در این مطالعه سینتیک خمیرسازی سودا از پوست، مغز و کل ساقه کنف رقم 7615 بررسی گردید. مقدار اولیه لیگنین کلاسون و لیگنین محلول در اسید برای مغز کنف به ترتیب 2/17 و 3 درصد و برای پوست آن 5/8 و 85/3 درصد بر اساس وزن خشک ماده اولیه تعیین شد. مقدار سلولز، مواد استخراجی محلول در الکل- استن و خاکستر برای مغز کنف به ترتیب 3/42، 35/10 و 45/4 درصد و برای پوست نیز به ترتیب 46/48، 55/5 و 59/9 درصد به دست آمد. خمیرسازی به روش سودا تحت شرایط: قلیایی فعال 40 گرم بر لیتر (برحسب هیدروکسید سدیم بر اساس وزن خشک ماده اولیه)، نسبت لیکور به ماده اولیه‏ 20 به 1، دماهای بیشینه پخت 140 الی c° 170 (بسته به ماده اولیه) و زمان پخت 0 تا 1500 دقیقه (بسته به دمای بیشینه و ماده اولیه) برای پوست، مغز و مخلوط پوست و مغز انجام گرفت. نتایج نشان داد که لیگنین‏زدایی در پوست و مغز کنف طی سه فاز صورت می‏گیرد و انرژی فعال‏سازی مورد نیاز برای لیگنین‏زدایی در فاز نهایی برای مغز و پوست به ترتیب 53/94 و 89/85 کیلو ژول بر مول می‏باشد. ثابت سرعت لیگنین‏زدایی فـاز نهـایی برای مغز در دمـاهای 155، 160 و c° 170 به ترتیب 4-10 × 39، 4-10 × 70 و (1- min) 4-10 × 93 و برای پوست در دماهای 140، 145، 150 و c° 155 به ترتیب 4-10 × 30، 4-10 × 41، 4-10 × 53 و (1- min) 4-10 × 73 و برای مخلوط پوست و مغز کنف در دمای c° 155، (1- min) 4-10 × 50 به دست آمد. برای خمیرسازی از مخلوط پوست و مغز کنف، دمای c° 155 انتخاب گردید زیرا در این دما فازهای 2 و 3 هم در پوست و هم در مغز قابل مشاهده‏اند. در دمای c° 155 مقدار محاسبه شده لیگنین باقی مانده در خمیر در نقطه انتقال فاز 2 به 3 برای پوست، بیشتر از مغز و مخلوط پوست و مغز به دست آمد. کمترین مقدار لیگنین باقیمانده در نقطه انتقالی مربوط به مغز بود.

کارخانه صنایع چوب وکاغذ مازندران ، بزرگترین و تنها تولید کننده کاغذ روزنامه در کشور بوده که قادر به تامین بخش زیادی از نیاز داخلی کشور می باشد. علاوه بر افزایش کیفیت کاغذ روزنامه و جلب رضایت مشتریان، اقتصادی نمودن تولید آن از طریق افزایش مصرف مواد پرکننده معدنی و با حفظ ویژگی های مقاومتی کاغذ از اهداف عالیه تولید می باشد. توجه به شیمی پایانه تر ماشین کاغذ و به کارگیری مواد کمک نگهدارنده مناسب می تواند رسیدن به اهداف فوق الذکر را تسهیل نماید. امروزه همزمان با گسترش فناوری نانو ، استفاده از نانو ذرات در بخش پایانه تر ماشین کاغذ با اهداف بهبود کیفیت کاغذ و نیز اقتصادی نمودن تولید در کشورهای پیشرو در صنعت تولید کاغذ متداول گردیده است. اهداف اصلی تعریف شده برای انجام این پژوهش، بررسی تاثیر استفاده از ذرات نانوسیلیکای کلوئیدی و همچنین نرمه های فیبری کاتیونی شده خمیر cmp بر بهبود ماندگاری و ویژگی های خمیر و کاغذ روزنامه و مقایسه آن با شرایط فعلی تولید کاغذ روزنامه در کارخانه صنایع چوب و کاغذ مازندران یعنی استفاده از ماده کمک نگهدارنده پلیمری پلی اکریل آمید کاتیونی(تیمار شاهد) بوده است . همچنین تاثیر استفاده از مواد کمک نگهدارنده دو ترکیبی پلی اتیلن ایمین به اضافه پلی اکریل آمید آنیونی بر خواص خمیر و کاغذ روزنامه ، بررسی شد. نتایج نشان داد که به کارگیری ذرات نانوسیلیکای کلوئیدی و به خصوص ترکیب نشاسته کاتیونی و نانوسیلیکای کلوئیدی در مقایسه با ماده کمک نگهدارنده پلی اکریل آمید کاتیونی، باعث بهبود مقادیر قابلیت آبگیری(درجه روانی) و مقدار ماندگاری در گذر نخست ذرات ریز موجود در خمیر کاغذ روزنامه شده و همچنین کیفیت شکل گیری ، مقاومت به عبور هوا و زبری سطوح کاغذ روزنامه بهتر شد. علیرغم افزایش مقدار مواد پرکننده معدنی موجود در کاغذ ، مقاومت های کاغذ وضعیت مناسبی داشت و کاهش قابل ملاحظه ای در آن مشاهده نشد. تاثیر استفاده از ذرات نانوسیلیکای کلوئیدی بر خواص نوری کاغذ در مقایسه با تیمار شاهد قابل ملاحظه نبوده است. نتایج حاصل به کارگیری نرمه های فیبری کاتیونی شده خمیر cmp به تنهائی و به همراه پلی اکریل آمید کاتیونی ومقایسه آن با تیمار شاهد ( فقط استفاده از پلی اکریل آمید کاتیونی ) نشان داد که نرمه های فیبری کاتیونی شده خمیر cmp اگرچه به تنهائی، قادر به افزایش شاخصه های کیفی خمیر و کاغذ روزنامه نشده اند ولی استفاده آنها به همراه پلی اکریل آمید کاتیونی باعث افزایش کیفیت برخی خواص خمیر وکاغذ روزنامه شده و کارآئی پلی اکریل آمید کاتیونی در بهبود قابلیت آبگیری، افزایش ماندگاری موادپرکننده در کاغذ ، بهبود کیفیت شکل گیری و افزایش برخی ویژگی های مقاومتی کاغذ روزنامه ، افزایش نشان داده است و در واقع نرمه های فیبری کاتیونی شده خمیر cmp نقش هم افزائی در بهبود عملکرد پلیمر پلی اکریل آمید کاتیونی داشته اند. نتایج استفاده از مواد کمک نگهدارنده دو ترکیبی پلی اتیلن ایمین به اضافه پلی اکریل آمید آنیونی بر خواص خمیر و کاغذ روزنامه و مقایسه آن با تیمار شاهد یعنی ماده کمک نگهدارنده یک ترکیبی پلی اکریل آمید کاتیونی نشان داد که سیستم کمک نگهدارنده دو ترکیبی پلی اتیلن ایمین به اضافه پلی اکریل آمید آنیونی به لحاظ افزایش مقدار ماندگاری ذرات ریز کارآئی و راندمان بالائی داشته و چنانچه کیفیت شکل گیری کاغذ مطرح نبوده و یا در اولویت نباشد ، می توان برای ماندگاری حداکثری مواد پرکننده در انواع کاغذ، از این سیستم استفاده نمود.

