در این مطالعه با توجه به اهمیت و لزوم برنامه ریزی گردشگری جنگل در عرصه های مستعد فعالیت های تفرجی جنگل‏ گستره های جنگلی سامان عرفی منج در جنگل های استان چهار محال و بختیاری مورد ارزیابی تفرجی قرار گرفت.

زربین یکی از گونه های ناشناخته سوزنی برگی است که در اکثر نقاط خشک و مرطوب ایران به طور طبیعی انتشار یافته است. ویژگی های اکولوژیکی این گونه در استان فارس به طور جامع شناخته شده نیست. این گونه در جنوب غربی و جنوب شرقی استان فارس دو توده طبیعی جنگلی را تشکیل داده است. در این تحقیق نیاز رویشگاهی و ویژگیهای کمی و کیفی گونه زربین در این دو رویشگاه مورد مطالعه قرار گرفت. به لحاظ محدود بودن سطح رویشگاه زربین و منحصر به فرد بودن آن، آماربرداری صد در صد از مولفه های کمی و کیفی درختان انجام شد. میانگین قطر برابرسینه و ارتفاع درختان در رویشگاه خرقه به ترتیب 97 سانتی متر و 08/14 متر و در رویشگاه داراکویه 79 سانتی متر و 57/9 متر محاسبه شد. مشخصات کیفی درختان نشان می دهد که هر دو توده کهن سال بوده و با وجود سن زیاد، درختان زربین از لحاظ شادابی و کیفیت تاج در وضعیت خوبی بوده و بذردهی درختان نیز مناسب می باشد. ولی آتش زدن درختان و قطع انشعاب اصلی آنها باعث تخریب تعداد زیادی از پایه ها گشته است. هر دو رویشگاه مورد مطالعه ناهمسال بوده که با مشکل عدم زاد آوری طبیعی مواجه شده اند. بیشترین پراکنش درختان زربین در رویشگاههای فوق، در درههای شمالی و شمال شرقی با شیب 60-30 درصد و بر روی خاکهای آهکی و کم عمق مشاهده شد. همچنین درختان مستقر شده در دره های شمالی و شمال شرقی از نظر ویژگی های کمی و کیفی دارای بهترین وضعیت بودند.

در این تحقیق جهت تعیین بهترین تیمار تولید جوانه های شاخه زا تحت تأثیر 7 غلظت کلسیم، 2 غلظت tdz و سه قسمت متفاوت ریشه گونه ی شب خسب (albizia julibrissin durazz)، 42 تیمار در یک طرح فاکتوریل کاملاً تصادفی با 6 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ریز نمونه هایی از یک سانتی متر انتهای ریشه، یک سانتی متر وسط ریشه و یک سانتی متر نزدیک به یقه مربوط به نهال های 5 روزه کشت شده در محیط کشت ms انتخاب و به محیط کشت ms حاوی غلظت های متفاوت کلسیم و هورمون tdz انتقال یافتند و به طور افقی کشت شدند.نتایج نشان داد، با افزایش فاصله از مریستم ریشه ظرفیت تولید جوانه افزایش می یابد، هورمون tdz در غلظت کم (1/0 میکرومول) تأثیر بسزایی در شاخه زایی داشت و کاهش کلسیم تا حدودی (تا غلظت 48 میلی گرم در لیتر) باعث تشدید عمل tdz می شود. ریز نمونه های مربوط به یک سانتی متر نزدیک به یقه در حضور هورمون tdzبا غلظت 1/0 میکرومول و کلسیم با غلظت 84 میلی گرم در لیتر بالاترین فرکانس شاخه زایی را نشان داد.

