بر روی اهداف نوینی می باشد که قادر به ایجاد تغییر در روند بهبودی زخم بوده و توانایی لازم در کنترل و مهار انگل داشته باشند. نیتریک اکساید (no) یکی از مهمترین ترکیبات شیمیایی ضد انگلی تولید شده بوسیله ماکروفاژها در طی پاسخ های ایمنی ذاتی می باشد. بعلاوه تولید no در نوتروفیلها، لمفوسیت ها و ماکروفاژها، قسمتی از عملکرد سایتوتوکسیک این سلولها به شمار می آید. نقش ضد انگلی no در in vivo و in vitro در انگل لیشمانیا دارای اهمیت است، بطوری که no می تواند انگل داخل سلولی لیشمانیا ماژور را مورد هدف قرار دهد. تنظیم no می تواند علائم کلینیکی بیماری را تغییر داده و روی تکثیر آماستیگوت ها درون ماکروفاژها، اندازه زخم، میزان بقا، هپاتو/ اسپلنومگالی و درصد آماستیگوت ها داخل گسترشهای زخم، کبد، طحال و غدد لنفاوی، اثرگذار باشد. l-arginine از جمله پیش سازهای تولید no می باشند که می توان از آن در این مطالعه استفاده درمانی کرد، به علاوه l-arg سوبسترای فیزیولوژیکی برای آنزیم nos که برای تولید no ضروری است می باشد. هدف: هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر ضد لیشمانیایی داروی l-arg بر لیشمانیا ماژور در موشهای حساس balb/c، از طریق نقش آنتی اکسیدانی آن با القای واسطه های ایمنی همچون no در میزبان، ارزیابی ممانعت از احشایی شدن انگل در اندامهای هدف چون کبد، طحال و غدد لنفاوی و تاثیر آن با التیام زخم لیشمانیا و همچنین تاثیر دارو بر میزان تکثیر انگل در ماکروفاژها است. نوآوری طرح حاضر را می توان در جامع بودن یک مطالعه بر روی موارد کاربرد l-arg در همه اشکال دارویی آن بصورت خوراکی، موضعی و تزریقی بر روی یک سویه واحد بومی از انگل لیشمانیا در یک میزبان واحد با ساختار یکسان ژنتیکی عنوان کرد تا تمامی فاکتورهای مداخله گر در تنوع پاسخهای متفاوت ایمنی میزبان را به حداقل رساند. ضرورت رویکرد به انجام تحقیقی از این دست، و بکارگیری l-arg برای بررسی چگونگی تغییرات پاتولوژیک در میزبان لیشمانیایی با بکارگیری این دارو در پروسه بهبودی لیشمانیازیس بیش از پیش احساس می شود. مواد و روشها: در مطالعه حاضر، برای اولین بار در ایران، منطقه و جهان صورت گرفته است و تاثیرات ضد انگلی l-arg بر روی لیشمانیا ماژور سویه ایران (l. major mrho/ir/75/er) در مدل موشهای حساس balb/c مورد ارزیابی قرار می گیرد. پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور که از محیط کشت برداشت می شوند، شمرده شده و برای آلوده سازی موشها بصورت زیرپوستی استفاده می شود. شش هفته بعد از آلودگی ندول کوچکی در محل تزریق ظاهر می شود که به زخم بزرگی منتهی شده و احشایی می شود. تأثیرات l-arg از نظر تغییرات فیزیوپاتولوژیکی، اندازه و تأخیر در تشکیل زخم، تکثیر آماستیگوت ها درون ماکروفاژها و ردیابی آنها در اندامهای هدف مورد بررسی قرار می گیرد.