به منظور استفاده بهینه از مواد لیگنوسلولزی غیر جنگلی ایران، در این بررسی امکان جایگزینی الیاف مغز و ساقه کنف با الیاف پهن برگان در ساخت mdf مورد توجه قرار گرفت. دو سطح دانسیته 55/0 و 75/0 گرم بر سانتی متر مکعب و پنج سطح الیاف لیگنوسلولزی (100 درصد الیاف مغز کنف، 100 درصد الیاف چوب صنوبر، 100 درصد الیاف ساقه کنف، 50 درصد الیاف مغز کنف – 50 درصد الیاف چوب صنوبر، 50 درصد الیاف ساقه کنف – 50 درصد الیاف صنوبر) به عنوان عوامل متغیر در نظر گرفته شد. خرده های مغز و پوست کنف همانند چیپس های صنوبر در دمای 175 درجه سانتی گراد و زمان 10 دقیقه بخارزنی شدند و پس از تخلیه با استفاده از یک پالایشگر آزمایشگاهی پالایش و تبدیل به الیاف شدند. پس از چسب زنی الیاف با رزین اوره فرمالدئید و تشکیل کیک الیاف با رطوبت 12 درصد، با استفاده از یک پرس آزمایشگاهی در دمای پرس 175 درجه سلسیوس و زمان پرس 5 دقیقه در فشار پرس برابر 30 کیلوگرم بر سانتی متر مربع اقدام به فشردن کیک الیاف و ساخت تخته فیبرهای آزمایشگاهی گردید. نتایج این بررسی نشان داد که با افزایش دانسیته، مقاومت های مکانیکی ویژگی های فیزیکی تخته بهبود می یابد. تخته های ساخته شده از 100 درصد الیاف مغز کنف بالاترین مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته را داشته است. تخته فیبرهای الیاف مغز کنف – چوب صنوبر دارای کمترین واکشیدگی ضخامت و جذب آب بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب بوده است. براساس نتایج این تحقیق، با استفاده از 50 و 100 درصد الیاف مغز کنف به جای الیاف چوب صنوبر و با استفاده از رزین اوره فرمالدئید می توان تخته هایی با دانسیته 75/0 گرم بر سانتی متر مکعب تولید نمود که مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، چسبندگی داخلی، واکشیدگی ضخامت و جذب آب مطلوبی داشته باشند.