چکیده در این تحقیق با استفاده از مدل تجزیه و تحلیل سیستمی (مخدوم، 1385) و سیستم اطلاعات جغرافیایی، مناطق مناسب برای طرح های گردشگری و طبیعت گردی در سامان عرفی قوری قلعه واقع در شمال غربی شهرستان پاوه با مساحت 46/2498 هکتار شناسایی شد. نتایج حاصل نشان داد منطقه مورد مطالعه فاقد تفرج متمرکز طبقه یک است. 29 درصد مساحت منطقه توان تفرج طبقه دو، 38 درصد مساحت منطقه توان تفرج گسترده طبقه یک و توان تفرج گسترده طبقه دو 33 درصد از مساحت منطقه مورد مطالعه را در بر می گیرد. به منظور ارزیابی تقاضای تفرجی منطقه مورد مطالعه 200 پرسشنامه بین گردشگران در شهرستان کرمانشاه و سامان عرفی قوری قلعه توزیع شد. نتایج حاصل از این ارزیابی نشان داد نوع و درجات مختلف تفرج به منابع آبی و راه های دسترسی بستگی دارد. به منظور بررسی تأثیر فاکتورهای منابع آبی و راه های دسترسی بر تفرج و همچنین ارتقاء مدل تجزیه و تحلیل سیستمی، نقشه منابع آبی و راه های دسترسی تهیه شد و با نقشه توان تفرجی اولیه (حاصل از مدل تجزیه و تحلیل سیستمی) تلفیق و نقشه توان تفرجی نهایی بدست آمد. نتایج ارزیابی توان تفرجی نهایی نشان داد 6 درصد از مساحت منطقه توان تفرج متمرکز طبقه یک، 28 درصد از مساحت منطقه توان تفرج متمرکز طبقه دو ، 35 درصد مساحت منطقه توان تفرج گسترده طبقه یک و توان تفرج گسترده طبقه دو 31 درصد مساحت منطقه را در بر می گیرد. با انجام این کار و مقایسه بین دو نقشه توان تفرجی اولیه و نهایی، تأثیرگذاری فاکتورهای منابع آبی و راه های دسترسی در توان تفرجی منطقه مشخص شد. این نتایج بیانگر این مطلب است که فاکتورهای منابع آبی و راه های دسترسی نسبت به فاکتورهای فیزیکی بیشترین تأثیر بر فرایند ارزیابی توان تفرجی در منطقه مورد مطالعه را دارد. به منظور توسعه طبیعت گردی در منطقه از مدل swot استفاده شد. با استفاده از مطالعات میدانی فهرستی از نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای منطقه در چارچوب ابعاد توسعه طبیعت گردی تهیه شد. نتایج نشان داد 27 نقطه قوت و فرصت به عنوان مزیت ها و 31 ضعف و تهدید به عنوان محدودیت ها و تنگناها جهت گسترش طبیعت گردی در منطقه مورد مطالعه قابل شناسایی است. برای اولویت بندی فاکتورها 335 پرسشنامه بین شهروندان شهرستان کرمانشاه، گردشگران و مسئوولان توزیع شد در مرحله بعد با وزن دهی به هر کدام از این فاکتورها و سپس محاسبه و تحلیل آنها اولویت ها مشخص گردید. این نتایج بیانگر این مطلب است که آستانه آسیب پذیری منطقه به لحاظ توسعه طبیعت گردی بسیار بالا است و نیازمند بازنگری و ارائه سیاست های مناسب در جهت رفع محدودیت ها و استفاده از مزیت های نسبی است که به این منظور استراتژی های مناسبی ارائه شد.