کشتی چسب ها ( (barnacles سخت پوستانی ثابت و غیر معمولند که اغلب در صدف آهکی زندگی می کنند آنها در اقیانوسها، دریاها و در سطوح فوق جزرومدی پراکنده اند. در اکوسیستم دریایی لارو کشتی چسبها? مورد تغذیه پلانکتون خوارهاست و بالغشان مورد تغذیه ماهیان کفزی میباشد و این جانوران به سازه های چوبی و فلزی آسیب می رسانند. در ایران تاکنون مطالعات ژنتیکی روی این جانور صورت نگرفته و در کشورهای دیگر تحقیقات کمی انجام شده است در این تحقیق از 26 ایستگاه از بندر گواتر تا اروند کنار نمونه ها جمع آوری شدند و مطالعاتی روی ژن میتوکندریایی coi انجام شد. پس از انجام بررسیهای مورفولوژیک ابتدا بافتهایی مثل ماهیچه و اندام حرکتی از گونه amphibalanus amphitrite جدا شده و با استفاده از نیتروژن مایع سوسپانسیون سلولی لازم برای استخراج دی ان ا آماده شد. با استفاده از کیت استخراج دی ان ا و روش استاندارد دی ان ا کامل از سلولها استخراج شد. با استفاده ازیک جفت پرایمر قطعه ای از ژن سیتوکروم اکسیداز i ژنوم میتوکندری تکثیر شد و پس از هضم آنزیمی و الکتروفورز محصولات pcr روی ژل آگارز 3% صورت گرفت و با ثبت تفاوتها در دستگاه مستند ساز ژل تفاوتهای بین گونه های مختلف این جانداران جمع آوری شده از مناطق ساحلی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. در بین گونه های جمع آوری شده سه گروه مجزا با انجام pcr مشاهده و از هم متمایز شد. در گروه اول پس از انجام pcr قطعه دی ان ا 708 جفت بازی تولید شد اما در گروه دوم قطعه ایجاد شده با استفاده از همان جفت آغازگر 450 جفت باز طول د اشت. گروه سومی هم وجود داشت که تنها یک باند حدود 50 جفت بازی در آنها دیده می شد. البته پس از هضم آنزیمی هاپلوگروپهای جدیدی در بین هر کدام از جمعیتهای فوق قابل مشاهده بود. ژن سیتوکروم اکسیداز ( (coiبه عنوان بارکد حیات در گونه های موجودات مختلف مورد بررسی قرار گرفته و به عنوان شاخصی مهم برای تمایز بین افراد گونه ها شناخته شده است. با توجه به اینکه کشتی چسبهای موجود در آبهای جنوبی ایران دارای اهمیت زیست محیطی می باشند و تا به حال ویژگیهای ملکولی آنها به این نحو مورد بررسی قرار نگرفته است لذا این تحقیق بنیانگزار روشی عملی و سریع جهت شناسایی گونه های مختلف موجود در آبهای جنوبی ایران میباشد که میتواند در جهت کنترل جمعیت و شناسایی انواع این کشتی چسبها و کاهش میزان خسارات وارده از آنها موثر باشد.

چکیده : مقدمه : پره اکلامپسی یک بیماری کمپلکس دوران بارداری می باشد که اتیولوژی آن ناشناخته است و بر اساس فشار خون بالا و وجود پروتئین در ادرار تشخیص داده می شود. ماتریکس متالوپروتئینازها یک خانواده از آنزیمهای وابسته به روی هستند که در ساخت و تجزیه ماتریکس خارج سلولی نقش دارند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط احتمالی بین پلیمورفیسم mmp-9 -1562 c:t و افزایش ریسک ابتلاء به بیماری پره اکلامپسی می باشد و همچنین به بررسی این موضوع که آیا این پلی مورفیسم می تواند به عنوان یک عامل پیش بینی کننده برای مستعد بودن به بیماری پره اکلامپسی باشد می پردازد. روشها : مطالعه موردی- شاهدی حاضر متشکل از 272 زن باردار می باشد که شامل 96 زن با پره اکلامپسی خفیف با میانگین سنی 9/5±1/29 سال و 64 زن با پره اکلامپسی شدید با میانگین سنی 6/6±2/29 سال و 112 زن باردار سالم با میانگین سنی 4/6±3/27 سال ازجمعیت غرب ایران بود. پلیمورفیسم mmp-9 -1562 c:t به روش pcr-rflp انجام گرفت. نتایج : سطح tg در بیماران با پره اکلامپسی خفیف (mg/dl 4/28+1/179) و در بیماران با پره اکلامپسی شدید ( mg/dl3/37+5/183) به میزان چشمگیری از گروه کنترل (mg/dl 5/30+165) بیشتر بود(به ترتیب 001/0; p=006/0p=).