این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از زئولیت در مقوای بستر مرغداری در دو بخش انجام شد. در بخش اول، برای بررسی تاثیر مقدار زئولیت با ابعاد مختلف بر ویژگی های مقوای بستر مرغداری از 4 سطح 0 (شاهد)، 85/8، 77/14 و 34/22 درصد زئولیت استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر مقدار زئولیت بر ویژگی های فیزیکی مقواها در سطح 1 درصد معنی دار بود. به طوری که با افزایش مقدار زئولیت، روند تغییرات ضخامت و حجم ویژه مقواها صعودی بود. اما مقاومت به نفوذ هوا با افزایش مقدار زئولیت کاهش یافت. همچنین اثر افزایش مقدار زئولیت بر ویژگی های مقاومتی مقواها در سطح 1 درصد معنی دار شد و با افزایش مقدار زئولیت، ویژگی های مقاومتی روندی کاهشی داشتند. اثر افزایش مقدار زئولیت بر ویژگی های جذب آب مقواها در سطح 1 درصد نیز معنی دار بود. به طوری که با افزایش مقدار زئولیت، مقادیر ظرفیت و سرعت جذب آب مقواها روندی صعودی داشت. در بخش دوم این مطالعه، برای بررسی تاثیر ابعاد زئولیت بر ویژگی های مقوای بستر مرغداری از 4 تیمار حاوی زئولیت با مش 150-80، مش 230-150، مش 325-230 و زئولیت عبوری از مش 325 با مقدار 27/0±55/21 درصد زئولیت استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر ابعاد زئولیت بر ویژگی های فیزیکی مقواها در سطح 1 درصد معنی دار بود. با کاهش ابعاد زئولیت، مقادیر ضخامت و حجم ویژه مقواها روندی کاهشی و مقاومت به عبور هوا روندی افزایشی داشتند. اثر ابعاد زئولیت بر شاخص مقاومت به پارگی معنی دار نبود. اما اثر ابعاد زئولیت بر شاخص های مقاومت به ترکیدن و مقاومت به کشش به ترتیب در سطح 5 و 1 درصد معنی دار بود. با کاهش ابعاد زئولیت افت مقاومت ها مشاهده شد. کمترین مقدار افت مقاومت ها، مربوط به تیمار حاوی زئولیت با مش 150-80 بود. اثر ابعاد زئولیت بر ویژگی های جذب آب مقواها در سطح 1 درصد معنی دار بود. با کاهش ابعاد زئولیت، ظرفیت و سرعت جذب آب مقواها کاهش یافت. بیشترین ظرفیت و سرعت جذب آب مربوط به تیمار حاوی زئولیت با مش 150-80 بود.

این تحقیق به منظور مقایسه ویژگی های بیومتری الیاف و خمیر سازی nssc ساقه پنبه و چوب صنوبر دلتوئیدس انجام گرفت. نتایج بیومتری الیاف نشان داد که الیاف مغز (core) ساقه پنبه کوتاه تر ولی الیاف پوست (bast) آن بلندتر از الیاف صنوبر می باشند و الیاف صنوبر نسبت به الیاف پوست ساقه پنبه ضریب انعطاف پذیری بیشتری داشتند. خمیرسازی در دو سطح متفاوت ماده شیمیایی، در یک حالت 14درصد سولفیت سدیم و در حالت دیگر 12درصد سولفیت سدیم به همراه 2درصد کربنات سدیم تحت دمای 170 درجه سانتیگراد و زمان های متفاوت پخت، از 15 دقیقه تا 150 دقیقه، انجام شد. نتایج نشان داد که بازده خمیر صنوبر با میانگین 4/80 و 25/81 درصد در حدود 20 درصد بیشتر از خمیر ساقه پنبه با میانگین 74/59 و 23/62 درصد به ترتیب برای شرایط خمیرسازی با و بدون استفاده از کربنات سدیم بود. درصد لیگنین خمیر ساقه پنبه نسبت به خمیر چوب صنوبر بیشتر بوده و این تفاوت برای خمیرهای سولفیت خنثی با کربنات سدیم مشهودتر از خمیرهای سولفیت خنثی بدون کربنات سدیم بود. علاوه بر این گزینش پذیری در خمیر سولفیت خنثی بدون کربنات سدیم چوب صنوبر بیشتر از سایر حالت ها بوده است. به طور کلی، بعد از جداسازی الیاف خمیر، بازده نسبی کلیه خمیرهای چوب صنوبر بیشتر از خمیرهای حاصل از ساقه پنبه بود. برای مقایسه ویژگی های فیزیکی و مکانیکی کاغذ دست ساز، از خمیرهای ساخته شده در سه زمان پخت 30، 60 و 90 دقیقه، مجموعاً 12تیمار مورد بررسی قرار گرفتند. کاغذهای ساخته شده از خمیر چوب صنوبر در مقایسه با خمیر ساقه پنبه ضخامت کمتری داشتند. ولی ویژگی های مقاومتی مانند شاخص پارگی، شاخص کشش، طول پارگی، مقاومت هایrct و cmtخمیر چوب صنوبر از خمیر ساقه پنبه، اندکی بیشتر بود. مقادیر این ویژگی ها برای فرآیند سولفیت خنثی بدون کربنات سدیم در اکثر موارد اندکی بیشتر از فرآیند سولفیت خنثی با کربنات سدیم بود و تفاوت بین این ویژگی ها در اکثر موارد از نظر آماری معنی دار نبود.