جهت رفع خفتگی بذر و رویان وَن، بذرهای این گونه از چهار رویشگاه هفت خال، سنگده، نوشهر و علی آباد از مرکز بذر جنگلی خزر گرفته شد. 31 تیمار در محیط کشت آزمایشگاهی برای رفع خفتگی بذر وَن انجام شد که از میان این تیمارها، تنها 6 تیمار منجر به جوانه زنی بذرها شد. از بین این 6 تیمار، تیمار 24 ساعت خیساندن در اسید جیبرلیک 500 قسمت در میلیون، سپس ایجاد برش در حاشیه پوسته بذر و کشت در محیط کشت ms به اضافه اسید اسکوربیک، کازیین هیدرولیزات و مخمر هر یک به میزان 100 میلی گرم در لیتر و ذغال فعال 5 گرم در لیتر، به عنوان بهترین تیمار شناخته شد. با توجه به تجزیه و تحلیل آماری انجام گرفته، مشاهده شد که طول گیاهچه در تیمارهای مختلف کشت بذر و همچنین طول گیاهچه بین تیمارهای هر رویشگاه دارای تفاوت آماری معنی دار می باشد. برای تعداد بذرهای جوانه زده رویشگاه ها در هر تیمار، تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت. اما این تفاوت میان تیمارهای مختلف در هر رویشگاه، معنی دار بود. برای رفع خفتگی رویان، آنها پس از خارج شدن از بذر تحت 6 تیمار که در کشت بذر به نتیجه رسیده بودند، مورد کشت قرار گرفتند. با توجه به آنالیز واریانس انجام شده، برای طول گیاهچه در تیمارهای مختلف کشت رویان و همچنین بین تیمارهای هر رویشگاه، تفاوت آماری معنی دار وجود دارد. تفاوت آماری میان تعداد رویان های رشد یافته در تیمارهای مختلف کشت رویان، معنی دار نبود. اما برای تیمارهای مختلف هر رویشگاه تفاوت آماری معنی دار وجود داشت. از بین تیمارهای انجام شده، تیمار 24 ساعت خیساندن بذر در اسید جیبرلیک 500 قسمت در میلیون سپس خارج کردن رویان از بذر و کشت رویان در محیط کشت ms به علاوه اسید اسکوربیک، کازیین هیدرولیزات و مخمر هر کدام به میزان 100 میلی گرم در لیتر و ذغال فعال 5 گرم در لیتر، به عنوان بهترین تیمار معرفی شد. پس از محاسبه مقادیر صفت های سرعت جوانه زنی، شاخص بنیه بذر و شاخص جوانه زنی، این نتیجه به دست آمد که استفاده توام اسید جیبرلیک، مکمل های غذایی و ذغال فعال بهترین تاثیر را بر این صفت ها داشته است.

تنش شوری یکی از تنش های غیر زنده محسوب می شود که با توجه به تأثیرات منفی بر روی رشد گیاهان، پتانسیل تولید اراضی زراعی را کاهش می دهد. از آنجا که جوانه زنی گیاه، اولین مرحله ای است که با شوری خاک مواجه می شود، لذا شناسائی مقاومت گیاه در این مرحله و نیز مراحل اولیه رویشی می تواند کمک زیادی در شناسائی گونه های مقاوم به شوری با صرف زمان کوتاهی نماید. که این کار در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. لذا در این آزمایش برای شناسائی مقاومت مراحل اولیه رویشی در چهار گونه درختی شامل acacia oerfota، acacia tortilis، eucalyptus camaldulensis و eucalyptus sargentii، این گونه ها در محیط آزمایشگاهی در معرض هشت سطح غلظتی (0، 50، 100، 150، 200، 250، 300 و 350 میلی مول) از نمک های nacl،kcl و cacl2 قرار گرفتند. این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام گرفت و صفات سرعت جوانه زنی، درصد جوانه زنی، بنیه بذر، طول ریشه و ساقه، وزن تر ریشه و ساقه، وزن خشک ریشه و ساقه، بیوماس کل، نسبت وزن تر و خشک ساقه به ریشه و شادابی اندام هوائی، پس از انجام تست نرمالیتی داده ها (آزمون کولموگروف سمیرنوف) در نرم افزار spss، به عنوان معیارهائی از تحمل به شوری در این گونه ها استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که گونه های مورد مطالعه تفاوت معنی داری از لحاظ پاسخ به شوری در غلظت های مختلف شوری و نمک های مختلف با یکدیگر دارند. همچنین مشاهده شد که، افزایش غلظت این نمک ها باعث کاهش فاکتورهای مورد مطالعه در آزمایش شد. کمترین تأثیر منفی بر روی گونه ها در نمک nacl مشاهده شد. نتایج این آزمایش نشان داد که در بین گونه های فوق، گونه acacia oerfota دارای بیشترین مقاومت در برابر نمک های مورد بررسی بوده و بنابراین برای کشت در مناطق شور و مستعد به شوری پیشنهاد می شود.