همچنین غلظت مالون دی آلدئید(mda) به میزان زیادی در هر دو گروه خفیف (µm7/3+8/9) و شدید (µm6/4+9/10) در مقایسه با زنان باردار سالم (µm2/2+8/5) بیشتر بود.در زنان دارای پره اکلامپسی شدید زودرس از هر 18 بیمار 7 بیمار (حدود %39) دارای ژنوتیپ هتروزیگوت 9ct mmp- می باشند.توزیع فراوانی ژنوتیپ9-ct mmp در گروه دارای پره اکلامپسی خفیف (%7/18)و در گروه دارای پره اکلامپسی شدید (%2/31) در مقایسه با گروه کنترل (%5/12) بالاتر بود.(به ترتیب ?2=4.8, df=2, p=0.09 and ?2=10.9, df=2, p=0.004) همچنین توزیع فراوانی ژنوتیپ ct+tt در گروه دارای پره اکلامپسی شدید (%2/31) در مقایسه با گروه کنترل (%1/16) بسیار بالاتر بود.( ?2=5.54, df=1, p=0.019).توزیع فراوانی آلل t از 9 mmp-در زنان مبتلاء به پره اکلامپسی شدید (%6/15) خیلی بالاتر از گروه کنترل (%8/9) نمی باشد و این اختلاف از نظر آماری معنادار نمی باشد. توزیع فراوانی ژنوتیپ 9mmp- (ct+tt) در زنان دارای پره اکلامپسی زودرس که از هر 19 بیمار 8 بیمار(%1/42) دارای این ژنوتیپ می باشند در مقایسه با زنان دارای پره اکلامپسی دیررس که در آن از هر 141 بیمار 30 نفر (%3/21) دارای این ژنوتیپ می باشند به طور چشمگیری بالاتر بود.( ?2=4, p=0.045) این فرکانس ریسک ابتلاء به پره اکلامپسی را به میزان2.7-fold(p=0.051) در بیماران دارای پره اکلامپسی زودرس در مقایسه با زنان دارای پره اکلامپسی دیررس افزایش می دهد.توزیع ژنوتیپها و آللهای 9mmp- در زنان نولی پار دارای پره اکلامپسی با گروه کنترل مقایسه شد.در زنان دارای پره اکلامپسی شدید وجود ژنوتیپ 9mmp- (ct+tt) ریسک ابتلاء به پره اکلامپسی را به میزانfold 91 /1 افزایش می دهد ولی این افزایش از نظر آماری معنادار نمی باشد(p=0.21).اگر چه در حضور ژنوتیپ 9mmp- (ct+tt) سطح فشار خون سیستولی (mmhg 6/14+153) و دیاستولیک (mmhg 5/10+3/96) و غلظت مالون دی آلدئید (µm7/4+3/11) به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپید در مقایسه با حضور ژنوتیپ cc (به ترتیب µm8/3+1/10 و mmhg1/18+5/90 و mmhg30+6/145) افزایش می یابد ولی این افزایش از نظر آماری معنادار نمی باشد. نتیجه گیری : تحقیق کنونی نشان دهنده پلیمورفیسم mmp-9 -1562 c:t به عنوان یک عامل پیش بینی کننده برای مستعد بودن به بیماری پره اکلامپسی شدید و پره اکلامپسی شدید زودرس (قبل از هفته 34 بارداری)در جمعیت غرب ایران می باشد.عدم تعادل میان 9mmp- و مهارکننده هایش،شکاف ارتباطی میان سطح 9mmp- و سن باروری ، افزایش فعالیت 9mmp- ، تعامل ژن با ژن و نقص مکانیسم تنظیمیupstream برای جفت می تواند نقش متغیر9mmp- را در بیماریزایی پره اکلامپسی توضیح دهد. اگرچه مکانیسم تاثیر این پلی مورفیسم در استعداد ابتلاء به پره اکلامپسی بایستی توسط مطالعات بیشتر روشن شود. واژه های کلیدی : پره اکلامپسی زودرس،پلی مورفیسم 9mmp- ،پره اکلامپسی شدید،غرب ایران