در این تحقیق تاثیراختلاط خمیر سودای کاه گندم و کاه جو بر ویژگی های خمیر کاغذ occ و کاغذ حاصل از آن مورد بررسی قرار گرفته است.ابعاد الیاف و آنالیز شیمیایی ساقه گندم و جو نیز اندازه گیری شد. کاه گندم و جو به طور جداگانه تحت شرایط قلیائیت 20 درصد، دمای بیشینه 155 درجه سانتی گراد و زمان های پخت 0، 5، 10، 15، 20، 30، 40، 50، 60 و 70 دقیقه و با نسبت مایع پخت به کاه 8 به 1 به خمیر تبدیل گردید. در نهایت با هدف بهبود مقاومت های خمیر occ خمیری با عدد کاپای 20 که در مدت زمان 15 دقیقه پخت بدست آمده بود به عنوان خمیر بهینه انتخاب گردید. در مرحله بعد خمیر کاغذهای تهیه شده و خمیر occ برای رسیدن به درجه روانی مورد نظر(5±375) با دورهای پالایش متفاوت، پالایش گردیدند. سپس خمیر کاه گندم و جو با نسبت های مختلف 20، 40، 60 و 80 درصد و به طور جداگانه با خمیر occ مخلوط شد و از خمیرها کاغذ دست ساز تهیه و ویژگی های فیزیکی و مقاومتی کاغذها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن خمیر کاه گندم و جو به خمیر occ ویژگی های فیزیکی کاغذ حاصل را به طور معنی دار افزایش می دهد. در تمامی موارد به جز مقاومت در برابر نفوذ هوا، افزودن کاه گندم به خمیر occ ویژگی های فیزیکی کاغذ حاصل را نسبت به افزودن خمیر کاه جو بیشتر افزایش می دهد. هم چنین بررسی ویژگی های مقاومتی نشان داد که افزودن خمیر کاه گندم و جو این ویژگی ها را بهبود می دهد، هرچند تاثیر خمیر کاه گندم نسبت به کاه جو محسوس تر است. واژه های کلیدی: کاه گندم، کاه جو، خمیر کاغذ occ، عدد کاپا، ویژگی های مقاومتی.

این تحقیق با هدف ساخت خمیرکاغذ با دو فرآیند سودا و سودا-آنتراکینون با ویژگی های فیزیکی و مکانیکی مناسب از ساقه توتون ویرجینیا و مقایسه ویژگی های کاغذسازی آنها انجام گرفته است. میانگین طول الیاف ساقه توتون ویرجینیا برابر با 021/1 میلی متر و میانگین قطر? قطر حفره سلولی و ضخامت دیواره سلولی الیاف به ترتیب برابر با 62/31? 57/24 و 52/3 میکرومتر اندازه گیری شد. میانگین مقادیر سلولز? لیگنین? مواد استخراجی محلول در استن و خاکستر به ترتیب برابر با 9/45? 47/20? 15/2 و 4/3 درصد به دست آمد. شرایط پخت? شامل ماده شیمیایی (سود سوزآور) به مقدار 25 درصد بر مبنای وزن خشک ساقه توتون ویرجینیا? درجه حرارت پخت 165 سانتی گراد? زمان پخت 60? 120? 180? 240 و 255 دقیقه? نسبت مایع پخت به ساقه 6 به 1 انتخاب گردید. در روش پخت سودا-آنتراکینون 1/0 درصد آنتراکینون بر مبنای وزن خشک ساقه توتون به مایع پخت اضافه شد. با افزایش زمان پخت در هر دو روش? از مقدار بازده کل? عدد کاپا و وازده خمیرکاغذ کاسته شد. عمل پالایش خمیرکاغذ برای هر یک از پخت های منتخب به منظور دست یابی به درجه روانی370 (ml? csf) انجام شد. از این خمیرها کاغذ دست ساز 60 گرمی تهیه شد و ویژگی های فیزیکی و مکانیکی آنها تعیین گردید. میانگین مقادیر ضخامت و حجیمی کاغذ-های تهیه شده به روش سودا بیش تر از روش سودا-آنتراکینون به دست آمد. در مقابل? میانگین مقادیر دانسیته? شاخص مقاومت در برابر ترکیدن? شاخص مقاومت در برابر کشش و طول پاره شدن کاغذهای تهیه شده به روش سودا-آنتراکینون بیش تر از روش سودا حاصل گردید. در مجموع کاغذ حاصل از خمیر سودا-آنتراکینون دارای ویژگی های بهتری نسبت به روش سودا بوده است.

از نظر تئوری فرآوری کاغذهای باطله بایستی منجر به تهیه خمیر بازیابی شده ای شود که با استفاده از آن بتوان همان درجه کاغذ اولیه را ساخت. به عنوان مثال با استفاده از خمیر جوهرزدایی شده حاصل از کاغذ روزنامه باطله باید بتوان مجدداً کاغذ روزنامه ساخت ولی بنا به دلایل مختلف این اصل تئوری کاملاً قابل پیاده شدن نیست. اغلب اوقات استفاده از خمیر بازیافتی بایستی محدود به ساخت کاغذی با درجه پائین تر می شود. در این تحقیق سعی شده است با استفاده از 100 درصد الیاف بازیافتی کاغذ روزنامه باطله، یک نوع کاغذ بهداشتی (کاغذ حوله) با ویژگی نرمی، جذب آب و مقاومت های کششی خشک و تر، مطابق استاندارد ایران ساخته شود. برای محقق شدن این امر از مقادیر مختلف آنزیم سلولاز (u10، u15 و u20) و همچنین مقادیر مختلف روغن سویا (1، 2 و 3درصد) و زمان های تیمار 20 و 35 دقیقه استفاده شد. هدف بررسی تأثیر هرکدام از متغیرهای مذکور در ویژگی های خاص کاغذ بهداشتی مورد نظر بود. شرایط ثابت تیمارها شامل ph 5-5/4 ، درجه حرارت 50 درجه سانتی گراد و درصدخشکی 8 درصد بود. لازم به ذکراست الیاف بازیافتی قبل از تیمار، در معرض یک مرحله پیش تیمار قلیایی بسیار ضعیف (با 125/0 درصد سود) قرار گرفتند (تیمار شاهد).از خمیر حاصل از هر تیمار به تعداد مورد نیاز ورق دست ساز تهیه شد و براساس استاندارد های مربوطه مورد آزمایش های نرمی، زمان جذب آب، مقاومت های کششی خشک و تر قرار گرفت. با کمک آنالیز واریانس اطلاعات بدست آمده تشریح شد و با مقایسات چندگانه دانکن، میانگین ها مقایسه شدند. از 18 تیمار انجام شده با شرایط متفاوت، 4 تیمار 1t 3o 2e ، 2t 3o 2e ، 1t 3o 3e و 2t 3o 3e دارای ویژگی های قابل قبول برای تولید خمیری مناسب در ساخت کاغذ حوله بودند. در انتها نرمال سازی صورت گرفت و تیمار 2t 3o 2e باتوجه به مزیت استفاده از آنزیم کمتر به عنوان بهترین تیمارمشخص شد.