شاه بلوط (.castanea sativa mill) از گونه های بومی رویشگاه های جنگلی استان گیلان می باشد، که به دلیل چرای دام و عدم زادآوری طبیعی، تعداد در هکتار این گونه در کل رویشگاه کاسته شده است، بنابراین حفاظت از آن امری ضروری تلقی می شود. بذور از رویشگاه ویسرود جمع آوری و درون ماسه در دمای چهار درجه سانتی گراد نگهداری شدند. جهت بررسی اثر اندازه بذر و عمق کاشت، بذرها به سه طبقه وزنی (6>، 9-6 و >9 گرم) طبقه-بندی شدند. پس از جوانه زنی بذور، از ماسه خارج و در گلدان های پلاستیکی در عمق های دو، پنج و 10 سانتی متر کاشته شدند. بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی از بذور سنگین تر از 9 گرم و عمق کاشت دو سانتی متر بدست آمد. به منظور مطالعه جوانه زنی بذور در محیط درون شیشه ای، پس از ضدعفونی، تحت تأثیر تیمارهای مختلف جوانه زنی (خیساندن در اسید سولفوریک غلیظ به مدت 15 دقیقه؛ خیساندن در آب جوش و نگهداری در همان آب به مدت 6 ساعت؛ خیساندن در آب به مدت 24 ساعت؛ کشت آندوسپرم (حذف پوسته سخت بذر)؛ حذف 3/1 انتهایی بذر) قرار گرفتند. تفاوت آماری معنی داری بین تیمارها وجود داشت (01/0>p). بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی مربوط به تیمار خیساندن در آب جوش و نگهداری در همان آب به مدت 6 ساعت بوده است. سپس مراحل مختلف ریزازدیادی با استفاده از قطعات برگ، ساقه و ریشه گرفته شده از نهال های به دست آمده از شرایط گلخانه و درون شیشه ای بررسی شدند. جهت شاخه زایی ریزنمونه ها در محیط کشت b5 از سیتوکنین های ba و tdz (با غلظت 02/0، 2/0، یک و دو میلی گرم در لیتر) و برای ریشه زایی، شاخه های تولید شده از اکسین های iba، naa و iaa (با غلظت 1/0، 2/0، یک و دو میلی گرم در لیتر) استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین میزان تولید کالوس- شاخه از قطعات برگ تحت تأثیر tdz با غلظت 02/0 میلی گرم در لیتر برای نهال های گلخانه (6/25 درصد) و 2/0 میلی گرم در لیتر برای گیاهچه های درون شیشه ای (4/32 درصد) و بیشترین میزان ریشه زایی تحت تأثیر iba با غلظت دو میلی گرم در لیتر برای هر دو نوع نهال بوده است. به منظور تولید گیاهچه از جنین ، قطعات جنین گرفته شده از بذور با وزن های مختلف در محیط کشت b5 و محیط کشت تغییر یافته b5 با استفاده از 100 میلی گرم در لیتر کازئین هیدرولیزات، 100 میلی گرم در لیتر اسید آسکوربیک، یک گرم در لیتر عصاره مخمر و پنج گرم در لیتر زغال فعال کشت شدند. نتایج نشان داد که درصد جوانه زنی جنین های بذور سنگین تر از 9 گرم در محیط کشت تغییر یافته b5 بیشتر بود (7/66 درصد). گیاهچه ها پس از طی مراحل مختلف سازگاری به خاک گلدان منتقل شدند.