آلودگی به فلزات سنگین یکی از مشکلات مهم زیست محیطی است. امروزه آلودگی خاکها و آب با فلزات سنگین در اثر فعالیتهای بشری به عنوان یکی از مهمترین تنش های محیطی برای گیاهان محسوب می شود. که این فلزات می توانند توسط گیاه جذب شوند و از طریق زنجیره غذایی زندگی بشر را به مخاطره اندازند. از آنجایی که برنج یکی از اجزاءِ اصلی سبد غذایی مردم جهان است یکی از اهداف این مطالعه اندازه گیری فلزات سنگین (سرب، کادمیم و آرسنیک) در برنج خام می-باشد. واز آنجایی که در فرهنگ ایرانیان شستن و خیساندن یکی از روشهای قبل از پخت برنج می باشد. یکی دیگر از اهداف این مطالعه تاثیر کاهش فلزات سنگین مورد مطالعه پس از شستن و خیساندن می باشد. در این مطالعه 14 نمونه برنج وارداتی و 7 نمونه برنج داخلی سطح عرضه کرمانشاه جمع آوری شد و میزان سرب و کادمیم و آرسنیک با استفاده از دستگاه جذب اتمی varian در برنج خام و برنج پس از شستن و خیساندن اندازه گیری شد . نتایج حاصله نشان داد که متوسط غلظت سرب و کادمیم در برنج وارداتی قبل از شستن و خیساندن به ترتیب µg/kg 5/ 2 ±71/215 و µg/kg 14/0 ±17/8 می باشد و پس از شستن و خیساندن به ترتیب µg/kg 2/2±59/183 و µg/kg15/0± 16/7 می باشد. در مورد برنجهای داخلی متوسط غلظت سرب و کادمیم درمرحله اول µg/kg 2/3±17/275 و µg/kg67/0±28/13 و در مرحله دوم µg/kg 72/2±12/235 و µg/kg 15/0±31/12 می باشد. و در مورد آرسنیک برنج های وارداتی در مرحله قبل از شستن میانگین آرسنیک µg/kg 9/1±55/51 و پس از شستن و خیساندن µg/kg 9/1±3/42 ودر مورد برنج داخلی میانگین آرسنیک در مرحله اول µg/kg 16/2±92/45 و در مرحله پس از شستن و خیساندن µg/kg 15/2±61/37 میباشد این بررسیها نشان داد که شستن و خیساندن به میزان %15 میزان سرب و 2/7% میزان کادمیم و18% میزان آرسنیک را کاهش می دهد. و این تفاوت معنی دار بود (05/0 p <). در نمونه های برنج مورد نظر آفلاتوکسین b1 نیز اندازه گیری شد که میانگین آفلاتوکسین b1 در برنج ایرانی µg/kg18/0 ±5/2 و در برنج وارداتی µg/kg 11/0 ±8/1 بود. نتایج بدست آمده نشان می دهد همه نمونه ها آلوده به آفلاتوکسین بودند ولی دراین میان نمونه های برنج وارداتی نسبت به برنج ایرانی ، آلوده تر بودند. واین نشان دهنده آلودگی نسبی بیشتر برنج وارداتی نسبت به برنج داخلی است.

هدف از این تحقیق شناسایی سیستم آئروباکتین در جدایه های e.coli از موارد کلی باسیلوز طیور، مقایسه ژنوتیپ و فنوتیپ هر جدایه و میزان فراوانی آن به عنوان یکی از عوامل حدت در آن ها بود. به همین منظور 50 جدایه e. coli از جراحات پریکاردیت جوجه های گوشتی تلف شده از بیماری کلی باسیلوز متعلق به 20 مرغداری گوشتی در استان های تهران، البرز و قزوین جمع آوری گردید و از نظر توانایی تولید آئروباکتین و وجود ژن iucd مورد آزمایش قرار گرفت. در بررسی فنوتیپی، توانایی تولید آئروباکتین توسط 50 جدایهe.coli مورد مطالعه بر اساس روش تشریح شده در منابع تعیین گردید. نتایج آزمایشات نشان داد در بین جدایه های e.coli، 86% توانایی تولید آئروباکتین را داشتند. در بررسی ژنوتیپی، از روش pcr (واکنش زنجیره ای پلی مراز) به عنوان روش مولکولی برای شناسایی ژنiucd استفاده گردید. در 96% جدایه ها ژن iucd شناسایی شد و در دو جدایه که از نظر فنوتیپی نیز منفی بودند ژن آئروباکتین (iucd) شناسایی نشد. یافته های مطالعه حاضر همچون پژوهش های قبلی، بر وجود یک ارتباط قوی بین تولید آئروباکتین و میزان حدت در سویه هایe.coli طیور دلالت دارد

سرطان ریه، شایعترین سرطان در سراسر جهان بشمار می آید و سالیانه تقریبا 6/1 میلیون نفر درجهان به سرطان ریه مبتلا میگردند. طی مطالعات انجام شده در دو دهه اخیر دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که در سلولهای سرطانی یکسری تغییرات اپیژنتیک رخ میدهد که در سلولهای سالم این تغییرات یا به کل مشاهده نمیشود و یا به میزان ناچیز اتفاق میافتد. از این دست تغییرات اپیژنتیک میتوان به متیلاسیون اشاره کرد. پروسه متیلاسیون در قسمتهای مختلفی از ژنوم به طور طبیعی رخ میدهد. اما در بخشهای خاصی