در این پژوهش، فرآورده جدید "تخته کارتن" از ضایعات پاکت نگهداری مواد آشامیدنی(تتراپک) ساخته شده است. این پاکت ها مشتق از لایه های متعدد کاغذ کرافت، ورق های پلی اتیلن سبک و فویل های آلومینیومی می باشند و به این دلیل عموما در صنعت خمیر و کاغذ قابل بازیافت نیستند. هر ساله میزان قابل توجهی از زباله های تولید شده بر اثر دفع این پاکت ها در محیط زیست وارد می گردد که می تواند خسارات جدی بر آن وارد کند. هدف اصلی این پژوهش بازیافت پاکت های مذکور با ساخت اوراق فشرده از آنها می باشد. برای این منظور، تخته هایی از اختلاط این پاکت ها با رزین اوره فرمالدهید در دو سطح 9% و 12% ، ملامین اوره فرمالدهید در دو سطح 9% و 12% و بدون استفاده از رزین(فقط با استفاده از حرارت و فشار پرس) با جرم ویژه 1 گرم بر سانتی متر مکعب تولید شد. برای ساخت تمامی تخته ها از دو سطح زمانی 10 و 12 دقیقه استفاده گردید و به طور ثابت از پرس گرم با فشار 30 بار و دمای 170 درجه سانتی گراد استفاده شد. سپس تخته های ساخته شده توسط لایه های 1 میلی متری چوب گردو روکش گردیدند و خواص فیزیکی و مکانیکی آنها شامل جذب آب(2 ساعت و 24 ساعت)، واکشیدگی ضخامت(2 ساعت و 24 ساعت)، مقاومت خمشی، مدول الاستیسته، قدرت نگهداری پیچ و مقاومت چسبندگی داخلی بر اساس استاندارد en اندازه گیری شد. سپس داده های محاسبه شده جهت تجزیه و تحلیل آماری وارد نرم افزار کامپیوتری spss.17 شدند. برای مشخص شدن تاثیر هریک از عوامل متغیر بر خواص فیزیکی و مکانیکی تخته کارتن از آزمون فاکنوریل در قالب طرح های کاملا تصادفی استفاده گردید و برای هر تیمار جدول تجزیه واریانس رسم شد. نتایج بدست آمده نشان داد که ساخت تخته کارتن با استفاده از دو نوع رزین مذکور و بدون استفاده از رزین ممکن است و مشخص شد که خواص مکانیکی تخته های ساخته شده با استفاده از رزین های اوره فرمالدهید، ملامین اوره فرمالدهید و بدون استفاده از رزین اختلاف معنی داری با هم ندارند، اما خواص فیزیکی تخته های ساخته شده با اوره فرمالدهید به طور معنی داری کمتر از سایر تخته ها بود. همچنین مشاهده گردید که روکش کردن سبب افزایش معنی دار مقاومت های مکانیکی و کاهش معنی دار مقاومت های فیزیکی تخته کارتن می گردد.

هدف از این مطالعه اصلاح کاتیونی کربنات کلسیم رسوبی و بررسی و مقایسه تأثیر استفاده از آن با پرکننده معمولی برخواص مقاومتی و نوری کاغذ بود. یکی از معایب افزودن پرکننده ها به کاغذ از بین رفتن مقاومت مکانیکی کاغذ به دلیل افت سطح پیوند بین الیاف بود که در این تحقیق با هدف حفظ مقاومت مکانیکی کاغذ از روش تغییر بار سطحی کربنات کلسیم رسوبی و جایگزینی آن با پرکننده معمولی استفاده شد. شرایط ساخت کربنات کلسیم رسوبی کاتیونی شامل دمای 90 درجه سانتی گراد، زمان 3 ساعت با محتوای آب 55% بر حسب وزن خشک مواد، افزودن نشاسته ی کاتیونی در سه سطح 9، 12 و 15 درصد بر حسب وزن خشک کربنات کلسیم رسوبی و مدت زمان هم زدن 5/1 ساعت بوده است. پرکننده های ساخته شده در سه سطح10، 16و 30 درصد پرکننده موجود در کاغذ با پرکننده اصلاح نشده مقایسه شدند. برای ساخت و آزمون کاغذ از نمونه های کاغذ دست ساز که کاملاً عاری از هرگونه عیب بر اساس استاندارد tappiاستفاده شد. نتایج نشان داد کاغذهای حاوی پرکننده های اصلاح شده دارای شاخص مقاومت مکانیکی بیشتری نسبت به کاغذهای حاوی پرکننده معمولی بودند. همچنین در ارزیابی خواص نوری در کاغذهای حاوی پرکننده های اصلاح شده و پرکننده معمولی تفاوت هایی مشاهده شد. نتایج آنالیز واریانس نیز نشان داد کاغذهای حاوی پرکننده های اصلاح شده و پرکننده معمولی به لحاظ شاخص های مقاومت مکانیکی و خواص نوری در درصدهای مختلف پرکننده در کاغذ در سطح اطمینان 95 درصد کاملاً معنی دار بودند. همچنین نتایج تصویر sem و xrd از پرکننده های اصلاح شده و پرکننده معمولی نشان داد هر دو از واحدهای کلسیت شکل گرفته اند اما از شکل هندسی متفاوتی برخوردار هستند.