کنار یک گونه اکولوژیک، اقتصادی و بومی مناطق خشک و نیمه خشک ایران محسوب می شود. در این مطالعه قابلیت تولید کالوس از ریز نمونه های مختلف با هدف نهایی باززایی گیاه کامل از کالوس های تولید شده به منظور توسعه برنامه های اصلاحی این گونه مورد بررسی قرار گرفت. برای از بین بردن خواب بذر از تیمار 48 ساعت خیساندن در آب و در مرحله بعد ایجاد خراش سطحی با اسکالپل بر روی پوسته بذر استفاده شد. به منظور از بین بردن آلودگی های بذر، بعد از تیمار شکستن خواب بذر تحت تاثیر تیمارهای مختلف استریل (هیپوکلریت سدیم (naclo) در سه غلظت 1% ، 2% و 4% و همه تیمارها در مدت زمان 20 دقیقه، پراکسید هیدروژن ( h2o2) در غلظت های 4% ، 8% و 12% و همه تیمارها در مدت زمان 10 دقیقه و کلرید جیوه 1% (hg cl2 ) در مدت زمانهای 10 دقیقه ، 15 دقیقه ، 20 دقیقه و 25 دقیقه) قرار گرفتند. بذرها پس از بکاربردن تیمار خواب شکنی و استریل کردن در محیط کشت ms کشت شدند. نتایج نشان داد که ترکیب محلول هیپوکلریت سدیم با غلظت 4% و قارچ کش بنومیل بهترین تأثیر را در از بین بردن آلودگی های بذر داشت، زیرا بیشترین میانگین جوانه زنی و بیشترین تعدا بذرهای سالم و بدون آلودگی از ترکیب این محلول بدست آمد. در مرحله بعد، از نهال عاری از آلودگی بدست آمده در شرایط درون شیشه ریزنمونه های برگ، گره و ریشه به منظور تولید کالوس تهیه شد. ریزنمونه ها در محیط کشت حاوی هورمون های bap, tdz, 2, 4-d و naa (در غلظتهای 5/0، 1 و 2 میلی گرم) در ترکیب با kin (5/0 میلی گرم در لیتر) کشت شدند. نتایج نشان داد که از بین 4 اکسین و سایتوکنین استفاده شده tdz و 2,4-d بیشترین مقدار کالوس را تولید کردند. هورمون tdz در تمامی غلظت های استفاده شده نتایج مشابه نشان داد در صورتیکه در هورمون 2,4-d با افزایش غلظت، کاهش تولید کالوس مشاهده شد. از بین ریزنمونه های استفاده شده، ریزنمونه برگ بیشترین مقدار کالوس را تولید کرد. جهت باززایی از کالوس و ریشه دار کردن شاخه های تولید شده در محیط کشت ms و ms 2/1 از هورمون هایkin, tdz وbap (در غلظت های 1،3 و 5 میلی گر در لیتر) در ترکیب با naa (5/0 میلی گرم در لیتر) به منظور شاخه زایی و از iba و naa(در غلظت های 5/0، 1 و 2 میلی گرم در لیتر) به منظور ریشه-زایی استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار تولید شاخه از کالوس های بدست آمده از گره و ریشه تحت تأثیر هورمون 5 میلی گرم در لیتر هورمونkin و 1 میلی گرم در لیتر هورمون tdz مشاهده شد. بیشترین مقدار تولید ریشه نیز تحت تاثیر هورمون iba در غلظت 1 میلی گرم در لیتر بدست آمد.

