در این پایان نامه به بررسی چرخش قطبش نور در موجبرهای مگنتواپتیکی تخت سه لایه پرداخته شده است. در این راستا موجبرهای مگنتواپتیکی با ساختارهای گوناگون بر مبنای موج میرا شونده مورد مطالعه قرار گرفتند. ابتدا چرخش قطبش نور و اثر پهنای لایه مغناطیسی در موجبر مگنتواپتیکی بررسی شد. در ادامه به منظور دستیابی به موجبری با چرخش بزرگ، موجبر fe2o با لایه پوششی 3 مگنتواپتیکی با لایه پوششی کبالت طراحی و ساخته شد. در ادامه به منظور بررسی دقیق تر چگونگی چرخش صفحه قطبش در موجبرهای مگنتواپتیکی، روش ماتریس انتقال، به عنوان رهیافت محاسباتی برای بدست آوردن پاسخ های اپتیکی و مگنتواپتیکی موجبر مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از این رهیافت، چرخش صفحه قطبش نور بر حسب فاصله انتشار در موجبرهای تخت مگنتواپتیکی با ساختارهای مختلف ، اثر ماده لایه موجبری و همچنین اثر مرز فیلم و زیرلایه بر میزان چرخش بررسی شدند. یکی از مهمترین ساختارهای بررسی شده، موجبرهای مگنتواپتیکی فیلم نازک گارنت bi :yig هستند. محاسبات نشان دادند که در موجبر مگنتواپتیکی که هم لایه موجبری و هم زیرلایه می باشند، در فاصله 290 میکرومتری چرخشی در حدود 80 درجه بدست می آید.

چکیده حالت های همدوس برای تابش الکترومغناطیسی کوانتیده حالت هایی هستند که، بیش از هر حالت دیگر میدان، رفتاری شبه کلاسیک دارد. با توجه به پیشرفت تکنیک های تولید حالت های مختلف کوانتمی برای میدان، معرفی سنجه های غیر کلاسیکی اهمیت ویژه پیدا کرده است. در پایان نامه حاضر ضمن آشنایی با مفاهیم پایه موضوع بر دو نوع سنجه غیر کلاسیکی مرتبط با نمایش فضای فاز تاکید شده است. نوع اول سنجه متکی بر مساحتی از فضای فاز است که تابع ویگنر بر آن منفی است. نوع دوم مرتبط با آثار تداخلی در تابع ویگنر است ( وقتی حالت را به عنوان ترکیب خطی حالت های همدوس در نظر می گیریم ). این سنجه ها در مورد گروه هایی از حالت های کوانتمی محاسبه شده اند. بخصوص حالت هایی دوجمله ای مورد توجه قرار گرفته اند زیرا آنها بطور پیوسته فاصله بین غیر کلاسیک ترین حالت های کوانتمی و کلاسیک ترین آنها را پوشش می دهند. در این جا روشی را که بوسیله آن می توان یک حالت کوانتمی را با ترکیبی از تعداد متناهی حالت های همدوس به بهترین تقریب نمایش داد. بررسی می کنیم و همچنین تابع هوسیمی نظیر حالت کوانتمی آن را که ما را قادر به محاسبه قدرمطلق ضرایب بسط می کند محاسبه می کنیم. در این جا ما توانستیم یک حالت کوانتومی (حالت فوک) را بر حسب تعداد محدودی حالت همدوس بسط دادیم وبه کمک جملات تداخلی شاخص غیر کلاسیکی آن را محاسبه کردیم.