در این پژوهش تأثیر پوشش پروتئین سویای ایزوله شده بر ویژگی های سه نوع کاغذ از جمله کاغذ روزنامه،کاغذ چاپ و تحریر و مقوای کرافت مورد بررسی قرار گرفت. کاغذهای مورد استفاده در این تحقیق از کارخانه های چوب و کاغذ مازندران و صنایع چوب و کاغذ ایران(گیلان) تهیه شدند. برای تهیه محلول پوشش مورد نظر از پروتئین سویای ایزوله شده، آب مقطر و نیز از گلیسرول و پلی اتیلن گلیکول به عنوان نرم کننده استفاده شد. سپس با استفاده از دستگاه پوشش دهی، پوشش مورد نظر بر روی هر یک از کاغذهای ذکر شده اعمال گردید. سرعت دستگاهmm/s 70، و فشار ثابت بود. کاغذهای پوشش دهی شده در?c50 خشک شده و برای تعیین ویژگی های ممانعتی، مقاومتی و نوری موردآزمون قرارگرفتند. نتایج نشان داد نمونه ها بعداز تیمار در مقابل نفوذ هوا و روغن بسیار ناتراوا می گردند. ممانعت به نفوذ اکسیژن در کاغذ چاپ و تحریر بیشترین و در مقوای کرافت کمترین مقدار را به خود اختصاص داد. مقاومت به جذب آب کاغذها بعد از پوشش دهی با افزایش ناچیزی همراه بود ، همچنین مقاومت به ترکیدن در هر سه کاغذ افزایش یافت، بیشترین میزان افزایش مقاومت به ترکیدن در کاغذ چاپ و تحریر و کمترین میزان در مقوای کرافت مشاهده شد. مقاومت به پارگی کاغذها نیز بعد از انجام پوشش دهی کاهش یافت. در دو کاغذ چاپ و تحریر و روزنامه نیز پوشش دهی سبب افزایش شفافیت و کاهش ماتی، سفیدی و درجه روشنی شد.

چکیده این پژوهش با هدف ساخت تخته های مقاوم به رطوبت از خرده های تیمار حرارتی شده مغز ساقه کنف انجام شده است. با استفاده از خرده های تیمار شده مغز کنف با بخار در دمای 170 درجه سانتی گراد، با 2 زمان 30 و 60 دقیقه و 3 نوع رزین اوره فرمالدئید، ملامین فرمالدئید و مخلوط آنها به نسبت 50 درصد از هر رزین 27 تخته آزمایشگاهی ساخته شد. ویژگی های فیزیکی و مکانیکی اندازه گیری و نتایج به دست آمده در قالب طرح کاملا تصادفی و با استفاده از آزمون فاکتوریل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تخته های ساخته شده از خرده های تیمار شده با زمان 60 دقیقه و رزین اوره فرمالدئید دارای بیشترین مقاومت خمشی بوده اند. همچنین با افزایش زمان تیمار مدول الاستیسیته تخته های ساخته شده بهبود یافته و در تخته های ساخته شده از رزین اوره ملامین فرمالدئید به حداکثر رسیده است. به علاوه با افزایش زمان تیمار از 30 به 60 دقیقه چسبندگی داخلی تخته کاهش می یابد. واکشیدگی ضخامت و جذب آب تخته ها نیز با افزایش زمان تیمار در حد معنی داری نسبت به نمونه های تیمار نشده بهبود یافته است.

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر مقدار درصد پوست بر خواص فیزیکی و مکانیکی خمیر کاغذ کرافت حاصل از خرده چوب صنوبر دلتوئیدس انجام پذیرفت. برای این منظور تعداد سه پایه درخت سالم صنوبر از یک گروه سنی به طور تصادفی از جنگل پژوهشی شصت کلاته گرگان قطع شد. از ارتفاع برابر سینه هر درخت سه پایه تهیه گردید. دیسک ها کاملاً پوست کنی شده و وزن چوب و پوست مرطوب هر دیسک تعیین گردید. سپس نسبت وزنی چوب و پوست در هر دیسک تعیین شد. به منظور تهیه خمیرکاغذ کرافت شرایط پخت شامل: سولفیدیته 25%، قلیایی فعال 20%، درجه حرارت 170 درجه سانتی گراد، نسبت مایع پخت به چوب 6 به 1 و عامل متغیر در این تحقیق میزان درصد پوست خرده چوب شامل مقادیر 0، 6، 12، 18 و 24% وزنی در نظر گرفته شد و از هر تیمار خمیری با عدد کاپای حدود 20 تهیه شد. همچنین برای تهیه کاغذ دست ساز، خمیرها تا رسیدن به درجه روانی حدود 350 (csf) پالایش شدند. برای تعیین تأثیر پوست بر بازده و عدد کاپای خمیرکاغذ و ویژگی های فیزیکی و مکانیکی کاغذهای حاصله از آزمون فاکتوریل و برای مقایسه میانگین ها از آزمون دانکن استفاده شد. بازده خمیرکاغذ از 32/50 تا 03/52 درصد و عدد کاپای آن ها از 37/20 تا 17/21 متغیر بود. با افزایش میزان درصد پوست خرده چوب مقدار دانسیته کاغذها کاهش یافت و کمترین مقدار آن برای کاغذ حاوی 24% پوست (g/cm3477/0) به دست آمد. همچنین مقادیر ویژگی های مقاومتی با افزایش میزان درصد پوست خرده چوب تا 18% افزایش داشت.