بادام وحشی یکی از گونه های درختچه ای مهم و با دامنه بوم شناختی وسیع در ایران است. وضعیت نامناسب بوم نظام جنگلی زاگرس و ضرورت استفاده از گونه های درختچه ای موجب توجه به این گونه در جنگلکاری ها شده است. آگاهی از تأثیر عوامل رویشگاهی در تحمل تنش های محیطی باعث موفقیت بیشتر برنامه های اجرایی احیای جنگل ها خواهد شد. برای دستیابی به اثر عامل رویشگاهی ارتفاع از سطح دریا و جهت جغرافیایی بر مقاومت به خشکی و شوری چهارگونه بادام وحشی شامل a. arabica, a. scoparia, a. haussknechtii, amygdalus elaeagnifolia بذر این گونه ها از سه کلاسه ارتفاعی شامل 1600 تا 1800، 1800 تا 2000 و 2000 تا 2200 متر از سطح دریا در رویشگاه کره بس جمع آوری و پس از تیمار در سه مرحله شامل جوانه زنی، کشت گلخانه ای و کشت هیدروپونیک تحت تنش خشکی و شوری قرار گرفتند. برای تنش خشکی از پلی اتیلن گلیکول (6000) و با چهار سطح خشکی شامل شاهد، 4/0-، 8/0- و 2/1- مگاپاسکال با آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار (هر تکرار 5 نهال) و برای تنش شوری نیز از سدیم کلراید در پنج سطح شامل شاهد، 25، 50، 75 و 100 میلی مول استفاده شد. نتایج نشان داد که با تشدید تنش خشکی و شوری از طول نهال، طول اندام هوایی و وزن تر و خشک نهال ها کاسته شد و بر وزن تر ریشه افزوده شد. مقایسه میانگین ها نشان داد که از بین عناصر پر مصرف، با اعمال تیمارهای خشکی بر مقادیر نیتروژن و کلسیم با کاهش فشار اسمزی افزوده شد و کمترین میزان این عناصر در نهال-های تیمار شاهد اندازه گیری شد. از میان گونه های مورد مطالعه گونه a. arabica تحت تنش خشکی و شوری بیشترین مقادیر مشخصه های رویشی را نشان داد و به نظر می رسد که کمتر تحت تأثیر خشکی و شوری قرار گرفته بود و در نتیجه مقاوم ترین گونه به شرایط تنش خشکی و شوری می باشد. همچنین نتایج نشان داد که از بین کلاسه های ارتفاعی، نهال های کلاسه ارتفاعی پایین (1600 تا 1800 متر بالاتر از سطح دریا) بیشترین مقادیر شاخص های رویشی و در مقابل، نهال های حاصل از بذر پایه های مادری ارتفاعات فوقانی (2000 تا 2200 متر) کمترین مقادیر را نشان دادند.

چکیده فرآیند شهر نشینی و یکنواختی فضای کار، گرایش به طبیعت گردی را افزایش داده است. با توجه به مشکلات و مسائل مربوط به زندگی ماشینی امروزی می توان گفت که مردم جوامع امروزی بیش از گذشته نیازمند دستیابی به آرامش روحی و تمدد اعصاب می باشند. یکی از مناسب ترین محیط ها برای برآوردن این نیاز بشر، پارک ها و تفرجگاه های جنگلی است. لذا نیاز به توسعه واحداث پارک جنگلی و تفرجگاه های طبیعی برای جذب گردش گر، ایجاد درآمد، گذران اوقات فراغت، حفاظت از منابع و ذخایر بیش از پیش احساس می-شود. پارک جنگلی بیستون به مساحت تقریبی 7104 هکتار در شمال شرقی شهرستان هرسین واقع شده است. عدم برنامه ریزی و نبود طرح مناسب برای طبقه بندی انواع فعالیت های تفرجی (از قبیل تفرج متمرکز و گسترده) که بتواند قابلیت های بالقوه پارک جنگلی بیستون را بر اساس نوع تفرج مشخص کند، باعث شده که گردش گران این پارک جنگلی از مناطق محدودی از آن استفاده کنند. این تحقیق با هدف سنجش توان تفرجی پارک جنگلی بیستون و شناسایی محدوده های دارای توان تفرج به منظورمکان یابی انواع فعالیت های مختلف گردش گری صورت گرفت. در این پژوهش برای تعیین پتانسیل پارک جنگلی بیستون به منظور مکان-یابی فعالیت های مختلف گردشگری، از دو روش تجزیه و تحلیل سیستمی