مانند پروموتر ژنهای سرکوبگر تومور فقط در شرایط سرطانی رخ میدهد. ژن apc (adenomatous polyposis coli) جزء ژنهای سرکوبگر تومور به حساب می آید. مکانیسم اثر این ژن، برای نخستین بار در تحقیقاتی که روی بیماری سندروم پولیپ روده ی بزرگ انجام گرفت، آشکار گردید. پروتئین تولید شده توسط این ژن با خاصیت مهارکنندگی که بر روی پروتئین دیگری به نام بتا-کاتنین که در مسیر wnt نقش تحریک کنندگی تقسیم سلولی را دارد باعث مهار تقسیم سلولهای سرطانی میشود. در تحقیقی که در شرکت توفیق دارو انجام پذیرفته یکی از آخرین تکنیک های qmspیعنی methylight به کمک real-time pcrبه منظور شناسایی میزان متیلاسیون در ژنapc استفاده شده است. در این تحقیق 96 نمونه مورد بررسی قرار گرفته است، 70 نمونه بافت ریه آن به دو صورت جراحی و برونکوسکوپی از بیمارستان مسیح دانشوری اخذ شده است، از کل70 نمونه، 58 مورد به عنوان جامع? سرطانی و 12 مورد به عنوان جامعه غیرسرطانی ریه در نظر گرفته شده است و 26 نمونه از لکوسیت افراد سالم به عنوان جامعه کنترل شاهد انتخاب گردید. برای استخراج dna از کیت qiaamp dna mini و برای تیمار با بیسولفیت سدیم از کیت epitectbisulfite استفاده شده است. از 58 نمونه تومورال ریه، در 28 مورد (2/48 درصد)، از 12 نمونه غیرسرطانی ریه، در 3 مورد (25 درصد) و از 26 نمونه لکوسیت افراد سالم، در 2 مورد (7/7 درصد) متیلاسیون پروموتر ژن apcگزارش مثبت شده است. با توجه به نتایج بدست آمده میتوان نتیجه گرفت که بین متیلاسیون ژن apc و سرطان ریه رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. این نتایج نشان میدهد که میتلاسیون ژن apc در شناسایی نمونه های بافتی سرطان ریه که از طریق جراحی اخذ شده است؛ (به خصوص در ncslcها) بسیار موثر است ولی نمیتواند تمامی انواع تومورهای ریوی را پوشش دهد.

چکیده: مقدمه: درمان عفونت ها به دلیل ترکیبی از عوامل، از جمله بیماری های عفونی نوظهور و افزایش تعداد پاتوژن های میکروبی مقاوم به دارو، هنوز یک مسئله مهم و چالش برانگیز باقی مانده است، بنابراین یک نیاز واقعی برای کشف ترکیبات ضد میکروبی جدید و مواد در مقیاس نانو وجود دارد. هدف درمان موفق دارویی، رساندن غلظت مناسبی از دارو به محل مناسب می باشد به نحوی که بیشترین اثر درمانی و کمترین سمیت حاصل گردد. در این راستا از داروها و ترکیبات مختلفی مثل آنتی بیوتیک ها و نقره استفاده می شود، از مشکلات شایع در استفاده از این مواد: عوارض جانبی شان و مقاومت باکتری ها به این ترکیبات می باشد. حامل های پلیمری نانومتری مثل دندریمرها که مولکول های شاخه داری هستند، به عنوان سیستم های تحویل می توانند برای تنظیم رهایش دارو، کاهش سمیت به واسطه دارو و هدف قرار دادن دارو، تطبیق داده شوند. اندازه نانومتری این سیستم های حامل اجازه عبور موثر از موانع بیولوژیکی، بهبود تحمل بافت، افزایش جذب سلولی و انتقال را می دهد. مواد و روش ها: در این تحقیق نانودندریمر آنیونی خطی-کروی به عنوان نسل جدیدی از دندریمرها سنتز و با نیترات نقره کونژوگه گردید. خواص آنتی باکتریال کونژوگه در مقابل 3 باکتری (اشرشیا کلای، استافیلوکوکوس آرئوس و سودوموناس آئروجینوزا)، توسط روش چاهک مورد بررسی قرار گرفت و با نیترات نقره، نانودندریمر خالی (کونژوگه نشده با نیترات نقره) و برخی آنتی بیوتیک های پرکاربرد مقایسه گردید. اثر بخشی دارو در غلظت های پایین نیز، با روش mic تعیین شد. یافته ها: این کونژوگه خاصیت آنتی باکتریال بالایی در مقابل3 باکتری و به خصوص باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس آرئوس، در مقایسه با نیترات نقره نشان داد. نانودندریمر فاقد هر گونه خاصیت آنتی باکتریال بود و تنها نقش حامل را در رسانش نقره ایفا می کند. نتایج حاصل از سنجش mic هم نشان داد که: این کونژوگه حتی در غلظت های پایین نیز خواص خود را حفظ کرد و برخلاف آنتی بیوتیک های مورد استفاده، مقاومت کمی نسبت به آن گزارش شد. نتیجه گیری: با توجه به خواص آنتی باکتریال بالای کونژوگه و استفاده از نانودندریمرهای ایمن و زیست تخریب پذیر اسید سیتریک در این تحقیق به منظور رسانش دارو، چنین استنباط می شود که این نانودندریمرها از پتانسیل بالایی برای عبور از غشاهای بیولوژیک مثل غشای باکتری ها، به منظور رسانش نقره به عنوان مدل دارو، برخوردارند. واژه های کلیدی: نانودندریمرجدید، نقره، عامل ضد میکروب

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری التهابی سیستم عصبی مرکزی است که ناشی از آسیب به بافت میلین می باشد. این بیماری ماهیت خود ایمن داشته و هنوز عامل ایجاد کننده آن دقیقا مشخص نیست و از عواملی چون ژنتیک، منطقه جغرافیایی و ویروس نام برده می شود. از جمله عوامل ویروسی که شاید در ایجاد این بیماری نقش داشته باشد، ویروس هرپس سیمپلکس (hsv) است. هدف این مطالعه، استفاده از تکنیک جدید تکثیر هم دما بواسطه حلقه (lamp) جهت تشخیص ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1و2 در نمونه سرم بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و گروه کنترل است. روش کار: در این پژوهش، نمونه های سرم از 100 فرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و 50 شاهد سالم جدا شد. dna نمونه ها با کیت dnp (سیناکلون) استخراج شد. پرایمرهای تست lamp توسط نرم افزار primer explorer v4 طراحی گردید. پس از انجام آزمون های حساسیت و ویژگی، تست lamp بر روی نمونه های افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و گروه شاهد، انجام شد. یافته ها: از 100 فرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس، 16 نفر hsv مثبت بودند (16%)، در حالی که 50 فرد شاهد، تماما hsv منفی بودند (0%). نتایج: از تفاوت معنی دار (p-value= 0.003) آلودگی به hsv در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نسبت به گروه شاهد، می توان نتیجه گرفت آلودگی به hsv می تواند یک عامل خطر در بیماری مولتیپل اسکلروزیس به حساب آید. کلیدواژگان: مولتیپل اسکلروزیس، ویروس هرپس سیمپلکس، تکنیک تکثیر هم دما به واسطه حلقه

در این مطالعه از یک دسته 6 تایی پرایمر اختصاصی ژن های us7 و us8 جهت شناسایی ویروس استفاده شد. تست lamp اپتیمایز و حد تشخیص limit of) detection) و اختصاصیت بررسی گردید. این مطالعه بر روی تعداد 100 نمونه سرم cmv igg مثبت که از آزمایشگاه نور تهیه شده بود انجام شد. تست lamp اپتیمایز شده ، با اضافه کردن رنگ سایبر گرین به لوله حاوی واکنش lamp،با تغییر رنگ به سبز، مشخص شد. همچنین محصول تکثیر شده بر روی ژل جهت تایید، الکتروفورز شد. میزان حد تشخیص این تکنیک 10 پارتیکل ویروس تعیین گردید. انجام تست اختصاصیت نیز با استفاده از روش onlineو dna شش ارگانیسم دیگر ویژگی 100 درصد نشان داد. dna نمونه ها به روشdng استخراج گردید و توسط واکنش lamp تست گردید. از بین 100 مورد افراد igg cmv مثبت، 5 نمونه با روش اپتیمایز شدهlamp، مثبت شدند. این تکنیک نسبت به دیگر تکنیک های مولکولی، ارزان تر، سریعتر و اختصاصی تر است و از این تکنیک می توان با اطمینان بالایی در همه سطوح بالینی و حتی مناطق محروم و روستایی جهت تشخیص cmv dna استفاده کرد.