چکیده این تحقیق با هدف بررسی مقایسه ای خواص فیزیکی و مکانیکی خمیر کاغذهای کرافت چوب تنه و شاخه صنوبر انجام پذیرفت. برای این منظور تعداد سه پایه درخت سالم صنوبر هم سن به طور تصادفی از جنگل پژوهشی شصت کلاته گرگان قطع شد. از چوب تنه نزدیک شاخه و شاخه های هر یک از درختان قطع شده بطور جداگانه دیسک هایی به ضخامت 2 سانتی متر برای اندازه گیری ابعاد الیاف و نیز دیسکهایی به ضخامت 5 سانتی متر برای آنالیز ترکیبات شیمیایی آن بریده شد. مابقی چوب تنه و شاخه به طور مجزا برای تهیه خمیر کاغذ خرد شدند. برای مقایسه بازده خمیرکاغذهای کرافت در شرایط پخت ثابت شامل: سولفیدیته 20%، نسبت مایع پخت به چوب 5 به 1، دمای حداکثر 170 درجه سانتی گراد و عوامل متغیر شامل قلیایی فعال 14%، 17، و 20% و زمان 1 تا 2 ساعت تهیه گردید. برای مقایسه ویژگی های فیزیکی و مکانیکی، خرده چوب ها در قلیائیت فعال 17% و زمان پخت90 دقیقه تا رسیدن به عدد کاپای حدود 18 پخته شدند. خمیرکاغذها تا رسیدن به درجه روانی حدود 350 (csf) پالایش شدند. ساخت کاغذ و اندازه گیری آن ها بر اساس استاندار تاپی انجام گرفت. برای مقایسه میانگین بازده، عدد کاپا و ویژگی های فیزیکی و مکانیکی خمیرکاغذها از آزمون دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد که خمیرکاغذ چوب تنه از بازده بیشتر و کاغذ آن از دانسیته و شاخص مقاومت به ترکیدن بیشتری برخوردار است. ولی شاخص مقاومت به پاره شدن کاغذ چوب تنه در مقایسه با کاغذ چوب شاخه کمتر است. واژه های کلیدی: صنوبر دلتوئیدس، خمیر کاغذ کرافت، چوب تنه و شاخه، خواص فیزیکی و مکانیکی.

امروزه محققین در تمامی زمینه ها به دنبال تولید محصولات جدید با استفاده از فن آوری نوظهور همچون نانو فن آوری هستند. هدف از این تحقیق بررسی عملکرد نانوذرات رس در فرمولاسیون پوشش دهی کاغذ به منطور بهبود خواص ضدباکتریایی ، فیزیکی، ممانعتی، مکانیکی و نوری کاغذ چاپ و تحریر می باشد. بنابراین ابتدا نانورس به وسیله ی دستگاه همگن ساز فرآوری شد. سپس کاغذ ها با نانو رس همگن شده ، نانو رس خام و رس در سه غلظت یک، سه و چهار درصد با دو نوع نشاسته مختلف (کاتیونی و آنیونی) پوشش دهی شدند. نتایج نشان داد که سرعت رشد هر دو باکتری کاهش یافته است. البته این اثر در مورد باکتری باسیلوس مشهود تر بود. همچنین کاغذهای پوشش دهی شده به لحاظ وزن پایه، مقاومت به عبور هوا، کاهش جذب آب، ماتی، شاخص مقاومت به ترکیدن افزایش مطلوبی داشتند واین افزایش درصورت استفاده از نشاسته ی آنیونی شدت بیشتری داشت. همچنین نتایج حاکی از وجود رابطه مستقیمی بین کوچکتر شدن اندازه ذرات رس و بهبود خواص کاغذ بود. با توجه به نتایج این تحقیق بهترین ویژگی ها در کاغذهای پوشش دهی شده با ترکیب حاوی نانورس همگن شده در غلطت 4 درصد نشاسته آنیونی پدید آمده است.