و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. از روش تجزیه و تحلیل سیستمی با هدف تفکیک منطقه مورد مطالعه به زون های تفرجی (گسترده، متمرکز و حفاظتی) استفاده شد و به منظور اولویت بندی فاکتورهای موثر در ارزیابی تفرجی، زون-بندی دقیق تر و اولویت بندی مکانی فعالیت های تفرجی در پارک جنگلی مورد مطالعه از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی استفاده گردید. نتایج حاصل از روش تجزیه و تحلیل سیستمی نشان دادکه: 15 درصد از سطح پارک جنگلی بیستون دارای توان تفرج متمرکز درجه یک، 50 درصد دارای توان تفرج متمرکز درجه دو، 18 درصد دارای توان تفرج گسترده درجه یک، 9 درصد دارای توان تفرج گسترده درجه دو و 8 درصد از سطح پارک حفاظتی است. همچنین با توجه به نتایج حاصل از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی (ahp)، 22 درصد از سطح پارک دارای توان تفرجی بسیار بالا، 17 درصد دارای توان تفرجی بالا، 18 درصد دارای توان تفرجی متوسط، 23 درصد دارای توان تفرجی کم و 20درصد دارای توان تفرجی بسیار کم می باشد. به عبارتی قسمت اعظم منطقه مورد مطالعه (57 درصد) دارای توان تفرجی متوسط روبه بالا می باشد. سپس با توجه به نتایج حاصل از پتانسیل یابی پارک جنگلی بیستون از طریق 2 روش استفاده شده، اقدام به مکان یابی فعالیت های گردشگری مختلف متناسب با نوع تفرج مشخص شده پرداختیم تا در نتیجه آن شاهد هم افزایی و توزیع متعادل گردشگران در منطقه باشیم. واژه های کلیدی: پارک جنگلی بیستون، مکان یابی، فرآیند تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی، تعیین پتانسیل

گردشگری امروزه در ردیف موفق ترین صنایع جهان محسوب می شود، رویکرد گسترده به موضوع اکوتوریسم(طبیعت گردی) فعالیتی غیر مخرب و سود آور فرض شده است. از آنجا که افزایش جمعیت و پیشرفت تکنولوژی سبب فشار روز افزون جامعه انسانی به منابع طبیعی گردیده است و از طرفی این منابع برای تفرج محدود می باشند لذا هر روز شاهد فشار بیشتر و تخریب وسیع تر این منابع خدادادی و محدود می-باشیم. در این ارتباط کشور ایران و به ویژه استان مازندارن از جمله مناطقی است که به لحاظ اکوتوریسم در خور توجه است. بر این اساس اهداف اصلی این تحقیق پهنه بندی اکوتوریسم بر مبنای مناطق بسیار مناسب، مناسب و نامناسب و تدوین پروژه آمایش سرزمین برای کاربری اکوتوریسم است که به دنبال آن به شناسایی فاکتورهای موثر در تعیین پهنه بندی اکوتوریسم می انجامد. دراین راستا جنگل سری 1 دارابکلا به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است. جهت دستیابی به اهداف فوق از روش آنالیز سلسله مراتبی فازی در اولویت-بندی مناطق استفاده شده است. بدین منظور، ابتدا پس از مشخص شدن معیارها و زیرمعیارهای موثر بر پهنه بندی اکوتوریسم و وزن هر یک از آنها، نقشه های فاکتورهای موثر تهیه شدند. در انتها با تلفیق نقشه ها با هم، نقشه نهایی بدست آمد. نتایج تحقیق نشان می دهد که منطقه مورد مطالعه توانایی بالایی جهت بهره-بردای برای اکوتوریسم را دارد و در حدود 14 درصد از منطقه دارای قابلیت بسیارمناسب، حدود 63 درصد دارای قابلیت مناسب و حدود 23 درصد دارای قابلیت نامناسب برای کاربری اکوتوریسم را دارد. کلمات کلیدی: اکوتوریسم، پهنه بندی، ahp فازی، دارابکلا

شوری یک استرس محیطی است که محدودیت های قابل توجهی برای گیاهان و درختان ایجاد کرده است. همچنین شوری یکی از مهم ترین مشکلات مناطق خشک و نیمه خشک است. شناسائی و اصلاح گیاهان مقاوم به شوری، در سال های اخیر مورد توجه و اهمیت قرار گرفته است. یکی از راه های استفاده از گیاهان شورزی، بررسی ساز و کار تحمل یا مقاومت به شوری گیاهان است. هدف این پژوهش تعیین مقاومت به شوری درخت اقاقیای معمولی است. به این منظور، این گونه در محیط آزمایشگاهی در معرض چهار سطح غلظتی (0، 50، 100 و 150 میلی مول) از نمک های nah2po4 h2o، cacl2.2h2o و kno3 قرار گرفت. این بررسی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار انجام گرفت و مشخصه های سرعت جوانه زنی، درصد جوانه زنی، بنیه بذر، طول ریشه و ساقه، وزن تر ریشه و ساقه و وزن خشک ریشه و ساقه پس از انجام تست نرمال بودن داده ها (آزمون کولموگروف سمیرنوف) در نرم افزار 19spss، به عنوان معیارهایی از تحمل به شوری در این گونه استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که گونه مورد بررسی تفاوت معنی داری از لحاظ پاسخ به شوری در غلظت های مختلف شوری و نمک های مختلف با یکدیگر دارند. همچنین مشاهده شد که، افزایش غلظت این نمک ها باعث کاهش مشخصه های مورد بررسی در آزمایش شد. بیشترین تأثیر منفی بر روی گونه با نمک cacl2.2h2o در غلظت 150 میلی مول مشاهده شد.

پژوهش حاضر در با هدف بررسی تاثیر غلظت های مختلف دو نوع نمک بر جوانه زنی بذر دو گونه شب خسب و برهان انجام شد. بذر گونه شب خسب از از جنگلهای منطقه بهشهر و بذر گونه برهان از مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر تهیه شد. برای انجام آزمایشات از محیط کشت ms استفاده شد. نمک های مورد استفاده برای تیمار شوری nacl و kcl بودند که هر نمک در 5 سطح شوری (0، 100، 200، 300 و 400 میلی مول) و در 6 تکرار انجام شد. سپس صفات درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، قدرت جوانه زنی، میانگین زمان جوانه زنی، میانگین جوانه زنی روزانه، شاخص جوانه زنی، شاخص بنیه بذر، درصد شادابی یا آبداری گونه، طول اندام هوایی و ریشه و طول کل گیاه، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه و بیوماس کل اندازه گیری شد و داده ها در قالب آزمایش فاکتوریل با نرم افزار spss نسخه 16 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که گونه های مورد مطالعه تفاوت معنی داری از لحاظ پاسخ به شوری در غلظت های مختلف شوری و نمک های مختلف با یکدیگر دارند. همچنین مشاهده شد که، افزایش غلظت این نمک ها در اکثر موارد باعث کاهش فاکتورهای مورد مطالعه در آزمایش شد. با توجه به نتایج بدست آمده بین فاکتورهای نوع نمک، غلظت نمک و اثر متقابل نوع نمک و غلظت نمک بر ویژگی های مطالعه شده در دو گونه شب خسب و برهان، غلظت نمک تأثیر و اهمیت بیشتری دارد.

در این مطالعه با توجه به اهمیتی که آمایش سرزمین در توسعه پایدار دارد با استفاده از دو روش تجزیه و تحلیل سیستمی (روش مخدوم) و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) به به ارزیابی قابلیت حوضه آبخیز بابلرود در استان مازندران برای انواع کاربری ها به ویژه کاربری های جنگل داری، جنگل کاری و اکوتوریسم پرداخته شد و در نهایت نقشه آمایش سرزمین منطقه در هر کدام از روش ها بدست آمد. در مرحله بعد نتایج این دو روش با هم مقایسه شدند که نتایج نشان داد که روش ahp در این منطقه برای ارزیابی محیط زیست و آمایش منطقه مناسب تر است. همچنین نتایج نشان داد که در نقشه آمایش سرزمین تهیه شده با هر دو روش، بیشتر سطح منطقه به کاربری جنگل داری اختصاص پیدا کرد.