در این تحقیق، خرده های پوست کنف به عنوان ماده خام غیر چوبی برای تولید خمیر حل شونده مورد استفاده قرار گرفت. مرحله پیش استخراج خرده ها با آب، در دمای 160 درجه سانتیگراد و در سه زمان ماند متفاوت 20، 30 و 40 دقیقه انجام گرفت. با توجه به بازده، زمان ماند 30 دقیقه به عنوان زمان مناسب پیش استخراج انتخاب شد. به منظور رسیدن به شرایط بهینه خمیرسازی، پخت هایی با فرایند سودا آنتراکینون در دو سطح قلیایی 18 و 20 درصد در دمای 160 درجه سانتیگراد و سه سطح زمان ماند 60، 90 و 120 دقیقه انجام گرفت. برای رسیدن به درجه روشنی و خلوص بیشتر، خمیر تهیه شده در شرایط 20 درصد قلیا و 90 دقیقه زمان پخت با توالی adepdp و با استفاده از فاکتور کاپاهای مختلف (0.45، 0.4 و 0.3) رنگ بری شد. نتایج نشان داد که با افزایش فاکتور کاپا ویسکوزیته و درجه روشنی خمیر افزایش یافت. همچنین بیشترین میزان آلفا سلولز (96.23 %) و کمترین مقدار خاکستر (0.71 %) در سطح فاکتور کاپای 0.45 به دست آمد. بنابراین خرده های پوست کنف را می توان به عنوان یک ماده اولیه غیر چوبی مناسب برای تولید خمیر حل شونده در نظر گرفت.

این پژوهش با هدف تولید خمیر حل شونده یا آلفا-سلولز از باگاس انجام پذیرفت. معمولا از آلفا-سلولز برای تولید مشتقات سلولزی استفاده می کنند که مزیت آنها نسبت به سلولز قابلیت انحلال آنها در حلال های رایج تجاری است. خمیرهای حل شونده دارای آلفا-سلولز و درجه روشنی زیاد، و همی سلولزها، خاکستر و مواد استخراجی کم هستند و توزیع وزن مولکولی یکنواخت دارند در این بررسی، خرده باگاس ها در مرحله پیش استخراج تحت شرایط اسیدی ضعیف با استفاده از اسید استیک در دمای بیشینه 165 درجه سانتی گراد جهت دست یابی به افت بازده هدف در محدوده 20 و 30 درصد در مرحله پیش استخراج تیمار شدند. از هر دو نوع خمیر پیش استخراج شده، با استفاده از فرآیند سودا-آنتراکینون در دمای بیشینه 165 درجه سانتی گراد خمیرکاغذ قابل رنگ بری با عدد کاپای حدود 12 تولید گردید. نمونه های خمیرکاغذ تولید شده در شرایط بهینه با استفاده از سیستم رنگ بری بدون کلر عنصری(ecf) و توالی a-d0-ep-d1-p رنگ بری شدند. نتایج نشان داده است که با افزایش میزان افت بازده یا خروج عمدتا همی سلولزها از خرده باگاس در مرحله پیش استخراج، درصد آلفا-سلولز در خمیر حل شونده افزایش می یابد، ولی درجه روشنی و درجه پلیمریزاسیون خمیر در نمونه با افت بازده 20 درصد بیشتر از 30 درصد بوده است. به علاوه، مقدار آلفا-سلولز حدود 92 درصد با درجه پلیمریزاسیون حدود 870 در خمیرحل شونده ی باگاس، کاربرد آن را در تولید مشتقاتی مثل استات و نیترات سلولز محدود می کند، اما می توان از آن برای ساخت فراورده هایی از قبیل ویسکوز رایون و کربوکسی متیل سلولز استفاده نمود.

فرآیند خمیرسازی دی اکسید گوگرد- اتانول- آب (sew) می تواند به عنوان یک فرآیند هیبریدی بین فرآیند خمیرسازی سولفیت اسیدی و حلال آلی در نظر گرفته شود. این فرآیند به منظور جداسازی ترکیبات اصلی مواد لیگنوسلولزی (سلولز، همی سلولز ها و لیگنین) اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه خمیرسازی سودا و sew از باگاس و ویژگی های دو خمیر به دست آمده در هر دو فرآیند با هدف رسیدن به عدد کاپای حدود 20 انجام گردید. بازده خمیر فرآیندهای سودا و sew در این عددکاپا به ترتیب 6/52 و 33/38 درصد به دست آمد. خمیرهای مذکور تا حصول درجه روانی 380 استاندارد کانادایی پالایش شدند. انرژی مصرفی برای پالایش خمیر sew به مراتب کم تر از خمیر سودا بود؛ به طوری که برای رسیدن به درجه روانی فوق الذکر برای خمیرهای sew و سودا به ترتیب 2000 و 5000 دور پالایش نیاز بود. نتایج ارزیابی ها نشان داد که دانسیته کاغذهای sew بیش تر از کاغذ سودا می باشد و ضخامت، بالک و مقاومت به عبور هوای آن کم تر است. کاغذهای sew دارای مقاومت به ترکیدن، پارگی و کششی کم تری نسبت به کاغذهای سودا بودند. نتایج حاصل از ارزیابی ویژگی های نوری نشان داد کاغذهای sew درجه روشنی بیش تر و زردی کم تری نسبت به کاغذهای سودا داشتند. ماتی کاغذهای sew نسبت به کاغذهای سودا کم تر بود. ویژگی l,a,b نیز نشان داد که رنگ کاغذهای سودا نسبت به کاغذهای sew به سمت تیره شدن تمایل پیدا کرده است، به طوری که مقدار شاخص l* (روشنی) در فرآیند سودا نسبت به sew کاهش و مقادیر شاخص های رنگی (a* و b*) افزایش نشان دادند.

چکیده ندارد.